Telepati Hakkında

Çiğdem Çelikbudak Nickli Üyeden Alıntı

bu kadar derin düşünmemiştim aslına bakarsanız. ben telepati kurmaya çalışırken bunu yüzyüze değil hislerle duyumsatmak istemiştim... Yüzyüze olmaya cesaret edemediğimden. buradaki amacım eğerki onu benden kaçıran nedenleri ortadan kaldırır kendimi ifade edebilirsem aramızdaki paylaşımlar kaldıgı yerden devam edebilir diye düşündüm... Hakkımda benim hiç müdahalem olmadan zaten olumlu düşünceleri ve bir yakınlaşma zaten sözkonusuydu sonradan bozuldu. Ben bundan cok sonra çekim yasasını vb. okuyup geliştirdim. Bunlarda hayatıma tesadüfen giren kaynaklar oldu zaten.. Yoksa büyücülük yapar gibi gözüme kestirdiğim bir insanı etkileme işi değil benimkisi.. Ama yazdıklarınız çok derin şeyler ve açıkcası yanlış yolda oldugum için hem çok üzüldüm hem de kendimden utandım.. Neyseki yolun başında uyardınız beni.. Bu konuda gerçekten teşekkür ederim. Böyle bir siteye üye olmakla çok iyi yapmışım.
İnsanoğlu bazen mutsuz olunca farklı yollara, arayışlara düşüyo. Bencilce duyguları o kadar ön planda oluyor ki bunun başkaları için sonuçlarını kestiremiyor. Uyarınız için tekrar teşekkürler...

üzülme ve utanma..önemli olan yanlışı fark edebilmen..telepatinin ne işlere yarayabileceğini öğrendiğimiz zaman, herşey çok kolay geliyor, ötesini berisini düşünmeden hareket ediyoruz..hayata sadece kendi panceremizden bakmak, insan doğasında var, ama kendimizi geliştirdikçe,yaşadığımız ve yaşamak istediğimiz her şeye değişik perspektiflerden bakmayı öğreniyoruz.. ne mutlu sana ki açık yürekle sorup öğrenmeye çalıştın, ve kısa zamanda hatalı bakış açın olduğunu fark ettin..en muhteşemi ise bunu çok naif ve çok güzel bir şekilde kabul ettin..seni tebrik ederim..bundan sonrada soracakların olduğunda aynı tutumu benimseyip açık yürekle sor ne varsa, sakın ya yine hatalıysa diye çekinme, olurmu sonuçta hepimiz buraya farkındalıklarımızı geliştirmek için toplandık ve birbirimize bu yüzden yardım etmeye çalışıyoruz..bu kadar açık gönüllü ve saf niyetli olduğun için saygılı sevgiler

[shamanic]

anlayışın için ben teşekkür ederim çiğdem..

o kişiyle olan yanlış anlamanı da ortadan kaldırmak için kendi onylamalarına ağırlık ver ...

örneğin...

... nın(kişi ismi) ... konuda doğru olarak anlaşıldığımı hissetmeyi seçiyorum.. gibi..

daha ayrıntılı bilgi için aşağıda verceğim linki inceleyebilirsin..

sevgiler..

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...i-t5996.0.html

[Pamukk]

**shamanic** Nickli Üyeden Alıntı

ben bu konuda bir şeyin altını özellikle çizmek istiyorum..

başkalarının kişisel tercihlerine müdahale her zaman için riskilidir..

bu gün a konusu için karşınızdaki kişinin fikrini etkileyip değiştirebilirsiniz..
ama yarın b.. c..d.. konuları gelecektir peşi sıra..
her birisi için karşınızdaki kişiye müdahalede bulunmak onun kişisel haklarına ve
özgür düşüncesine saldırıda bulunmaktır..

aynı zamanda bunu karşılıklı etkileşim olarak düşünürsek..
başkalarının fikirlerini değiştirmek üzere kullandığınız enerji kanalınızın açılır ve kanalalr çift tarafları çalışır..
başkaları da sizin dşüncelerinize müdahale edebilir...

ben yaklaşık 8 yıllık evliyim..
bu süre içerisinde eşim ile yanlış anlamalarımız tartışmalarımız oldu..

bildiğim öğretilerden bir tanesini bile onun için kullanmadım..
hatta normalde yapmam gereken konu şifa bulsun diye enerji bile göndermedim..

kişiler daima özgür iradeleri ile karar vermelidirler..

ben eşimin fikirlerini etkileyerek bana her gün çiçeklerle hediyelerle gelmesini sağlayabilirim ..
ama bu onun bana kendiliğinden verdiği bir busenin yerini asla tutamaz..

çekim yasası.. olumlama v.b tüm konularda niyetlerimizi ederken
kendimiz üzerinden hareket etmeliyiz..

kendimize yapılmasını istemediğimiz hiç bir eylemi bir başkası için yapmamalıyız..

umarım uyarılarımdan gerekli mesajı alırsınız.. (bunu hepimiz için tekrarladım.. )

kişiler ile olan ilişkilerimiz bizim aynalarımızdır..
buna yanlış anlamalar.. kendimizi ifadde edemediğimiz durumlarda dahil..

bu noktalardaki gerekli mesajları alıp eksik olan yönlerimizi tamamlamalıyız..
büyük düzen içerisinde bu olayın bizim mutlak iyiliğimiz için yaşandığının farkında olup..
çalışmalarımızı ben merkezli olarak gerçekleştirmeliyiz..

sevgiler..

bu çok doğru ve harika bir yazı şamancığım

ben bunu 1 sene boyunca sevdiğim kişiye uygulamaya çalıştım,gecen sene secret kitabını okumadanonce de hep kafamda imgeliyordum birlikteydik,çıkıyorduk,elele geziyorduk,mutluydum,hatta Allah'a ne dualar ettim,ne gözyaşlarıyla gece ağlaya ağlaya uyudum,ne dualar arkadaşlar neler neler,yapmadığım şey kalmadı diyebilirim siz tahmin edin..Yok Allah'a çok şükür ki büyü denen inançsızlığa düşmeyecek kadar Allah'a inançlıyım..ama 1 tek gün yüzüm gülmedi yaptıklarımın tek faydasını goremedim..Herşey kötüye gitti,bana davranışları,hakaretleri hatta,ortada hiçbirşey yokken..Ama zaten kendi de kendi ile sorunlarını hallledememiş ve bunun farkında olmayan ama devamlı beni suçlayan ve başıma bir çekiçle vurarak beni gömmeye bastırmaya çalışan bir komplekse sahipti..Çıkabilmemiz için yaptıklarımı milletvekili olmak için yapsaydım coktan olurdum heralde:) ama gercekten bu boyle onu dusunmeden imgeleme yapmadan nefes almadıgımı hatırlıyorum..Sonra secret ı okudum ve yine uygulamalarıma devam ettim ..Olmadı,zaten herşey o kadar kötüye gitti ki(biz aynı işyerinde çalışıyorduk)onun başka bir kızla evlilik planları yaptıgını dolaylı olarak duydum..Zaten benim gururumu yeteri kadar ayaklar altına alıp hakaret etmişti,şimdi de bunu hazmetmemi belkiyordu,beni bir güzel kullandıktan sonra,gezip eğlenirken dışarda iyiydi ama hiçbirzaman sevgilim statusune oturtmadıgı gibi en son bu darbeyi indirince işimden istifa etmek zorunda kaldım..yoksa geriye ben diye birşey kalmayacaktı...Belki de yanlış bişeyler vardı benim uygulamalarımda...Belki çok fazla istemiştim , çok fazla su vermiştim topraga attıgım sevgi tohumuna ya da belki kaderimde yoktu Allah'ın sevgili kuluydum belki çunku hayatta evlenilecek en son erkek tipi idi..Varın siz düsünün..bir erkekte ne kadar kotu huy,alışkanlık isterseniz ondaydı...Velhasıl ben başaramadım veya dediğm gibi olmadı arkadaşlar..Allah bundan sonra güzel günler yaşatsın hepimize,hepinizi öpüyorum,çok güzel sevgi dolu kalpler var burada..
Shamancığımın tüm sözlerine aynen katılıyorum ve öpücüklerimi sevgilerimle gonderiyorum

[gunesim]

pamuk seninle aynı şeyleri yaşamışız. benimde eski sevgilimle olan ilişkim aynen seninki gibiydi. onun için yapmadığım fedakarlık kalmadı. alttan alma konusunda rekor kırdım. onun bir rahatsızlığı vardı bundan kurtulması için elimden geleni yaptım. ama o sevgili olarak üzerine düşen hiç bir şeyi yapmadı. her aldığım nefeste onu düşünüyordum. ama her anda mutsuzdum. psikolojim çok bozuldu. ben onun mutlu olması için uğraşırken kendimi unutmuştum. sonunda onu başka bir kızla beraber gördüm. seninde dediğin gibi belki toprağa fazla su verdim. aynı hataları yeni sevgilimde yapmıyorum. şimdi hiç olmadığım kadar çok mutluyum. umarım sende yeni biriyle mutlu olursun.

pamukk Nickli Üyeden Alıntı

bu çok doğru ve harika bir yazı şamancığım

ben bunu 1 sene boyunca sevdiğim kişiye uygulamaya çalıştım,gecen sene secret kitabını okumadanonce de hep kafamda imgeliyordum birlikteydik,çıkıyorduk,elele geziyorduk,mutluydum,hatta Allah'a ne dualar ettim,ne gözyaşlarıyla gece ağlaya ağlaya uyudum,ne dualar arkadaşlar neler neler,yapmadığım şey kalmadı diyebilirim siz tahmin edin..Yok Allah'a çok şükür ki büyü denen inançsızlığa düşmeyecek kadar Allah'a inançlıyım..ama 1 tek gün yüzüm gülmedi yaptıklarımın tek faydasını goremedim..Herşey kötüye gitti,bana davranışları,hakaretleri hatta,ortada hiçbirşey yokken..Ama zaten kendi de kendi ile sorunlarını hallledememiş ve bunun farkında olmayan ama devamlı beni suçlayan ve başıma bir çekiçle vurarak beni gömmeye bastırmaya çalışan bir komplekse sahipti..Çıkabilmemiz için yaptıklarımı milletvekili olmak için yapsaydım coktan olurdum heralde:) ama gercekten bu boyle onu dusunmeden imgeleme yapmadan nefes almadıgımı hatırlıyorum..Sonra secret ı okudum ve yine uygulamalarıma devam ettim ..Olmadı,zaten herşey o kadar kötüye gitti ki(biz aynı işyerinde çalışıyorduk)onun başka bir kızla evlilik planları yaptıgını dolaylı olarak duydum..Zaten benim gururumu yeteri kadar ayaklar altına alıp hakaret etmişti,şimdi de bunu hazmetmemi belkiyordu,beni bir güzel kullandıktan sonra,gezip eğlenirken dışarda iyiydi ama hiçbirzaman sevgilim statusune oturtmadıgı gibi en son bu darbeyi indirince işimden istifa etmek zorunda kaldım..yoksa geriye ben diye birşey kalmayacaktı...Belki de yanlış bişeyler vardı benim uygulamalarımda...Belki çok fazla istemiştim , çok fazla su vermiştim topraga attıgım sevgi tohumuna ya da belki kaderimde yoktu Allah'ın sevgili kuluydum belki çunku hayatta evlenilecek en son erkek tipi idi..Varın siz düsünün..bir erkekte ne kadar kotu huy,alışkanlık isterseniz ondaydı...Velhasıl ben başaramadım veya dediğm gibi olmadı arkadaşlar..Allah bundan sonra güzel günler yaşatsın hepimize,hepinizi öpüyorum,çok güzel sevgi dolu kalpler var burada..
Shamancığımın tüm sözlerine aynen katılıyorum ve öpücüklerimi sevgilerimle gonderiyorum

[izmirli035]

merhaba herkese,

pamukk ve gunes sizi uzen bu durumlari okudum ve bir bayan olarak bende uzuldum tabii ki.
bizler bayan oldugumuzdan dolayi fazla duygusaliz galiba, kendimizi fazlasiyla kaptiriyoruz.
hepimizin basindan boyle tatsiz olaylar geçmistir herhalde; ben artik amaçlarimi ve isteklerimin bir erkek tarafindan engellenmesine karsiyim ve de oyle davraniyorum. birakin aci çeken kisi karsi taraf olsu!!sonra çok buyuk pismanliklar ve eline ne geçiyor? KOCA BIR HIç

bu yuzden biraz zalimce davraniyorum.
zaten erkekler de kaçani kovalamaya bayilirlar, bende oyle yapiyorum.
biraz geç oldu bunlari anlamam ama erken olanlar için benden minik tavsiye!!!

herkese mutlu gunler!!

çocuklarım, söz konusu aşk olunca benim söyleyecek çok bir şeyim olmuyor..ben aşkı yaşadığımda yaşım çok küçüktü ve şimdi anlıyorum ki, sevmemişim..sevilmeyi sevmişim..işin doğrusu sevilmediğimi anladığımdada yaptığım mücadele, başarısız olmamak adına oldu, ben o, kişiyle evlendim, tüm mücadelem, "ben, ben olayımda evliliğim başarısız olsun..mümkün değil," havasındaydı, tabii ki bu tutumla sonuç hüsrandı, o zamanki düşüncelerime göre, 6 ay boyunca karşımdaki insanı suçladım..sonra bir gün yine onu suçlarken, bir baktım benimde ellerim armut toplamamış, yani benimde hatalarım var, pişmanlık duymadım halada pişman değilim..o, zaman yaptıklarım, o, yaş ve düşünce tarzına uygundu, sonraları, yine yaşıma ve düşünce tarzıma uygun hatalar yaptım..farkındalıklar kazandım..hayatı bir meriven olarak düşünün, herkesin önünde kendine ait bir merdiven var çıktığımız, her basamakta yükseliyoruz..yaşadığınız ilişkilerde, ilişki deyince, bunu yaşamızda olan herkese yayın, kendinize değer vermediğiniz zaman size değer vermediklerini göreceksiniz..e, peki şimdi uyum sağlamayalımmı dediğinizi duyar gibiyim..tabiiki uyumlu ilişkiler kurabilmek adına, yapmanız gerekeni yapın, ama bu kendinizi ezdirinceye kadar olmamalı, ben sizin anlattıklarınızdan, yalnız kalmamak adına, illa ve illa o, kişiyle/ sevdiğinizle olmak adına, her türlü fedakarlığı yaptığınızı anlıyorum..yanlış anladıysam düzeltin..siz o, kişi için fedakarlık yapıyorum diye düşünürken, sadece kendi sevginizi ortaya koymuşsunuz, sevilmediğinizi fark etmemişsiniz, sevgi iki taraflı olursa, ne yaparsanız yapın faydası yok, peki şimdi o, kişilerin hiç mi suçu yok? yok arkadaşlar, onların suçu yok, bir an kendinizi onun yerine koyun, yeteri kadar sevmediğiniz bir kişi sizin için her türlü fedakarlığı yapsa, siz ona sen benim için bütün bunları yapıyorsun ama ben seni sevmiyorum diyebilirmisiniz ? ancak bazı davranışlarınızlarınızla..anlamasını sağlamaya çalışırsınız..ve insansa anlasın tutumu içine girersiniz..peki bu doğrumu..tabiiki yanlış..ama bize bunu öğretiyorlar..hepimiz yanlış öğretilenleri doğru sanarak büyüyoruz, size sevdiğiniz insanlar için yapabileceğiniz her fedakarlığı yapmanız öğretilmiş, onlarada, seven bir insana, sevilmediği söylenmez denilmiş, her insanın içinde sadist bir yön mutlaka var..bunun farkında bile değildir, insanlar. önce sevilmek hoşumuza gider ümit veririz, sonrada sıkılırız, maalesef, ve kurtulmak için eziyet etmeye başlarızki, kendiliğinden gitsin, eğer gitmezse, öldürücü darbeyi vururuz, iyi değil tabii, işte bu yüzden..ilişkilerimizde tüm algılarımızın açık olması gerekir, eğer gerçekten seviyorsak, sevdiğimizin mutluluğu için, onu karşıdanda severiz, sevdiğiyle mutlu olmasını, isteriz, sevdiğimiz kişi illa ve mutlaka bizim yanımızda olduğu zaman, mutlu olamayız..o, başkasıyla mutluysa ve biz bundan haz alıyorsak, hissettiğimiz gerçek sevgidir, biraz zaman geçsin sizde, yaşadığınız ilişkide kendi tutumunuzun ne olduğunu daha berrak göreceksiniz..şimdi karşı tarafı suçlamakla rahatlıyorsunuz..beni,benim annem sevmedi..bırakın elin oğlunu, anneler evlatlarını severler, sevgi onlar için allah vergisidir, evlat ne olursa olsun sevilir, hayır benim annemin içinde bu sevgi yok, yıllarca içinde sevgi varda, benim yaptığım yanlışlar yüzünden sevilmediğimi düşündüm..sevilmek için elimden geleni yaptım..en son bir kaç ay öncesi, annemle ilişkimizin dışına çıkarak, onu ve beni yabancının gözleriyle inceledim..ben sevilmek için gayret ettikçe, o, reddemiyor, ama insan sevmediği biri için sevgi yaratamıyor..belki minnet, ama buda yeterli olmuyor..peki annem suçlu ve kötümü? hayır değil, annemin yaratılışı bu, onunda bu sevgisizlikten öğreneceği bir şeyler var, ama onun öğretmeni ben değilim, kabul ettim ve onu serbest bıraktım, şimdi onu bizden tamamen özgür bırakmak için çalışmalar içindeyim..biz aileyiz..ve annem 70 yaşında, bize öğretinlere göre evlat olarak görevlerimiz olacak, artık sadece gerektiği zaman bunları yapıcam, ama gerekmemesi için dua ediyorum, çünkü, annem bunu sevmediği insana muhtaç olmak olarak algılayıp ezilecek, onun ezilmesinide istemiyorum, ilişkilerde hem kendinizi hemde sevdiklerinizi, özgür bırakın. peki şimdi bu insanların yaptıklarını affetdelimmi dediğinizi duyar gibiyim..içinizden gelmiyorsa affetmeyin..ama şunu iyi bilin, affetme onu değil sizi özgürleştirir....bize yapılan kötülükleri yapma potansiyeli hepimizde var, sadece bunu ortaya çıkaracak..durumlar yaşamamışız bu kadar basit..bakın size bir kitap tavsiye edeyim..bu kitap bana kişisel gelişim yolumda, kendimi analiz etmek adına büyük bir rehber olmuştur, halada olmaya devam ediyor, IŞIĞI ARAYANLARIN KARANLIK YANI bu kitabı okuyun..size kötülük ettiğini düşündüğüz kişileri ve kendinizi daha iyi anlayacaksınız..şunu aklınızdan çıkarmayın..sevdiklerimizi, sevilmediğimizi anladığımız anda özgür bırakırsak..çekeceğimiz üzüntü sadece neden sevilmediğimize dair olacaktır, bu üzüntüyüde, KİMSE BENİ SEVMEK ZORUNDA DEĞİL DİYEREK çıkarıp atmak zor değil..kendimizi sevdirme gayreti içine girersek, şu fedakarlığıda yapayım, beni sevsin diye hareket edersek..daha büyük üzüntülere yelken açarız..sevgi özgürdür,,, ve kendiliğinden gelir..yaptığımız fedakarlıklarla değil..yüzünüzü görmedim belkide asla görmeyeceğim..ama sizi seviyorum..bunun için ne yaptınız, hiç bir şey..tüm sevgiler böyledir, demirelin dediği gibi varsa vardır yoksa yoktur, keşke herkes birbirini sevse, evren harika olurdu, ama sevgi denizi içinde yüzerken ne kadar büyür, ve farkındalık geliştirirdik? buda ayrı bir tartışma konusu.. affedin ve kendinizi özgür bırakın size saygı duyuyorum ve seviyorum.

[Pamukk]

gunescim,insana yaşadığı şeyler acı verse de bazen başına vura vura derler ya öğretiyor,şimdi geriye dönüp bakınca anlıyorum aslında baştan yanlışı ben yaptım ,ilk defa ben adım attım,ilk defa sevgimi öne koyacağım gurur yapıp kaybetmeyeceğim,ben açıldım,ben engellerimi sınırlarımı onun için aştım,hatta işimi kaybetim..Ama bilemediğim neydi ?Yanlış kişi için.Bu güzellikleri yapmak yanlış değil,yapılan kişi yanlıştı onu da bilemedim tanımaan,ama tanıdığım zaman çoktan aşık olmuştum,o da fareyle oynar gibi benimle oynamıştı,her zaman hayatımı duygularıma göre yaşadım,hep kalbimi,içgüdülerimi ortaya koydum,sevgimi..çalıştıgım işlerde bile işime duygusal olarak bağlanmamışsam ayrıldım,belki biraz hassasım da ,ama ben bu dünyaya ait olarak görmedim hiç kendimi,karakterimle,sevgi anlayışımla,paylaşımlarımla,bazı insanlar gülebilir ama ben yediğimiz sebzelerde bile öz oldugunu onların bile duygusu oldugunu düşünen biriyim..İster kaçık desinler,ister hassas ben böyle kendimi seviyorum,benden bir tane daha yok,asıl hayatta varlıklar içindeki sevgiyi keşfedememiş insanlar için üzülüyorum..Canım inşallah bu ilişkin çok güzel gider çok sevindim bir başlangıc yapabilmene,mutlu olmanı gönülden dileyerek sevgilerimi gönderiyorum desteğin için çok gönlümden teşekkür ediyorum ben de şimdi işten ayrılmamın ardından bir yıkıntı halinde olan kendimi onarma iyileştirme çalışmlaarına bu site sayesinde başladım ve 2.haftadayım şimdi,çok guzel değişimler olacak inanıyorum..çünkü kendimle ilgili cok problem yaşıyorum,bir kobay gibi hergun aynı lafları o insandan 2 sene boyunca bir telkin gibi işite işite hatta işyerimde herturlu rahatsız edilmeye maruz kalınca kendime guven,sucluluk,ego,sosyallik konularında yardım almam şart olmuştu..yaşadığım çok sıkıntılar vardı ama anlatarak sıkmak istemem sizleri,artık vücudum kendini neredeyse hayattan koparma sürecine sokmuştu hem fiziksel hem psikolojik..annemler işten kendi istifa ettiğimi bilmiyor çıkarıldıgımı soylemek zorunda kaldım zatenmaddi sıkıntı yaşıyoruz,onlara açıklamam imkansızdı,o yuzden bazen cok yuk hissediyorum omuzlarımda ama düzelecek inanıyorum..şimdi kaybettiğim kiloları geri alıyorum,tekrar yemek yemeye başladım Allah'a çok şükür,midemde ülser oluşmuştu o da düzeliyor ilaçlara başvurmadan..Insan vücudu gercekten bir mucize..az yazacaktım yiner sizi sıktım uzun yazarak di mi:( öyle bir zaman gelecek ki artık bu sıkıntılarımı konuşmak bile istemeyeceğim,bana ders veren hatıralar olarak kalacaklar buna inanıyorum.sadece zaman.

izmirli cok teşekkür ederim desteğin için,baynlar birbirimize destek olalım,ne yazıkki yaşayarak görüyoruz ,evde hep derdim ki şu öğlen programlarında sorunu olankadınları görünce yaa bu kadar olur mu ne biçim erkekler var gercek olamaz duygu somurusu yapıyorlar derdim ama insan başına gelince anlıyor..biz değerliyiz,bize verilen emanete vücudmuza ve ruhumuza en guzel şekilde bakmamız lazım(bazen boyle garip dusunceler aklıma geliyor ama cok hoşuma gidiyor:)

hayal ablam yazdıklarının hepsini okudum..senin annenle olan sıkıntılarını cok iyi anlıyorum cunku babam da babannem ile aynı şeyleri yaşadı ve yaşadıkları yuzunden kendine guveni neredeyse sıfırlandı..Bize ailemize hep yansıttı bu sorunları,babannem tarafından hiçbir zaman sevgi gormediğini hep dışlandıgına biz şahidiz,son 10 yılında yatalak olmuştu ve hiçbir şekilde yardım çağrılarımıza cevap vermedi ,gelip oturmak istemedi,boyle yaşlılar da olabiliyor anlamıyorum ..ben de ne dedem ne de babannem var diyebilirim,bir kere kucaklarına oturdugumu bilmiyorum..Babam bu yaşadıklarını hep bize yansıtıp anneme aşırı yuklenmiştir hep,insanlar ne yazıkki yaşadıklarından ders alıp yapmamayayım demiyror aynısını kendi ailesine yapıyor..babannem şimdi hayata değil ama tabii karşılıklı birşeyleri cözmeden bu dunyadan helalleşmeden gitmek cok acı..senin izlediğin yol en doğrusu hayal ablacım zamanla zaten su yolunu bulur,Allah bir sabah annen uyanınca ona öyle bri duygu verir ki,belki seni ruyasında gorur kızını opup koklayası gelir,yeni bir başlangıc olur..
hepimiz için sevgi ve dualarımı gönderiyorum şu gunesli gunde güzel kalpli arkadaşlarım

[Pamukk]

bir tv kanalında bir bayan var aile terapisti ve psikiyatrist, adını vermek burada doğru olur mu bilemedim ama,konuşmalarından cok sey ogrendim,hep bu sıkıntıları yaşadığım zamanlarda onu dinliyordum,o ilişkileride sorunlar yaşayanlara,evlenme hazırlığı içinde olanlara evlilere aile terapsitini tavsiye eder ve ben coğu fikrine de kaltılıyorum hep soyle der
''sağlam bir temel oluşturmak için önce altyapının temizlenmesi gerekir,önce her iki insan ayrı ayrı ve ilişki de ayrı ve en son ikisi bir masaya yatırlıp incelenmeli..iki inan arasında 1 damla bile sevgi varsa halledilmeyecek sorun yoktur,herşeyin anahtarı sevgi,psikiyatrist gercekten iyiyse ve bu sevgi varsa terapiyle çözüm bulunabilir..ama psikiyatrist tek bir şey yapamaz o da sizin beyinlerinize sevgi ekmek evlatlarım..Eger sevgi yoksa bu aşamada psikiyatristin elindenbirşey gelmez.''

[gunesim]

Sevdiğinizi Telepati ile Söyleyin



Halûk Akçam



Kadın dergisi, sayı 14 – 1985 Şubat



Sevdiğiniz erkek ne yapıyor şu sırada? Aklından neler geçtiğini biliyor musunuz? Belki de az önce karşılaştığı bir sarışın güzeliyle kaçamak yapmanın hayalini kuruyordur. Niye olmasın. Düşüncelerini okuyacak kimse yok ki. Ama, o kadar da imkânsız değil öğrenmek.

"Nereden bileyim ben, şimdi ne düşünüyor?" diye hayıflanmayın. Hem de ne falcıya ne de başkasına danışmaya gerek kalmadan, kendi kendinize okuyabilirsiniz onun aklından geçenleri. Nasıl mı? Aynen karşınızdakinin yaptığı gibi, düşünerek bulacaksınız.

Herkes her an bir şeyler düşünür. İnsanın aklından neler geçmez ki. Hiç kimse de diğerinin farkında değildir. İşte bütün bu düşünceler, aklımızdan geçenler, çevreye sürekli yayın yapan bir radyo istasyonu gibi olmamızı sağlar. Eğer karşınızdakinin hangi dalga boyunda düşüncelerini yaydığını anlarsanız, onları yakalamak işten bile değildir.

Şu sırada İstanbul Radyosu'nun müzik programını dinleyeniniz var mı? Nasıl duyuyorsunuz o yayını? Elbette yakınınızda bir radyo olmalı. Radyonuz zaten bu yayınlara göre imal edilmiş, başka tür bir yayını isteseniz de alamaz.

BİLGİSAYARLAR, BEYNİNİZİN YANINDA HİÇ KALIR

Şimdi de başka bir aletten bahsedelim. Hem de çok yakınınızda duruyor. Nereye gitseniz sizinle birlikte olan beyniniz. Öylesine mükemmel bir yapısı var ki, ne radyo ne de bilgisayar, hepsi yanında hiç kalır. Üstelik, kullanması bedava. Elektrik kesildi, pil bulamadık diye endişe yaratmıyor. Sonra, sadece yayınları almakla kalmıyor, bir de istediğiniz yayını programlayıp gönderiyor. Ama, yalnız düşünce türünden olan yayınlara göre yapılmış.

Kendi beyninizi size yeniden pazarlayacak değiliz, daha fazla reklama gerek yok. Doğuştan sahipsiniz bu mükemmel alete. Bütün mesele, onu kullanmasını yeterince bilmek. Önce şunu belirtelim, her an düşünce yayını yapıyorsunuz. Ama, kontrolsüz ve programsız bir yayınınız var. İşte bu dağınıklık yüzünden, başka yayınları da alamıyorsunuz. Daha doğrusu, alıyorsunuz ama farkında değilsiniz.

Şimdi gelelim "insan" marka beynin kullanma talimatına. Önce, kendi yayınlarımızı en düşük düzeye getirmeliyiz. Kısa bir süre için de olsa, ıvır zıvır şeyler düşünüp zihninizi gereksiz yere meşgul etmekten kurtulmalısınız. Böylece, düşünce yayınına harcanan enerji ve dikkatinizi alıcı durumunda kullanabilirsiniz.

Diyelim ki şu an aklımızı kurcalayan bir şey yok. Zihnimiz sakin. Beynimizin alıcı düğmesi açılmış demektir. Sıra geldi istasyon ayarına. Kimin düşüncelerini duymak istiyoruz? Yani, yayın yapan istasyon kim? Aklımızdan yalnız onu geçireceğiz. Boş verin şu sırada onun nerede olduğuna veya ne yaptığını hiç tahmin etmeye çalışmayın. Çünkü o zaman, farkında olmadan başka düğmeleri kurcalıyorsunuz demektir. Görüntü ayarı değil bizim istediğimiz. Şu an sadece düşünce dalgalarını almaya çalışıyoruz.

Yayın yapan istasyonu tanımanız, bilmeniz işinizi kolaylaştırır. Sarı çizmeli Mehmet Ağa'nın kim olduğuna dair hiçbir bilginiz yoksa, adamın ne düşündüğünü de bulamazsınız. Beyninizdeki ayar düğmesi, o kişiyle olan his bağınıza göre düzenlenmiştir. İster âşık olduğunuz, isterse nefret ettiğiniz birisi olsun. Yeter ki aranızda duygusal bir köprü kurulmuş olsun. Eğer o kişinin de size karşı duygusal bir tavrı var ise, yayın çoktan başlamış demektir. Hem de karşılıklı.

SADECE ONU DÜŞÜNÜN

Gelin, sevilen bir kimsenin düşüncelerini okumaya çalışalım. Çünkü, sevgi bağı en güçlü ve en etkili istasyon yayını demektir. Nefret de öyle. Aklınızdan yalnız sevdiğiniz kişiyi geçirin. Ama, birlikte olduğunuz tatlı anların hayaline kendinizi kaptırmadan. Sadece onu düşünün. Zihninizde onun adını yankılandırın. Hayal mi kuruyoruz? Hiç de değil. Kendinizi sevdiğiniz kişinin titreşimlerine uygun bir ortama getiriyorsunuz. İşte size istasyon ayarı.

Radyo dinlerken aynı anda gürültü yapılsa veya gazete okumaya çalışsanız, ne anlarsınız? "Kesin şu gürültüyü, duyamıyorum!" İşte kendi kendinize bunu söyleyin, eğer gelen düşünceleri alamıyorsanız. Başka bir şeyle meşgul etmeyin zihninizi. Bütün dikkatinizi o sevdiğiniz kişiden gelen titreşimlere verin. Aman, dikkat. Sakın ola gergin bir biçimde kasılıp beklemeyin. Tam tersi olur, kendinize parazit yapar hale gelirsiniz.

"Alo, alo. Beni duyuyor musun? Bak dinle, ben şimdi ne düşünüyorum." Değil elbette. Kafanızın içinde telefon kulübesi olmadığına göre, böyle sesler duyacak değilsiniz. Beyninizdeki alıcının ses ayarı değişik bir duyarlılıktadır. Onun ne düşündüğünü kulağınızla duymayacaksınız, içinizde hissedeceksiniz. Bir anda olur bu, genellikle. Başlangıçta çoğu kez kısa ve tek bir duygudur. Çünkü insan, ister istemez o duyguyu aldığı an düşünce üretmeye ve hayal kurmaya başlar. Bunun önüne geçemediği için, alıcı durumundaki beynin ayarını bozar ve karşıdan gelen düşünceleri okuyamaz.

Sakin bir halde, yalnız sevdiğiniz kişiyi aklınızdan geçirirken, içinize onunla ilgili bir duygu gelebilir. Bir anda, şimşek hızıyla çakıp sönen bir parıltı gibidir. Bunu izleyen diğer düşünce ve duyguların size ait olduğundan şüphe etmeyin. Bütün mesele, aradaki o bir anlık dış yayını yakalamak ve ayırt etmektir. Yoksa, kendi düşüncelerinizle karıştırabilirsiniz.

Derler ki, kadınların beyni erkeklerinkinden daha küçükmüş. Çağımızda zaten elektronik aletlerin en küçükleri en büyük işleri başarıyor. Tabiat, bu üstünlüğü yıllar öncesinden kadınlara vermiş olmalı. Çünkü, kadınlar bu alanda da erkeklerden daha yetenekli. Duygu derinliği ve zenginliği, telepatik haberleşmenin vazgeçilmez bir yanı. Aman yanlış anlaşılmasın, sırılsıklam âşık olmak değil bu derinlik. İnanılmaz bir hayal kurma gücüyle de ilgisi yok. Zekânın duygularla birleştiği yerde, telepatik yetenek ortaya çıkıyor.

ÖNCE ZİHNİNİZİ BOŞALTIN

Kimi insanda düşünceleri alma kapasitesi, düşünce göndermekten daha fazladır. Bazılarında da tersine olabilir. Çevresine hâkim olmaktan hoşlanan kişilerde, alıcılık oranı daha düşüktür. Başkalarının davranışlarından çabuk etkilenenler ise verici yayınını pek beceremeyebilirler. Ama, bu özellikler o kadar önemli değildir. Yeter ki, bu işin tekniğini iyi bilelim.

Başkalarının düşüncelerini okumak yerine, onlara kendi düşüncelerinizi aktarmak isteyebilirsiniz. Bunun için biraz daha karışık bir yöntem denemek zorundasınız. Başlangıçta, aynen alıcı durumundaki gibi zihninizi durultmanız gerekecek. Parazit düşüncelerden kendinizi kurtaracaksınız.

Bu sükûneti elde ettikten sonra, sıra geliyor antenlerinizi düşünce yollayacağınız kişiye yöneltmeye. Bildiğiniz bir kimse ise, işiniz kolay. Duygusal bağ yine burada önemli. Şimdi ilk önce, boşalttığınız zihninizde o kişinin kendisini düşünün. Yüzünü gözünüzün önüne getirin. Ama, tam olarak. Başka bir şey düşünmeden.

Eğer düşündüğünüz kişi o an sakin bir ortamda ise, zihni çok meşgul değilse, işiniz kolay demektir. Gözlerinizi kaparsanız daha iyi sonuç alırsınız. Kapalı gözlerinizin önünde o kişinin yüzünü bütün detaylarıyla görmeye çalışın. Size baktığını hayal edin. Sanki onun beyninin içine giriyormuşsunuz gibi, sadece onu düşünün. Sonra, tek ve kesin bir cümle ile iletmek istediğiniz düşünceyi ona söyleyin. Açık ve belirgin biçimde. Bu ses zihninizde yankılansın. Başka bir şey düşünmeden, aynı şeyi yavaş ve etkili bir biçimde, sanki karşınızda duruyormuşçasına onun yüzüne söyleyin.

Duygusal ilişkilerde, bazen insan kendi kendisini engeller. Araya başka düşüncelerin girmesiyle, bütün benliğini bu işe veremez. Bir yandan kuşkuludur veya aslında bu işe girişmeye isteği tam değildir. Bu gibi hallerde, düşünce yayını yerini bulamaz. Önce kendinizden emin olmalısınız, karşınızdakine düşündüğünüz şeyi iletmeyi gerçekten istemelisiniz. Yoksa, beyin kendi engelleme mekanizmasıyla bu yayını önleyebilir.

KONUŞMADAN DA ANLAŞABİLİRSİNİZ

Bu gibi haberleşmeler, az da olsa bazen kendiliğinden ortaya çıkmaktadır. Durup dururken birden aklınıza birisi gelir, onunla ilgili bir düşünceyi yakalamışsınızdır. Daha sonra aynı kişiyi gördüğünüzde, bir de bakarsınız ki, o sırada sizi düşünüyormuş. "Aaa, vallahi şimdi ben de seni düşünüyordum. Şu işe bak, nasıl da karşıma çıkıverdin." Veya bir telefon zili, açarsınız. Kulağınızda, az önce birden aklınızdan geçen kişinin sesi: "Ayol, bir arayıp sorayım dedim. Hayırsız, nerelerdesin!"

Bilimsel olarak bu tür haberleşmelerin deneyleri yapılıyor, yarım yüzyılı aşkın bir süredir. Bizim de aramızda deneyebileceğimiz kadar kolay bir şey. Mesela, tanıdığınız bir kişiyle anlaşıyorsunuz. Filanca gün, falan saatte, ikiniz sakin bir ortamda oturacaksınız. Gözlerinizi kapayacaksınız. Hiçbir şey düşünmeden. Sonra, belirli saatte ikinizden birisi basit ve tek bir şeyi düşünecek. Diğeri de onun düşündüğünü almaya çalışacak.

Bu iş için, "Zener Kartları"ndaki beş sembol en kolay iletilebilen şekilleri göstermekte. Artı işareti, kare, çember, yıldız ve dalgalı paralel çizgiler kullanılıyor bu kartlarda. Düşünce gönderen kişi, bu sembollerden yalnız birisine sürekli bakıp diğerine aktarmaya çalışıyor. Alıcı da zihnini boşaltıp gelen düşünceye açık bir halde bekliyor. İstatistiklere göre, çoğu kez normalin üstünde başarılı sonuçlar alınıyormuş.

Bazen öyle ilişkiler vardır ki, duygusal coşkunun derinliğinde insan sevdiği kişiyi düşünmeden edemez. Sevgilinizi aklınızdan geçirirken, birden ruhunuzun taa içinde bir gül daha açar. İşte o an, düşünce âleminde birleşmenin zevkini tadarsınız. Hiç kuşkusuz, o da aynı duyguları yaşamaktadır aynı anda. Arada kilometreler olsa bile.

[izmirli035]

çok guzel , butun parçayi tek tek okudum,

acaba diyorum karsimizdaki kisiyi telepati yoluyla ynlendireblir miyiz diye aklima kotu bir fikir geldi ama....
çok isime yarardi dogrusu!!
iyi gunler