Yorumsuz...

[etterna_]

Dünyanın en güzel annelerine sevgiler. Gününüz kutlu olsun

[Umutlu]

Hayat çooook değerli çok cidden idrak edip yaşayabilen için!Kulaklarınızda hoş bir melodiyle iyi geceler olsun hepinize...


[youtube=425,350]kEgBMXybi30[/youtube]

[Umutlu]

NE ÇIKAR ATEŞBÖCEĞİ SANSALAR BİZİ…*


"Düşünüyorum da,
sanırım en büyük korkumuz olduğumuz gibi görünmek.
Yumuşacık kalbimizin fark edilmesi,
Cesaretsizliğimizin anlaşılması,
Korkularımızın paylaşılması
Sanki zarar göreceğimizin en büyük işareti.
Kabuklarımızın altında
Kendimizi saklamakta ne kadar da ustayız.
Ve ne kadar güçlü korunuyoruz, kalkanlarımızın ardında.
Hissedilmeden, el değmeden, sevgimizi göstermeden.
İstiridyeler, deniz minareleri, midyeler,
kirpiler ve kaplumbağalar gibi.
Sahi koruyor mu bu çatlamamış sert kabuk?
Kimse incitemiyor mu duygularımızı, inançlarımızı, benliğimizi?
Yoksa zarar mı veriyor bu ürkeklik, bu kabuk bize.?
Hissettiklerimizi gölgeliyor, yansıtmıyor gerçek kimliğimizi,
Duyularımızı bastırıyor, elele tutuşmamızı engelliyor mu?
Eğer bir yıldız gibi ışıl ışılsam ve bir yıldız kadar parlak.
Ne çıkar ateş böceği sansalar beni.?

Belki en hoyrat yürek bile, ateş böceğinin o uçucu, masum, sevimli çocuksuluğunu el kaldırmaya kıyamaz?
Güçlü kapıların arkasına kilitlesem kendimi, korkaklığımı, sevgi isteğimi
En insani yönlerimi kayıtsızca sunabilsem, bu sert kabuğun ağırlığından kurtulup, bir kuş gibi uçacağım özgürce.
Anlaşılacağım ve bir ayna gibi yansıyacağım karşımdakine.
O da çözülecek belki samimi ve güvenliksiz, silahsız biriyle göz göze gelince.
Oysa bir görebilsek bunu, kalmadı böyle insanlar demesek.
Güven duygusuna bu kadar muhtaç olmasak.
Kırılmaktan korkmasak
İncinsek yaralansak.
Ne olur bir darbe daha alsak.
Yeniden açsak kendimizi, atabilsek o kabuğu
Denesek
Risk alsak
Yanılsak
Farketmez
Tekrar tekrar bıkmadan denesek ve kucaklaşsak yeniden, tıpkı eskisi gibi.
Ne olduğunu anlayamadığımız o onbeş yıldan öncesi gibi.
O zaman farkedeceğiz.
Ne kadar özlediğimizi birbirimizi.
Neler biriktirdiğimizi,
Kaybolan değerlerimizi ne kadar özlediğimizi
Beraber geldik beraber gidiyoruz oysa.
Vakit az paylaşmak, sarılmak için.
Yaşadığımız coğrafya zor, şartları ağır.
Yüreği daha fazla küstürmemek lazım.
Sırtımızda ağır küfeler, her gün katlanan.
Ve koşullar bir türlü düzelmeyen.
Sevgiye çok ihtiyacımız var.
Ufukta kar bir kış görünüyor.
Ancak birbirimize sokulursak atlatırız o günleri.
Kırın o sert ağır kabuklarınızı.
Kurtulun bu yükten.
Korumuyor o kabuklar, aksine zarar veriyor bize.
Yalnızlığa mahkum ediyor bizleri.
Hem hepimiz bir yıldızız.
Ne çıkar ateşböceği sansalar bizi."


*TAGORE

[Umutlu]

Hep Böyle Kal(Erol Evgin)

Herkes birşey aldı götürdü benden
Kimi umutlarımı,kimi inançlarımı,kimi en güzel duygularımı...

Sen başkalarına benzeme sakın hep böyle kal,hep cana yakın
Sen başkalarına benzeme sakın hep böyle kal,hep böyle kal,
Hep bana yakın...


Herkes birşey aldı götürdü benden
Kimi bugünlerimi ,kimi yarınlarımı,kimi en güzel duygularımı

Sen başkalarına benzeme sakın hep böyle kal,hep cana yakın
Sen başkalarına benzeme sakın hep böyle kal,hep böyle kal,hep böyle kal
Hep bana yakın...

[Umutlu]

Parçalandım(Candan Erçetin)

Parçalandım
Ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım

Birini açık denizlerin en derin yerine attım
Kürek çektim, uzaklaştım, dönüp arkama bakmadım bile

Birini yüksek dağların zirvesine çıkardım
Hiç kimse kurtarmasın, kurda kuşa yem olsun diye

Birini hiç unutmadığım o küçük şehirde bıraktım
Dönemedim, kimbilir, belki dönsem de bulamazdım

Önce savruldum yok oldum
Sonra dinlendim duruldum
Ve her giden parçam yerine
Yenisini doğurdum

Daha güçlü, daha sakin
Daha mutlu, daha suskun
Daha olgun, daha kırgın
Daha yalnız, daha yorgun

Birini tandık bir vişne ağacının dibine ektim
Soramadım filizlendi mi, sürgün verdi mi

Birini çok sevdiğim bir dostta unuttum
istedim, geri vermedi, meğer benden pek haz etmezmiş

Birini büyük bir aşk uğruna ateşlere attım
Bilerek, isteyerek, ama asla pişman olmadım

[Umutlu]

Uçurumun Kıyısında*


Geçmişte bir gündü...
Gelecek bizim dedik, biz geleceğiz sandık!
Aşılmayacak dağ, geçilmeyecek deniz yoktu beraberken...
Beraber düşüp, beraber kalktık ve birer birer geçip; teker teker aştık.

Bir gün, düzlüğe çıktı yolumuz....
Ve ben, hep, düz yollarda düşmüştüm!

Ayaklarımızın altında gibiydi her şey...
Heyhat!
Düşlediğim şey değildi gördüğüm...
Mazide yaşamak mümkün değildi kabul; ama, maziye kaydı gözüm!

Çocukken, uçurtmanın kuyruğunda sanırdım mutluluğu... Uçurtma olurdum düşlerimde... Tıpkı, dedemle yaptıklarımız gibi; büyük ve kıpkırmızı bir uçurtma... Upuzun kuyruğumla süzülürdüm gökyüzüne; kuşlarla yarışır, bulutlarda dinlenirdim. Sonsuz gibi gelir, sonsuza dek sürmezdi; kah bir ağaca, kah bir tele takılıp, can verirdim sessizce...
Bir zamanlar, kırmızı bir uçurtmaydım.
Sıcacık gülümseyen mavi bir uçurtmanın büyüsüne kapıldım; mutluluk, yine kuyruğundaydı.
Dağlar aşıp, denizler geçtik; bir ağaç, bir tel beklerken, can verdiğimizde, bir bulutun üstündeydik.

Kabul edelim gerçeği; geçip giden turnalara haber soran sevdalılardan olmadık hiç; gül kokan, aşk anlatan mektuplar da yazmadık.
Göz göze geldiğinde tutuşan; sözcüklere sığmayanla yutkunan; mevsimleri, gün-geceyi unutan; aklını yüreğinde yitirip, yarı deli dolaşan avarelerden de değildik!
İncelikler çağında doğmamıştık!
Büyük mutluluklar sığdıramadık; her şeyi tüketmeye koşullanmış zamana; küçükleriyle yetindik.
Aşkın doğasında isyan da arıyor insan; biz boyun eğenlerdendik; nereye çekiştirilirsek oraya gittik.
Sıradan düşlerimiz, zenginleştirmeye yetmedi hayatımızı.
Siyah-beyaz fotoğraflardaki çocuk gülüşlerimize, hüzün ekledi renkliler.
Basit, ama samimiydi cümlelerimiz; allayıp pullayarak kirletmemizden önce.
Çok kullanılmaktan mı eskidiler bilmiyorum; bir zamanlar, altın değerindeydi sözcükler.
Ser verip, sır vermezdik; sözümüz namusumuzdu; yalanı cilalayıp, gerçeği yoldan çıkartmamızdan önce.
Ezilip, horlandıklarından mı kabuklarına çekildiler bilmiyorum; bir zamanlar, mangal gibiydi yürekler.

Biz de güzeldik aslında...
Hem emeğe, hem emek verdiğimize saygımız vardı; zahmetsiz kazanılana iyi gözle bakmaz; hele hele, asla takdir etmezdik.
Sonra,
Göz göze gelemez olduk bir gün...
Kendimize tahammül edemediğimizden olmalı, tahammülümüz de kalmadı birbirimize...

Bilirsin!
Ya da bilirdin bir zamanlar.
Uçurumların kıyısında alınır; hayatımızı ya kurtaracak, ya bitirecek kararlar...
Belki daha kolaydır, hayatın tehlikedeyken güzel olanı fark etmek; hayatı, hayatını sahiplenmek... Dışardan bakmak kendine; kazanıp, kaybettiklerini tartmak...

Hatırlarsın!
Paçalarımızı sıvayıp, yalın ayak yürüdüğümüz çamurlu köy yolunda, en güzel, en neşeli sohbetlerimizi yapardık yarım saatte; şimdi, 5 dakikalık mesafede, son model arabamızda, çıt çıkmıyor aramızda.
Belki, yaşamak daha zahmetliydi eskiden; ama, daha anlamlıydı her şey!

Bilirsin!
Ya da bilirdin bir zamanlar...
Nerde eşsiz bir manzara görsen, yanında dipsiz bir uçurum vardır. Kalbin hızla çarparken fark edersin yaşadığını...

Şimdi her şey pürüzsüz...
Çok sakin, çok tekdüze..
Birbirimiz,
Özgürlüğümüz dışında.,
Artık her şeye sahibiz...

Sahip miyiz gerçekten?
*Bu düşünceleri,duyguları sözcüklere döken kimdir bilmiyorum ama helal olsun,yüreğine sağlık kimse yazan!!!

[youtube=425,350]8K3IkXwF_2o[/youtube] 44

[Umutlu]

Kendi kıyılarımdan açık denizlere doğru pupa yelken açılmalıyım hiçbişeyi düşünmeden tartmadan...Yelkenlerim iyot kokulu rüzgarları çekmeli içine...Son sürat ufuk çizgisine yetişmeye çalışmalıyım o benden kaçtıkça...Kızıla çalan güneşin son ışıkları eşlik etmeli bana sessizce bir de coşkuyla raks eden yakamozlar...Saçlarımda rüzgar,gözlerimde endamıyla büyüleyen sonsuz mavi,kulaklarımda o endamın kadife sesi, usul usul çıkmalıyım zamanın dışına...Huzurun bu sonsuz mavisinin şerefine kadeh kaldırmalıyım!Bir bebeğin uykuya dalışı gibi ana kucağında; gözlerim kapanmalı yavaş yavaş unutmalıyım aklımda her ne varsa...En sevdiğim şarkı uyandırmalı beni çıktığım o uzun yolculuktan;yüzüme ılık ılık bir gülümse yayılmalı değdiğinde gözlerim sevdiğim o bir çift göze...


[youtube=425,350]oPFsMYl2ji4[/youtube]

[Umutlu]

Belki bir sarkinin her sesinde...Belki bir sahil meyhanesinde...Belki de içtigim sigaranin dumanisin
...Bir yildiz gökte kayip giderken...Islak bir yolda yalniz yürürken...Bambaska bir seyi düsünürken aklimdasin....Gündüzümde gecemdesin çalinmasin söylenmesin ...Sen benim sarkilarimsin...

[Umutlu]

Yüreğimden geçenleri yazdım sevgili Lerzan,özlemle beklediğim bu yolculuğa çıkmama az kaldı,o çok sevdiğim şarkımı dinlemeye az kaldı:)Yelkenler fora diyelim açılalım enginlere dimi Lerzan super Sevgilerimle...