Affediyorum Özgürleşiyorum

[ßyKuS]

Bir lise öğretmeni bir gün derste öğrencilerine, ‘Şimdi yarın ki ödevinize hazır olun: Yarın hepiniz birer plastik torba ve beşer kilo patates getireceksiniz.!’ der.

Öğrenciler, bu işten pek bir şey anlamamışlar. Ama ertesi sabah hepsinin sıralarının üzerinde patatesler ve torbalar hazırdır. Kendisine meraklı gözlerle bakan öğrencilerine şöyle der öğretmen: ‘Şimdi, bugüne dek affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir patates alın, o kişinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun. Bazı öğrenciler torbalarına üçer-beşer patates koyarken, bazıları torbasını neredeyse ağzına kadar doldurmuştur.

Öğretme, kendisine ‘Peki şimdi ne olacak? Der gibi bakan öğrencilerine ikinci açıklamasını yapar: ‘Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız. Yattığınız yatakta, bindiğiniz otobüste, okuldayken, sıranızın üstünde, yani hep yanınızda olacaklar.

Aradan bir hafta geçer. Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmış öğrenciler şikâyete başlarlar: ‘Hocam bu kadar ağır torbayı her yere taşımak çok zor.’ ‘Hocam patatesler kokmaya başladı. Hem sıkıldık hem yorulduk.’

Öğretmen gülümseyerek öğrencilerine şu dersi verir: ‘Görüyorsunuz ki, affetmeyerek asıl kendimizi cezalandırıyoruz. Kendimizi, ruhumuzu ağır yükler taşımaya mahkum ediyoruz. Affetmeyi karşımızdaki kişiye bir ihsan olarak düşünüyoruz, halbuki affetmek en başta kendimize yaptığımız bir iyiliktir.’

Acı ve kızgınlık içerisindeyseniz, kendinize bu şekilde kalmaya izin verdiğiniz içindir. Hissettikleriniz için geçerli sebepleriniz olabilir. Yine de size yanlış yapan insanları bağışlayın.

Çoğu kez bizde bağışlamamak, özgürleşmemekten kendimizi mahrum bırakıyoruz. Kendimize eziyet ediyoruz. Hatta çoğu insan affetmeyi ona karşı yapılan bir iyilik gibi görüyor. Ne kadar nefret etsem de affedemediğim ailem aklıma geliyor. Kötü kötü şeyler geliyor ileri gidiyorum ama yaptığım bu davranışlar düşünüyorum da ne zaman aklıma gelse öfkeleniyorum sinirleniyorum ve kendimi kaybetmiş bir şekilde buluyorum üstelik bunu tekrar tekrar yapıyorum. Tabi sonrasında ise psikosomatik hastalıklar çıkıyor. Neden kendime eziyet etmeye devam edeyim ki özgürleşmek varken. Bizler affetmeyerek kendimize kötülük yapıyoruz bunun farkına varın.

Hepimiz hata yaparız ve eğer başkalarının da hata yapabileceğini kabul edemiyorsanız, mutlu ve başarılı bir hayata aday değilsiniz. Tamamıyla ve içtenlikle affedebilmek sağlıklı bir kişiliğin göstergesidir. Sağlıksız kişiliğin göstergesi ise uzun süre kırgınlık taşımak ve öfke duymaktır.

Öfkenize tutunmak elinizde başka birisine atmak üzere taşıdığınız sıcak bir kömüre benzer. Yanan sizsinizdir. - Budha

Duygusal yaralanmalardan dolayı derin izler taşıyor olabilirsiniz, ancak geçmişinizin geleceğinizi gölgelemesine izin vermeyin.

O külleri silkelemelisiniz. Sizi üzen insanları affedip tüm acıları serbest bırakmalısınız.

Yapılan bir araştırma insanların %70’inin bir şeylere kızgın olduğunu ortaya koymuş. Düşünsenize, karşılaştığınız her on kişiden yedisi kızgın olacak! Üstelik caddelerde arabayla yanınızdan geçen insanları saymadan!

Bağışlamayarak kendimizi koruduğumuzu düşünürüz, ne var ki korumayız. Sürekli kızgınlık içerisinde olduğumuzda, farkında değilizdir, ama kendi hayatlarımızı zehirliyoruzdur. Bağışlamadığımız zaman, diğer insanları acıtmıyoruz, bize yanlış yapan şirkete bir kötülüğümüz dokunmuyor. Sadece kendimize zarar veriyoruz.

Tabikide onların size ne kötülük yaptığını bilmiyorum affetmekte zorlukta çekiyor olabilirsiniz ama onları hayrına bağışlamıyorsunuz ki! Kendiniz için bağışlıyorsunuz.

Eğer intikam peşindeyseniz, iki mezar kazın. Birçok insan yaşadıkları olumsuz olayları ve kırgınlıkları bütün hayatları boyunca beraberinde taşır. Bazılarımız, daha önce yaşanmış bir olaydan dolayı yıllarca mutsuzluk yaşadık. Bu, kimi zaman batan bir iş, kimi zaman verdiğimiz bir karar ya da yürümeyen bir beraberlik oldu.

Kin ve kızgınlık, geleceğinizi şekillendirmek için gereken enerjinizi, umut ve isteğinizi bir kara delik gibi yutar. Eğer duygularımızı ve bize ait olan sorumluluğu kabullenip bağışlarsak, o negatif çöplüğün zihnimizde birikmesine izin vermeyiz.

Affetmeni ne olduğunu yalnız cesurlar bilir. Korkakların tabiatında af diye bir şey yoktur. - Laurence Sterne

Affettiğiniz insanları sevmek zorunda değilsiniz. Onları affedip, kızgınlığınızı ve kininizi bırakıp hayatınızın geri kalanına devam etmelisiniz.

İnsanlar için en zor olan şeylerden bir tanesi, yanlış yaptıklarında özür dilemektir. Asıl gerçek ise sadece güçlü insanların özür dileyebildiğidir. Herkesi affedin ve gerektiği yerde af dileyin.

Daha önce yapmış olduğunuz her aptalca, anlamsızca, düşüncesizce ve acımasızca şey için kendinizi affedin. Hepimizin hayatında başarısızlıklar var, hepimiz hata yapıyoruz. Geçmişe sıkı sıkıya tutunmak yerine kendinizi bağışlamalısınız. Kendinizi affettikçe, üzerinizdeki gizli yükün kalktığını, hafiflediğinizi ve özgürleştiğinizi hissedeceksiniz.

‘’Affetmek, geçmişi değiştirmez, ama geleceğin önünü açar.’’

Buraya Kadar ki bölüm ''Mücadele Ruhu Kitabı'ndan Alıntı

[ßyKuS]

“Kendimizi sevmek, kendimizi geliştirmenin en etkin yoludur böylece yaşama bakışımız değişir ve dünyamız gelişir.”


Buraya kadar affederseniz ne kadar rahatlayacağınızı affetmezseniz size ne gibi zararları olduğunu göstermeye çalıştım. Artık buradan sonrası tamamen size kalmış. Bağışlayıp duygulardan özgürleşmek ya da kendimizi hasta edip hayattan sürekli şikâyet edip, ara sıra geçmişin görüntüleri gelecektir gözlerinizin önüne. Kendini yaşadığın olayla ilgili daha fazla cezalandırma, ruhun delik deşik oldu ve o bunu hak etmiyor. O senin bir parçan ve o parçan aslında sensin. Neden kendine kötülük ediyorsun.

Bu atacağınız adım tamamen kendinize bir iyilik için atacağınız adımdır. Sen sadece bağışla ve üzerindeki gizli yükün kalktığını hisset.

Bağışlamak sadece erdemli insanların özelliğidir ve ben, ve sizlerde erdemli insanlar olduğunuzu, bu çalışmayı kendi iyiliğiniz için yapacağınıza inanıyorum.

Çalışmaya başlamadan önce önemli tavsiyeler ...

— Öncelikle çalışmayı ne zaman başlayacağınıza karar verin. Kararı kesinleştirdikten sonra diğer adımları adım adım uygulamanız çok önemli.

— Bir kâğıt ve bir kaleme ihtiyacınız olacak

— Affetme çalışmalarına başlamadan önce kendinize bir takım sorular sormanız ve cevaplamanız gerekiyor. Bu soruları cevaplamanız önemli çünkü bu soruları cevaplarsanız başladığınız işi bitirmek için kendinizde yeterli isteği ve gücün farkına varıp başladığınız işi yarım bırakmadan bitirebileceksiniz.

Her zaman bir durum gerçekleştirmek istediğinizde, bunun, size ve hayata ne katacağının cevabını da vermelisin ki, daha iyi anlaşılsın. Bunu yapın. Aradaki farkı hissedeceksiniz. O yüzden tüm samimiyetinizle bu soruları bir kâğıda cevaplayın.

— Bu çalışmayı yapmazsam neler olur ve neler olmaya devam edecek? Bu çalışmayı yapmaya karar verirsem hayatımda neler değişecek bana ne gibi katkıları olacak? Onu affetmeyi ona bir lütuf olarak mı görüyorum? (kesinlikle ama kesinlikle hayır. Bu kendimize yaptığımız bir iyilik sadece)...

— Geçmişte hatırladığınız en eski anınızı hatırlamaya çalışın. O andan itibaren hayatınızı ileri sararak ne tür affedemediğiniz olayları hatırlamaya çalışın. Sadece başkalarını affedemediğin olayı değil olaylar karşısında sizinde kendinizi affedemediğiniz durumları da affetmeniz için kâğıda not almanızı tavsiye ediyorum.

— Geçmişteki kırgın olduğunuz sizi üzenlerin listesini tamamladıktan sonra sıra
çalışmalara geçebiliriz.

[ßyKuS]

Eğer bu çalışmayı yapmakta isteksiz davranıyorsanız. Yukarıdaki soruları cevaplamadığınızı size söyleyebilirim. Sedona yöntemi ile serbest bırakmak istemediğiniz, davranış, düşünce ve hissetme kalıplarımızdan kendinizi özgürleştirmenize yardımcı olacaktır. Bu yöntemle önce isteksizlikten daha sonrada nasıl affetme çalışması yapmanız gerektiğini göstereceğim.

Serbest bırakmak istediğiniz bir şey düşünün(Örn. İsteksizlik). Bu bir sorun olabilir, kafanızdan atamadığınız bir durum olabilir ya da bir türlü gerçekleşmeyen bir isteğiniz olabilir. Şimdi bu konuyu hatırlamak için kendinize izin verin. Ve o konuyu fark ettikçe belli ya da belirsiz bir duygu oluşur. (Sıkıntı, üzüntü, kayıtsızlık, korku, öfke gibi.)

Şu anda sadece oluşan duyguyu fark edin. Ve yapabildiğiniz kadar o duyguyu hissetmek için kendinize izin verin.

Şu an için bu duyguyu serbest bırakabilir misiniz? “Evet” ya da “Hayır” cevaplarından birini seçin.

Eğer cevabınız evet ise elinize bir kalem ya da tükenmez, ya da hiç düşünmeden elinizden bırakmaya gönüllü olacağınız küçük bir nesne alın. Şimdi, onu önünüzde tutun ve gerçekten sıkı sıkı tutun. Bunu sizi sınırlayan isteksizlik hislerden biri olduğunu ve elinizde cesaretinizi ya da bilincinizi temsil ettiğini varsayın. Nesneyi yeterince uzun tuttuğun zaman, rahatsız olmaya başlayacaksınız, ancak bu duygu size tanıdık gelecektir.

Şimdi elinizi açın ve nesneyi avucunuzda çevirin. Onu tutanın siz olduğunu fark edin; o elinize yapışık değildir. Aynı şey, hisleriniz için de geçerlidir. Bu nesne elinize ne kadar yapışık değilse, hisleriniz de size o kadar yapışık değildir. Biz hislerimize tutunur ve onlara tutunduğumuzu da unuturuz.

Şimdi, o nesneyi bırakın. Ne oldu? Nesneyi bıraktınız ve o yere düştü. Bunu yapmak zor muydu? Tabi ki hayır. İşte “bırakmak” derken bunu kastediyoruz.
Şimdi nasıl hissettiğinize bakın. Belki duygularınızda biraz açılma ve rahatlama oluşmuştur. Ya da bir şey değişmemiş gibi hissediyor olabilirsiniz.

O yüzden yukarıdaki aynı çalışmayı tekrarlayın. Ve serbest bıraktıkça duyguların özgür kalmaya başladığını daha çok fark edebilirisiniz. Bu yöntemle kolayca isteksizlikten kurtulabilirsiniz.

Gelelim Affetme Çalışmalarına

Affetme çalışması olarak 2 çözüm yolu sunuyorum.

1. Sedona Yöntemi ile Duyguları Serbest Bırakmak
2. Affetme meditasyonu

[ßyKuS]

1. Duygularımızı Serbest Bırakma

Affedemediğin insanların, olayların listesinden herhangi birini seçerek çalışmalara ayrı ayrı başlamanızı tavsiye ediyorum. Örneğin aslı’nın bana böyle davrandığı için onu affedemiyorum olsun.. Buraya odaklanıp soruları öyle cevaplandıralım.

Şu anda ne hissediyorsun?

Biraz kızgınım. Bana böyle davranmamalıydı. Burada bir şey hissetmek zorunda değilsiniz. Ama o an hissettiğiniz hissin vücudun neresinde olduğunu fark edin. Ve daha iyi konsantre olabilmek için elinizi oraya götürün.

Bu hissi serbest bırakabilir miydin?

Tabikide evet

Bunu yapar mıydın?

Bunu kendime bir iyilik olarak görüyorum. Kesinlikle yapardım.

Ne zaman?

Hemen, şimdi

Bu hissin özünde ne var?

Kızgınlık vs..

Bu hissin özüne bilinçli olarak inmek için kendine izin verir miydin?

Evet..

Daha derinine inebilir misin?

Sanırım bir oksijen tüpü gerekiyor.

Daha derinine?

Evet

Daha derine inebilir misin?

Gluukk gluuk :D Evet

Şu anda ne hissediyorsun?

Burada vereceğiniz cevap önemli ne hissediyorsunuz

Bu hissin özünde ne var?

Kendini ifade edememe gibi

Bu hissin özündekini serbest bırakabilir miydin?

Evet..

Bunu yapar mıydın?

Evet..

Ne zaman?

Şimdi

[ßyKuS]

2. Affetme Meditasyonu

Bu konuda Işıldayan Safir’in değerli paylaşımı Özlem hanımın hazırladığı Affetme Meditasyonunu sizlere sunuyorum..

http://www.kusadasicomputer.com/haya...editasyonu.zip

Meditasyonu uygulamayı seçerseniz eğer, önce çalışmaya başlamadan önce'deki bölümün sorular kısmını cevaplandırmanızı daha sonra ise 21 gün boyunca bu meditasyonu dinlemenizi tavsiye ediyorum..

[Vaveylaaa]

çok güzel olmuş

[ßyKuS]

çok teşekkür ederim vaveylaa :) tam 9 sayfa sürdü. Aceleye gelmiş gibi olsada sonunda bitirdim. Bir ohhhh çekmek hakkımdır diye düşünüyorum :)) Şimdi ise uygulamalı affetme çalışması başlatmalıyım. Umarım okumaktan öte sizlerde bir program belirleyip bu çalışmayı kendiniz için başlatırsınız.. Sevgiyle Kalın

[Vaveylaaa]

benim ve oda arkadaşımın sağlığı için dün başladım çalışmaya bende bu çok iyi oldu

[ßyKuS]

peki soruları cevaplandırdın mı ?

[Vaveylaaa]

evet cevaplandrdım