[fato09]

bakın bi takıntımdan daha söz edeyim: ben küpesiz evden dışarı çıkamam. bakkala ekmek almaya gitsem kulaklarıma bi küpe takıveririm. orta yerde her daim bir küpe bulundururum acil durumlarda takmak için. bursadayken kaç kez okulun yarı yolundan döndüm küpe takmayı unuttuğum için. kaç defa da küpe takmadan çıktığım için bulduğum ilk bijuteri dükkanından küpe aldım napayım küpesiz kendimi eksik hissediyorumm

[YAZGÜLÜ_81]

Fatmacım o takı takıntısı bende de mevcut ben de öyleyim küpe takmayınca bir eksiklik hissediyorum sanki

[fato09]

ya elifim en iyi sen anlarsın beni o zaman. ne kadar eksik hissediyor dimi insan kendini?

[alalev61]

bende takıntılı bir kişiliğim son 6 aydır ..olumsuz birsürü düşünceler oluyo kafama takılan sanki düşünmek zorundaymışım gibi sürekli düşünüp çözüm yollları arıyrum falan filan bana çok saçma gelsede son aylarda bu böyle..birazda depresif bi kişi oldum takıntılarım başladığından beri inşallah atlatırım bu durumumu .

[ygmrytgn]

Bana 'takıntılı' tanısı konuldu. yetmedi birde depresyon teşhisi...Hadi neyse tedaviye başladım da,3 yıldır birlikte olduğum ve beni çok sevdiğini söyleyen sevgilim beni bıraktı sebep olarakta ne hissettiğini bilmediğini gösterdi. Bütün bu olanlardan sonra benim hala onu arayıp bana dönmesi için yalvarmam takıntılık sorunumla mı ilgili?Benimle aynı sorunu yaşayan yada yaşamayan ama tavsiyede bulunmak isteyen varsa lütfen bekliyorum.

[asevgican]

bence onu arayıp yalvarmanın nedenini bi tek sen verebilrisin. bu takıntı olabileceği gibi sevgiden de oalbilir.
sevdiğin birini geri istemek ve bu yolda çaba sarfetmek takıntı değildir bence.

[serencam]

Takıntıların en büyük sebebi gecmişte yasadıgımız olaylardan dolayı duydugumuz bir takım duygulardır. Bunların basında da sucluluk gelir. Eğer gecmişteki sucluluk, öfke vb. olumsuz duyguları bir sekilde atamadıysak o zaman bilinçaltımız sürekli yasadıgımız bu olayı bilince getirip halletmemiz için ugrasır. Biz bu durumda biri etkileyen olayı hatırlamak istemeyip bastırırsak beyinde bir takım kimyasal mekanizmalar değişir. Bu esnada beynimizin hormonal olarak dengesi bozulur ve seratonin, dopamin gibi hormon düzeylerinde değişim ve çogunlukla da azalma olur. Bunun sonucunda bizde obsesyon dediğimiz sürekli zihnimizde tekrarlayan düşünceler ve kompulsiyon dedigimiz bu düşünceleri atmak için cabaladıgımız gereksiz ve sacma buldugumuz davranıslar olusur. Bunların tedavisinde ilk yöntem ilaç kullannarak beyindeki bu hormonal dengesizliği eski haline getirmektir. Baska öncelikli yolu yoktur. Sonrasında davranıscı terapi ya da hipnoterapi gibi yöntemler tedaviye destek sağlar.

[asevgican]

sena sorarım size, 2 yaşındaki bi çocuğun ne gibi bi geçmişde yaşadığı olaya duyduğu duygu neticesinde takıntısı olabilir.
ben bazı insanların genlerinde oldunu düşünüorum açıkcası..oğlum için pediatristi doğuştan gelen bazı haller teşhisini koymuştu yaptığı testler sonucunda.hala pilli arabalara karşı bi ön korkusu var ve 4 yaşında şuan.

[tulu]

yağmur Nickli Üyeden Alıntı

Bana 'takıntılı' tanısı konuldu. yetmedi birde depresyon teşhisi...Hadi neyse tedaviye başladım da,3 yıldır birlikte olduğum ve beni çok sevdiğini söyleyen sevgilim beni bıraktı sebep olarakta ne hissettiğini bilmediğini gösterdi. Bütün bu olanlardan sonra benim hala onu arayıp bana dönmesi için yalvarmam takıntılık sorunumla mı ilgili?Benimle aynı sorunu yaşayan yada yaşamayan ama tavsiyede bulunmak isteyen varsa lütfen bekliyorum.

Bunun adına alışkanlık deniyor.Onsuz yaşayamama kompleksi.Hehehehe!Literatüre yeni terimler sokuyorum bu arada.Yağmurcum, ondan önce vardın, sonra da olacaksın.Kendi haline bırak, emin olsun.Bu arada da sen üzülüp ah vah etme, hayat akıyor.Kendin için bir şeyler yap.Bizim toplumumuzun kadınları nedense dünyaya erkekler için geldiklerine dair bir inanca sahipler.Ahh!Bu ülkenin kız çocuklarını yetiştirme tarzları........Gitmek isteyen gider arkadaşım.Neden bu şekilde yalvarıyorsun.Sen değerlisin, önce bunu bil.Sen bu değeri kendinde görürsen, zaten karşındakinin gitme isteğine saygıyla karşılık vereceksin.Bırak soluk alsın, sen de bu arada kendinle yüzleş.Mükemmel bir zaman dilimi bence.Ben uzun bir ilişkinin ardından yıllarca ah ettim, elime geçen bir şey olmadı.Kendime yaptım, değerim düşürdüm kendi gözlerimde.Kendimden nefret ettim.Oysa ben kendimle barışık olsaydım, onun gidişi beni bu kadar üzmezdi.Şimdiki aklım olsaydı, arkasından el bile sallardım.Çünkü gerçekten büyük bir hataydı.Beni büyük yıkımlara sürükleyecek bir hatanın kıyısından dönmüştüm.İşte böyle canım, bazen istediğimizin olmamasının anlamını sonradan anlıyoruz.Her şerde bir hayır, her hayırda bir şer vardır.Ben buna inanıyorum artık.
Sevgiyle kal!

[serencam]

ayse Nickli Üyeden Alıntı

sena sorarım size, 2 yaşındaki bi çocuğun ne gibi bi geçmişde yaşadığı olaya duyduğu duygu neticesinde takıntısı olabilir.
ben bazı insanların genlerinde oldunu düşünüorum açıkcası..oğlum için pediatristi doğuştan gelen bazı haller teşhisini koymuştu yaptığı testler sonucunda.hala pilli arabalara karşı bi ön korkusu var ve 4 yaşında şuan.

Sevgili Ayşe takıntı dediğimiz şey yetişkinlikte ve bazen de çocukluk döneminde oluyor. Oğlunun senin de belirttiğin gibi korkusu var. Ama her korku takıntı değildir. Takıntı düşünce ya da daha çok davranıs boyutunda tekrarlamalar şeklinde olur. Senin oğlunda görülen daha çok yapısal bir hassaslık. Ben de hatırlıyorum bebekken ( 2 yas civarı ) bütün oyuncak bebeklerden korkardım. Çünkü onları canlı sanırdım. Ve ürkütücü gelirlerdi. Bana kalırsa oğlun özel bir çocuk. Lütfen bütün insanlara benzemesi gibi bir genelleme yapma. Eğer sadece sorun pilli araba korkusu ise bence doktora götürmemeliydin. Ama eğer sende ya da babasında OBK , obsesif düşünceler varsa yapısal bir yatkınlıktan da sözedilebilir. Ki bu belki de senin ve babasının tutarlı ve doğru eğitimi sayesinde belki ortaya bile çıkmayacak. Çünkü takıntıların büyük çoğunluğu yanlış anne- baba eğitimiyle alakalıdır. Sen bunun farkında oldun. Oğlun için daha dikkatli olursun bundan böyle. Sevgiler sana.