[RenaC]

Işığı Yanan Evler



Tıp fakültesini yeni bitirmiş, pratisyen hekim olarak ilk görev yaptığım yere, Konya'ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim. Gençtim, bekardım. Küçük bir beldeydi gittiğim yer.

İlk gece bir eve misafir olmuştum. Tren istasyonunun hemen yanında bir evdi. Akşam yemeğinden sonra çaylarımız gelmiş, sohbetler edilmişti. Üzerimde yol yorgunluğu, geldiğim yeni yerin yabancılığı vardı.

Saatler ilerliyor, ağır bir uyku beni içine çekiyordu. Ev sahibine bir şey de diyemiyordum. Bir müddet daha geçti; yine bir hareket yoktu.

Evin büyüğü olan büyükanneye sıkılarak:

"Anneciğim, sizin buralarda kaçta yatılıyor?" dedim.

Büyükanne:

"Evladım treni bekliyoruz. Az sonra tren gelecek, onu bekliyoruz." dedi.

Merak ettim, tekrar sordum:

"Trenden sizin bir yakınınız mı inecek?"

Büyükanne:

"Hayır evladım, beklediğimiz trende bir tanıdığımız yok. Ancak burası uzak bir yer. Trenden buraların yabancısı birileri inebilir. Bu saatte, yakınlarda, ışığı yanan bir ev bulmazsa, sokakta kalır. Buraların yabancısı biri geldiğinde, ışığı yanan bir ev bulsun diye bekliyoruz."

Konya Ovası'nda, ya da bir başka yerinde Türkiye'nin, trenden inen yabancılar için "Işığı yanan evler" yerinde halâ duruyor mudur?

Yabancılar, yorgun bedenlerini yün yataklarda dinlendirmeye devam ediyorlar mı? Aç bir köpeğin önüne bir kap

yemek bırakan kadınlar yaşıyorlar mı? Kuşlara yuva yapan mimarlar, sahi şimdi neredeler?

Bu güzel insanlar, atlarına binip gitmişler. Bizler, atlarına binip giden güzel insanlara sahip bir medeniyetin yetimleriyiz. Çekip gidenlerin doldurulmamış boşluklarında savrulup duran yoksullarız.

Şair öyle diyordu:

"Güzel insanlar, güzel atlara binip gittiler."

Şimdi bu güzel insanlar, neden ve nasıl atlarına binip gittiler? Onları ne yıldırdı da bir daha dönmemek üzere, sessiz sedasız gittiler?

Ey güzel yurdumun güzel insanları! Neredesiniz?

[Alexandra]

RenaC,

Bu gerçekten harikaydı. Bugün içimi ısıtacak böyle bir hikayeye ihtiyacım vardı. Çok iyi geldi.
Gerçekten çok teşekkür ederim.
Sevgiler

[bluegirlx]

sabah evden çıkarken kapıının önüne bir tas su koyan birileri vardır belki hala..evine yabancıları alabilecek kadar kimse kimseye güvenmiyor kimlerden öğrendilerse..ama evine gidecek parası varmı diye düşünen birileri var hala..ve ben öğrendimki başkasına güvendiğimiz kadar güveniliriz..

[Alexandra]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

sabah evden çıkarken kapıının önüne bir tas su koyan birileri vardır belki hala..evine yabancıları alabilecek kadar kimse kimseye güvenmiyor kimlerden öğrendilerse..ama evine gidecek parası varmı diye düşünen birileri var hala..ve ben öğrendimki başkasına güvendiğimiz kadar güveniliriz..

Ben evimden çıkarken kapının önüne bir tas su koyanlardanım, hatta çantamda kedi maması da taşırım. Kimsenin kimseye güvenemediği bir devirde yaşıyor oluşumuz çok acı ama başkasına güvendiğimiz kadar güvenilir olduğumuz konusuna katılmıyorum. Kime güvenmek gerektiğini seçebilmek gerçekten biraz deneyim, biraz da doğru yere bakmayla alakalı.
Önce insanlar hasetten uzaklaşmalılar, televizyonlar da bunu körükleyen çok büyük bir faktör maalesef.
Yarının bugünden zor olmamasını diliyorum hergün.

Sevgiler

[bluegirlx]

sence neden bazı insanlar hep güvenilmemesi gereken insanlarla karşılaşır..buna şahit oldunmu bilmiyorum ama ben hastanede çalışıyorum ve çok insanı gözlemliyorum..sorunlu hastalar hep aynı doktora gidiyor..hep aynı güvenlikle tartışıyor ..hep aynı personler hastaların asabilğinden şikayetci..neden sence..biliyorumki onlara denk gelen hastalar banada denk gelse bende sorun yaşıyacağım..ama kendime güvenden bir koruma kalkanı oluşturdum..

[RenaC]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

Ben evimden çıkarken kapının önüne bir tas su koyanlardanım, hatta çantamda kedi maması da taşırım.

Ne kadar güzel ve düşünceli bir hareket seni tebrik ediyorum Bluepebbles.Temiz bir yüreğin var.Mutlulukla dolsun hayatın...

[Alexandra]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

sence neden bazı insanlar hep güvenilmemesi gereken insanlarla karşılaşır..buna şahit oldunmu bilmiyorum ama ben hastanede çalışıyorum ve çok insanı gözlemliyorum..sorunlu hastalar hep aynı doktora gidiyor..hep aynı güvenlikle tartışıyor ..hep aynı personler hastaların asabilğinden şikayetci..neden sence..biliyorumki onlara denk gelen hastalar banada denk gelse bende sorun yaşıyacağım..ama kendime güvenden bir koruma kalkanı oluşturdum..

Süper bir şey bu. Senin koruma kalkanın pozitif halin ve güzel gülümsemen olabilir mi? İnsan ne kadar sorunlu olursa olsun, kendisiyle güler yüzle ilgilenen, güven hissettkleri biriyle tartışmazlar.

Çok doğru bir anahtar bulmuşsun kendine.
Sevgiyle kal

[bluegirlx]

o yüzden canım ..güven verelim güven alalım..Allah kötülerle karşılaştırmasın diyede dua edelim..

[scouter]

Paylaşımların için çok teşekkürler Renac gerçekten çok güzeldi...

Bluepeples'in da dediği gibi "O güzel yurdumun insanları" İstanbul gibi büyük şehirlerde pek kalmasa da Anadolu'nun güzel kasabalarında hala yaşamaya devam ediyorlar.

[Alexandra]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

o yüzden canım ..güven verelim güven alalım..Allah kötülerle karşılaştırmasın diyede dua edelim..

Evet, büyüklerimiz "Allah iyilerle karşılaştırsın", derken bir bildikleri varmış. Karşılaştırıyor da çok şükür...