[Alexandra]

Aşık olduğumuzda duygularımız bir karşılık bulsun, ayaklarımız yerden kesilsin isteriz. Farkında olmadan bu dünyayla bağlarımızı kopartıp başka bir boyuta doğru hızla ilerlemeye başlarız. Zaman zaman güzel bir ilişkiye dönüşmüş aşkların içinde, dengesiz sevdalar doğar. Bir taraf fazlasıyla talepkar, diğer taraf fazlasıyla onaylar duruma geçer. Hep düşünmüştüm bu durum nasıl ifade edilir diye, Aşkın Asimetrisi olarak ifade edilmiş. Daha güzel bir benzetme olamazdı herhalde. Dün rastladığım bir makaleyi bu konuyu açıklığa kavuşturması açısından sizinle de paylaşmak istedim. Belki içimizden birilerinde bir "ışık" yakar ve erken toparlanır.


Aşkı, “iki karşı cinsiyetten birinin diğerini, şanslıysalar her ikisinin birbirini ömür boyu ayrılmamayı isteyecek kadar sevmesi ve koşulsuz sevmesi” olarak tanımlayan Ege Üniversitesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ahmet Çelikol, aşkın insanı mutlu eden ve saygı gösterilmesi gereken bir duygu olduğunu belirtti. Prof. Dr. Çelikol, aşık olunan kişiye bağımlılık olarak tanımlanan “aşk hastalığının” ise kişiyi mutsuzluğa sürüklediğini kaydetti.

Prof. Dr. Çelikol, bağımlı kişi ve bağlandığı partnerinin, bir tahterevallinin iki ucuna oturmuş gibi olduğunu ve bağımlı kişinin, yoğun duygular yaşarken partnerinin bu duyguları yaşamadığını belirterek, şöyle dedi:

“Kişi partnerini önemserken, partneri sadece kendini önemser. Kişi partnerine aşırı değer verirken, partneri aşırı değer görür. Kişi partnerine yaklaşmaya çalışır, partneri ise o kişiden uzaklaşır. Sonuçta son derece asimetrik bir ilişki söz konusu olur.”

İlişki bağımlılığı içindeki kişinin kendisini tükenmiş hissettiğini, benlik sınırlarının net olmadığını ifade eden Prof. Dr. Çelikol, bağımlı kişinin sado-mazoşist davranışlar sergilediğini, olayları akışına bırakmaktan korktuğunu, bireysel gelişimlerinin sınırlı kaldığını, partnerini değiştirmeye çalışıp ancak başarısız olduğunu söyledi.

Prof. Dr. Çelikol, ilişki bağımlısı kişinin kendini gereğinden çok fazla ortaya koyduğuna, çok fazla verici olduğuna dikkati çekerek, şunları söyledi:

“Bağımlı ilişki dışındaki sosyal hayatını tamamen bitirmiştir, en azından çok aza indirmiştir. İlişkisi dışında hiçbir ilgi alanı kalmamıştır. Tüm zamanını, hayatını, partneri ya da ondan gelecek bir haberi bekleyerek geçirir olmuştur. Riskleri almasanız, yaşamanız da mümkün değildir. Bu nedenle aşk bağımlığını dikkate alın, ama aşka hak ettiği değeri de verin.”

(alıntıdır)

[genco]

Bluepebbles Nickli Üyeden Alıntı

Aşık olduğumuzda duygularımız bir karşılık bulsun, ayaklarımız yerden kesilsin isteriz. Farkında olmadan bu dünyayla bağlarımızı kopartıp başka bir boyuta doğru hızla ilerlemeye başlarız. Zaman zaman güzel bir ilişkiye dönüşmüş aşkların içinde, dengesiz sevdalar doğar. Bir taraf fazlasıyla talepkar, diğer taraf fazlasıyla onaylar duruma geçer. Hep düşünmüştüm bu durum nasıl ifade edilir diye, Aşkın Asimetrisi olarak ifade edilmiş. Daha güzel bir benzetme olamazdı herhalde. Dün rastladığım bir makaleyi bu konuyu açıklığa kavuşturması açısından sizinle de paylaşmak istedim. Belki içimizden birilerinde bir "ışık" yakar ve erken toparlanır.


Aşkı, “iki karşı cinsiyetten birinin diğerini, şanslıysalar her ikisinin birbirini ömür boyu ayrılmamayı isteyecek kadar sevmesi ve koşulsuz sevmesi” olarak tanımlayan Ege Üniversitesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ahmet Çelikol, aşkın insanı mutlu eden ve saygı gösterilmesi gereken bir duygu olduğunu belirtti. Prof. Dr. Çelikol, aşık olunan kişiye bağımlılık olarak tanımlanan “aşk hastalığının” ise kişiyi mutsuzluğa sürüklediğini kaydetti.

Prof. Dr. Çelikol, bağımlı kişi ve bağlandığı partnerinin, bir tahterevallinin iki ucuna oturmuş gibi olduğunu ve bağımlı kişinin, yoğun duygular yaşarken partnerinin bu duyguları yaşamadığını belirterek, şöyle dedi:

“Kişi partnerini önemserken, partneri sadece kendini önemser. Kişi partnerine aşırı değer verirken, partneri aşırı değer görür. Kişi partnerine yaklaşmaya çalışır, partneri ise o kişiden uzaklaşır. Sonuçta son derece asimetrik bir ilişki söz konusu olur.”

İlişki bağımlılığı içindeki kişinin kendisini tükenmiş hissettiğini, benlik sınırlarının net olmadığını ifade eden Prof. Dr. Çelikol, bağımlı kişinin sado-mazoşist davranışlar sergilediğini, olayları akışına bırakmaktan korktuğunu, bireysel gelişimlerinin sınırlı kaldığını, partnerini değiştirmeye çalışıp ancak başarısız olduğunu söyledi.

Prof. Dr. Çelikol, ilişki bağımlısı kişinin kendini gereğinden çok fazla ortaya koyduğuna, çok fazla verici olduğuna dikkati çekerek, şunları söyledi:

“Bağımlı ilişki dışındaki sosyal hayatını tamamen bitirmiştir, en azından çok aza indirmiştir. İlişkisi dışında hiçbir ilgi alanı kalmamıştır. Tüm zamanını, hayatını, partneri ya da ondan gelecek bir haberi bekleyerek geçirir olmuştur. Riskleri almasanız, yaşamanız da mümkün değildir. Bu nedenle aşk bağımlığını dikkate alın, ama aşka hak ettiği değeri de verin.”

(alıntıdır)

Üzülerek belirtmeliyim ki bende ilişkilerinde bağımlı yaşayan birisiyim. Özellikle ilişki konularında duygularımı ve mantıgımı birlikte kullanmakta güçlük yaşıyorum. Biten bir ilişki sonrası, kendimi tükenmiş,bitap halde buluyorum. Kendimi toparlayabilmem, kalıcı çözümler üretebilmem epey zamanımı alıyor. Sırf bu yüzden, korkularım yüzünden, ilişki kurabileceğim insanları kaybetmemek adına, duygularımı geri çekmek zorunda kalıyorum.

Bu konuda tecrübe sahibi üyelerimizin önerilerini bekliyorum.

İlişkiyi kafanda hiçbir şey kurmadan , korkuya düşmeden , şüphelenmeden , zedelemeden yaşamalısın. Hem başkasını kırmamalı , hem kendini kırdırmamalısın.

Oluruna bırakmalı , akışında kaybolmalısın... Salt kendin için sevmeli , sevdiğine hakettiği değeri vermeli , hak ettiğin değeri görmelisin . Bunlara rağmen hala kaybediyorsan daha fazla kaybetmemek adına bırakıp gitmelisin. Ardında hiçbir pişmanlık kalmadan , için rahat bir şekilde hayatına devam etmelisin...

[Alexandra]

Ah Genco, kelin ilacı olsa da kendi başına sürse. Ben bir bağımlılıktan yeni sıyırdım kendimi. Bu yazıyı da herkes kendini korusun diye ekledim. Gerçi kendimi korumalıyım diyerek korunulmuyor, onu da gayet iyi biliyorum.
Duyguları ve mantığı bir arada tutabilmenin tek yolu sanırım körkütük aşık olmamaktan geçiyor. Heyecanını yaşayacaksın fakat ciğerlerinin içine çekmeyeceksin gibi bir durum. Bu da derinlemesine sevmeye alışmış olan bizler için zor. Ama imkansız değil. Ağzın yana yana üflemeyi de öğreniyorsun. Biraz nasırlaşırmak gerekiyor galiba kalbi. Çekim yasasını iyi kullanıp, istediğin kişinin özelliklerini iyi belirlemek ve yaşayacağın ilişkiyi iyi tanımlamak bir seçenek olabilir sanki.

Kendini biliyorsun ya, temkinli ol Genco. Ne olursa olsun temkinli ol. Kim senin kalbini kırabilir ki? Bir tek sen. Kendine ve yüreğine güven sen. ne istediğini bil karşındakinden... Öyle temiz bir kalbin var ki, çekim yasasıyla mutlaka kendine en uygun kişiyi çekersin kendine.

[suyahapsettim]

benim yaşadığım duygunun tanımı bu galiba asimetrik aşk....ama artık aşktan uzağım ......ve aşk öyle bişey ki tamam oldu dediğin anda her şey tersine dönüyor