Geçmiyor Arkadaşlar Geçmiyor

[Işıldayan Safir]

İlköğretim ve lise hayatımda pek arkadaş biriktirebildiğim söylenemez. Herkesle tartışırdım. Kimseyi de sevmezdim. Sevildiğim de söylenemez tabii. Ama hiç de umrumda değildi. Sanırım şimdi daha çok önemsiyorum. Üniversitede de herhalde hiç arkadaşım olmaz ve kimse beni sevmez diye bir inancım vardı. Ancak beklediğimin aksine bir çok arkadaş edindim. İçlerinden birisi ilköğretimden arkadaşımdı. İlkokulda muhabbetimiz olmamasına rağmen şuan en yakın dostlarımdan birisi.

Bu yaşlarda normal karşılamak gerekir bu gibi durumları. Çünkü çocuklarda empati sıfırdır. Atakan beyin de dediği gibi acımasız olabilirler. Büyüdükçe düzeliyor gerçekten.

Benimle de hep alay edilirdi. Özellikle konuşmamla ve boyumla filan. Aman napıyım diyorum şimdi. İnsanlardan bize iyi davranmalarını bekliyoruz. Ama beklememek lazım. Sen kendini bildikten sonra başkalarının ne düşündüğünün önemi yok. Ben beklentileri aştıkça sorunlarımın da düzeldiğini farkediyorum bugünlerde. Sana da tavsiye ederim.

Onun dışında forumdaki telkinlerden ve diğer kişisel gelişim yazılarından faydalanabilirsin. Eminim çok katkısı olacaktır. Bir de sana kendini kötü hissettirdiğine inandığın insanlar yüzünden mi o kötü düşünce var içinde? Sence değer mi? Bence değmez...

Her şey gönlünce olsun.

Sevgiyle kal, sağlıkla nefes al.

[_gargara_yapan_karga_]

Merhaba arkadaş,
Ben de lisedeyim ve bazen senin gibi hissediyorum.Ve eminim ki bu dönemde böyle hisseden bir çok kişi vardır.Sana tavsiyelerim:

*Böyle bir sitenin üyesi olduğun için tanrıya şükret ve bu sorunu fazla büyütmemeye çalış.
*Çevrendekilerle iletişim problemin olsa da gülmekten vazgeçme,çünkü gülümsemene kimin ne zaman aşık olacağını bilemezsin
*Kendi kendini motive etmeyi öğren
*Hayallerine sıkı sıkı sarıl
*Çaresizliğin öğrenilmiş bir şey olduğunu unutma
*Evdeyken komedi filmleri izle (Jim Carrey'in Bay Evet filmini şiddetle tavsiye ederim :)),Neşeli müzikler dinle vs.

Umutla kal,Hoşçakal

[azazeli101]

çok teşekkürler okadar güzel şeyler yazıyorsunuzki biraz olsun rahatladım inanırmısınız 2gündür her gün sıkıntı var içimde önümüzde uzuun bir zaman var insan böle olunca cidden ölmüşten beter oluyorum inanın çok sıkıntıya giriyorum benimgibi sfli okula giderse böle olur okulda put gibiyim tenefüs çalmasın diye kendi kendimi yırtıyorum derslerde kuluçkaya yatmak en azından daha iyi oluyor ve okul dğişimi sebebiyle 6 ve 7. sınıfta 2 yıl beraber olduğum arkadaşlara bile 2 yıl boyunca tam açılamamıştım utanmam geçmemişti şimdi daha bir kötüyüm büyüdükçe kötüleşiyorum lisede okadar yıl buna dayanamam yani herzaman utanıcam sıkıntıya giricem böle düşünüp durmak deli ediyor beni yani kolum eksik olsa çirkin bir tipim olsaydı ama sfli olmasaydım emin olun çok daha rahat olurdum en azından hayattan zevk alırdım hadi biraz üzülürdüm halime ama bukadar acı çekmezdim bir ilaç kullanıyorum telkinde dinliyorum burda olumlu gelişmeleride yazmıştım evet ama okula gitmek için henüz hazır değildim keşke yazın başından başlasaydım diyorum şimdi işkence çeke çeke iyileşmeye çalışıyorum sanki hiç iyileşemeyeceğim gibi hissettiriyor okul bana ama olsun kurtulucaz sosyal olan rahat olan insanlardan neyim eksik ?dediğim gibi boğuluyor gibiydim az önce cidden boğuluyor siz takma diyorsunuz ama istemeden kanser gibi oluyorum 2 dakkada böle devam ederse birgün kalbim duracak ama nezaman?bazılarınız diyordur ilk günlerde böle olur sonrada kaynasırsın bu sf illeti olduğundan beri hiçbir okula ısınamadım hayır bukadar kötü bir durumdayım Allah niye yardım etmiyor daha nekadar kötü olmalıyım daha ölmeden cehenneme gittim okullar benim için eziyet işkence yazlar kuluçka :(
ben bukadar irenç birşeyi niçin hakettimki saatlerce derste hareketsiz kasılarak sıkıntıya girerek oturup acaba tenefüste napıcamı düşünme zamanları yine başladı her an kalbim durabilir ki keşke dursa diyorum..
saolun o berbat beni öldüren kasılmam azaldı en azından biraz cidden mutluluk saçıyorsunuz.

[cymbella]

ewet liseler biraz belalı oluyor insan hayatında hele bazı liseler olayı bayaa bi abartıyor.ankaranın böyle belalı liselerinden birinde okudum ben de.en yakın dostumun bi erkek arkadaşı vardı ve abartısız söylüyorum birbirimizi nerde görsek tekme tokat birbirimize girerdik.benim kız olmam da,kızılayın ortasında olmamız da,derste olmamız da hiç farketmezdi yeter ki gözgöze gelelim:)))müthiş sıkıntı duyardım o dönemler oturup kara kara düşünürdüm okula gidecem diye.ama üniversitede birbirlerine saygı duyan ,birirlerini dinleyen, fikirlerin önem veren,arkadaşı için kilometreleri hiçe sayan bi çok arkadaşım olunca yeniden doğdum adeta.sana tavsiyem 10 dklık tenefüs için hiç kalbini falan durdurma öyle:)))çünkü kimin ne zaman yeniden doğacağı belli olmaz güzel kardeşim .o gün bugün bile olabilir.sevgiyle kal

[YESHAPPY]

Ahan da benim ilgi alanım :):) 5000 kişilik bir okulda kızların çooook az olduğu bir lisede okudum bennn. 4 kız ve sınıfın gerisi erkek, bazı sınıflarda bu sayının 2 ye düştüğü de görülmüştü :) ee meslek lisesi olunca böyle oluyor...
Bölümden de hiiiç hoşlanmayınca o 4 yıl nasıl geçti sen bir düşün ;)

Alay konusu oluyorum yazmışsın, bu kanıya nasıl vardın? Aaa! bir daha söylemeee sen gayet akıllısın, akıllı olmayan insan derdini anlatamaz, çare aramaya hiiiç kalkmaz, çünkü kendinin farkında değildir. Cahil de diyoruz gerçi biz bunlara :)
Şimdi şurda netleşelim sen akıllısın. Eğer dersler yüzünden böyle düşünüyorsan; lisede benim bir matematik hocam vardı türev-integral anlatırdı, ve hiiiç bir zaman anlamadım ben o konuyu, artık kendimin ve ayrıca bütün sınıfın bir kaç tahta eskiği var diye düşünmeye başlamıştım :D taaa kiii üniversitede şeker matematik hocam o konuyu anlatana kadar, türev-integral den 80-85 alıyordum düşün sen artık... Öyle bir durumsa eğer tamamen öğretmenden kaynaklanıyor. Başka bir durumsa yine senin kuruntundur dicem ;) Çünkü biliyorum ki sen akıllısın.

Telkinleri dinliyorsan zaten etkilerini görmediysen şimdiye kadar, görmeye başlıyorsundur yavaş yavaş, o yüzden de dalgalanmalar yaşayıp böyle stresli durumlarda olabilirsin. Çok normal. Hepimiz bir örneğiz sana bu sitede. İncele bizi ;) Bak herkes güllük yaşamıyor hayatını ;)

Kalbini ferah tut

[azazeli101]

arkadaşlar bugün gitmedim okula çok berbat oldum yin kendimi kontrol demedim bir türlü kalbim tak tak tak yani nasıl desem yaşım büyük olsa kesin giderdim hergün hergün kalp nasıl dayanıyor anlamadım.şimdi oturmuş penceremden bahçeyi seyrediyorum tek başıma huzur verici.

[chop.suey]

azazeli101 Nickli Üyeden Alıntı

arkadaşlar bugün gitmedim okula çok berbat oldum yin kendimi kontrol demedim bir türlü kalbim tak tak tak yani nasıl desem yaşım büyük olsa kesin giderdim hergün hergün kalp nasıl dayanıyor anlamadım.şimdi oturmuş penceremden bahçeyi seyrediyorum tek başıma huzur verici.

dostum öncelikle telkinleri aksatmadan her gün dinlemelisin diyorum, tamam belki sıradan ve artık bu sitede bi klişe oldu bu söz ama gerçekten tüm kalbimle söylüyorum, hiç beklemediğin anda beklemediğin yerde inanılmaz sonuçlar alıyosun ben günler gectikce anlıyorum ki bugune kadar hep kendmi mutsuz etmek için uğraşmışım, tamam sorunlar olabiliyo buna eyvallah ama abartıp abartmamak tamamen bizim elimizde, şu günlerdede gayet fazla sorunum var ama asla eskiden olduğu gibi elimde sgarayla dolaşmıyorum depresyon halinde yaşamıyorum sadece nasıl atlatırım bunu düşünüyorum. bu sene liseden mezun oldum, hayatımın en kötü yazını geçirdim, malum öss. aile beklentisi, dersane beklentisi, üstmdeki baskı ve kendmi suclamam sonucndaysa bekleneni veremedim tbki, uykusuz geceler, gnde 2 paket sgara tüketimi vb.. şuan yazmak bile istemiyorum yazdıkça hatırlıyorm o günleri. kimsede yardımcı olmadı bliyomusn? ailemde dahil sevglm bile içimi rahatlatamadı. ama sorun bendeydi onlarda değil, kapılarımı kapatmıştım. bazen o kadar kör oluruz ki abarttığımızı kabullenemeyiz, sonuna kdr haklı oldğmzu düşünürüz. ama inan bana geçer. ve son olarak, henüz 3 ay olmasına rağmen okulumu arkdslarımı o kdr özledmki, farketmedğn birşey var dostum lisede veya ilkokul sonlarında genel olarak herkesle dalga gecilir, kimse kendini kurtaramaz eşek şakalarından alaylanmalardan vb. bende payıma düşeni aldım ve karslgnıda vermiştm tbki (: eğlenceli olanıda bu değilmi dostum? liseyi lise yapan bu değil mi? (: kafana takmamalısın bence ve 'the secret' kitabında bu konuyla ilgili çok güzel örnekler vardı bulabilirsem bugün paylaşıcam.. hoşçakaln (:

[azazeli101]

telkinleri elimden geldiğince dinlemeye çalışıyorum.bendeki gelişmeler sadece dışarıyla ilgili oldu be canım kardeşim...okul kelimesi bile beni mahvetmeye yetior böle beyaz gömlekli liseliler görmek istemiyorum inan beyaz renkten nefret ettim.en ufak zevk alamıyorum hayattan evde bile huzursuzum şuan rapor aldım doktordan sf diyerek önümde 3mü 4mü bilmiyorum gün olmasına rağmen okula hala ben okulu stres yapıyorum allah'ın en büyük cezası bu içine edeyim böle hastalık mı olur Allah'ını seversen bu nedir ya..

[Herr_Mannelig]

rahat ol biraz ordaki herkes senin gibi insan,hem okula niye gitmiyorsun gidip dersleri dinlemelisin,millet yüzünden sen derslerden geri mi kalcaksın,okula gitmicekmisin?
gerçi okulundaki kişileri falan bilemem ama dalga geçseler bile ciddiye alma çünkü herkezle dalga geçerler zaten,mesela kendimiz hakkında biri gülünç birşey söylediğinde kafamıza takarız acaba çok mu komik rezil mi oldum falan diye ama tek bize yapmazlarki herkezle dalga geçiyorlardır,ki öyle birşey olduğunda da güleriz değil mi,o insanlar da o yüzden gülüyordur yoksa alay konusu olduğundan değil.
hayatının tadını çıkar,bi tane bile arkadaşın yok mu okulunda?vardır değil mi.derste dersi dinlersin tenefüste de konuşursunuz gezersiniz,diğer arkadaşlarının arasına katıl

gerçi aklıma şey geldi hani dizilerde oluyorya çok kötü arkadaşlar oluyor bir de iyi biri oluyor genelde sürekli dalga geçerler falan ama öyle bi durumun yoktur heralde?:)


ayrıca kimsenin kimseyi taktığı falan yok sen neden diğerlerini bu kadar önemsiyorsun kendi yaşantına bak,okula gitsen de gitmesen de,dışarı çıksan da çıkmasan da bunun diğer insanlar için ne önemi var değil mi,sen de boşver kendi hayatına bak.onlar senden üstün değil

[azazeli101]

nck teşekkür ederim.cidden çok güzel yazdın.ama 1 tane bile arkadaşım yok hem bana nasıl tahammül edebilirki bir insan kendimi istemsiz bir biçimde gerdiğimden dolayı adam gibi muhabbet edemiyorum çok ciddi bir aptal oluyorum kendim olamıyorum cana yakın olamıyorum.hiçbir arkadaşım kalmadı vardı ama onlarda artık takmaz oldu yani kimseyle konuşmuyorum.e ben ne yapayım okulda derslerde konuşamıyorum tenefüslerde sataşsınlar dursunlar bana, ben yalnız başıma bir yere oturayım öle aval aval etrafa bakayım eee orayı seveyimmi hiçmi korkmayım oraya giderken?hiçmi takmayım bu olanları olucakları kim yapabilirki bunu?birde böle bir hastalığım var iken 2 yıldır dışarı bile çıkamazken nasıl kendimi onlardan üstün göreyim?şimdi çıkıyorum ama bir dönerciden bile döner bir fırından bile bir ekmek almaktan acizim aylak aylak zevk almadan kasıla kasıla dolaşıyorum..ben tüm bu hayatıma rağmen nasıl mutlu olucam?söle lütfen söle psikiyatriste bile gittim o bile söleyecek kelime bulamadı.hap verdi günde 2 kere hap içiyorum bu yaşımda ALlah aşkına yaşamak haram oldu bana..daha nekadar kötü olayım!!!!