Günlük Mesaj

Bluesky24 · 03-05-2010, 07:07 PM

Jale Naz Bebeğin Doğumu

Sizlere ulaşmak ve bu mutluluğu paylaşmak çok güzel. Hamile olduğumu hissetmiştim ama sonunda üzülmemek için fazla heveslenmiyordum. Doktordan termin aldık ama 1 hafta vardı, arkadaşıma gitmiştik onun da 1 yaşında oğlu vardı. Eşim o gece hep onu sevdi ve oynadı. Ben Allah'a dua ediyordum hamile olmam için. Arkadaşım test verdi sabaha kadar zor bekledim ve sonuç pozitifti. Çok mutluydum. Hemen eşime söyledim: Ben sana söylemiştim, diyordu. Ultrasonda bebeğimin ilk görüntüsünü gördüğümde dünyalar benim olmuştu.

Ve, 9aylık serüven başlamıştı. Benyediklerime çok dikkat ediyordum, eşim yanımda sigara içmiyordu. Benim için zor günler başladı. Mide bulantıları, halsizlik(yurt dışında oturduğum için Almanca kursuna gidiyordum bırakmak zorunda kaldım). Bebeğimin sağlığı çok iyiydi, benim iştahım öyle çok açılmıştı ki sürekli yiyordum. Deterjan kokuları çok rahatsızlık vericiydi. 3,5aylıkhamileyken Türkiye'ye geldim. Bebeğim için testler yapılacaktı. İkili test için geç kalmıştım, 3'lü test yapıldı.Testte şüpheler vardı.Amniyodan sıvı alınacak dediler ve bu iş riskliydi, bebeğimi kaybedebilirdim. Yengemin doktoru olan İbrahim Sözen Bey korkularımın yersiz olduğunu ve doppler çektirmemi önerdi.Dr. Hakan Bey doppleri çekti. Mutluluğumun ölçüsüyoktu, dünyalar benim olmuştu. Bebeğim çok sağlıklı görünüyordu, artık her şey çok güzeldi. Çok yiyerek ve bebeğime ciciler alarak tatilimi bitirip evime döndüm. İyice ağırlaşmıştım tam35 kilo aldım. Artık son günler geliyordu. Doğumuma 10 gün varken hastaneye yattım. Eşim çok endişeliydi, yalnız olduğum için. Hastane çok rahat ve temizdi ama bebek gelmiyordu. Çok sıkılmıştım. Bebek 8Aralıkta gelmeliydi amahiç gelmeye niyeti yoktu. 7 Aralık gecesi hastaneden çıktım. Evimde taşınma hazırlıkları yapıyordum, gelince birkaç koli daha topladım.

Ve9Aralık sabahı sanırım büyük gün gelmişti. Belimde hafif birağrı ve mide bulantısı vardı. Bir süre oyalandım. Saat 5'e geliyordu, eşimi uyandırdım.Eşimöyle telaşlandı ki... Ben çoksakindim, hiç korkmuyordum, kendimi çok iyi hazırlamıştım. Valizimi aldık, hastane evimize 20km uzaklıktaydı. Eşimarabayı yavaş kullansın diye ağrım yok diyordum ama beni dinlemiyordu.

Eşim arabayı park ederken ben doğumhaneye gittim. Hastanede bir hafta yattığım için her yerini öğrenmiştim. Benim ağrılar sıklaştı. STG'de ağrılarımı ölçeceklerdi. Yanıma başka bir ebe geldi, çok cana yakın, sevimli bir hanımdı. Artık doğum yapacaktım. Ağrılarım sıklaştıkça korkularım da başladı. Dr. muayene etti, açılma vardı. Ebe sıcak suda ağrılar hafifler diye küveti tavsiye etti, kabul ettik. Ben de merak ediyordum. Yarım saat suda kaldıktan sonra doğumhaneye aldılar, ağrılar tüm şiddetiyle geliyordu. Ikınmamı söylüyorlardı. Ne yapsam yok gelmiyordu. Eşim de benim yanımda aynı acıyı yaşıyordu. Onun yanımda olması bana güç veriyordu. Diğer doğumlarda 1 ebe 1 dr bulunurken benim doğumumda 2ebe, 2 dr vardı. Sonunda doktorum vakuma karar vermişti ve bebeğim geldi. Bana verilen en güzel armağandı. Mutluluğumun derecesi ölçülemezdi. Eşim sevinçten ağladı. Sabahın 5'inden öğlen 12.20'ye kadar ağrı çektim,9 ay sıkıntılar yaşadım ama her şeye değdi.

Şimdi 10 aylık bir kızım Jale Naz'ım var. Onun her anını gözlemliyorum. Emeklemeye başladı ve ben büyüdüğünü gördükçe Allah'ıma şükredip bebek isteyen insanlara dua ediyorum. Bebeğimi çok seviyorum. Sevgiler...

Kaynak: Bebek