Sır Hakkında Objektif Bir Yazı

[hayatimdegisti]

Sır filmi konusunda aşagida ki yazi akşam gazetesinden alintidir.Diğer yazilara göre daha objektif bir bakiş açisi sergilemiş...
Konu hakkinda görüş bildirmek isteyenler bu başlık altında paylaşımlarını yapabilirler....





Her şey, fısıltı gazetesiyle başladı aslında. İnsanlar birbirlerine “The Secret” isminde bir filmin ne kadar muhteşem olduğunu ve mutlaka izlenmesi gerektiğini söyleyip duruyorlardı. Ülkemizde hiçbir firma bu filmi getirmediği için de yurtdışından getirilmiş filme, Türkçe altyazı yapılarak hazırlanmış kopyalar elden ele yayılıyordu. Bu arada da Kasım ayında Kuraldışı Yayınları’ndan Nil Gün’ün “Çekim Yasası” kitabı çıkmış ve hızla satılıyordu. Derken Owo Mia Yayınları, ortalığı birbirine katan bu filmin, kitap versiyonunun haklarını aldı ve kitabı Türkiye’de yayınladı. Artık “The Secret”ın, Türkiye’de patlama yapma zamanı gelmişti ve beklenen patlamayı yaptı da… Ama ben bu yazıda sizlere oturup Rhonda Byrne kimdir, “The Secret” nasıl uygulanıyor vs. gibi tipik kitaptan alıntı yap, haberi yaz tarzında bir çalışma yapmak istemiyorum. Aralık ayından beridir “The Secret”ın film versiyonunu satır satır bilen ve hayatında uygulamış birisi olarak bir “son kullanıcı” yazısı yazmak ve bu film-kitap hakkındaki yorumlarımı sizlere aktarmak istiyorum.

“The Secret”la ilgili e-posta gruplarında ilk görüşlerimi yazdığım esnada kullandığım bir cümleyi aynen tekrar etmek istiyorum: Bu filmi izleyen her on kişiden yedisi filme burun kıvıracak; Kimisi “Zaten bildiğimiz şeyler.” diyecek, kimisi “Güzel, ama…” ile başlayan cümleler kuracak, kimisi de “Saçmalık bunlar!” itirazlarını getirecek demiştim. Geçen bu süre zarfında bunlara “Gizli güçlerin oyunu bunlar.” diyen komplocular ve kitap-filmin popülerliği nedeniyle, ona yaklaşmayan popüler-alerjenleri de eklendi. Esas önemli bir grubu ise spiritüel camiada sıklıkla bulunan “her şeyin üstüne nimetmiş gibi atlayıp da, anlatılmak istenenleri başlarıyla değil başka taraflarıyla algıladıkları için gerçek nimetlerden bir türlü yararlanamayıp ortada şaşkın şaşkın dolaşanlar” grubu oluşturdu. Kısacası “The Secret” bir şekilde insanlarımızın hayatına girdi, peki nedir bu işin aslı? “The Secret” melek mi, şeytan mı; saçmalık mı, yoksa denildiği gibi gerçekten büyük bir sır mı; yoksa bir pazarlama harikası mı?

Ben yanıtımı gayet net vereyim: Pazarlama açısından muhteşem bir başarı kazanmış, ama pazarlaması çok iyi yapılıyor diye de içinin boş olduğu asla düşünülmemesi gereken, amma velakin mutlak ve mutlak özü çok iyi anlaşılmadan büyük faydalar getirmeyeceğine inandığım bir yapıt. Ben hiç burun kıvıran tayfadan değilim. Evet, işin suyunun çıkmaya başlamış olması benim de hoşuma gitmiyor, ama sapla samanı da karıştıracak değilim. “The Secret” benim hayatımı tepeden tırnağa değiştirdi ve “En iyi spiritüel filmler” listemde de bir numarada alnının akıyla duruyor.

Peki kısaca ne diyor bu “The Secret”? Konu hakkında hiçbir bilgisi olmayanlar için hemen özetleyeyim: “The Secret”, evrende yerçekimi yasası gibi bir netlikle varolan “Çekim Yasası”nı açıklıyor. İnsanın düşünceleriyle hayatına neyi isterse onu çekebileceğini, neyi düşünürse o olabileceğini anlatıyor ve anlatımlarını çeşitli ünlü kişilerin sözleri ve öğretmenlerin anlatılarıyla destekliyor. Para, iş, sağlık vs. gibi konularda insanın hayatında değişiklikler yaratması için neler yapabileceği veriliyor film boyunca. Bu noktada diyebilirsiniz ki daha önce birçok kitapta yazıyordu bu, “The Secret”ın farkı ne ki böyle kitleleri peşinden sürüklüyor? “The Secret”ın başarısının sırrı, mevcut bilgileri son derece sade, basit ve anlaşılır hale getirip, güçlü örneklerle desteklemesinde yatıyor. Bugüne kadar yüzlerce kitapta okuduğumuz, ama bir türlü hayatımızda nasıl uygulamaya geçireceğiniz bilmediğimiz bilgilerin, direk uygulanışı konusunda yol gösteriyor ki, benim gibi hiç öyle havada kalmış, felsefi sözcük öbekleriyle işi olmayanlar için çok faydalı bir kaynak haline geliyor. Yine tekrarlıyorum: “The Secret” da daha önceden bilinmeyen hiçbir bilgi yok, ama mevcut bilgilerin harika bir özetlemesi var ve hemen hayatınıza uygulamaya başlayabiliyorsunuz. (Ben ayrıca Nil Gün’ün “Çekim Yasası” kitabını da öneririm ki, bu bilgiyi bir Türk’ün kalemi ve bakış açısından okumanın da çok önemli olduğuna inanıyorum.)

Hayata uygulamaya başlayabiliyorsunuz derken biraz açıklama yapmam gerekiyor. Filmi ilk izlediğinizde, aldığınız heyecanın da etkisiyle sürekli “The Secret” da anlatıldığı gibi yaşamaya, düşüncelerinizi kontrol etmeye çalışıyorsunuz, fakat bir süre sonra bunun yorucu olduğunu fark edeceksiniz. Çünkü kendini olumluya da olsa, sürekli bir biçimde düşünmeye zorlamak da insan bünyesi için kasıcı bir etkinlik, hele ki bizler gibi olumsuz düşüncelere çok daha yatkın bünyeler için. Aradan biraz zaman geçip, filmin üzerinizdeki etkisi geçtiğinde ortaya çıkıyor aslında filmi anladığınız veya anlamadığınız durumu. İşin özünü kavrayıp, çekim yasasının hayatımızda aslında her daim varolduğunu ve biz onu bilsek de bilmesek de, yönlendirmeyi düşünsek de düşünmesek de çatır çatır işlediğini ve hayatımızı aslında tamamen kendi düşüncelerimizin belirlediğini kavramışsanız, zaten artık kendinizi kasmadan hayat geminizin rotasını olumsuzdan olumluya doğru döndürdüğünüzü fark ediyorsunuz. Fakat filmi sadece “Nasıl kısa zamanda para kazanabilirim, evim arabam olabilir, sorunlarımızı çözerim.” şeklinde algıladıysanız –ki evet, bu sorunların çözümü de çekim yasasında bitiyor-, filmin etkisi geçtiğinde siz yine eski yaşantınıza mutlu mesut geri dönüyorsunuz ve soranlara da “Evet, izledim ‘The Secret’ muhteşem filmdi.” yanıtını verip, filmin sadece sizin “muhteşemliği sadece anılarda” rafınızda, diğer kitap veya filmlerle yer almasına neden oluyorsunuz.

Yalnız bu noktada şunu da belirtmek lazım, dünya tarihinde binlerce kitabın veya bilgi bütününün başına geldiği gibi, “The Secret”ı da –neredeyse- kutsal kitaplaştıran bir kitle de yavaş yavaş oluşmaya başladı ve “The Secret”ı –hadi abartalım- hayatı pahasına savunmaya hazır fanatikler de (mecazi anlamda) ortaya çıkıyor. Bir kitabın böyle körü körüne savunucusu olmak da doğru bir durum değil, siz alacağınızı alırsınız içinden ve hayatınıza işlersiniz ve sonrasında da yolunuza devam edersiniz ve karşınızda daha birçok bilgi çıkar. Benim için “The Secret” böyle mesela. Hayatımı değiştiren bilgilerin içime işlemesine katkısı çok büyük olan ve bazı bilgilerimi tazelemek istediğimde de başucumda duracak bir bilgi kaynağı. Ama “The Secret” eleştirilmiş, yerden yere vurulmuş veya göklere çıkartılmış beni çok ırgalamıyor. Ben o kitaptan neleri aldığım ve hayatımda ne kadarını uygulayabildiğimle ilgiliyim, o kadar. Sadece “The Secret” değil, tüm kitaplar için de geçerli bu. Ayrıca da eser olarak bakıldığında “The Secret”ın eleştirilebilecek yönleri de yok değil hani. Bir kere onca güzel bilgi sanki sadece ev, araba, para… elde etmek içinmiş gibi algılanıyor ki filmin Amerikan halkı, değerleri ve isteklerine yönelik yapıldığı çok belli. Evet, para, ev, araba, başarı vs. herkesin derdi ve isteği, ama dünya sadece bundan ibaret; çekim yasası da sadece bunları elde etmek için kullanılan bir durum değil. Hayatınızda attığınız her adımda var ki, kuantum fizikçilerin de sık sık altını çizdikleri bir bilgi bu. (“What The Bleep Do We Know?” serisinde anlatılanlar da çekim yasasından başka bir şey değildi.) Duygularınızda, ilişkilerinizde, yaşadıklarınızda, evrenle olan iletişiminizde… hep çekim yasasının etkilerini görmek mümkün. Fakat film-kitap manevi kısımları hızlıca geçiyor ve direk maddi getirilerin altını çiziyor. Eh işin özünü kapmışsanız ve aklınızı çalıştıran bir bireyseniz eğer, filmin bilgilerini alıp çeşitlendirebilmeniz ve hayatınıza “çekim yasası”nın ne gibi etkiler yaptığını keşfetmeniz gayet mümkün ki benim “The Secret”a dair izleme-okuma önerim de bu yönde. İzleyin, filmde maddi hayata dair önerileri uygulayın (ki işe yarayışını birebir yaşıyorum) ama sakın orada takılı kalmayın, üzerine düşünün ve daha geniş perspektiflerle bakmaya çalışın bu bilgiye. O zaman gerçekten anlıyorsunuz “sır”rın ne olduğunu. (Ayrıca “The Secret-Sır” pazarlama açısından gayet başarılı bir isim, ama “çekim yasası” mevcut tek bir “sır” değil, başka “sır”lar da var, onu da belirtmem lazım.)

Sözün özü şu: “The Secret”, ne melek ne de şeytan, binlerce yıldır insanlığa söylenen ve kulak arkası edilmiş bilgileri gayet güzel derlemiş toparlamış ve özünü anladığınızda hayatınıza muhteşem katkılar yapabileceğiniz çok değerli bir kaynak. Ne kendinizi kaptırın, ne toptan reddedin; okuyun ve hayatınıza uygulayıp yolculuğunuza kendinin ve düşüncelerinin değerini anlamış biri olarak devam edin.
(10Haziran Pazar günü Akşam Gazetesi Brunch Ekinde Kapak olan yazı.)
Hasan Sonsuz Çeliktaş)

[gulenyuzum]

yaziya tamamen katiliyorum the secret kitabini hic okumadim filmini bu sitede izledim filmi ilk izledigimde cok etkilendim kayitsiz sartsiz hepsi dogru dedim sonra tekrar izledim dusundum bi daha izledim ve icinde bazi seylerin abartilmis oldugunu fark ettim gercekten insan herseyi yapabilir insan yuce bi varlik kendisisine bahsedilen her seye sahip olabilir ama bence her seyin bi siniri olmali diye dusunuyorum yinede bu filimde bazi sorularima cevap buldum herkes kendisine yarayani almali yaramayani kafa bile yormamali saygilar

Bizim kültürümüz o kadar zengin ki,Sırrımız o kadar eskilere dayanıyor ki,The Secret diye bize sunulan bir anlayışa ihtiyaç bırakmıyor,bunun için biraz tarih sayfalarını karıştırıp geçmişte ne gibi başarılara imza atmışız bakmamız yeterli,bizim özümüzde öyle bir inanç var ki,eğer bu inancı yeniden gönüllerimizde yeşertebilirsek,Dünyaya meydan okuyabiliriz,Fatih Sultan Mehmed gibi gemileri karadan yürütebiliriz,çekim yasası denen olay bizim kültürümüzde Dua
olarak var,batılılar bunu evrenin yasası olarak görür,evrendeki yasaları koyan her zerrenin ardındaki yaratıcıyı farketmek lazım..

Evet çekim yasası diye birşey evrende vardır ama biz evrende sınırlı aklımızla kendimiz için neyin iyi neyin kötü olduğunu herzaman anlayamayabiliriz ve kendimiz için iyi zannettiğimiz birşeyi kendimize çekip helak olabiliriz veya kötü zannettiğimiz birşeyi itebiliriz,ama bizim inancımızda evrenin ardındaki yaratıcıya dua ederiz; "Yarabbi benim için hangisinin hayırlı olduğunu ben bilemem,hangisi hayırlısıysa onu nasip eyle"

Burada ince bir nokta var,kişiye verilen irade Allah'ın iradesi yanında cüzi ve küçüktür,kişi yaratıcı değildir,fakat kendisini Allah'ın iradesine teslim eden insan Dünyaya meydan okuyabilir,çünkü onun destekçisi Allah olur,diğer kişiler ise bunu sadece evrenin bir çekim yasası olarak düşünürler,onlarda bir ölçüde başarılı oluyor gibi gözükebilir ama bu diğerinin yanında çok sönük kalır,çünkü akıl feneriyle herşeyi ölçemeyiz

Birde son zamanlarda insanlar kendileri için yaratma kelimesini fazla kullanır oldular,halbuki yaratmak Allah'a mahsustur,biz sadece Allah'ın verdiği akılla ve mükemmel vücudla varolan nesnelerden yeni birşeyler üretebiliriz

Ayrıca bizim kültürümüzdeki diğer bir fark,biz dualarımızda dünyalık istemeyiz,aksine dünya nimetlerini gerçek amaçlarımıza ulaşmak için bir köprü olarak görürüz,dünya nimetleri kişinin nefsine cazip gelir ve geçici bir sarhoşluk ve huzur hali verebilir,ama bu geçicidir,bunlar amaç olamaz bizim için,sadece araçtırlar,dünya kısa ve geçicidir,insan dünya için yaratılmamıştır,insanın özünde ebediyet vardır

Dost78 ne güzel anlatmışsın..nice nice secret lar barındırır Anadolumuz bağrında.Bizdeki yabancıya hayranlık alışkanlığı dönüp de kültürümüzdeki değerlere bakmamıza hep engel ouyor.Herşeyi dışarda arayınca içerdeki zenginlikten mahrum kalıyor insan.Bu hem kendi içimizdeki özbilgiye hem de bulunduğumuz kültürel ,tarımsal,doğal güzellikler ve daha pek çok zenginliğe sahip ülkemiz topraklarından gelen sese kulak vermemek anlamına geliyor.Avrupalı ,Amerikalı yabancılar tıpkı pamuğu ,tütünü,fındığı hammadde olarak bizden alıp bilmem kaç katı fiyatla ürün olarak bize satmalarına benziyor bu türlü yeniymiş gibi görünen ama bizim yüzyıllardır bildiğimiz hatta daha da iyisi bildiğimiz bilgileri.Biz de yine hayran hayran izliyoruz onları..''Adamlar yapmış'' diye.Bu yıl Mevlana yılı hepimizi Mevlanayı anlamaya çalışmaya çağırıyorum.sevgiler..

[etf]

Bu kızı yeniden büyütmeliyim/kor ateşlerde yürütmeliyim. Farkındayım... farkındayım...” Sezen Aksu, şarkısında, şu günlerde yeni bir dalga halini alan ‘farkındalık’ kavramına gönderme mi yapıyor, yoksa tamamen 'bifarkında' olarak mı bu cümleyi seçti; onu bilemiyoruz. Ama bizim yoğun bir ‘farkındalık’ durumu yaşadığımız kesin. Dolar bazında seminerler, kurslar; ‘farkındalık’ olayı da bir hayli pahalı. Bedavaya ‘farkında’ olamıyorsunuz. Bir sektör doğuyor; ‘farkındalık’ sektörü”. Bu satırları üç yıl önce ben yazdım. “Bu satırların yazarı ben, bir psişiğim, bir farkındalık-severim. Farkındalığa inanıyorum, ileri sürülen tezlerin çoğunun işe yaradığını düşünüyorum. Ama biliyorum ki, o kadar kolay değil. Bir iki üç tıp deyince ulaşılan bir şey de değil hakikat. ‘Farkındalık’a ulaşmak, kendini varoluşun bir parçası gibi hissetmek, gerçekten birlik duygusuna varmak, yaşadığın anı anlamak, yaptığın her eylemin güzelliğinin ve sorumluluğunun bilincinde olmak, bu denli kitlesel tüketilebilen bir ürün olamaz. İnsan belirli süreçlerden geçmeden, belirli bir izana ulaşmadan ‘farkında’ olamaz, oysa bugün herkes ‘farkında” diye yazmıştım. Batı’nın bilgeliği Doğu’dan hammadde olarak alıp, işleyip, süslü püslü paketlerle yine Doğu’ya yani bize pazarladığını da eklemiştim.

Şimdilerde gündeme gelen ‘The Secret’, Ayşe Arman’ın röportajı derken, konuyu biraz açmak istiyorum. ‘The Secret’ın DVD’sinin elden ele dolaştığını, çok da rağbet gördüğünü yazmıştım, aylar önce. ‘Filmini izledim. Ama duvarıma pano yapmadım, o panoya istediğim göl kıyısındaki evin resmini yapıştırmadım. Filmde özetle; sen bir çekim alanısın, ne ekersen onu biçersin, nasıl düşünürsen onu yaşarsın deniyordu. Sonra da formülasyon halinde istediğine kavuşma yolları anlatılıyordu. Hayal et, inan, hayatına şükret, arzuların gerçek olacak. Ev, araba, mal, mülk, sevgili. Şip şak mı, çok kolay mı? Hayır. Külliyen safsata mı? Değil, yani külliyen değil.

On beş yıl önce ‘Yüzde Yüz Düşünce Gücü” kitabını almıştım. Hayallerini pembe baloncuk içine koyup evrene bırakan kuzenim oldu. Daha inançlıydı, daha çok çabaladı. Bakıyorum da hayallerini gerçekleştiren o olmuş! ‘The Secret’ ve benzeri sıkı ticari ürünler hayal satıyorlar ama hepsinde biraz da gerçek payı var. Sihirli değnek herkesin içinde diyor, ama o değneği nasıl tutacağını bilmek kolay değil. Mesela hayatımızın sorumluluğunun farkında mıyız? Şikayet etmek, kurtarıcı beklemek, – sevgili, piyango, başkan- suçlamak ve tembellik bize ait parçalar değil mi? Bilinçaltını programlama, aldığın her nefese şükretme, değerinin farkına varma, ürettiğin düşüncenin ve yaptığın eylemin sorumlusu olduğunu bilme. Bekleme yerine harekete geçme. Hepsi yanlış mı? Hatalı mı? O zaman neden “bu maça inandık, aldık” densin ki. Bu kitapların bu denli sevilmesindeki temel unsur şu bana göre: Onlar bireyi hor gören, onu kimliksizleştiren, onu sahip olduklarıyla değil olmadıklarıyla ölçen, onu değersiz gören, üzen tüketim toplumuna baş kaldırıyorlar bir anlamda.‘Sen önemlisin’ diyor, anını yaşa, yapabilirsin diyor. ‘Bir çekim alanıyım’ demek, insanın hoşuna gidiyor, sıradanlaştırılmış, önemsizleştirilmiş insanın. İnsan, yeniden özne konumuna geliyor. Mesele de budur, sır da budur. Tüketim toplumunun panzehiri de bu tür tüketimdir... Ama inanmak inanmamaktan iyidir...

---Alıntı---Aycan Saroğlu-Akşam Gazetesi

on onbeş yıl oldu kişisel gelişim adına okumaya başlamam...bize istemenin arsızlık,kadere isyan..allaha isyan olduğu öğretildi..biz allahın bize layık gördüğü yaşama razı olmalıydık...şükür etmeliydik...nafakamız rızkımız..bir lokma bir hırkadan ibaretti..
zaman içerisinde onların deyimiyle bizim nasibimiz olana şükür etmek okadar zorlaştıki..isyan ne kelime, ben allah olsaydım kuluma bunları nasip etmeye utanırdım demeye başladım..bu düşünceler yaradanı inkar etmeye kadar gitti...

bebeğim olacakmış öğrendiğimde bedenimi oluşturan bütün hücreler titredi..çünkü bu müjdeyi bana veren doktor..ikinci cümlesinde beni yerlere serdi..bebeğim sakat doğabilirmiş...hayır dedim..bebeğimi aldırmıycam ve benim bebeğim son derece sağlıklı doğacak vede dünyanın en iyi insanlarından birisi olacak...bebeğimi aldırmadım...fakat yaşım yirmi..korkmadığımı söylüyorum ama bal gibide korkuyorum..keşke bir şey olsada bana bebeğimin nasıl doğacağını anlatsa..o, gece rüya gördüm..bebeğimin doğumunu yaşadım rüyamda..ertesi sabah rüyamı kimseye anlatmadım..büyüklerimiz yaptığında dalga geçtiğimiz bir şey yaptım..suyu açtım..rüyamı akan suya anlattım..ve bebeğimin sağlıklı doğacağına dair yorumladım..ondan sonraki her gün bebeğimle, ona gelecekteki yaşamımızı anlattım onu ne kadar çok sevdiğimi söyledim,belki günde beş yüz kere onun çok sevilmek ve saygı duyulmak, vede en önemlisi başarılı olmak için doğduğunu söyledim..
bebeğimin doğumunda ,rüyamı yaşadım an be an...onu büyütürken sadece ben saptım yaptığımız proğramdan..oğlum..karnımdayken yaptığımız proğrama harfiyyen uydu..şimdi kendisi,onu tanıyan herkes tarafından sevilen,saygı duyulan,başarılı bir insan..yaradanın varlığından tabiiki şüphem yok..
şükür etmek,iyi yürekli olmak,saf niyetli olmak tabiiki muhteşem bir şey..ama isteklerimizin gerçekleşmesi için illede şükür etmek gerektiğine inanmıyorum..yaradan o kadar cömertki..isteklerimizin gerçekleşmesi için gereken fırsatları bize şükür etsekte veriyor..etmesekte..eğer böyle olmasaydı..benim hiçbir isteğim gerçekleşmezdi..çünkü bize öğretilen yanlışları hala daha yenemedim,iyice sabrım taşmadan bir şey isteyemiyorum arsızlık yapmamak adına.istemeye başladığım zamanda... bana bak allahım... diye başlarım söze ,hiç dikkat etmedim ama belkide ellerimi bile belime koyuyorumdur,bir yığın şeyin farkında oluyoruz/mu acaba,neyse ben bir şeyin iyice farkındayım..yaradan saf sevgidir..maddi ve manevi her anlamda istediğimiz herşeyi bize istemeden önce vermiştir..bize sadece bundan emin olarak almak kalıyor..allah bizi seviyor gerisi laf..yaradandan ötürü yaratılan herkese saygılı sevgiler.

[kadirayvaz]

Öğrenilmiş çaresizliğin örnekleri sitede var.Bize toplum olarak öğretildi.Bırakın toplum olarak fert fert iliklerimize kadar işlendi. Yabancılar özellikle Amerikalılar ne yaptıysa,ne yaparsa doğrudur.Onlar bizden 50-100 yıl ilerideler böyle öğretildi ve bizde inanmaya başladık. İnandırmaya başladık. Sır kitabı daha evvel yazıldı. Hemde özünü kaybeden bir türk tarafından,kim mi yazdı söyleyeyim. Dr. Mehmet Öz tarafından. Mehmet Öz Türkiye de bu kadar tanınmadan önce bir kitabı çıktı. Tesadüfen kitabı alıp okudum. Hatta olabildiğince arkadaşlarıma hediye ettim.Kitabı bir yolculuk esnasında otobüste Unuttum.Bir dahada temin edemedim. Şimdi Sır kitabını okuyup etkilenen arkadaşlara tavsiyem.Kitabın adını özelliklerini,künyesini yazacağım. Okuyanlar secretle kitabı karşılaştırsınlar bakalım arada fark varmı? Aynı şeyleri söylemiyor mu? Birde özel ricam olacak kitabı temin eden olursa bir tanede bana göndersin. Kitabın ücretini klendisine havale ederim.Şu aralar yoğunluğumdan uğraşamıyorum kitabı temin etmeye. (Yazdıklarımdan çok eminim ve iddalıyım bu arada) OKUYUN GÖRÜN!

Kitap adı: Şifayı Yüreğinde Ara.
Yazar:Dr.Mehmet Öz
Yayın Evi:Altın Kitaplar
Çeviren Meral Gaspıralı
Basım Tarihi:1999 İstanbul
Sayfa Sayısı 224

Kitabı temin edebileceğiniz telefon:0212 518 37 30
Fax:0212 516 54 87

sevgili kadirayvaz
ben bu kitabı,garajda kitap satan bir dükkanda gördüm okumaya fırsat bulamadan, hani o okuyunca hemen verecek olan arkadaşlar varya..onlardan birinde kaybettim..yarın sabah ilk işim temin etmeye çalışmak olacak teşekkür ederim

[kadirayvaz]

Sevgili Hayalayaz okuduktan sonra yorumlarını bekliyorum.yazılarının bazıları çok çok hoşuma gidiyor.Özellikle hikayelerin.Selam ve saygılar.

[ats2204]

merhabalar herkese hayal hanım yine döktürmüşsünüz ( diğer yazanlar döktürmemiş mi helal olsun onlarda çok güzel yazmışlar :))bir konuda sizinle bakış açılarımız farklılaşmış gibi geldi. şükretmek nedir. Allah şükretmesekde bizlere veriyor istediğimizi veya ihtiyacımız olanı haklısınız ancak şimdi hayal kuralım; ben size misafir olarak gelsem siz pasta börek çörek vs. hazırlamış olsanız bende sizden pasta yanında çörek yok yok şu susamlı olandan yanınada çay alaabilirmiyim desem kırmazsınız herhalde...
bunları afiyetle yesem sonra gitsem... aklınıza gelmezmi bak şu arsıza insan bi elinize sağlık çok güzel olmuş teşekkür ederim demez mi diye..
benim aklıma gelir hatta şu an bile kendime çok kızdım size böyle bir kabalık yaptığım için.. kusura bakmayın ellerinize sağlık çok güzel olmuşlardı ve bunları benimle paylaştığınız için çok teşekkür ederim sevgi ve saygıyla kalın