Sen çok güçlüsün dedikleri ben yorgunum aslında

[minikbişey]

Herkese merhaba ,konuya nerden giriş yapacağımı bilemiyorum ama özetle görenlerin oha çok güzelsin,çok güçlüsün diye imrendiği ama en ufak olayda tuz buz olan bi yapım var ve artık yorgunum...açtım bi meditasyon müziği(hayatımda bir ilk) kendimi bu sitede buldum, hoşbuldum :) tavsiyelere açığım nerden başlamalıyım güçlü olduğuma inanmaya ?

[KıpçakBeyi]

Hoş geldiniz.Öncelik olarak ben çok güçlüyüm demekle başlayabilirsiniz.Her sabah kalkar kalkmaz söyleyeceğiniz ben güçlüyüm her yeni gün benim için yeni bir tecrübe gibi söyleyeceğiniz sözcükler sizin kendinize bakış açınızı değiştirecektir.

Kendinizi kabullenmek çok önemli.Farkında olma hali neden kendinizi kabul etmiyorsunuz.Bunun muhakkak bir hikayesi vardır.

İnsanlar sana sen güçlüsün dedikleri halde kendinizi güçlü saymıyorsanız gerçekten güçlüsünüzdür ama bilişsel bir sıkıntınız olduğu için kendinizi güçsüz hissedersiniz.

İkinci ihtimal ya da sadece imajdan ibaretsiniz.Şu dönem gençlerin pek çoğu gibi ego tavan , kendine güven had safhada , burnundan kıl aldırmıyor çevreye güçlü ve cool imajı veriyorsunuz.Aslında kof birisiniz.İçten içe siz sizi bildiğiniz için gerçekte güçlü değilim ama güçlü görünmeye çalışmalıyım diyorsunuz.Bu durumda sizi daha kötü hale getiriyor.

Üçüncü ihtimal insanlar sizi belirli bir durum için koşullandırıyor.Sen dayanıklısın , sen yaparsın , sen başarırsın diyerek sizi bir duruma hazırlamaya çalışıyorlar ya da size o güçlü imajı çizdirebilmek için uğraşıyorlar.Bu pek olası değil.Olimpiyatlara hazırlanan bir atlet değilsinizdir devamlı sizi gazlasınlar.

Bana göre birinci alternatif en doğru olanı.Bu arada güç nedir sizce.Spordaki gibi belirli bir ağırlığı yükü ya da zorlanmayı belirli bir sürede taşıyabilmek ya kas grubunun o hareketi uzun tekrarlar yapabilmesi mi mesela.Dedenizin vefatında tek damla göz yaşı dökmemek mi mesela.Birisinin size yaptığı fevri bir hareketi ya da hakareti umursamadan geçip gidebilmek mi.İnsanları teselli edebilmek onların acısını paylaşabilmek mi mesela.

Bu sorulara vereceğiniz cevap sizin az çok ne olduğunuzu ortaya koyacak.Elbette farklı şeyler yazılabilir.İkinci tipe uyuyorsanız birilerinin gerçekten burnunuzu sürterek o egoyu kırması sonra gerçekten sizi dayanıklı her şeyin üstesinden gelir hale getirmesi lazım.(Askeri eğitim mesela )Sonra yanınıza gelecek ve farkında değilsin ama insan üstü şeylerin üstesinden geldin sen şu an çok güçlüsün , büyük bir zafer kazandın.Artık bunu devamlı yapabilecek her şeyin üstesinden gelebilecek kabiliyete sahipsin demesi lazım.Amerikan menşeili özel kuvvetler eğitimi mesela bunun için biçilmiş kaftan.

Ben farkındalık ve olumlamaların iyi bir başlangıç olacağını düşünüyorum.

[MuminOKAN]

Hoşgeldiniz mutlu paylaşımlar diliyorum.
Kendinize güvenin ve inanın. Gerisi kendiliğinden geliyor.

[minikbişey]

KıpçakBeyi Nickli Üyeden Alıntı

Hoş geldiniz.Öncelik olarak ben çok güçlüyüm demekle başlayabilirsiniz.Her sabah kalkar kalkmaz söyleyeceğiniz ben güçlüyüm her yeni gün benim için yeni bir tecrübe gibi söyleyeceğiniz sözcükler sizin kendinize bakış açınızı değiştirecektir.

Kendinizi kabullenmek çok önemli.Farkında olma hali neden kendinizi kabul etmiyorsunuz.Bunun muhakkak bir hikayesi vardır.

İnsanlar sana sen güçlüsün dedikleri halde kendinizi güçlü saymıyorsanız gerçekten güçlüsünüzdür ama bilişsel bir sıkıntınız olduğu için kendinizi güçsüz hissedersiniz.

İkinci ihtimal ya da sadece imajdan ibaretsiniz.Şu dönem gençlerin pek çoğu gibi ego tavan , kendine güven had safhada , burnundan kıl aldırmıyor çevreye güçlü ve cool imajı veriyorsunuz.Aslında kof birisiniz.İçten içe siz sizi bildiğiniz için gerçekte güçlü değilim ama güçlü görünmeye çalışmalıyım diyorsunuz.Bu durumda sizi daha kötü hale getiriyor.

Üçüncü ihtimal insanlar sizi belirli bir durum için koşullandırıyor.Sen dayanıklısın , sen yaparsın , sen başarırsın diyerek sizi bir duruma hazırlamaya çalışıyorlar ya da size o güçlü imajı çizdirebilmek için uğraşıyorlar.Bu pek olası değil.Olimpiyatlara hazırlanan bir atlet değilsinizdir devamlı sizi gazlasınlar.

Bana göre birinci alternatif en doğru olanı.Bu arada güç nedir sizce.Spordaki gibi belirli bir ağırlığı yükü ya da zorlanmayı belirli bir sürede taşıyabilmek ya kas grubunun o hareketi uzun tekrarlar yapabilmesi mi mesela.Dedenizin vefatında tek damla göz yaşı dökmemek mi mesela.Birisinin size yaptığı fevri bir hareketi ya da hakareti umursamadan geçip gidebilmek mi.İnsanları teselli edebilmek onların acısını paylaşabilmek mi mesela.

Bu sorulara vereceğiniz cevap sizin az çok ne olduğunuzu ortaya koyacak.Elbette farklı şeyler yazılabilir.İkinci tipe uyuyorsanız birilerinin gerçekten burnunuzu sürterek o egoyu kırması sonra gerçekten sizi dayanıklı her şeyin üstesinden gelir hale getirmesi lazım.(Askeri eğitim mesela )Sonra yanınıza gelecek ve farkında değilsin ama insan üstü şeylerin üstesinden geldin sen şu an çok güçlüsün , büyük bir zafer kazandın.Artık bunu devamlı yapabilecek her şeyin üstesinden gelebilecek kabiliyete sahipsin demesi lazım.Amerikan menşeili özel kuvvetler eğitimi mesela bunun için biçilmiş kaftan.

Ben farkındalık ve olumlamaların iyi bir başlangıç olacağını düşünüyorum.

Çok teşekkürler harika şeyler yazmışsınız, benim asıl problemim yalnız başıma ünv okumak için başka bir şehire gelmem ile başladı, çok sevgile ile büyütüldüm ve biranda gerçek dünyada başka insanlarla bir arada yaşayınca bu beni hayli yormaya başladı, ailesi ile problemli olan insanları sanki özellikle kendime çekiyorum, ben sıkıntı ile büyümediğim için hep yardımsever olmayı seçtim ama insanlardan hep tabiri caizse kazık yiyerek yolları ayırıp devam ettim , bir süre sonra bu psikolojimi olumsuz etkilemeye ve güvensiz yaşamaya başladım, aslında sorun benimle ilgili değildi ama şuan kendim sıkıntı yaşıyorum...asıl güçsüzlüğüm burdan kaynaklanmaya başladı ....

[minikbişey]

MuminOKAN Nickli Üyeden Alıntı

Hoşgeldiniz mutlu paylaşımlar diliyorum.
Kendinize güvenin ve inanın. Gerisi kendiliğinden geliyor.

İnanın o kadar güleryüzlü biriyim (biriydim) ki nasıl bu hale geldim?
şimdi eskisi gibi gülmeyi kendime öğretmeye çalışıyorum hayretler içerisindeyim..
birkaç gündür araştırıyorum nerden başlamalıyım sizce ?
kafam o kadar yoğun ki kurduğum cümleler bile devrik :)

[KıpçakBeyi]

kafam o kadar yoğun ki kurduğum cümleler bile devrik :)

O cümle öyle değil. :)

"Dedim ki cümlelerim bile devrik kalbimin içini hiç sorma." Nazan Bekiroğlu.

Elbette bu cümleye atıf yaptığınızı düşünmüyorum.İnsan hayatında çok şeyler yaşıyor.Bende üniversitede ilk sene çok bocalamıştım halbuki o kadar şehir dışına çıkmak istiyordum ki.ÖSS sürecinde annem çok sıkmıştı beni ama ben iki ay içerisinde aslında ne kadar uzak olmak istesem de ailemi çok özlemiştim.İnsan her şeyi kendi yapmak zorunda olunca haliyle bocalıyor.Birde eğer ki kültür şoku yaşarsanız.Benim şehre ve okula alışmam bir senemi çaldı.

Kız kardeşim için daha sancılıydı süreç ama o nispeten yarım gün uzakta olduğundan sık sık eve uğruyordu.Sorunlu arkadaşları oldu ilk sene ama sonra alıştı ve sevdiği arkadaşları oldu.

Bir kısım şeyler anlık problemler herkes kendisini ezik , öz güvensiz , yetersiz ve güçsüz hissedebilir.Önemli olan bu duyguların bütün bir hayatı ele geçirmesi.Daha önce Adriana Lima örneği vermiştim şimdi başbakan örneği verelim.Ahmet Davutoğlu çağırsa sizi yanına her halde ıslık çala çala gitmezsiniz içinizde bir gerginlik , telaş olur.Dünya yansa bir tutam otum yanmaz modunda olup ıslık çala çala giden arkadaşlar olabilir o ayrı konu.

[minikbişey]

KıpçakBeyi Nickli Üyeden Alıntı

O cümle öyle değil. :)

"Dedim ki cümlelerim bile devrik kalbimin içini hiç sorma." Nazan Bekiroğlu.

Elbette bu cümleye atıf yaptığınızı düşünmüyorum.İnsan hayatında çok şeyler yaşıyor.Bende üniversitede ilk sene çok bocalamıştım halbuki o kadar şehir dışına çıkmak istiyordum ki.ÖSS sürecinde annem çok sıkmıştı beni ama ben iki ay içerisinde aslında ne kadar uzak olmak istesem de ailemi çok özlemiştim.İnsan her şeyi kendi yapmak zorunda olunca haliyle bocalıyor.Birde eğer ki kültür şoku yaşarsanız.Benim şehre ve okula alışmam bir senemi çaldı.

Kız kardeşim için daha sancılıydı süreç ama o nispeten yarım gün uzakta olduğundan sık sık eve uğruyordu.Sorunlu arkadaşları oldu ilk sene ama sonra alıştı ve sevdiği arkadaşları oldu.

Bir kısım şeyler anlık problemler herkes kendisini ezik , öz güvensiz , yetersiz ve güçsüz hissedebilir.Önemli olan bu duyguların bütün bir hayatı ele geçirmesi.Daha önce Adriana Lima örneği vermiştim şimdi başbakan örneği verelim.Ahmet Davutoğlu çağırsa sizi yanına her halde ıslık çala çala gitmezsiniz içinizde bir gerginlik , telaş olur.Dünya yansa bir tutam otum yanmaz modunda olup ıslık çala çala giden arkadaşlar olabilir o ayrı konu.

Ne yapmalıyım 5.yılım ve son senem kendimi toparlamak istiyorum okulumda uzadı bu yüzden?

[KıpçakBeyi]

2010'dan bu yana pek üniversiteyle işim yok , bölümünü de bilemiyorum.Ne kadar tavsiye verebilirim bilmiyorum.

Son senenmiş genelde son sınıf nispeten kolay olur ya da üçüncü sene genelde en zorudur (neredeyse iki sınıf gibidir) ondan mı bize kolay geldi bilemiyorum ama genelde hocalarda yardımcı oluyor mezun olsun gitsinler de şişkinlik olmasın diye.

Üç dört karışık almayan birisi genelde mezuniyet eşiğindedir.O nedenle bazı hocalar iyi niyetli oluyor ama beni hoca uyduruk bir dersten bıraktığı için yaz okuluyla mezun oldum hatta o nedende diplomam imzalanmamış hala daha mezuniyet belgesi ile idare ediyorum.

Hocaları ve ne istediklerini çözmek çok önemli.Matematikte soru ezberleyen arkadaşlar geçti ilk sene.Sonra da hoca ters yüz yapmaya başladı.Matematikten son sene mezun oldum.Meslek derslerinden sıra gelmiyordu matematik çalışmaya.

Komik bir puan aldığım sınavda hocamdan kağıdımı görmek ve cevap anahtarına bakma için izin istemiştim.Hocanın sistemini anladım.Sonra finalde kendi çalışma notumu hazırladım dört yada beş sayfa çok değil.Yalan olmasın notum 95 gibi bir şeydi (93 ile 97 arasında gidip geldim).Yanılmıyorsam rekor bir nottu.Bizim ortalaması 3,5 üzerinde olan sınıf birincisi arkadaşa bile bir kaç puan takmıştım.Onun için bile ilkti.

Öyle bir çalışma notum vardı ki sanki cevap anahtarı hoca zaten soracağı soruları verirdi.Sıkıntı adam bir soruda yedi-sekiz tanım istiyor ve hepsi iki puan (15 puan üzeri).Sen aslında elli altmış soru yapıyorsun

Çalışma sistemi çok önemli ben yazarak daha verimli çalıştığımı üniversitede fark ettim.O nedenle sözel pek çok sınavı hatta sayısalları sonradan hep yazdım.

Birde not tayfası vardır.Okulda yüzlerini görmezsin sana yanaşırlar.Sen not tutuyor musun diye.Zannedersin ki arkadaşlık için yapıyor hikaye.Menfaat ilişkileri...

Ama asıl önemli olan derslerde tutulan notlar değildir.Vize ve final döneminde kişilerin sınava hazırlanırken çıkardığı özetler , çalışma kağıtları işte onlar çok değerlidir.Bu notların nasıl ne ilişkilerle babadan oğula mı yoksa yahudilik misali annede çocuğa mı geçtiği bilinmez.Bazı arkadaşlar bu notları saklar kimseye vermez çan yükselmesin diye.Ne yap et o notlara ulaş.Bir kısmı geçen senelerin çıkmış sorularının cevaplarıdır çoğu zaten fotokopide olur ama işte olmayan gizli gizli çektirilenler var.

Bazı derslerde sen yok sanarsın mesela matematikte varmış ve ben ilk sene bilmiyordum.Gerçi ilk sene son sen fark etmedi biraz gururlu ya onurlu demek daha doğru olduğu için ben bunların peşine koşmadım.Sadece ulaşabildiklerime baktım.

Bu özetlerde en önemli detay herkesin farklı bir noktaya değinmesi altını çizmesidir.Bu şekilde konunun ana hatları zaten kafanda oturur.Hepsinden bir şey kaparsın. (Kimileri kitapta yoktur mesela sadece ders dinleyen ya da yolların kapandığı gün derse giden altı-yedi kişinin dinlediği derste anlatılan şeylerdir mesela)

Ben çok kasmadım ama ilk iki sene adaptasyon hızlı olsaydı ve hocaların nabzına göre şerbet vermeyi hatta hatta not istemeyi becerebilseydim dört senede üçe yakın ortalamayla bitirebilmeyi becerirdim.

Bunlar az çok bildiğin şeylerdir.Amerikayı yeniden keşfetmek gibi başka da ne diyebilirim bilmiyorum.

Ben son iki sene gerçekten çok daha önemseyerek çalıştım hatta son sene beceririm hesabı kendi kendime kpss çalıştım.(kursa gitseydim 2010 da atanırdım.)Annem çok istedi bende maddi yük olmasın diye kabul etmedim.

Bu noktadan sonra yapman gereken geçmişi geçmişte bırakmak.Benim lise maceralarım çok karışık.Bir kısmını forumda anlattım hatta çekirdek inanç yapılırken çok fazla o döneme takıldığımı fark ettim.Ne olduysa oldu artık geçmişi çeviremezsin.O dönemde yaşamayı bırak.En iyi intikam bile sana yapılan haksızlığı yeniden yazıp değiştirmeyecek. Oskarlı bir film repliği gibi "İntikamın tadını çıkar çünkü beni öldürmek oğlunu geri getirmeyecek."

Lisede öyle değil şöyle olsaydı belki nasada masam olurdu. (tamamen bana ait telifi kullanımı yasaktır.) Olmayan , sanal , yapay bir gelecekte yaşamak belki güzel olurdu.Alternatif gelecekler ve alternatif bugünler (tarih değişseydi bugün ne olurdu) güzel geliyor.Gerçek şu ki elinde bugün var.Bugün yaptıklarınla biçimlenecek bir yarının.

İnsanlara odaklanmayı bırak derslerine odaklan ve her fırsatı değerlendir (ahlaksızlık yap demiyorum.)İçinde bulunduğun anı düşün.Bir söz varya aslında korkular gerçekleşmemiş bir gelecek için taşınan endişelerdir diye.Suya düştün diye kesin boğulacaksın diye bir şey yok.Boğulacağım , öleceğim dedin mi artık vücut pes ediyor.

Olumlu cümleler çok önemli.Kendi kapasiteni zorla ben zorlamadım hep daha iyisi olabilirdim daha iyi olabilirdi dedim ve bıraktım.O nedenle belki alternatif gelecekler ve geçmişi suçlamak bana da cazip geliyor.

Telkinlerden faydalanabilirsin.

Yorgunluk , kırgınlık halini anlayabiliyorum.Ben de hayattan alacaklı olduğumu düşünüyorum mesela.

Daha uzunda yazabilirim ama işler var beklemez.Şimdilik bu kadar.