[hayat kadere inat]

merhaba günlerdir bu sitede dolaşıp hemen neredeyse bütün yazıları okudum ilgi alanımdalar ve sonunda üye oldum sizlerle paylaşmak istediğim çok önemli tecrübelerim oldu.pasif bir ev hanımlığından ne istersen ne dilersen o olur düşüncesiyle 7 ay önce çıktığım yolculukta inanılmaz olaylar yaşadım (inandığım düşündüğüm istediğim )şu anda Türkiye'nin en iyi en ünlü modacılarından birinin yanında çalışıyorum.Ayrıca Türkiyenin en ünlü bir kaç firmasına tasarım yapmak için anlaşmalarım var. nasılmı başardım? sadece istedim hayal ettim inandım veee oldu.Bunun içinde sürekli yaptığım şeylerden biri Allah'a şükretmek

[myezma]

Geçen yıl başıma çok ilginç bir olay gelmişti.Uzun süredir işsizdim ve çalıştığım alanla ilgili sözleşme zamanı çoktan geçmişti.Kendime sürekli tatil verdiğimi bu tatil süresi benim için bitince işe başlayacağımı söyleyip duruyordum.Bir sabah uyandım ve artık iş bulmam lazım dedim.Sonra yavaşça hazırlanmaya başladım.Bir yandan Tanrıya iş bulduğum için şükrediyordum.O gün sanki benim son işsiz geçen günümdü.Bunu kalbimde hissediyordum.Artık tatilin bittiğini çalışmak gerektiğini söylüyordum içimden.Hazırlandım sokağa çıktım ve yürümeye başladım.Aslında tam olarak nereye gideceğimi başvuruyu nereye yapacağımı düşünürken,çalıştığım sektörde olan bir firmanın önünde olduğumu farkettim.İçeri burada çalıştığımda mutlu olacağımı düşünerek girdim.İş saatleri kafamda hazırdı.ilk olarak Müdürün kapısını çalıp iş için geldiğimi söyledim.İş alanımı söyleyince müdür seni.... bey mi gönderdi dedi.''hayır '' dedim.Biz de böyle bir çalışan arıyorduk dedi.Yaklaşık yarım saat sonra göreve başlamıştımO gün benim için telkin gücünün önemini anladığım ve inandığım gün oldu.Bu nedenle sitenizi gördüğüm an ne muhteşem bir duygu olduğunu anlatamam.

[hayathan]

burdayım2006 Nickli Üyeden Alıntı

olumlu düşünceyi başkalarıyla birlikteyken de sürdürebilmek çok önemli bence.

mesela bir aile veya arkadaş toplantısında birisiyle fazla ilgilenildi diyelim.

ya da ortamda birisi benimle ilgilenmiyor, konuşurken bana bakmıyor.

bu bende degersizlik duyguları uyandırıyor. aklıma takılıyor ondan sonrada niye böyle oldu diye.

bir ay olmasına ragmen dinleyeli, bu durum devam ediyor.

oysa yalnızken daha iyi hissediyordum kendimi. acaba telkinlerin pek etkisi olmuyor mu bende, çünkü bir arkadaşımız telkinlerden sonra kalabalık bir aile

toplantısında cok rahat oldugunu söylemisti, önerisi tavsiyesi olan var mı acaba

Bu sizin değersizlik korkunuz nedeni ile ortaya çıkıyor. Burada o korkunuzu tanıyıp o sahneyi gözünüzün önüne getirerek o sahnedeki size önce korkunuzu sonra da değerlilikle ilgili olumlamaları çalıştırabilirsiniz.
Örn: Benim değersizlik korkum var.
Ben değersizlik korkumu sevgiye dönüştürmeyi kabul ediyorum
Ben değersizlik korkumu seviyorum"
deyip kendinizi pembeler içinde hissedin..
Sonra da
Ben değerliyim
Ben her halimle değerliyim
Ben kalabalık içinde konuşamadığım halimle değerliyim..
Hatta o anda kıyafetiniz kendinizi iyi ifade edemediğinize dair inançlarınızı kontrol edin.
Ben kendimi sevgiyle ve doğru ifade ediyorum
Ben kendimi ifade edemediğim halimle değerliyim/ Seviyorum
deyin.
Burada amaç önce kendinizi sevmeniz, değer vermeniz.

korkuları bulup çalışırken telkin cd lerini mutlaka dinleyin..
kolay gelsin. :D

[cosy]

marhabalar,
Atakan Bet script'lerde gelecek zaman kullanıyor, bu konuda çelişkiye düştüm ?
Sevgiler.

[vittoria è nostra]

merhabalar ben biraz unutkan briyim vede dikkat problemim var birşeye uzun süre odaklanamıyorum.. dolayısı ile okudum kitap yada yazı olsun etkisi çok az sürüyor.. ( telkinlere alışma aşamamda bu nedenle baya uzun sürdü.. ) bunu önlemek için kitapta yada makaledeki beni motive eden cümleleri bir deftere yazıyorum ve her kendimi vazgeçmiş istediğimde bu sözleri okuyorum.. iyide geliyor ancak herdaim bu defteri yanımda taşımak mümkün olmuyor vede hersaniye okuma imkanım olmuyor..
onun için bir yöntemm buldum kendimce bir nevi olumlamalar gibi iyi hissetmemi sağlıcak cümleleri küçük kağıtlara yazıp yanımda taşımayı düşünüyorum.. ve genelde telkinleri dinlediğim için telkinlerle birlikte bu kartları okumanın yararlı olacagını düşünüyorum.. acaba doğrumudur? (çünkü ben telkin içerikleri uzun oldugu için tamamiyle ezberleme benimseme vede hatırlama durumum yok.. her saniye açıp okuyamıyorumda telkinleri dinlerken) bu nedenle bu telkinlerin içinden sadece benimsediğim cümleleri kartlara yazıp okusam olur sanırım dimi?
birde beni en çok düşündüren soru: her telkini dinlerken o telkinle ilgili cümleler mi okumam gerekir ??
yani mutluluk dinlerken başarılı olacagıma dair, ertelemeyi dinlerken mutlu olacagıma dair, cümleler tekrarlarsam telkinin başarılı olmasına olumsuz etkisi olurmu???
illa hangi telkini dinliyorsak onunla ilgili olumlamaları mı tekrarlamalıyız??

[yeni bir hayat]

Merhabalar Elijah,
Olumlamalar,olumlu içsel konuşmalar pozitif düşünceyi geliştirmek adına faydalıdır,telkinlerin etkisini de artırır..Ayrıca telkin içeriklerini okumanıza da gerek yok..
Kısa ve net olumlamalar seçip,yatmadan önce ve uyandığınızda okumanız yeterli olabilir..Zaten bir süre sonra bu ifadeler aklınıza yerleşeceğinden okumanıza da gerek kalmaz..Günün her saatinde tekrarlayabilirsiniz..

[rengin008]

anlatılanlar gerçektende muhteşem...her şeyin başı istemek,hayal etmek,eyleme geçmek ve inanmak....

[yüsra]

myezma Nickli Üyeden Alıntı

Geçen yıl başıma çok ilginç bir olay gelmişti.Uzun süredir işsizdim ve çalıştığım alanla ilgili sözleşme zamanı çoktan geçmişti.Kendime sürekli tatil verdiğimi bu tatil süresi benim için bitince işe başlayacağımı söyleyip duruyordum.Bir sabah uyandım ve artık iş bulmam lazım dedim.Sonra yavaşça hazırlanmaya başladım.Bir yandan Tanrıya iş bulduğum için şükrediyordum.O gün sanki benim son işsiz geçen günümdü.Bunu kalbimde hissediyordum.Artık tatilin bittiğini çalışmak gerektiğini söylüyordum içimden.Hazırlandım sokağa çıktım ve yürümeye başladım.Aslında tam olarak nereye gideceğimi başvuruyu nereye yapacağımı düşünürken,çalıştığım sektörde olan bir firmanın önünde olduğumu farkettim.İçeri burada çalıştığımda mutlu olacağımı düşünerek girdim.İş saatleri kafamda hazırdı.ilk olarak Müdürün kapısını çalıp iş için geldiğimi söyledim.İş alanımı söyleyince müdür seni.... bey mi gönderdi dedi.''hayır '' dedim.Biz de böyle bir çalışan arıyorduk dedi.Yaklaşık yarım saat sonra göreve başlamıştımO gün benim için telkin gücünün önemini anladığım ve inandığım gün oldu.Bu nedenle sitenizi gördüğüm an ne muhteşem bir duygu olduğunu anlatamam.

gelişmelerini çok beğendim banada umut verdi .bende işimi bırakıp başka bir iş aramak istiyorum ama hergün erteliyorum.korkuyorum yeni yerimde mutsuz olmaktan.ama şimdide işimi basit görüyorum,bana yetmiyor ve tatmin etmiyor.kişiliğime eğitim durumuma ve maddi olarak beni daha refah içinde yaşatacak bir iş istiyorum.
bunun için olumlama bulamıyorum.bana yardımcı olursanız sevinirim.

[vittoria è nostra]

hayatimdegisti Nickli Üyeden Alıntı

Olumsuzdan Olumluya Bilinçli Programlama
Farkında olsak da olmasak da her gün, her saat, her dakika, hatta her an kendimize olumlu ya da olumsuz bir şeyler söyleriz! Sonra bu söylediklerimiz kendini kanıtlarcasına gerçeğe dönüşür! Kendimize her söylediğimiz, her hissettiğimiz hatta aklımızdan geçirdiğimiz her düşünce bilinçaltımıza kaydolur! Tabi ki başkalarının söyledikleri ve yaşadığımız çevrenin düğünceleri ve söyledikleri de bilinçaltımıza kaydolur! Yaşadığımız çevre, arkadaşlarımız, ailemiz, sevdiklerimiz bilerek ya da bilmeyerek bizlere bilerek negatif düşünce aşılarlar! Daha sonra doğal olarak negatif düşünüp, negatif konuşur, negatif olayları çekip negatif olaylar yaşar, etrafa negatiflik saçarız! Zihnimize bilerek olumlu mesajlar yüklemezsek olumsuz düşünceler kendiliğinden yüklenecektir! Bilinçli içsel konuşma ile zihnimize olumlu mesajlar yükleyebiliriz! Yüklediğimiz bu olumlu mesajlar ne kadar güçlü ve yoğun duygular içeriyorsa zihnimizde o kadar olumlu düşüncenin oluşmasına yol açar! Bir veya birkaç defalık yükleme hiç bir işe yaramayacaktır! Saman alevi gibi bir anlık ısı verip yok olacaktır! Nasıl ki bedenimizi günde iki ya da üç öğün besliyoruz (tabi ki atıştırmaları da unutmayalım), zihnimizi de aynı şekilde olumlu düşüncelerle, olumlu içsel konuşmalar ve olumlu faaliyetlerle ile düzenli olarak besleyelim! Zihnimiz bedenimizden daha mı kıymetsiz!
Bilinçli içsel konuşma , eski olumsuz programlamayı silerek ve yerine bilinçli, olumlu yeni yönergeler koyarak geçersiz kılmanın bir yoludur! Bilinçli içsel konuşma ile daha etkili, geliştirmek istediğimiz taraflarımıza daha yardımcı olan kelime ve ifadeler kullanarak, içsel kontrol merkezlerimizi bilinçli biçimde yeniden programlar, kendimizle güçlü bir şekilde konuşarak bilinçaltımıza yeni yönergeler yükleriz! Bilinçli içsel konuşmalar, olmaktan en çok hoşlanacağımız yeni ve içsel resmimizi çizer! Geçmişte başaramamışsak bile, değiştirmek istediklerimiz için bir yol gösterir! Eski kendimiz olmayı bırakıp yeni bir insan, şartlanmış tepkinin ürünü olmayan, kişisel tercihle yönetilen bir insan olmaya başlamamız için bir şans sunar!
Gelin hep beraber önce bireysel daha sonra kitlesel bir uyanış başlatalım! Kendimizden başlayıp diğerlerine doğru! Öz de olmayan, dışa tesir edemez! Her gün, her saat, her dakika, her saniye, her an kendimize ve çevremize daha olumlu şeyler söylemeye, daha olumlu düşünmeye ve daha olumlu hareket etmeye başlayalım!
Değişim farkındalıkla başlar! Negatif düşüncelerin ve kendimize söylediğimiz negatif sözlerin farkına varalım! Ve onları pozitife çevirelim! Bunun için her gün bilerek ya da bilmeden yaptığımız konuşmaları inceleyelim:
1. Olumsuz Kabullenme: En çok yapılan ve en zararlı içsel konuşma türüdür! Bu içsel konuşma, kendimiz hakkında kötü ya da olumsuz bir şey söyleyip bunu kabullendiğimiz içsel konuşmalardır! Tamamiyle zararımıza çalışır! En çok kullandığımız içsel konuşma türüdür! Bu içsel konuşmayı tanımak kolaydır! Onu en çok şu kelimelerle tanıyabiliriz: “Yapamam!”
“Keşke yapabilseydim!”,
“Yapabilmeyi dilerdim ama yapamam!”, “Eski enerjim kalmadı”
“Bugün günümde değilim!”, “Arkadaşım da (ya da sevdiğim) aramadı bugün!”, “Hiç tadım yok!”, “şu havalarda açılmadı gitti!”,“şu İstanbul trafiği de hiç çekilmiyor!” ……….…….
(Örnekler o kadar çok ki… gerisi size kalmış)
Bu tür içsel konuşmalar, kendimizle ilgili en basit kuruntumuzdan en büyük korkulara kadar her şeyi temsil eder! Kendimize, tereddüt etmemizi, yeteneklerimizi sorgulamamızı, kendimize yalnızca bir şans vermiş olsaydık yapabileceğimizden daha azını kabul ettiğimiz söyleme tarzımızı gösterir! Güneş ışığında cesurca gelişeceğimize, ürkekçe gölgelerde saklanma tarzımızı gösterir!
Bu tür içsel konuşmalar hayatımızda tahribatlar yapar, kargaşa yaratır, bizi yanıltır, engeller, kafamızı karıştırır! Kendimize güvenimizi, kendimizden şüpheye dönüştürür! En iyi niyetlerimizi bozar! Bizi sıradanlıkla tatmin olmaya iter! Elindekiyle yetinme tutumunun, ulaşmayı amaçladığımız hedeften çok daha düşüğünü kabul etme eğilimini kulağımıza devamlı fısıldayan kaynak budur!
Peki bu kadar zararına rağmen niye hep bu türde içsel konuşmalar yaparız? Her gün, her saat, her dakika… hatta her an seçimler yaparız! Bu tarz konuşmalar da bir seçimdir! Biz seçmezsek bizim adımıza geçmişimizden getirdiğimiz alışkanlıklarımız seçim yapar! Uygun olan değil; alışılmış, kolay olan seçilir!
Kelimelerin o anda ne kadar zararsız göründüğü hiç fark etmez! Onlar bizim zararımıza çalışan ve yolumuzda duran her şeyin belkemiğidirler! Bu tür içsel konuşmalar “Koynumuzda beslediğimiz yılan gibidir” ve er ya da geç bize zarar verecektir! Kendimizi bu içsel konuşmanın “yapamam” larından kurtaralım!Bunu başardığımızda kendimizi en büyük düşmanımızdan korumuş oluruz!
2. Kabullenme ve Değişmeye İhtiyaç Duyma: Bu tür içsel konuşma aldatır! Yüzeyde bizim yararımıza çalışıyormuş gibi görünür! Fakat içten içe bize karşı çalışır! Bu tür içsel konuşmayla, kendimize ve başkalarına değişme ihtiyacımızı kabullendiğimizi bildiririz!
Bu tür içsel konuşma şu sözlerle tanımlanır: … yapmaya ihtiyacım var!”,
… yapmam gerek!” veya
… yapmalıyım!”
Bu tür konuşmalar neden zararlıdır? Çünkü sorunu kabullenmiştir, ama çözüm getirmez! Kendimize (ya da başka birine) “daha düzenli olmaya gerçekten ihtiyacım var” dediğimizde, aslında ne söylüyoruz? “Daha düzenli olmaya gerçekten ihtiyacım var…ama değilim!” Tamamladığımızda bu cümle, bilinçsizce, söze dökülmemiş ama hala programlayan birinci tür içsel konuşma olan olumsuz kabullenme ifadesiyle biter!
“Gerçekten işe zamanında gitmeye çalışmalıyım!”
“Biraz kilo vermem gerek!” Sigarayı azaltmaya ihtiyacım var!” “Bununla ilgili bir şeyler yapmak zorundayım!”
“Çocuklarıma (aileme, sevdiklerime…) biraz daha zaman ayırmam gerek!”
“Daha sıkı çalışmam gerektiğini biliyorum!
Ne zaman kendimizle bu türde içsel konuşmalar yaptığımızı duyarsak, bir an duralım ve cümleyi tamamlayalım! Gerçekte bilinçaltımıza gönderdiğimiz programı seslice bitirelim!
O zaman içsel konuşmalarımız şöyle olur: “Daha fazla gelir elde etmeyi gerçekten isterdim… ama elde etmiyorum!”
“Keşke yapabilseydim… ama yapamam!”
“Bununla ilgilenmem gerektiğini biliyorum… ama ilgilenmiyorum!” Eve daha sık uğramam gerek…ama uğramıyorum!
” İşlerin daha iyi sonuçlanmasını isterdim… ama sonuçlanmayacak!”
Bunlar, kendimize bilmeden verdiğimiz direktiflerdir! Mükemmel olarak yaratılmış bir varlık olan insanın en güçlü kontrol merkezine verilen, görünüşte masum fakat olağanüstü gerçek programlardır! Bu tür içsel konuşmalar hayal ve başarılar doğurmak yerine; suçluluk, hayal kırıklığı ve kendi kafamızda yarattığımız yetersizliklerin kabulünü yaratır! Vücudumuzda farkında olmadan büyüyen tümör gibidir! Ne yapalım: Bu tümörü tespit edip büyümesine fırsat vermeden yok edelim!Bu iyi bir programlama mıdır? Başarmamıza yardımcı olur mu? Cevap, şüphesiz, kocaman bir HAYIR!

aman allahım bu benimmmmmm sa d456

[vittoria è nostra]

turgay0101 Nickli Üyeden Alıntı

bunu şöyle düşünelim olumlu düşünceler olmsuzların üstüne binmiyor onları kovup yerine yerleşiyor bizim gayretimizde hep olumlu düşünmeye çalışarak bunu kalıcı hale getirmek şüpheye düşmeye gerek yok bir çocuk yürümesini öğrendikten sonra gereksiz yere emeklemeye tenezzül etmez

tuttum bunu çok motive edici bir söz teşekkürler