[bluemoon24]

*



Yıl 1986 Kadıköy Kız Lisesi'nin değerli Müdürü Mehmet Ali bey'in telefondaki ricası ile Çamlıca Kız Lisesi'nin değerli Müdürü Güner Tanlı naklimi kabul ediyor. Nakil sebebi taşınma. Yeni bir okul, yeni arkadaşlıklar. Üç muhteşem yıl. Halen görevde olan Makbule hanımdan (Müdür Başyardımcımız) disiplini, Müslüm Bey'den (Müdür Yardımcısı) sevgiyi, Ruçhan Hanım'dan (Beden Eğitmi Öğretmeni) öğrenci ile diyalog kurmayı, Reşit Bey, Meral Hanım, Abidin Bey (matematik öğretmenlerim) , Fahrettin Bey (fizik öğretmenim) , Ülkü Hanım, Ece Hanım, Güner Hanım (Edebiyat öğretmenlerim) , ismini hatırlayamadığım tüm öğretmenlerimden öğretmenliğin sadece derse girip konu anlatmak olmadığını öğrendim. Bu gün mezuniyetimin üzerinden 17 yıl geçti. Öğretmenlik mesleğinde 9 yıl 11 ayı bitirdim. Çalıştığım ilköğretim kurumundan mezun olan öğrencilerimi gönül rahatlığı ile Çamlıca Kız Lisesi'ne yönlendiriyorum. Ve canım öğretmenlerim her öğrencimi torunları gibi bağırlarına basıyorlar. Çamlıca Kız Lisesi'nde ben hayatı öğrendim. Atatürk ve Cumhuriyet'in bana ve benden sonraki nesillere emanet olduğunu öğrendim. Her liseli gibi biz de gençtik, hatalarımız oldu. Hatalar bizimi. Lisemizi bağlamaz, bağlamamalı. Çamlıca Kız Lisesi okul değil ekoldür. Çamlıca Kız Lisesi'nde okumak bir ayrıcalıktır. Bizler eli öpülesi öğretmenlerce okutulduk. Onlar Atatürk'ün ve Cumhuriyet'in öğretmenleriydi. Bizler hayatın her alanında Çamlıca Kız Lisesi'nde bize kazandırılan değerleri onur ve gururla taşıyoruz. Değerli öğretmenlerimiz haklarınızı gönül rahatlığı ile helal ediniz. Emeklerinizi boşa çıkarmadık. Çıkarmayacağız. Bize öğrettiğiniz gibi ülkemizi, rejimimizi, Atatürk'ümüzü seviyor, ilke ve inkılaplarına sahip çıkıyoruz. Bizler ve bizden sonra gelen Çamlıcalı genç kızlar Çamlıca Kız Lisesi'nde öğrendiklerini asla unutmayacaktır.







Kaynak:Antropoloji