[bluemoon24]

* ismet ozel'in hayat, olum, huzun ve dostluk uzerine kurulu nefis bir siiridir:

karli bir gece vakti

bir dostu uyandirmak



benim adım insanların hizasına yazılmıştır.

hergün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.

keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olsaydım

ölüm ve acılar çatsaydı beni

düşüncem yapma çiçekler kadar gösterişli ve parlak

sözlerim ihanete varacak doğrulukta olsaydı.

anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım

diri-gergin kasları konuşsaydım

"kardeşler! " deseydim "kardeşlerim! "

"bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan

"bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan

bakın yaklaşıyor…"

yazık, şairler kadar cesur değilim

çoçukların üşüdükleri anlaşılıyor bütün yaşadıklarımdan

gövdem kuduz yarasalarla birazcık yatışıyor.



benim gövdem yıllar boyu sevmekle tarazlandı

öyle bir çalımlarla gecenin çitlerinden atlardım

bir güneş sayardım kendimi denizin karşısında

çünkü çam kokularına sürtünüp ağırlaşan ruhların

inanmazdım dosyalara sığacağına

gittikçe ışıldardım dükkanlar kararırken

hüznün o beyaz etrafına sakallarım batardı.



benim adım bilinen bütün cevapların üstüne mühürlenmiş

ellerim tütsülenmiş

evlerin yeni yıkanmış serin taşlıklarında

dirgenler, bakraçlar, tornavidalar

bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar

ve içinden bir baş ağrısı gibi çınlamaktansa

gövdem açık bir hedef kılındı belâlara.

ve bu yüzden yakışıksız oluyor

insanları hummalı baharlar olarak tanımlamak

ve bu yüzden göğsümde dakikalar

ince parmaklar halinde geziniyor

konvoylar geçiyor meşelikler arasından

bir yaprak kapatıyorum hayatımın nemli taraflarına

ölümden anlayani ciddi bir yaprak

unutulacak diyorum, iyice unutulsun

neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı

karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak.



ismet özel



to awaken a friend

in a snowy night time



my name was printed along with humanity.

‘tis a fine that can be paid off everyday with brand-new dreams.

wish i was charming as to invoke the rain

death and anguish would encounter me

my thoughts would be glamorous and gallant as artificial flowers

my words would be precise as to attain betrayal.

wish i was able to mention and utter

utter about firm-and-tense muscles

"brothers! " wish i said "brothers! "

"behold, comes closer the one thats approaching

"behold, comes closer the one thats approaching

behold, comes closer…"

alas, i am not courageous as poets

it is my whole experience that children are catching cold

as my body is comforted by the bats who had rabies.



my body was worn by falling in love as years pass by

i used to leap from the fence of nights with so strutting

that i regard myself as a sun across the sea

for i never believed that souls getting heavier

by touching the scents of pine would fit into files

i used to get glittery as the stores get darkened

and my beard prick the white corners of gloom.



my name was sealed upon all known answers

my hands was fumed

in cold newly washed stony places of houses

are hay-forks, copper pans, and screw-drivers

that never allowed to remain in me, an ash, a wing, and mysteries

and instead of throbbing as a headache within

my body became a target wide open to troubles.

and hence it is indecent

to picture humanity as feverish springs

and hence the minutes in my chest

are strolling through as slender fingers

and the convoys are passing through the oaks

i seal up the moist parts of my life with a leaf

that can conceive death is a grave leaf

shall fall into oblivion i say, thoroughly shall fall into oblivion

why was it more exciting to awaken a friend

in a snowy night time even from grand rivers.



translated by s. k.

Kaynak: EkşiSozluk