Hayvanların da hakları var...

[yeni bir hayat]

İlk “Hayvanları Koruma Derneği”ni 1825’de İngilizler kurdular. Daha sonra birçok ülke de kurulan dernekler 1931 yılında toplanarak 4 Ekim gününü “ Hayvanları Koruma Günü” olarak kabul ettiler. Bizde ise ilk dernek, 1955 tarihinde Ankara’da kuruldu...



Hayvan Hakları Evrensel Bildirgesi metni, Uluslararası Hayvan Hakları Birliği ve ona bağlı ulusal birlikler tarafından 21-23 Eylül 1977 tarihinde Londra’da hayvan hakları konusunda yapılan üçüncü uluslararası toplantıda kabul edildi. Hayvan Hakları Evrensel Bildirgesi ise, Paris’te UNESCO Sarayında 15 Ekim 1978 tarihinde törenle ilan edildi...

**Tüm hayvanlar eşit doğar ve eşit yaşama hakkına sahiptirler.

**Tüm hayvanların saygı görme hakkı vardır. Bir tür hayvan olan insan, diğer hayvanları yok edemez. Hayvanları kendi çıkarı için karşılıksız kullanamaz.

**Hiçbir hayvana kötü ve zalimce davranılamaz. Bir hayvanın öldürülmesi zorunlu ise bu, bir anda ve acı çektirilmeden yapılmalıdır.

**Vahşi hayvanlar kendi doğal çevrelerinde yaşama ve çoğalma hakkına sahiptir. Eğitim amacıyla bile olsa vahşi hayvanlar özgürlüklerinden mahrum bırakılamaz.

**Evcil hayvanlar, uyumlu bir biçimde ve özgürlük içinde yaşama hakkına sahiptir. İnsanların kendi çıkarları için evcil hayvanların yaşama koşullarında yapacakları her türlü değişiklik, haklara aykırıdır.

**Evcil hayvanlar, doğal yaşama sürelerine uygun uzunlukta yaşama hakkına sahiptir.

**Tüm çalışan hayvanlar (at, eşek…) iş süresinin sınırlandırılması, işin daha az yorucu olması, güçlerini artırıcı bir beslenme ve dinlenme hakkına sahiptir.

**Hayvanlara fiziksel ya da psikolojik acı çektiren deney yapmak, hayvan haklarına aykırıdır.

**Beslenmek için bakılan hayvanlar barındırılmalı, taşınmalı ve ölümleri de korkutmadan ve acı çektirmeden olmalıdır.

**Hayvanlar, insanlar tarafından eğlence amaçlı kullanılamazlar. Hayvanların seyrettirilmesi ve hayvanlarla gösteri yapılması, hayvan onuruna aykırıdır.

**Zorunlu olmaksızın bir hayvanın öldürülmesi, yaşama karşı işlenmiş bir suçtur.

**Çok sayıda vahşi hayvanın öldürülmesine neden olan safariler ve av partileri, hayvanlara karşı yapılmış bir soykırımdır. Doğal çevrenin kirletilmesi, yıkılıp yok edilmesi de soykırıma eşdeğerde alçakça bir davranıştır.

**Hayvanların ölüsüne de saygı göstermek gerekir. Hayvanların öldürüldüğü şiddet sahneleri, sinemalarda ve televizyonlarda yasaklanmalıdır.Ama hayvanlara yapılan saldırıları kınamak amacında olan filmlerde bu sınırlama yoktur.

**Hayvanları koruma kuruluşları, devlet katında temsil edilmelidir. Hayvan hakları da insan hakları gibi yasayla korunmalıdır.



TÜRKİYE’DE HAYVAN HAKLARI

Çevre Bakanlığı’nca hazırlanan ve TBMM Genel Kurul gündeminde bulunan “Hayvanları Koruma Kanunu Tasarısı”, hayvanların korunması ve yaşama haklarının güvence altına alınması amacıyla hazırlandı. Kanun tasarısının amacı, başta evcil hayvanlar olmak üzere tüm hayvanların, insan ve doğa kaynaklı mağduriyetlerinin önlenmesini, gözetilmesini, bakımlarını, kötü muamelelerden uzak tutulmalarını, üremelerini, canlarının ve sağlıklarının korunmasını sağlamak.

Bu amaca ulaşmak için hayvanların korunmasına ilişkin geliştirilen temel ilkeler şunlar:

*Bütün hayvanlar eşit doğar ve bu kanun hükümleri çerçevesinde yaşama hakkına sahiptir. Ancak kanuni istisnalar ve insan gıdası olarak yararlanılan hayvanlar bu hükmün dışında tutulmuştur.

*Geleneksel olarak insanların çevresinde yaşayan türden olan evcil hayvanlar, türüne özgü hayat şartları içinde yaşama özgürlüğüne sahiptir. Sahipsiz hayvanların da sahipli hayvanlar gibi yaşamaları desteklenir.

*İnsanlar, hayvanların korunmaları, gözetilmeleri, bakımları ve kötü muamelelerden uzak tutulmaları için gerekli önlemleri alırlar.

*Hiçbir maddi kazanç ve menfaat amacı gütmeksizin sadece insani ve vicdani sorumluluklarla hayvan besleyen ve koruyan gerçek ve tüzel kişilerin desteklenmesi esastır.

*Yabani hayvanların yaşama ortamlarından koparılmaması, doğada serbestçe yaşayan bir hayvanın yakalanıp özgürlükten yoksun bırakılmaması esastır.

Tasarıda yer alan düzenlemelerden bazıları şunlar:

*Hayvan sahiplenen veya ona bakan kişi, hayvanı barındırmak, türüne ve üreme yöntemine uygun olarak ihtiyaçlarını temin etmek, sağlığına dikkat etmek ve aşılarını yaptırmakla yükümlüdür.

*Hayvan sahiplenecek kişi, hayvanın sağlığı ve yaşam koşulları ile ilgili insan-hayvan etkileşimi ve çevre sağlığı açısından sorumludur.

*Hayvan sahipleri çevreye ve insanlara verecekleri zararları ve rahatsızlıkları tazmin etmekle yükümlüdür.

*Çevre Bakanlığı, hayvan bulundurma ve sahiplenme şartları ile rahatsızlıkları önleyici tedbirleri, çıkaracağı bir yönetmelikle belirleyecektir.

*Sağlık nedenleri ile gerekli olmadıkça, bir hayvana zor kullanarak yem yedirmek, acı, ızdırap ya da zarar veren yiyecekler ile alkollü içki, sigara, uyuşturucu vb. bağımlılık yapan yiyecekler veya içecekler verilmesi yasaktır.

*Hayvanları taşıyan ve taşıtanlar, onları türüne ve özelliğine uygun ortamlarda ve şartlarda taşımak, taşıma esnasında bakmakla yükümlüdür.

*Hayvanların kendi mekanlarında yaşamalarının desteklenmesi esas olup, sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanların öldürülmesi yasaktır.

*Hayvanlarda acı veren müdahalelerin uyuşturmaksızın yapılması yasaktır.

*Sadece veteriner hekimler acil ve zorunlu müdahalelerde bulunabilirler.

*Hayvanların bilimsel olmayan tedavi ve deneylerde kullanılması yasaktır.

*Hayvanlara acı, ızdırap, korku veren tıbbi, ticari ve bilimsel deneylerin yerine alternatif yöntemlerin kullanılması esastır.

*Hayvanların ticareti esnasında sağlıklarının iyi, satıldıkları ve yaşadıkları yerin temiz ve sağlık şartlarına uygun olması zorunludur.

*Hayvanların doğal kapasitelerini veya gücünü aşacak ve yaralanmalarına ya da acı çekmelerine yol açacak yöntemlerle eğitmek, başka bir hayvan üzerinde şiddetini denemek, onların acı çekmesine, yaralanmasına, sakatlanmasına ve ölümüne neden olabilecek şekilde dövüştürmek yasaktır.

*Her ilde valinin veya görevlendireceği bir vali yardımcısının başkanlığında, ilgili bakanlık ve gönüllü kuruluşların da temsil edildiği “il hayvan koruma kurulu” oluşturulacaktır.

*Kanun’un yürürlüğünü müteakiben her türlü hayvan bulunduran tüzel kişiler, işletmeleri ile ilgili belgelere dayalı bilgileri altı ay içerisinde il hayvan koruma kuruluna bildireceklerdir.

*Denetim konusunda Çevre Bakanlığı ve mülki amirler yetkilidir.

*Hayvanları koruma amacıyla kontrollerde bulunarak bu kanuna aykırı hususları tespit, görevlilere haber vermek ve kötü muameleyi engellemek üzere hayvan koruma gönüllüleri görevlendirilecektir.

*Kanun’un amaç ve kapsamına uygun faaliyet ve çalışmalarda bulunmak ve finansmanı sağlamak için Türkiye Hayvanları Koruma Vakfı kurulacaktır.

*Eğitici yayınlar, trafik kazaları, hayvanat bahçeleri, yasak ve izinler, koruma alanları, koruma altına alma ile ilgili düzenlemeler yapılacaktır.

*Kanun hükümlerine uyulmaması durumunda para cezalarını içeren ceza hükümleri devreye girecektir..

Bu hakların ülkemizde de bir an önce uygulanmaya başlamasını temenni ediyorum!!..Dünya Hayvan Hakları Gününde bile, ülkemizdeki hayvan istismarını protesto etmek amacıyla buraya gelen insanların olmamasını,dünyaya böyle haberlerle malzeme olmamayı diliyorum..
Bunun için de, hayvan sevgisinin çok küçük yaşlardan itibaren çocuklarımıza aşılamamız gerektiğini, önce bizim bu konuda onlara örnek olmamız gerektiğini savunuyorum..
Maalesef,sokakta hayvanlara kötü muamaleden zevk alan, adına "insan" dediğimiz,fakat bu sıfattan mahrum varlıklar var..

[yeni bir hayat]

Bugün hayvan haklarını koruma günü..
Onlar için herkes birşeyler yapabilir..Bir parça ekmek veya evinizin kenarına bir kap su ile olsa bile..
Tabii ki ihtiyaç halinde olan masum yavruları hayatımızın içersinde yer almasını sağlamak bambaşka birşey..

[master8566]

Okudunuz mu bugün Bekir Coşkun'un yazısını? İnsan hakları evrensel ölçülerde olmayan hiçbir ülkede hayvan hakları da olmaz...Sadece hayvanlardan mı nefret ediyorlar sanıyorsunuz? Ağaçtan, yeşilden ,temiz sudan, maviden herşeyden nefret ediyorlar aslında...Onlar hayattan nefret ediyorlar ve hayata düşmanlar...Manzarasını kapatıyor diye ağaç kesme şampiyonu bir halk var yahu dünyada,sinek yapıyor diye ağaç kesen bir halk düşünün...Allah'ın insana emanetleri olan kedilere köpeklere işkence eden,bir dilim ekmekle size ömür boyu sevgisini veren hatta sizden sevgi dışında birşey beklemeyen köpeklere yapılanları düşünün...karnında yavrusuyla ayağından asılı şekilde mezbahada canlı canlı parçalanan ineğin feryatlarını duydunuz mu gördünüz mü o iğrençliğin videosunu? O yavrudan sucuk yaptıklarını düşünebiliyor musunuz? beğenmediğimiz avrupa bizden iki kat müslüman bu konularda,beslenmek için canlı öldürürken bizim gibi acı çektirip işkence etmiyorlar hiç olmazsa...kurban bayramı yaklaşıyor gene,görürüz vandallığın ne olduğunu her sene olduğu gibi...
çocuklar kedilere köpeklere akıl almaz işkenceler yapıyorlar görmüşsünüzdür,babalarından analarından öyle görmüşler çünkü...
benim de bir köpeğim var 9 yaşında,hergün yatağımda ayak ucumda yatmadı mı huzurum kaçar;bir bakışından ne isteğini anlarım,canımdan çok severim...çünkü ben ona baktığımda bir hayvan görmüyorum,Allahın bana emanetini görüyorum.Bu iş sahile vuran binlerce denizyıldızından bazılarını denize geri atmaya çalışan çocuğun işine benziyor...Evet,kurtardığımız her hayvan için bu "farkedecek"tir...ve emin olun yukarıda da bunun karşılığı vardır...

[yeni bir hayat]

masterphidias Nickli Üyeden Alıntı

çünkü ben ona baktığımda bir hayvan görmüyorum,Allahın bana emanetini görüyorum.

Evet çok haklısınız masterphidas...
zaten çok doluyum bu konuda..Yazdıklarınıza katılmamak mümkün değil..Eğitimsiz,duyarsız insanlarla böyle oluyor maalesef.."Saygı" ,ruh taşıyan her varlığa,çiçeğe,ağaca,hayvana da gösterilmeli..
Bu konuda ayıbımız çok..Geçen yıl yurtdışından insanların gelip de ülkemizde miting yapması ayıp olarak bize yetti zaten..Hala da bir değişiklik yok..

Yukarıdaki sözünüzü okurken gülümsedim, içtenlikle katılıyorum..Ben de Şanslı'mı "Allahı'ımın emaneti" diye severim çünkü..Zaten bu düşünce varsa insanlığın gerektirdiği gibi davranırsınız..

Sizin gibi hayvan sevgisi taşıyan ince ruhlu insanları forumumuzda görmek çok güzel..İyi ki tanıdık sizi..

Sevgiler..

[naz78]

insanları tanıdıkça hayvanları daha çok seviyorum. sevmeyi bilmeyen hayvanıda ,insanıda sevemez.keşke onlar kadar herkez sadık ve sevgi dolu olsa ben her zaman kalan yemekleri poşete koyup çöp varilinin kenarına ağzı açık bırakıyorum hem çop varilini dağıtmamış oluyolar hemde aç kalmıyolar fikir olsun diye söyledim.

[McOrco]

bu tasarı suan
5199 sayısı ıle uygulamadadır
buyuk ada barınagı gonullulerı bu yasanın ısvıcredekı hayvan hakları kanunundan tukceye alıntılanarak
gecmesınde buyuk caba sarbfettı kendılerıyle beraber bırac gunde olsa hayvanlar ıcın bırseyler yapmıs olmaktan gurur duyuyorum

bu dev bır adımdır...

ama
hala hayvalara karsı ıslenen sucların
kabahatler kanunu kapsamında degerlendırılmesı cok buyuk bır sorun
(kabahatler kanununda cezalandırma paraya cevrılıyor)
devlet bunu
hayvanlara yapılan zulmu bır gelır kapısı goruyor...

buna bır son verılıp
ceza kanunu kapsamına alınması
tun turk canlar icin
en iyisi olacak

calısmalar devam edıyor.

[lily69]

Merhaba,
sitenizde daha yeniyim,ama yazdıklarınızı okurken çok duygulandım.yeryüzünde zevk için bir başka canlıyı öldüren tek canlı maalesef insanoğlu.
Benimde köpeklerim -kedilerim hatta kirpim bile var.Eşimle beraber 5 yılda 100 yakın dokak köpeği kurtardık ve kurtarmaya devam ediyoruz.%90 nın durumlarından haberdarız.Dilerim sizler ve bizler gibi olan insanların sayısı artar.
sevgiyle kalın

[yeni bir hayat]

4 Ekim Hayvanlar Günü ve Bir Köpeğin Seslenişi

Üzerinden seneler geçti, şimdi hatırlıyorum da, ben yavruyken şirinliklerime katıla katıla güler, beni yavrum diye çağırırdın.




Birkaç delinen ayakkabı ve katledilen yastığı saymazsak, kısa zamanda senin en vazgeçilmez dostun oldum. Ne zaman bir muzırlık yapsam bana parmağını sallar ve "nasıl yaparsın" diye çıkışırdın. Ne var ki hemen arkasından kızgınlığın geçerdi ve beni yere yatırı, göbeğimi okşardın.

Çok meşguldün o aralar... Dolaysıyla tuvalet eğitimim tahminimizden uzun sürdü ama el ele verip üstesinden gelmiştik. Sana sokulup da koynuda geçirdiğim geceleri unutamam. sen farkında değildin belki ama ben senin rüyalarını ve hayallerini gizlice dinler, bundan daha mutlu olunamayacağına kanaat getirirdim.

Beraberce uzun yürüyüşlere çıkar, parklarda koşuşturur, dondurma yerdik hatırlıyormusun? Bana sadece külahını verirdin dondurma bana dokunur diye. Ve evde senin işten dönüşünü beklerken sırtımı ılık güneşe verir, huzurlu derin bir uyku çekerdim.
Zamanla işinde daha fazla zaman geçirmeye başladın, boş zamanlarında da kendine bir eş aramaya koyuldun. Ben seni her zamanki gibi sabırla bekledim, sana hayal kırıklıklarınve acılarında teselli oldum. Yanlış kararlarını hiç bir zaman kınamadım, her defasında seni büyük bir sevinçle karşıladım. Sonunda birine aşık oldun ve evlendin.

BARINAĞA TERK EDİLDİM..

Ne varki eşin köpeklerden pek hazzeden biri çıkmadı. Yine de ben onu sevinçle karşıladım ve ona sevgi gösterim. Mutluydum, çünkü sen mutluydun. Sonra insan bebekler geldi aramıza. Yeni yavruların heyecanını sizinle aynen paylaştım. Onların pespembe yumuşacık tenleri, mis gibi bebek kokuları beni heyecanlandırıp hayran bırakıyordu. Ben de onlara annelik etmek istiyordum. Ne yazık ki-her nedense- hem eşin hem de sen onlara zarar vereceğime kanaat getirdiniz ve beni ayrı bir odaya kapattınız hep. Oysa ben sevgiden mahrum kaldıkça, onlara olan sevgim daha çok arttı. Bilmediniz hiç.
Çocuklar büyüdükçe onların en yakın dostu oldum. Tüylerime tutunup tombul bacaklarının üzerinde ilk adımlarını attılar, minicik parmaklarını gözlerime soktular, kulaklarımın içini karıştırdılar, burnuma öpücükler kondurdular. Gerektiğinde onları hayatım pahasına korumaya hazırdım.




Ama bu arada senin dokunuşuna ise hasret olmuştum. "köpeğin var mı?" sorusuna, cüzdanından resmimi çıkarıp,hakkımda şirin hikayeler anlattığın zamanlar artık geride kalmıştı. Senin köpeğin olmaktan çıkıp itin biri oldum; bana yaptığın her masraf sana batmaya başladı.
Sonunda da başka bir şehre tayinin çıktı. Yeni apartmanınızda sana ve aile yer vardı ama bana yoktu. Ailen için en doğru kararı verdin belki ama unutma ki, bir zamanlar ailen sadece benden ibaretti.

Son araba gezintimize çıktığımızda heyecanlıydım. Ta ki barınağa varana kadar. Barınak köpek, kedi, korku ve umutsuzluk kokuyordu. Gereken evrakları doldurduğunu ve "ona çok iyi bir ev bulacağınıza eminim" dediğini hatırlıyorum. Omuz silkip sana karamsar bir bakış attılar. Onlar orta yaşlı, terk edilen bir köpek veya kedinin akıbetinin farkındaydılar.

Oğlunun tasmama yapışan elini zorla açmak zorunda kaldın.Çığlık çığlığa haykırmasına aldırmadın belki ama ben onun adına hem üzüldüm hem de çok endişelendim. Endişem, ona o anda arkadaşlık, sadakat, sevgi ve sorumluluk, bir cana duyulan saygı konusunda vermiş olduğun hatalı hayat dersinde yatıyordu. Başıma son bir kere dokunup bana veda ettin, göz göze gelmemeye özen gösterdin. Gitmen gereken yerler, yetişmen gereken işler vardı ve zaman aleyhine çalışıyordu nasıl ki şimdi de benim aleyhime çalıştığı gibi.
Sen ayrıldıktan sonra, barınaktaki iki tatlı kadın taşınacağı aylar öncesinden bildiğin halde bana uygun bir yuva bulmak için en ufak bir çaba sarf etmediğinden yakındılar. Sadece üzüntü içinde başlarını sallayıp "nasıl yaparsın" sordular arkandan.

Barınakta, zamanları izin verdiği ölçüde bizimle ilgileniyorlar. Bizi besliyorlar tabiiki ama bende iştah falan kalmadı. Önceleri ne zaman biri kafesime yaklaşsa sensindir diye kafesin önüne koşardımm. Belki kararını değiştirdin, belki bunların hepsi kötü bir rüyadan ibaretti veya belki bana acıyan biri beni kurtarmaya gelmişti... Ama anladım ki şirin yavru köpeklerle bu konuda yarışmam söz konusu bile değil. İşte o zaman kaderime razı olup kçşeme çekildim ve akıbetimi beklemeye koyuldum.

VE ÖLÜM...

Önce ayak seslerini duydum onun. El ayak çekildikten sonra beni kafesimden çıkardı. Onu uslu uslu koridorun sonundaki odaya kadar takip ettim. Sessiz, sakin bir odaydı. Beni yavaşça kaldırdı ve masanın üstüne koydu, başımı okşadı, kulaklarımın arkasını kaşıdı, tasalanmamamı söyledi. Kalbim heyecanla çarpıyordu ama aynı zamanda içimi de sonsuz bir huzur kapladı. Sayılı günlerim dolmuştu demek ki ... Kendimden çok onun için üzülüyordum. Üzerimdeki yük çok ağırdı, onu eziyordu ve beraberliğimiz süresince senin de her ruh halini anladığım gibi onun da içinde bulunduğu durumun farkındaydım.

Eli çok hafifti, gözünden akan yaşları görmesem, ön patimdeki damarıma bağladığı turnikeyi neredeyse fark etmeyecektim bile. Seneler önce seni de teselli ettiğim gibi, hafifçe elini yaladım. İğnenin ucunu usulca damarımdan içeri kaydırdı. Önce hafif bir sızı, arkasından damarımda dolaşmaya başlayan buz gibi sıvıyı hissettim.

Kafam ve gözlerim ağırlaştı ve onun merhamet dolu gözlerine bakarak son defa "Nasıl yaparsın" diye fısıldadım. Belki de benim lisanımı anladığı içi, "Ne kadar üzgünüm bilemessin" diye cevap verdi. Bana sarıldı, beni çok huzurlu ve güzel bir yere göndermekte olduğunu anlatmaya başladı. Öyle bir yer ki, bir daha ne ihmal edilecek ne acı çekecek ne de kendimi korumak zorunda kalacaktım. Öyle bir yer ki sevgi ve ışık içinde, bu sefil dünyadandaha farklı güzellikte bir yerdi...
Son nefesimle kuyruğumu son bir kez sallayarak,"Nasıl yaparsın" derken onu kastetmediğimi anlatmaya çalıştım. Kastettiğim sendin, canımdan çok sevdiğim sahibim! Seni her zaman anacağım sonsuza dek bekleyeceğim, bunu bil.

Son dileğim, hayatındaki herkesin sana benim gösterdiğim sadakati göstermesi.....

[lily69]

Bu yazıyı ağlayarak okudum.Evet köpeklerimiz bizlere bu kadar sadık ve karşılıksız sevgi ile doluyken biz neler yapıyoruz.Ellerinize sağlık yazı için.Dilerim böyle hikayeler bir daha hiç yaşanmaz.Gerçi insanların birbirlerine saygı duymadığı,hep çıkar peşinde koştuğu bir dünyada hayvanlara nakadar saygı duyulabilinirki.Hayvana yapılan eziyet bile hala kabahat sayılırken,onlara yapılan eziyetin suç olmadığı bir toplumda yaşıyoruz maalesef.Ne kendimize,ne başkasına hatta doğaya bile sevgiyle bakmıyoruz.Oysa yediğimiz ekmekten ,içtiğimiz suya,okuduğumuz her kağıt parçasında,oturduğumuz sandalyede ve yattığımız yatak hepsi doğaanadan gelmiyormu?Hayatımızı kurtaran,mayınları,narkotikleri bulan,hatta insan vücudundaki kanseri bile sadece sevgi karşılığı bulan bu dostlarımıza yapılanlar..........
Ne yazıkki yazacak kelime bulamıyorum....

Sevgiyle kalın

[Alexandra]

Hayvanları birgün değil her gün seviyorsak, bilinçlenmek ve çevremizdeki herkesi bilinçlendirmek lazım. Çocuk büyük demeden uyarmaktan, koruma ve sevgi bilincini aşılamaktan geri durmayalım.

Onların yaşam alanını daraltan biziz, öyleyse onları gözetmek de bizim görevimiz.

Bir hayvanın gözlerinin içine bakıp kim sevgisini igisini esirgeyebilir ki onlardan???