Şarap Mazoşistleri

[bluemoon24]

Geçtiğimiz haftasonu hayatımın nispeten rahat geçen kısmını bile bile geride bırakacak kararı sonunda verdim. Peki neden? Seneye ikinci kez baba olmaya hazırlanırken rahat mı battı? Kendime eziyetten mutlu mu oluyorum acaba? Beni ısıran şarap böceği var ya, hani ısırdıklarını ömür boyu tedevisi olmayan bir deli tutkuyla fermente üzüm suyuna bağlatan, hep onun suçu iste. Sonunda bir Master of Wine olmak yolunda ilk adımımı attım ve başvurumu Londraya The Institute of Masters of Winea gönderdim. Başvuru işin kolay kısmı, şarabın doktorası olarak tanınan MW ulaşılması en güç mertebelerden. Her üç adayın ikisi çuvallayıp kalıyor, senelerin yatırımı bir anda tuzla buz oluyor. New Yorkta yaşayan diğer Türk adayla önümüzdeki Şubat Napada yapılacak olan senelik MW seminerinde buluşacağız. İkimizin de ortak amacı Masters of Wine gibi önemli bir uluslararası eğitim ve ticaret platformunda ülkemizi gururla temsil edebilmek. Zira şarap bizim topraklarımızda doğmuş, hani bizden de en az iki uzman fena mı olur?

Beni asıl gocunduran Egeli şarap ülkesi komşumuzdan dahi bir MW var. Konstantinos Lazarakis ile hem yaşıt hem de meslektaşız. Yunan şarapları ile ilgili nefis bir kitabı da var kendisinin. MW sahibi 263 kişiden biri ve sınavı tam 7 senede geçmiş. En çok MW sahibi ülkelerin başını haliyle İngiltere çekiyor. 1953 yılında kuruluşundan 1987 yılına kadar enstitü merkezi İngiltere dışındaki ülkelere kapalıymış. Sadece 20 yılda MW sahibi ülke sayısının 20ye çıkması uluslararası şarap ticaretinin ne denli büyüdüğüne kanıt. Halen 263 kişinin 183ü İngiliz, ikinci sırada da 24 kişiyle Amerika bulunuyor. Yarısıyla tanıştığım bu 24 MWnun 6sı San Francisco civarında yaşıyor. Üçüncü sırada 17 kişiyle Avustralya var ve onu 11 kişiyle şarabın kraliçesi Fransa takip ediyor. Yeni Zelanda 6, Kanada, İrlanda ve Almanya 3er MWya sahip. Belçikadan 2, Hollanda, Finlandiya, Norveç, İsveç, İsviçre, Avusturya, İspanya, Yunanistan, Rusya, Şili, Güney Afrika ve Bermudadan da şimdilik sadece birer MW var.

Yakın bir iş arkadaşım Geoff Labitzke dev dağıtımcıların birinde İthal Şaraplar Müdürü ve tam on seneyi aşkın bir süre MW için direnip durdu. Sınava ancak sekizinci girişinde başarılı oldu ve sonunda MW olabildiğine uzun bir süre inanamadı. Aslında sınav dediğimiz öyle bir oturuşta geçilebilecek cinsten değil. MW üç aşamalı bir sınav. Pratik, teori ve tez olmak üzere üç farklı kısımdan oluşuyor ve tam 3 gün sürüyor. Sabahları pratik, öğleden sonraları da teori kısımları yürütülüyor. İlk sabah 12 beyaz, ikinci sabah 12 kırmızı ve üçüncü sabah 12 köpüren ve alkol ilaveliler dahil karışık toplam 36 şarap kısmen veya tamamen kör tadılarak her 6lı gruba yönelik özel sorular cevaplanıyor. Şarap başına tepeden tırnağa analiz için yaklaşık 10 dakika süre tanınıyor. Bu kısımda şarapların stil, kupaj, bölge ve rekoltelerini saptamak başarı için yeterli değil.

Her ulaşılan sonucun nedeni, nasılı detaylı olarak belirtilmeli. Mesela şarabın tek üzümü Chardonnay demek yeterli olmuyor, neden başka üzümlerden olamayacağını sadece kadehin içindeki kanıtlara dayanarak bir detektif gibi tümdengelimle çözümlemek gerekiyor. Eğer burun ve damağınız sizi yanıltıp üzümü doğru tahmin edemezseniz o kısımdan geçerli not almanız halen mümkün. Önemli olan yazdığınız savunmada bilgi dağırcığınız ile analitik yaklaşımınızı güven ve otoriteyle sergileyebilmeniz. Öğleden sonraları yürütülen 3er saatlik 4 adet teorik sınav ise çoğu adayı en çok zorlayan kısım. Sınavların ikisi bağcılık ve şarapçılık, biri ticari, bir diğeri de güncel konular üzerine. Toplamda ise 11 adet soru var. Ne çoktan seçme, ne de sorular arasından seçim yaparak cevaplama gibi kısa yollar yok, sorular ne soruyorsa cevaplar harfiyen, konu dışına çıkmadan, dallanıp budaklanmadan verilmeli.

Soru başına yaklaşık bir saat düşüyor ve genelde adaylar ilk 15 dakikayı soruya nasıl bir yaklaşımla cevap vereceklerini planlayarak geçiriyor. Diğer 45 dakika giriş, gelişme ve sonuç içeren bir raporu en akıcı ve teknik dille aktarmaya yetmeli. Bu sınavları tek bir oturuşta başarıyla tamamlayıp geçebilen adaylara binde bir rastlansa da çoğu MW her oturuşta birkaç etabı aşarak basamak basamak hedefe doğru ilerliyor. Her yıl farklı etapları geçebilme şansı verilse de 6 senede 5ten fazla sınav hakkı tanınmıyor. Başarısız adaylara iki sene uzaklaştırma cezası veriliyor ve geçtikleri etapları geri döndüklerinde yeniden almaları gerekiyor. Pratik ve teori kısımlarını geçtikten sonra enstitü tarafından onaylanan bir konu hakkında yazılan tez de geçer not alırsa MW olmaya hak kazanılıyor. Anlayacağınız MW tam mazosistlere göre bir iş. Başı zor, sonu ise uçsuz bucaksız. Ama imkansız değil. Bir arkadaşımın dediği gibi; "kimse aya kazayla ulaşmamış…"

Sizlere iyi şarap dolu günler diliyorum, çünkü ömür vasat şarap içmek için çok kısa!


Kaynak: Şarap Günlüğü