Dunning-Kruger Sendromu

[daktilo]

Dunning-Kruger Sendromu

Televizyon izlerken birilerine bakıp da "Ya bu adam bu sığlıkla nasıl
buralara kadar gelebilmiş" diye düşündüğünüz oldumu hiç?

Ya da işyerinizde sizinle aynı ya da daha üst aşamada bir görevde olan
bazıları, sizde büyük bir şaşkınlık uyandırdı mı?; onlara bakıp "Bu
cahillik, kendini bilmezlik nasıl fark edilmez?" diye iç geçirdiniz
mi?

Justin Kruger ve David Dunning adlı iki ABD'li bu hissi çok yaşamış
olacak ki, iki psikiyatri uzmanı, 10 yıl kadar önce bir teori ortaya
attı:

"Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."

Ve bunun üzerine bir araştırma başlatıldı. Fizyolojik ve zihinsel
alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu bulgulara ulaşıldı:

Niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.

Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimin-dedir.

· Niteliksiz insanlar, gerçekten nitelikli insanların
niteliklerini görüp anlamaktan da acizdirler.

Eğer nitelikleri, belli bir eğitimle artırılırsa, aynı
niteliksiz insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.

Bitmedi...

Cornell Üniversitesi'ndeki öğrenciler arasında bir test yapıldı ve
klasik "Nasıl geçti?" sorusuna öğrencilerden yanıtlar istendi...

Soruların yüzde 10'una bile yanıt veremeyenlerin "kendilerine
güvenleri" müthişti. Onların "testin yüzde 60'ına doğru yanıt
verdiklerini" düşündükleri; hatta "iyi günlerinde olmalarıhalinde
yüzde 70 başarıya bile ulaşabileceklerine inandıkları" ortaya çıktı.

Soruların yüzde 90'ından fazlasını doğru yanıtlayan-lar ise "en
alçakgönüllü" deneklerdi; soruların yüzde 70' ine doğru yanıt
verdiklerini düşünüyorlardı.

Tüm bu sonuçlar bir araya getirildi ve Dunning-Kruger Sendromu'nun
metni yazıldı:

"İşinde çok iyi olduğuna" yürekten inanan 'yetersiz' kişi, kendini ve
yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı
işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz! Aksine her şeyin
hakkı olduğunu düşünür!

> Ancak bu 'cahillik ve haddini bilmeme' karışımı mesleki açıdan müthiş
bir itici güç oluşturur.

'Eksiler' kariyer açısından 'artıya' dönüşür.

Sonuçta, 'kifayetsiz muhterisler' her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler...

Bu arada, gerçekten bilgili ve yetenekli insanlar çalışma hayatında
'fazla alçakgönüllü' davranarak öne çıkmaz, yüksek görevlere
kendiliklerinden talip olmaz, kıymetlerinin bilinmesini
beklerler...Tabii beklerken kırılır, kendilerini daha da geriye
çekerler... Muhtemelen üstleri tarafından da 'ihtiras eksikliği' ile
suçlanırlar..."

Ne olur fazla mütevazi olmayın!...

"Siz de çevrenize şöyle bir bakın"

okurken bile aklınızdan bir dolu yüz, bir dolu isim geçti...

Bence Dunning ile Kruger'in, bu çalışmalarıyla 2000'de, Nobel yerine
Harvard Üniversitesi'nin Ig Nobel'ini alma nedeni "cahil
olmamalarıydı".

Gönlümün nobelini bu ikiliye vererek yazımı Bertrand Russel'in bir
sözüyle bitiriyorum:

"Dünyanın sorunu,

akıllılar hep kuşku içindeyken

aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır."

[daktilo]

nasıl arkadaşlar bu hastalık tanıdık geldi değil mi?hepimizin çevresinde böyleleri var haksız mıyım.!!!!!!!

[asas76]

Kesinlikle çok doğru, bu sendromu ilk kez duyuyorum ama iç görülerim bunun böyle olduğunu bana uzun zaman önce öğretti.
O nedenle çoğu zaman keşke bende daha cahil olsaydım yani farkındalığım bu kadar fazla olmasaydı ' cahillik mutluluktur' dediğim zaman çok oldu hala da oluyor.
Farkındalığım yüksek olduğu için ilk olarak kendimdeki kusurları görüyorum daha sonra diğer insanların genel yapısını çok çabuk büyük isabetle farkedebiliyorum.
Benim vardığım nokta - fazla tekamül etmemiş , cahil, egoları yüksek insanların kendilerini dev aynasında görmelerinden dolayı hiçbir kusurlarının farkında olmadıkları gibi, en ufak yeteneklerinide çok abartıp iyi lanse edebilmeleri, yani kendilerini iyi pazarlayabilmeleri.
Böyle insanlar bilgileri olsada olmasada her konuda konuşurlar ve kendilerinin bildiklerini iddia ederler,
dinlemeyi bilmezler ve dinlemeye tahamülleride yoktur zaten,
çirkin olsalarda kendilerini çok güzelmiş gibi görürler,
ve kendilerinin dışında hiçbirşeyi önemsemezler,
adeta herşey sanki kendisi için yaratılmıştır.
Böyle insanları görür görmez tanırım ve midemi bulandırırlar.

[bartun06]

Çevremizde böyle kişilerle sık karşılaşıyoruz maalesef. Ben bu durumda daha olgunlaşamamış başak diyorum. Bilmeyen bilene göre daha cüretkar olabiliyor.