Hedeflerinize Ulaşmak İçin Günlük Zevklerinizden Vazgeçebilir misiniz?

[hayatimdegisti]

Biliyoruz ki herkesin hedeflerine ulaşmaya ihtiyacı var. Fakat yinede bunları gerçekleştirmiyoruz. Günde defalarca epostalarımızı kontrol ediyoruz. Amaçsızca internette geziyoruz. Televizyon seyrediyor, video oyunları oynuyor veya arkadaşlarla takılıyoruz. Asıl yapmamız gerekenlerden kaçınmak için yapmamız gereken herşeyi yapıyoruz.

Bunu yapıyoruz çünkü bu aktiviteler gerçekten çalışmaktan çok daha eğlenceli. Hepsi kolay ve başarız olma riskiniz yok. İnternette gezerken çok mu zorlanıyorsunuz, sadece keyfini çıkarıyorsunuz. Kim bilir belkide yeni şeyler öğreniyorsunuz.

Ama bu her zaman olmuyor sanırım.

Bu aktiviteler zaman öldürmek için birebirdir; günümüzü daha çabuk geçirmemizi sağlarlar. Çünkü çalışmak sıkıntıdır. Hem çalışmanın işe yaradığını kim söylemiş? Eğer doğru yapmazsak işimizde de zaman zaman boşa gidiyor olabilir.

Her zaman bir özür bulunabilir. Zamanı hızlı geçirmek, zevklerimize boyun eğmek kolaydır. Bu tip şeylerde yapıcı bir taraf pek yoktur, ama tutarlı bir şekilde kendinizi ifade etmekten çok daha kolaydır. Çalışmak istemediğim zamanlarda hep yapmak istediklerim hazırdır, peki ya çalışmak istediğimde?

Zaman öldürmek bağımlılık yaratır. Ne kadar yaparsanız, onu yapmak için daha çok mazeret bulursunuz. Böylece daha çok yapabilirsiniz. Bugünlerde zamanımı nasıl geçirdiğimi ve bunun benim hedeflerime ulaşmadaki etkilerini düşünüyorum. Bunu analiz etmeye başladığımda görüyorumki yaptığım şeyler benim hedeflerime daha hızlı ulaşmamı engelliyor. Günlerin geçmesine öyle alışıyoruz ki, yaptığımız şeylerin bizim bilinçli tercihlerimiz olduklarını unutuyoruz.

Ama bunun farkına varmak bile, beni bu konuda biraz pozitif olarak etkiledi. Farkına varmak onu yenmek için atılacak ilk adımdır. Zamanımı öldüren davranışları yapmaya başladığımda, aklıma direk bunun bana zararları geliyor ve bu canımı sıkıyor. Sonrada bu yaptığımdan eskisinden daha az zevk almaya başlıyorum.

Burada geliştirmemiz gereken beceri, gerektiğinde zevklerimizi erteleyebilmektir. Bu uzun dönemdeki hedeflerinize ulaşabilmeniz için, anlık zevklerinize karşı koyabilmek anlamına geliyor. Eğer bunlara karşı koyamazsanız, asıl yapmanız gerekenleri asla yapmamış olursunuz.

Bu kolay bir şey değil, çoğu kişinin yapmak isteyeceği bir şey hiç değil. Çoğumuz alışkanlıklarımızın bize ne kadar zaman kaybettirdiğini çoğu kez fark etmiyoruz bile. Oturup kendimize gerçekten ne istediğimizi sormamız lazım, hayattaki hedeflerimizi iyi belirlememiz lazım. Çocukluğumuzdan beri hayalini kurduğumuz şeylerden vazgeçmek için yeterli keyfi alıyormuyuz yaptıklarımızdan? Yoksa bunları erteleyerek daha iyi bir hayat için adım atmaya başlayacakmıyız?

Ben bundan sonraki hareketlerimde eskisinden daha çok bir amaca yönelik olmasını sağlayacağım. Bu pek keyifli olmayacak, ama bunu başaramasam bile ilerde elimden geleni yaptığımı bilerek huzurlu olacağım.

Alinti

[pakguc]

içimdeki devi uyandırmak için okuduğum o kitapda,
yapmamak istediğimiz şeyleri acıya, uzun zamanda ulaşacağımız isteklerimize haza bağlayarak hedefimize ulaşacağımız yazıyordu..
yani,
bize yardımcı olmayacak anlamsız TV programlarını seyretmeyi düşündüğümüz zaman buna yeterince acı bağlarsak.
Örneğin;
eğer bugün TV seyredersem, ingilizce öğrenmek için çalışamayacağım ve şirkette ingilizce konuşulanları yine anlayamayacağım. (acı)
Bugün ingilizce çalışırsam, yarın biraz daha anlayacağım ve bu bana keyif verecek (haz)

İnsanoğlu, acıdan kaçar hazza doğru yönelir.
Bizim için doğru olanları bu şekilde programlayabiliriz...