Bir Varmış... Bir Yokmuş... Biri Varmış...

[RenaC]

Bir Varmış... Bir Yokmuş... Biri Varmış...


Mutluluk bazen yaklaşınca kaybolan serap gibidir. Bazen rüya gibidir göz kapakları aralanınca kayboluverir. Bazen de uçurtma gibidir sizden uzaklaştıkça onu uzaktan izlemek zevk verir insana.

Mutluluk çoğu insan için sevgi gibidir tanımlanmaz sadece yaşanır. İnsanların en çok zevk aldıkları arasındadır, bilmediklerini yaşamak ve bilmediklerini istemek. İstemek, insanı mutsuz yapan tek duygu desem abartmış olmam sanırsam. Mutluluk çoğunu insana göre ya kazanmak ya da kaybetmemektir. En çok mutsuz olanlarda kazandıklarını kaybetme korkusuyla yaşayanlardır ya da her şeyi kazandıklarına inananlardır. Mutluluk imkânsız gibi görünür çoğu kişi için. Hele ki ölünceye kadar mutlu olmak ise masallarda olur. Çoğuna göre ben bir masal kahramanıyım. Onlara göre ölünceye kadar mutlu olmak “bir varmış, bir yokmuş ölünceye kadar mutlu olduğuna inanan biri varmış” böyle ifade edilir.

Mutlu olmak istediğini söyleyenlere, soruyorum nedir mutluluk? Daha sorumu bitirmeden onlar soruyor “nedir sevgi”. Evet, ben hem mutluluğun hem de sevginin tanımlanabileceğine inanıyorum. Mutluluk: İnsanın yaşadıklarına anlam verebilmesidir. İnsanın başına gelenlere anlam veremeyince de mutsuz olur insan. Tanımın doğruluğuna varın siz karar verin. Bir de kesin doğru olduğuna inandıklarım var… Kutsal olanlar, sorgulayamayacaklarımız Mutlu olmadan kulluk yapamazsınız.Allah tarafından imtihan edilmenize anlam veremiyorsanız “neden ama...?” diyorsanız.Size tavsiyem sorgulanmayacak tek şey Allah ve O’nun gönderdikleridir.Hem inanıyor iman ediyor hem de mutsuzsanız anlamsız geliyorsa hayat bu bir çelişki değil midir?

Mutluluk, kazanmak ise O izin vermeden kazanamazsınız ,.Mutluluk kaybetmemekse yine O izin vermediği sürece elden çıkacak olanı kim engelleyebilir. O halde kazandıklarınızla mutlu, kaybettiklerinizle mutsuz olmayın çünkü kazanmak ve kaybetmek dünyada belli olmaz ki. Rabbim kazananlardan kılsın. Âmin… O sizi dilediği gibi imtihan eder, dener. O ister her şeyi. Her şeyi yapabilecek tek varlıktır O. O istemeden hiçbir kimse hiçbir şey yapamaz. İnsanlar bazen “Kadir” olmaya çalışıyorlar. Kaadir olanı unutarak. Mutluluk, anlam verebilmektir. Anlamsız ve boş değildir yaşadıklarımız. Mümin olan yaşadıklarının anlamlı olduğuna inandır. Bizim isteyebileceğimiz tek şey vardır O’nun bizim için istedikleri. Bazen sonu bizim için hayr olacak olanlardan mutsuz oluruz bazen de sonu şerr olacak olanlarla havalara uçarız. İnanan insan mutsuz olmamalı ölünceye kadar mutlu olmalıdır. Mutlu değilsek inanın kulluk yapamayız. Kimileri iman etmeden mutlu olduklarına inanırlar kimileri de iman ettikleri halde mutsuzdurlar. Ve birbirlerine acır dururlar. Acınacak haldeyken birilerine acımak en acınacak şey olsa gerek.

İnanıyorsanız her şeyin Allah’ın dilemesi ve O’nun izniyle olduğuna. Ve de O’nun zalim olmadığına. Sorarım mutsuzluğunuz neden. Yaşadıklarınıza neden anlam veremiyorsunuz. Sizde mutlu olmak istiyorsunuz ama ne yapacağım diyorsanız O’na sorun. Evet, başkalarına sorup envai cevaplar alsanız bile mutlu olamıyorsunuz. Ama O’na sormak mutlu olamaya yetiyor hem de bitmeyen bir mutluluk. Mutluluk zaten sonu gelmeyeni yakalamaktır. Sevinçlerinizle mutlu ve üzüntülerinizle mutsuz olmaya çalışmayın. Ne sevinçleriniz sizi mutlu yapmaya ne de üzüntüleriniz sizi mutsuz etmeye yeter. Mutlu olmak istiyorsanız O’na sorun ama sorgulamadan. Bazen ineği kesmiş olmak yetmiyor iyilik yapmanız için; asıl iyilik ineğin rengini sormamaktır.


-Alıntı-