Dünyevi Aşkların Tükendiği An

[schizophren84]

resmen beni anlatiyor desem inanirmisiniz. ama ben ihtiyac duydugum bu sefkati yillarca yasadim, sadece sevgilinin hayatimda olmayisiyla bagli degildi. yalnizligima bagliydi, yillarca arkadasim onun sevgilisi ve ben olurdum, yani ücüncü tekil sahis, gün geldi sevdigim bir insana 200 sayfa el yazisiyla onu ne kadar cok sevdigimi yazdim, verdigi cevap yüzüne bakilmayacak cinstendi. güldüm gectim, megersem asktan anlamayan birisine asik olmusum. gün geldi cebimde param yoktu kanimi verdim, aldigim parayla dogum gününde cicek yolladim (bu kisi baska kiz arkadasim), ve zaman gecti kücük bir tartismada bir ömür boyu senimi cekicem dedi, onada güldüm ve bir daha arayip sormadim. sevdigim bir baska sevgili icin sarki yaptim, hem gitarla caldim ve söyledim, gün geldi beni sevsede aslinda bana bazi konularda yalan söyledigini anladim. dünyevi asklardan hic birinde aradigimi bulamadim. belki bulsaydim, Allaha daha az sarilirdim. o yüzden belkide Allah kismet etmedi. cünkü sevince ne kadar cok derinden sevdigimi biliyor. simdi yalnizim. artik yoruldum kadinlarin yanlis anlamalarini düzeltmekten, kücük seylerin sorun edilmesinden, beklentilerine cevap verememekten. böyle daha iyi, ayrica kutsal sevgili yani yaradan her daim yanimda benimle beraber, uyurken bile varligimi görüyor beni biliyor. tek yapmak gereken askima gerken özeni vermek, bunun hakkinda o kadar cok sey yazabilirimki, daha sonra firsat buldukca yazarim insallah. paylasim icin tesekkür ederim ayrica