Paülo Coelho Işığın savaşcısı

[turunç]

İnsanın Maneviyat için çıktığı Sefer'i bilir, bu Sefer'in, tarihin en güzel sayfalarından birkaçını yarattığını bilir. Ama tarihin en kötü sayfalarından birkaçının da sorumlusudur bu Sefer:

kıyımlar, kurbanlar, cehalet taraftarlığı. Kişisel amaçlar için kullanılmıştır, düşünceleri en korkunç amaçları savunma yolunda kullanılmıştır.

Savaşçı insanların şöyle sorduğunu duymuştur: "Yürüdüğüm yolun doğru yol olduğunu nasıl bilebilirim?" Ve pek çok insanın, bu soruya yanıt bulamadığı için arayışından vazgeçtiğine tanık olmuştur.

Savaşçı tereddüt etmez; şu sözün peşinden gider:

'Onları verdikleri meyveden tanıyacaksın,' demişti İsa Peygamber. İzlediği kural budur savaşçının, ve o asla yanılmaz.

Işığın savaşçısı sezginin önemini bilir.

Savaşın içindeyken, düşmanın darbeleri üzerinde düşünmek için zamanı yoktur, bu yüzden sezgilerini kullanır ve meleğinin sözünü dinler. Barış günlerinde Tanrı'nın kendisine gönderdiği işaretleri çözümler.

İnsanlar, "Deli o," derler.

Ya da, "Hayal dünyasında yaşıyor."

Daha da ötesi, "Böyle mantıksız şeylere nasıl inanabiliyor?"

Ama savaşçı, sezginin, Tanrı'nın alfabesi olduğunu bilir, rüzgârın sesini dinlemeyi, yıldızlarla konuşmayı sürdürür.

Işığın savaşçısı, ateşin çevresinde arkadaşlarıyla birlikte oturur.

Onun zaferlerinden söz ederler; bu arada yanlarına gelen yabancılar olursa onlara kucak açarlar, çünkü savaşçının yaşamıyla, Hayırlı Savaşıyla hepsi gurur duymaktadır. Savaşçı, tuttuğu Yol'dan coşkuyla söz eder, bir güçlüğe nasıl göğüs gerdiğini, ya da özellikle çetrefil olan bir soruna nasıl çözüm bulduğunu anlatır onlara. Öykülerini anlatırken sözcüklerine tutku ve romantizm katar. Bazen abarttığı olur. Atalarının da zaman zaman abarttığını anımsar. Bu yüzden o da onlar gibi yapar. Ama asla gururu kibirle karıştırmaz ve kendi

abartılarına kendisi hiçbir zaman inanmaz.

Işığın savaşçısı şöyle dendiğini duyar: "Karar vermeden önce her şeyi anlamam gerek. Düşüncemi değiştirme özgürlüğüne sahip olmak istiyorum." Savaşçı bu sözleri kuşkuyla karşılar. O da bu özgürlüğün tadını çıkarabilir, ama bu onun yüklenim altına girmesini engellemez, bazen bunu neden yaptığını tam olarak bilemese de.

Işığın savaşçısı kararlar alır. Ruhu, göklerdeki bulutlar kadar özgürdür, ama o düşüne bağlıdır. Kendi seçtiği Yol'da yürürken, çoğu zaman ister istemez erken kalkması, kendisine hiçbir şey öğretemeyecek insanlarla konuşması, bazı özverilerde bulunması gerekir.

Arkadaşları ona, "Sen özgür değilsin," derler.

Savaşçı özgürdür. Ama açık duran bir fırında ekmek pişmeyeceğini bilir.

Bir işe kalkışırken ne elde edebileceğini, hedefine nasıl ulaşacağını ve önerilen görevi yerine getirip getiremeyeceğini bilmen gerekir.

'Bir iş için uygun donanıma sahip olsa da zaferinin sağlayacağı sonuçlara arzu duymayan ama yine de mücadeleden vazgeçmeyen biri, zaferin meyvelerini reddettiğini dürüstçe söyleyebilir ancak. Meyveyi reddedebilirsin ama bu, sonuçlara kayıtsız olduğun anlamına gelmez.'

Işığın savaşçısı, Gandi'nin stratejisini saygıyla dinler. Ve hiçbir sonuç elde edemeyip kendisine de reddetmeyi öneren kişilerin sözlerine inanmaz. Işığın savaşçısı, küçük şeylere önem verir, çünkü onlar başına ciddi dertler açabilirler. Ne kadar küçük olursa olsun bir diken, yolcuyu durdurabilir. Minicik, gözle görülemeyen bir hücre sağlıklı bir organizmayı mahvedebilir. Geçmişte duyulan korkunun anısı insanın içinde o korkuyu her sabah yeniden doğurabilir. Saniyenin onda biri kadar bir zaman, düşmanın öldürücü darbeyi indirmesine olanak sağlayabilir.

Savaşçı, küçük şeyleri dikkate alır. Bazen kendine karşı acımasızdır, ama o böyle davranmayı yeğler. 'Şeytan ayrıntıda gizlidir,' denir kitaplardan birinde.

Işığın savaşçısı her zaman inançlı değildir.

Öyle anlar gelir ki hiçbir şeye inanmaz. Ve yüreğine şunu sorar: "Bütün bu çabalara gerçekten değer mi?" Ancak yüreği suskun kalır. Ve kararı savaşçının kendisinin vermesi gerekir.

Sonra bir örnek arar. Ve İsa Peygamberin de insanın durumuna tam olarak girebilmek için buna benzer bir şeyden geçmiş olduğunu anımsar. 'Şu kabı benden çek,' dedi İsa. O da cesaretini ve metanetini yitirmiş, ama vazgeçmemişti.

Işığın savaşçısı inancını yitirse de yolundan dönmez. İlerler ve sonunda inancı geri gelir.

Savaşçı hiç kimsenin yalnız olamayacağını bilir.

Tek başına savaşamaz; planı ne olursa olsun başkalarına bağımlıdır. Stratejisini tartışmaya, yardım istemeye ve -dinlendiği anlarda- birlikte ateşin karşısında oturup savaş öyküleriyle eğlendirebileceği birinin varlığına ihtiyaç duyar. Ama insanların, bu dostluğu kendine güvensizlikle karıştırmalarını istemez. Eylemleri saydam, planları gizlidir savaşçının.

Işığın savaşçısı, arkadaşlarıyla dans eder, ancak yaptıklarının sorumluluğunu başkalarına yüklemez