[kamil5]

korkunuzun doruklarına gidin. mesela yükseklik korkusu olan bir heyfel kulesine çıksın. 44 karanlık korkusu olan gece tek başına bir odada hiç ışığı yakmadan kalsın hatta bunu 1 hafta veya 1 ay yaparsa artık aydınlıktan korkmaya başlar. ayrıca elektiriktende tasarruf etmiş olursunuz super ayrıca ALLAH kimseye kaldıramayacağı derdi yüklemez derler ya. bence kimseye kaldıramayacağı korkuyu da yüklemez. super .ayrıca korkuyu yenmek için sureler ve dua lar da var.

[Herr_Mannelig]

bende karanlıktan korkuyorum.akşam oldumu evde yanlız çok zor duruyorum.yada gece yatarken falan sanki biri varmışda evde dolanıyomuş gibi falan hissdiyorum.öyle şeyleri düşündüğümden ,sanki gözümle görmüş gibi oluyorum sanırım.karanlık ve yanlızsam mutfağa tuvalete gitmeye falan bile korkuyorum.sanki arkamdan biri geliyomuş gibi düşünürüm..

bunun için dualarda okuyorum,, bi akşam hiç olmadı çok rahattım hiç korkmadım.sonradan gene başladı.umarım yenebilirim :)

[Herr_Mannelig]

küçükkkende karanlıkta annem namaz kılarken bazen onun kafasını iskelet gibi görürdüm ya da garip korkunç şekilde.o zamanlar rüyamda da böle korkunç şeyle çok görüyodum.acaba niye oluyoki bu benzetmeler

[Işıldayan Safir]

ncksz18 Nickli Üyeden Alıntı

bende karanlıktan korkuyorum.akşam oldumu evde yanlız çok zor duruyorum.yada gece yatarken falan sanki biri varmışda evde dolanıyomuş gibi falan hissdiyorum.öyle şeyleri düşündüğümden ,sanki gözümle görmüş gibi oluyorum sanırım.karanlık ve yanlızsam mutfağa tuvalete gitmeye falan bile korkuyorum.sanki arkamdan biri geliyomuş gibi düşünürüm..

bunun için dualarda okuyorum,, bi akşam hiç olmadı çok rahattım hiç korkmadım.sonradan gene başladı.umarım yenebilirim :)

beni tarif etmişsin resmen klasik huyum benim

[Herr_Mannelig]

.

[germinal35]

Uyuduğumuzda tüm duyu organlarımız kapanır. Beyin duyu organlarıyla alışverişi keser ve bize rüya dediğimiz olayı yaşatır. Bazen uyandığımızda dış ortamdaki görüntülerle, iç ortamdaki görüntüler aynı anda gösterilir. Biz bunu dış dünyadaki nesnelere aktarabiliriz. Mesela rüyamızda bir çocuk görüyor iken gözlerimizi açarsak o çocuğu odanın ortasında görebiliriz.

[Herr_Mannelig]

diyorum ki yatınca imgeleme yapıyım..
ama olmuyor korkuyorum.gözümü kapatınca biri beni izlerse falan diye düşünürüm.izleyen kim?hayali varlıklar.ruhlar falan..kendimi korkuturum böyle.küçük çocuklarda canavara falan benzetirlerya..

yatağımın üstüne çıkarttığım kazağı düzgün bi şekilde koyuyorum.yoksa rahat edemem, gözümde başka bişey gibi canlanacağını biliyorum.
mesela annem yatağımın başıcuna birşey astıysa,yatarken alırım onu.şimdi saçma bi düşünce gibi gözükse de,ışığı kapattığımda hemen bişeye benzetip korkacağımı biliyorum.

babam kapıyı örter,ben açarım.yan yatakta birinin yattığı falan düşünür kendimi korkuturum.sonra kapat gözünü kapatabilirsen..uyuyana kadar gene bişeyleri benzetirim tabi.sonra korkarım hemen ışığı açar bakarım kendimi rahatlatmak için..

artık yerleşmiş bilinçaltıma,bu düşüncelerin gereksiz olduğunu bilsemde,karanlık olunca hemen fikrim değişiyo,başlıyorum bişeyler benzetmeye..

pisimbat Nickli Üyeden Alıntı

valla ben bişiler görüyorumda kabusmu halisinasyonmu bilmiyorum,şöyle açıkamak isityorum.yatattığımda en az bir saat sonra uyuya biliyorum 3 te yattım 4 te uyudum diyelim saat 5 civarı gözüm açılıoyada bana öyle geliyor karşımdaki karyolamın üstünde duran oyuncak yada bir eşyanın hareket ettini sanıyorum sonra kendi kendime saçmalıyorsun bu olmaz diyorum tekrar gözümü açıp kapıyorum ya perde arkasında biri varmış gibi geliyor yada asılı duran havlu farklı görünüyor gözüme bu olaylar böyle sürüp gidiyor,korkmuyorum ama tedirgin oluyorum eskiden çok daah fazla olurdu son zamanlarada azaldı

Pisimbatım olur böyle ara sıra. Mutlaka yaşamı boyunca herkese de olmuştur. Karanlığın ve uyku sersemliğinin verdiği birşey o korkma :)
Ben de birgün uykudan uyanmıştım, yatağımda gözümü açtım bir baktım tavandan ağıyla üzerime doğru bir örümcek iniyor, tarantula gibiydi mübarek Ödüm patladı yemin ederim. Odadaki cisimlerde gördüğümü iddia etsem tamam ama benimki resmen tavandan iniyordu. Gerçi odamın tavanında parlak yıldızlar var, onların olduğundan şüpheleniyorum ama uyku sersemliğiyle insan herşeyi yaşayabiliyor işte. Sevgilerimle...