Pınar Özer in Doğum Hikayesi

[bluemoon24]

Pınar Özer in Doğum Hikayesi

Yazarken o anları tekrar yaşamak çok güzel……



Eşimle 6 yıllık birlikteliğin sonunda evlenmeye karar verdik. 17 Temmuz 2005 te birlikteliğe ilk adımımızı attık bir ömür boyu olması dileğiyle.Eşim bebeğimiz olması konusunda benden daha istekliydi.Bende olmasına dair kaygılar daha fazlaydı, daha fazla düşünmenin anlamı yoktu çünkü düşünürsem bebeğimizin olması olasılığı zorlaşacaktı.



İlk gebeliğim düşükle sonuçlandı. İnanın çok kötü bir durum ve duygu.Hamile olduğumu öğrenir öğrenmez doktora gittim her şey normaldi yalnız kasık ağrılarım fazlaydı, gebeliğimin 7.haftası işyerimde çalışırken kasık ağrılarım şiddetlendi kanama başladı doktora gittim iğne yaptı istirat verdi bu arada kanama devam etti tam 3 gün ve bebeğimi kaybetmiştim kürtaj oldum.Ama umudumu yitirmedim belki de tam hazır değildim her işte bir hayır vardı.



6 Ay sonra reglim gecikti bir şeyler olduğunu hissediyordum test yaptım testi en az 3 kez denedim ve sonuncusunda o iki çizgi hamileydim. Korkuyordum çünkü tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyordum. Birde kan testi yaptırdım sonuç pozitifti. Bu arada doktorumu değiştirdim.



1 Hafta sonra Doktorum Selahattın Beye gittim.Her şey gayet normaldi ilk hamileliğim düşükle sonuçlandığı için devamlı doktor gözetimindeydim. Hamileliğim çok rahat geçti 2 kere ancak midem bulanmıştır, uykunun dışında.Haftalar birbirini kovaladı 20. Haftada cinsiyetini söyleyebileceğini söyledi doktorum.Küçüklüğümden beri hep bir kızım olmasını istemiştim Eşimin ailesinde bir oğlan merakı vardı sormayın gitsin Oğlum mu olsa acaba diyordum tabiî ki ısmarlama olmuyor istemek… Ben kızım olmasını çok istiyordum ve Allah gönlüme göre verdi bebeğimin cinsiyetinin kız olduğunu duyduğumda çok heyecanlandım sanki dizlerimin bağı çözülmüştü.



37 haftayı tamamladığımda doktorum meğer son kontrollünü yapacakmış. Tansiyonum ölçüldü ve doktorum yarın ameliyata alacağını sabah 8.30 da hastanede olmamız gerektiğini söyledi.Sabahı sabah ettik. Eşim, Annem ve Kardeşim. Son hazırlıklarımı tamamladım duşumu aldım ama hiç uyuyamadım. Sabah Hastaneye geldiğimizde çok heyecanlı ve gergindim.Epidural Sezeryan için son hazırlıklarım tamamlandı ve ameliyathaneye alındım.Ameliyat bir harikaydı, uyanıktım. Doktorum ve ekibi çok şen şakraktı ameliyatta eşimi bile aradılar, 15 dakikanın içinde kızım Eylül üm dünyaya geldi o ağlama sesi ve onu bana verişleri o duyguyu o kokuyu anlatamam.Allah herkese nasip etsin herkesin gönlüne göre versin.İnsan o duyguyu tarif edemez, yaşamak lazım artık kızım var hayata daha çok tutunmak güçlü olmak her şey kızım için.



Ücretsiz izin aldım meleğimi daha fazla emzirmek için. Şimdi işe başladım, öğlenleri sütümü sağıyorum ben yokken içiyor. Anneannesiyle beraber artık. İyi ki anneannesi var.



Kızım, Eylülüm 10 ayını bitirmek üzere meleğim, bitanecik kızım, can yoldaşım iyi ki geldin dünyamıza. Şükürler olsun.Bir afacan, bir hareketli kıpır, kıpır hiç durmuyor.Sürekli yürümek istiyor kollarından tutup yürütüyoruz bir de bir anne deyişi var ki .Kolik sancıları da kalmadı artık ilk zorluklar geçti.



O günler ancak bu kadar kısa ifade edilebiliyor.Allah herkese bu duyguyu tattırsın acılarını göstermesin.



Doktorum Selahattin Kükner ve ekibine Akay Hastanesi hemşirelerine beni hiç yalnız bırakmayan Eşime, Kardeşime ve Anneme çok teşekkür ediyorum.



Sevgiler...



Kaynak: Bebek