Kayra Akademi Ziyareti - 1

[bluemoon24]

Geçtiğimiz Salı senelik İstanbul ziyaretimde dopdolu, yoğun bir gündü. Güne Taksim Sıraselvilerde Türkiyenin tek ciddi şarap okulu Kayra Akademinin nefes kesen boğaz manzarasıyla ve bonkörce hazırlanan bir tadımla başladım. Yalnız başıma tüm Kayra ürünlerini bir oturumda tadıp değerlendirme imkanı aynı zamanda Türk şarapçılığında son 5 senede yaşanmakta olan devrime şahit olmak uğruna mükemmel bir fırsattı. Tek bir firmanın perspektifinden dahi olsa özellikle ithal şaraplar Türkiyede daha sık görülmeye başlanalı beri, kalitede yaşanan tırmanışa şahit olmak çok sevindirici. Genel anlamda kırmızıların beyazların önünde olduğu, Türk şaraplarında uzun yıllardır dikkatimi çeken bir konu. Bu farkın daha da açılmış olması kırmızılar adına sevindirici bir gelişme.

Akılda kalır Kayra ürünleri arasında ilk hoş sürpriz tek doğal köpüren Türk şarabı Cameo dOro oldu. Soluk, beyaza yakın bir renge ve asla suni köpürenlerde rastlanmayacak incelik ve sıklıkta, dur durak bilmeden yükselen baloncuklara sahip. İlk burunda bu tür genç doğal köpürenlerde yadırganmaması gereken kibrit yanığı kokusunun hemen ardından taze kesilmiş çimen ve mineral kokuları geliyor. Damakta tamamen sek, taptaze bir ferahlatıcılıkla frenk limonu ve krem şanti aromaları cazip. Sadece doğal köpüren yapımının en önemli evresi olan ve şişede gerçekleşen ikinci fermentasyon sonucu ortaya çıkan maya hücreleriyle uzun süreli temasın kattığı kompleks ekmek hamuru ve bisküviyi andıran bukesiyle Cameo dOro kategorisinde liderliğe oynuyor.

Cameo dOro beni en çok üzümüyle şaşırttı. Kolay kolay beni şaraplık bir üzüm olarak ikna edemeyecek olan Sultaniye bu. Diğer adıyla Thompson Seedless, tohumu özel olarak geliştirilmiş, yüksek verimli, çekirdeksiz ve sofralık bir üzüm cinsi. Şaraplık bağ eksikliği halen devam etmekte olan ülkemizde bu üzümün her iki amaca da hizmet vermesi eminim üretim miktarını gerekli seviyede tutabilmekte faydalı. Ancak Sultaniye şarapta kullanıldığında, en temiz ve en olgun örnekleri dahi sadece erken içime uygun, aromatik, çiçeksi bir burna saip, damakta basit, taze üzüm aromaları ötesinde herhangi bir derinlik sunmayan şaraplar. Sauvignon Blanc, Chardonnay gibi asil Vitis Vinifera ailesi mensubu üzümlerin yanında hep silik ve alelade kalıyor. Ancak doğal köpüren yapımının gerektirdiği erken hasat sonucu Sultaniyenin bu kişiliğini aşmış olması etkileyici.

Bu eleştirim saf Sultaniye beyazlarına yönelik çünkü yeni Leona serisinin Sultaniye ve Chardonnay küpajı nefis olmuş. Canlı asiditesi ve yoğun gövdesiyle sulu, kütür kütür nektarin ve kayısı aromalarına sahip. İki üzümü de asla domine etmeyen, dozunda kullanılmış meşe fıçıda maya teması bu beyaza cazip, tatlı bir acılık, kompleksite ve uzun bir bitiş katmış. Bir diğer leziz yeni şarap olan Terra Roze, Kalecik Karasının alışık olmadığım bir yüzünü tanıtıyor. Neredeyse neon parlaklığındaki pembe rengi zengin Diyarbakır karpuzu aroması, ardından da çilek ve kiraz tonları takip ediyor. Damakta Fransanın meşhur Güney Rhône rozelerinden Tavel, hatta Bandol şarapları ile boy ölçüşebilecek yoğunlukta kiraz kabuğu ve kan portakalı aromaları önde. Canlı asiditesi, orta yoğunluktaki gövdesi ve az baharlı uzun bitişi buz gibi servis edildiğinde bu modern rozeyi her tür baharatlı mutfakla eşleştirmede güçlü bir aday kılıyor.

Kırmızılardan beni en çok etkileyen üstün fiyat / kalite dengesiyle Cumartesi ailesinden Öküzgözlüm adlı şarap oldu. Modern etiketi ve espirili, yaratıcı ismiyle de hemen dikkat çeken bu yeni şarap Daniel ODonnelın Kayra şaraplarına kattığı meyveyi ön planda tutan yeni dünya yaklaşımıyla Öküzgözü gibi yöresel bir milli hazineyi koruma çabasının mükemmel birlikteliğini yakalamış. Açık yakut kırmızısı renkte. Davetkar, dağ çileği, ışgın ve böğürtlen aromalarına sahip burnu o denli yoğun ki meyvemsiliği kadehin dışına taşıyor. Öküzgözünun bu farklı yorumunu evrensel türler arasında en andıran üzüm İspanya ve Güney Fransada asırlar boyu, Avustralya ve Kaliforniyada da son yıllarda başarılı örneklerine rastlanan Grenache. Belki Öküzgözlüm bir Châteauneuf-du-Pape seviyesinde değil ama çoğu Côtes du Rhône şarabını utandıracak lezzette.

İki saat gibi bir sürede tattığım otuzdan fazla şarap arasında sivrilen Öküzgözlümü dün gece daha da yakından tanıma fırsatını buldum. Sevgili babamın fazla şaraptan anladığı söylenemez, ama Antalyadaki evimizde geçirdiğimiz şu günler için çıktığı Migros alışverişi sırasında bu yeni etiket ve 10 YTLnin altındaki fiyatı dikkatini çekmiş. Havuz başında mangal keyfi için "Hadi oğlum, seç şu dolaptan bir kırmızı" dediğinde yeni dostum Öküzgözlüm ile karşılaştığımıza çok sevindim. Bahçemizden otlarla dolu bir salataya annemin eşsiz tereyağlı domatesli pilavı eşlik ediyordu. Başrollerde ise bol kekikli köfte, pirzola ve böbrek vardı. Kaliforniyada yaşayan Öztürkçe damağıma bu tür bir sofranın cazibesini bir düşünün artık. Hele bu yemeklere bir Genç Türk edasıyla mükemmel uyum sağlayan Öküzgözlümu bulmak… Şişe ne ara bitti anlamadık. Canlı meyvemsiliği ve az bulunur dengesiyle yemekle bir bütün oluverdi Öküzgözlüm.

(devam edecek)

Gence Alton ile Her Kadehten kategorisine ait tüm yazılar için tıklayınız

Kaynak: Şarap Günlüğü