Günlük Mesaj

Herr_Mannelig · 24-09-2010, 09:55 PM

haklısın tabiyki,ben olayın ciddiyetini fazla anlamamışım. bilmem,bana aşılabilir gibi geliyor.empati kuralım,senin yerinde olsam ben de okuldan nefret ederdim aslında.ıy gitmek istemezdim hiç.çok haklısın
ama diyorum ki şöyle düşün okula okumaya gidiyorsun. seni anlıyorum ama madem arkadaşlarınla konuşamıyorsun derslerine bak dışardaki yaşantına bak o zaman.
zaten neden arkadaşının olmadığını da biliyorsun.Ama bak sen bu değilsin ki,doğuştan birşey değil,hep böyle olcak da değilsin.önceden böyle değilsen şimdi de böyle kalmıcaksın tabiiki
demin okumuştum yolda birine saati sormakla başlayın falan diyordu:)
şimdi tam hatırlamıyorum ama bak işte ne güzel siteye girmişsin bir sürü konu var oku uygulamaya çalış üzerine git ama sen böyle değildin değil mi, rahat ol.
bir de fırından ekmek almaktan acizim demişsin Allahaşkına fırından ekmek niye alamayasın,senin ne farkın var yahu,üzerine git o zaman,yani bigün git alışveriş yap.ne bekliyorsun ki bu hayat senin kendi yaşamına bakmalısın
gerçi yazması kolay bunları ben de biliyorum zaten anlamıyor falan diye düşünüyorsundur belki ama gerçekten şimdi daha iyi anlıyorum okuldan nefret etmekle falan haklısın ama bunu böyle yapan da sen değilmisin?mesela senin karşında konuşmayan biri olsa naparsın ki hadi konuşmaya çalıştın ama ses seda yok sohbet etmiyor boşvermezmisin?aman ne sıkıcı demezmisin?ki zaten tek lise hayatın olmayacak ilerde birsürü arkdaş edinirsin
elimde değil falan diye düşünüyorsundur da kendinin değerini anla artık,bu hayatı yaşayacak olan sensin,böyle olma, bu sen değilsin ki

NUNKI · 24-09-2010, 10:06 PM

Canım benim aynı şeyleri bende lisede yaşadım emin ol:) Şimdi gülüyorum bak..Lise bitsin o arkadaslarımdan kurtulayım dıye dua edıyordum.Bir gün bir şey farkettim hepımız ınsandık.Ne ben onlardan ustundum ne o benden..Bu gecırdıgı yas donemıyle ılgılı bır problem.Bu problemı zıhnınde buyuten sensın ve yıne bu problemı cozecekde sensın.Yaratma bu problemı kendıne,en guzel yaslarını mutlu yasa..İnan bunlara guluceksın senı temın edıyorum buna..
midem yanıyor göğsüm yanıyor kulağım çınlıyor çok hafif kalbim atıyor demıssın olsun bunları da sen yaraatıyorsun senın ıraden dısında hıc bır sey olmuyor bu dunyada bunu ıyı bıl...Kendıne sorun yaratma.İlla kı sorun ıstıyorsan hastanelerın onkolojı servısıne gıdıp bakmanı rıca ederım..Emınım senın yerınde olmak ıcın herseyını verırler.

Haridas Takur · 25-09-2010, 11:58 AM

Merhaba azazeli
dikkatini bir konuya ne kadar verirsen o şey hayatında o kadar fazlalaşır ve daha hızlı meydana gelir.
Artık yarını o kadar düşünme.
Sonraki gün okulda zamanı nasıl geçireceğine odaklarsan kendini, elbette sonraki gün okulda kendini kasılmış hissedeceksin.
bunu ne kadar düşünürsen daha fazla kasacaksın kendini. o yüzden artık bunu düşünmeyi bırak.
hayatına yeni şeyler getirmeye çalış. Mesela düzenli olarak üniversite giriş sınavlarına çalışmaya başla. kendine bir hedef seç.
Kitap oku, sevdiğin konularla ilgili güzel kitaplar...
bu ve bunun gibi yenilikleri hayatına getirmelisin.

mevlana demiş ki
düne ait ne varsa dünde kaldı cancağızım, bugün yeni şeyler söylemek lazım.

SELAM VE SEVGİLER....

funda0903 · 25-09-2010, 02:46 PM

sevgili azazeli öncelikle sakin bir yerde otur derin nefes al, senin kadar olmasada hemen hemen bir iki, kademe azı benim oğlumda da var.Ankarada üniversitede okuyor bu yıl 2. senesi ve nasıl anlatsam samimi olduğu ve aile çevresinden olan insanların dışında gayet soğuk heyecanlı birisi ona hatırını sorduğunda iyiyim dediğini kendisi bile zor duyuyor. Lisede de böyleydi şehir dışında açılır dedim yine aynı ama işin kötüsü ne biliyormusun bunu kabul etmiyor ben gayet sosyalim istemediğim kişilerle konuşmam diyor .Sen daha şanslısın ve bu durumdan rahatsız olduğun için aşacağına inanıyorum.Önemli olan sensin üstüne basa basa BEN yaparım de başarırsın canım sevgiyle kal.....

Işıldayan Safir · 25-09-2010, 03:36 PM

"Farkında olmadan zorlaştırırız kendi hayatımızı. Sonra da hakısızlık etmemek için dostlarımızınkini...

Kendi hayatımızı dertlerimizi çözmeye çalışarak zorlaştırırız. Oysa derdi dert yapan, bizim yarattığımız dert tanımımızdır. Bunu değiştirebiliriz. Bunu kolayca değiştirebiliriz.

Zordur, çok zordur bu kadar kolay olabileceğine inanmak... Ve zorluğun tek sebebi de budur."

Başucu kitabımdan kısa bir alıntı. Umarım ufak da olsa bir faydası olur.

Sevgilerimle.

secily · 25-09-2010, 03:37 PM

lise sonda bende sevdiğim okuldan ayrılmak zorunda kaldım. başka bir şehre yerleştik.. biraz tutucu..bazı ayrımların göze bata bata yapıldığı bi yerdi yeni taşındığımız yer. okulumda oldukça sosyoekonomik düzeyi yüksek (arabayla okula gelen öğrenciler, profesyonel makyajlı kız öğrenciler,..vs)olan öğrencilerle doluydu.(yıl 2000).ben sadece lise son sınıfı onlarla okuyacaktım.o bir yılı nasıl geçireceğimi düşündükçe gece gündüz ağlamaktan gözlerim şişerdi..!
ve ilk gün geldi çattı...
derin bir nefes aldım ve içeri girdim kalbim küt küt atıyor.anlatamam.ne olacak nasıl insanlar falan filan...boş bulduğum ilk yere oturdum.herkes tuhaf tuhaf bakıyor tabi.yeniyiz ya?? bi iki kız daha gelmişti o sene sınıfa..hepsinin birer grubu vardı.kızlar kendi aralarında erkekler kendi aralarında güzel gruplar,arkadaşlıklar kurmuşlardı.okuldada iyilerdi.süper liseydi.
neyse gel zaman git zaman insan tabi iletişime geçmeye korkuyor.bide başkası bana yaklaşmazsa ben hiç yaklaşamazdım.konuya başlayamazdım.geldiğim yerdeki arkadaşlarımı özlüyordum.derslere bile ilgim azdı.başarı potansiyelim düşüktü.birgün fizik hocam bi soru sordu sınıfa dersle ilgili ve herkes kalem kağıt yapmaya çalışıyor (konu aynalar :))ben tabi yapıomuş gibi yapıp sallamıodum.(onlar daha zekiymiş gibi geliyodu o dönemde :D çok saçma tamam biliyorum ama o zaman öyle düşünüyordum kendimi aptal gibi hissediyordum hehe:))neyse hoca beni gördü !!defterde çizik yok.' kalk bakim sen tahtaya' dedi.. beni bi ateş bastı sorma gitsin!!bittiğim andı yani.tahtaya kalktım,çizmeye başladım kalbimin atışları hızlandı ve olduğum yerde düştüm..yani bayıldım ! :( sonra müdahale ettiler tabi..o gün lanet ettim bu şehre geldiğime,yaşadığıma hatta!hocam yanıma geldi.uzun bi konuşma yaptı.bende ağlayarak dinledim onu...
aradan ne geçti ne düşündüm hissettim tam hatırlamıyorum ama şunu yaptım sadece!! ''cesaret'' ettim !
onlarla iletişim kurmaya başladım aptalca konularda olsa..sınıfta biri bişey anlatırken bende dinledim ve güldüm.derslere katılmaya başladım.kimse bişey yapmadan.bendeki değişikliği farkettiriyordum.korksamda..beni de içlerine almaya başladıklarını görebiliyordum.hatta birgün o 'tutucu' insanlar kış günüydü çok iyi hatırlıyorum.. erkek arkadaşlarım bi yerde toplanmış muhabbet ediyorlar.benim yolumda onların önünden geçiyor.yolumda ilerliyorum heryer kar! tam yaklaştımmmm derken içlerinden biri koca bir kar topunu yüzüme indirdi! ne yapacağımı şaşırdım baktım hepsi gülüyor... BENDE ONLARLA GÜLDÜM :) ders zili çaldı içeri girdik ama elimde kartopuyla.içeri girdim sınıfta onun yanına geldim ve ensesinden aşağı kartopunu attım :D:D herkeste bi kahkaha sorma yaa.. ne günlerdi allahım:)
aradan günler geçti artık normal bi sınıf ortamı olduğunu hissetmeye başladım.bi kız arkadaşım ablasının düğününe bile davet etmişti. hep birlikte gittik sınıfça..
yani diyeceğim şu ki özetle...
herşey sende başlar sende biter. ve bi kere yapabildinmi gerisi gelir. sadece cesaret işidir :)
lütfen onlara uzaylı gibi davranmaktan vazgeç! ve kendine hastalıklı gibi davranmaktan da!!! bu sadece senin kafanda oluşturduğun bi engel.yıkmakta senin elinde. gülüyorlarmı bırak gülsünler,sende onlarla gül:)
belkide komik mizahi bi görünümün var..yazılarından birinde keşke çirkin olsam kolum eksik olsa falan demişsin.demek görünümün iyi ve sağlığının yerinde olduğunu düşünüyorsun..bunlar çok güzel:) ama bunlarla mutlu olmak yerine takmışsın kafayı utanmaya..gevşe bi yaa ! bi rahat bırak kendini bıktırma kendinden!!
herşey istemekle başlar.cesaret et...ve en önemlisi ne yaparsan yap samimi olmayı unutma. bi kere denedin mi arkası gelir cnm..

hadi bakalım..

azazeli101 · 25-09-2010, 05:35 PM

canım kardeşlerim öncelikle 40 yıllık arkadaşım gibi dertlerimi dinleyip bana yardımcı oldunuz için çok teşekkür ediyorumm:))
Bukadar önemsendiğini görmek insanı çok mutlu ediyor..İnanın yazdıklarınızı yaşadıklarınızı okudukça bir okadar daha düşüncelerim değişiyor rahatlıyorum yalnız olmadımı farkediyorum.Birkaç gündür hem yazdıklarınızı okuyor hemde kendimce çalışmalar yapıyorum çok işe yarıyor.Kendim olmaya gayret gösteriyorum birilerine ayak uydurmaya çalışmaktan beceremeyincede sıkıntıya girmekten bıktım.Şu lisede arkadaşım olsun veya olmasın pekte umrumda değil artık.Tek aşmam gereken istediğimi yapmak ve başkalarının düşüncelerini önemsememek bunu başardım mı benim için herşey yerine oturmuş demektir.Çünkü lise ortamında herkez birileriyle dolaşınca bende yalnız başıma biryerde kös kös oturunca utanç duyuyorum sıkıntıya giriyorum neden? çünkü o değersiz düşünceleri yüzünden.Bunu aşmalıyım rahat olmalıyım lisede arkadaşlık zerre kadar umrumda değil yalnız olmayı seviyorum tek sorunum bu yolda (''birilerinin düşünceleri'') okadar aşıcam fazla büyük sorunum kalmadı.Mutluyum ve huzurluyum daima böle kalacağım, herşey düzeliyor..

x-men33 · 25-09-2010, 06:36 PM

Dostum bak bunu kendim yazdım. Belki sana da faydası olur. Kendi kendine oku bunu akşamları.

***
Ben okulumda rahatım.
Ben okulumu seviyorum.
Ben derslerde dikkatliyim.
Kendimi ve insanları seviyorum.
İnsanlarla iyi geçiniyorum.
Okula gitmek zor değil.
Okul da hayatın bir parçası.
İnsanların yanında rahatım.
İnsanlarla rahatça iletişim kurabiliyorum.
Her insan özünde iyidir.
Her insan özünde eşittir.
Kimse kimseden üstün değildir.
Herkesi seviyorum.
Tüm eski kırgınlıklarımı affediyor ve tüm sevgimle özgür bırakıyorum.
Okulumda evimdeki kadar rahat ve huzurluyum.
Bu rahatlık bana başarı olarak geri dönüyor.
Sınıfta ortamında Ben kendimi rahatça ifade edebiliyorum.
Topluluk içinde rahatça konuşabiliyorum.
Bu rahatlık bana başarı olarak geri dönüyor.

***

Bi yanlışlık varsa bilen arkadaşlar müdahale ederse sevinirim