Oceans 13 – Welcome to the Club!

[Bluesky24]

Oceans 13 – Welcome to the Club!Steven Soderbergh Oceans serisinin üçüncü ve en dinamik filmiyle izleyicisini karşılıyor. George Clooney, Brad Pitt, Matt Damon, Andy Garcia, Don Cheadle, Elliott Gould ve Bernie Macten oluşan yıldız Oceans castı, bu kurnaz grubun suçları yanlarına kalarak olay yerini terk etmelerini izlemeye doymayanlara muhteşem bir iki saat yaşatıyor. Al Pacinonun çekridek ekibi intikam ateşiyle tetikleyen ‘kötü adam rolünde ortaya çıkması filmin en önemli bonus faktörü. Seride alıştığımız soygun ve düzenbazlık tabii ki 13de de mevcut; çete tüm ‘imkansızlıklar ve aksilikleri –kılıktan kılığa girmeyi, en büyük düşmanlarıyla işbirliği yapmayı, en tehlikeli risklere girmeyi dahi göze alarak– mucizevi bir şekilde aşıyor ve bizi sürprizlerle süslü klasik sona doğru götürüyor.

Avrupada geçen Oceans 12den sonra ekip yeniden Las Vegasa dönüyor. Avrupanın tarih kokan eski püskü sokaklarından ışıltılı Las Vegasa geçiş, casino dünyasına dönüşün getirdiği tematik yapıyla da beraber filme daha parlak ve görkemli bir ruh kazandırmış. Poker, rulet ve blackjack masaları, slot makineleri, iskambil kağıtları, zarlar ve pullar, kokteyller ve milyarderler arasında rengarenk bir mise-en-scene oluşturuyor. Las Vegasın ışıklı billboardları ve dev gökdelenleri elbette bu görünüme yaraşır bir aksiyon bekliyor. Soderbergh de tam da bunu yapıyor. Bu görüntülerin arasında muhteşem bir ‘planı parça parça bir araya getiren özlediğimiz çete, yine sistemleri çözüp, engelleri aşmanın cazibesine kapılıyor.

Üstelik Soderbergh, ‘yine mi aynı hikaye! diyecek peşin hükümlü izleyiciyi de şaşırtıyor. Bu kez ekibin hedefi soygun yapıp para kazanmak, ya da kendilerini kanıtlamak değil. 13ün merkezinde, çeteye bildikleri her şeyi öğretmiş olan Reubenı (Elliott Gould) dolandıran, yıllardır otel zincirleriyle paha biçilmez ödüller ve hayal edilemeyecek rakamlar kazanmış düzenbaz Willy Bankden (Al Pacino) intikam almak var. Bu sefer ekip kazanmak değil kaybettirmek, kaybettirerek intikam almak ve hocalarına sahip olduklarını geri kazandırmak hedefinde. Bunu gerçekleştirmek için gerekli teknolojiyi ve ekonomiyi sağlamak üzere işin içine giren can düşman Terry Benedictin (Andy Garcia), otelin kazanacağı ödül olan elmasların çalınmasını şart koşması da cabası. Böylece kurnaz ekibimiz hem kumarhaneyi zarar ettirecek teşkilatı kurmak, hem otelin ödülü kazanmaması için gerekli önlemleri almak, hem de paha biçilmez elmasları çalmak, yani ‘imkansızı başarmak durumunda kalır.

Tanıdık ama farklı öyküsüyle diğer Oceans filmlerinden ayrılan Oceans 13de, Oceans 12ye göre daha izleyiciyi sarıp sarmalayan bir sıcaklık var. 13de, sanki lise sıralarından tanıdığımız, her tepkisini, mimiğini ve tüm zayıf noktalarını ezbere bildiğimiz arkadaşlarımızı yeni bir maceraya atılırken izliyoruz. Soderbergh öyküsünü işlerken karakterlerinin arasında geçen sohbetleri, münakaşaları, esprileri izleyicinin ön bilgisinden yararlanarak tasarlamış. Dolayısıyla çoğu zaman nereye varacağını kestiremediğimiz olay parçacıkları ve takip etmekte zorlandığımız stratejik detaylar bile izleyicinin filmin ortamına dahil edilmesiyle rahatlıkla kamufle oluyor. Bu yönüyle 13, 11den daha dağınık, ama 12den de daha sempatik diyebiliriz.

Oceans 13ün bir diğer dikkat çeken tarafı da artık fantazi boyutlarına gelmiş problem çözme taktikleri. Kumarhanenin teknoloji harikası güvenlik sistemini devirmek için bir doğal afet; elmasların gizlendiği odaya girmek için takma bir burun ve afrodizyak yardımıyla bir kadını tavlamak; zar oyunlarını kazanmak için Meksikada bir fabrikada zarların karışımına mıknatıs tozu karıştırmak gibi uçuk detaylar ve mantık dışı hesaplar gerektiren çözümler bulunmuş. Bunların gerçekte tam tasarlandığı gibi yürümesi ve ekibin bilemeyecekleri alanlarda bile üstün zamanlama ve yetkinlik göstermesi pek mümkün görünmüyor elbette. Ama tüm bunlar gerçek hayatta olacağı gibi gerçekleşseydi böyle komik ve eğlenceli bir film yapılabilir miydi? Gerçeklerin bulandırdığı bir ‘oyundan zevk alır mıydık? James Bond filmlerini olduğu gibi kabul edip sorunsuzca izleyen seyirci, mantığı bir silah olarak kullanan zekice bir kandırmacaya niye karşı çıksın?

Soderbergh yüzdüğü suların absürdlüğünden haberdar belli ki. Film kendi ‘şakasının eskimişliğine ve içine düştüğü tür kategorisinin patikalarına ve klasik esprilerine sık sık göndermeler yapıyor. Al Pacinonun karakterine verilen abartılı ‘kötü adam tiplemesi; Roman Nagelin (Eddie Izzard) yeni teknolojilere eski moda hırsızlık stratejileri getiren ekibi köşeye sıkıştırması; Andy Garcianın karizmatik Bond laflarıyla dalga geçilmesi; Matt Damonın takma burun takarak girdiği kılıkta elmasları çalıp, aslında kendisini babasına kanıtlamaya çalışması; Scott Caan ve Casey Affleckin canlandırdıkları ikilinin sıcak şakalaşmaları, tüm bunların sadece bir oyun olduğunun sık sık altını çiziyor.

Hem bir seri, hem de bir tür filmi olarak sayısız tuzağa hedef olan Oceans 13, klişelerden ve tatsızlıklardan elbette Soderberghin tür filmi üzerine yetkinliği ve usta oyuncu kadrosunun şık performansları sayesinde korunuyor. Brian Koppelman ve David Levienin eğlenceli senaryosu ve Soderberghin kendi sinematografisi de bu genel başarının birer parçası. Dostluk ve düzenbazlık kurmacası olan Oceans 13 tanıdık bir öykü dünyasının şüphesiz bıkmadan izlenebilecek harika bir varyasyonu.

Yapımcı Jerry Weintraubın sette tüm oyuncuların bir araya gelmesi için kurdurduğu The Oceans Club da filmin üstümüzde bıraktığı etkinin kilit nedenlerinden olsa gerek. Weintraubın dediği gibi: Welcome to the Club!

Selin Sevinç

selinlesinema@gmail.com

Selin Sevinç'in tüm sinema yazılarına filmbutik.net'ten ulaşabilirsiniz!...