just a girl....

[justagirl]

benim doğum günüm bugün.
1984 yılının mayıs ayının 21'inde ben oldum. anneme göre tam bir hayalkırıklığı, bir kaza, babama göre sonradan şeytana dönüşen tatlı bir prenses, ablama göreyse hiçkimse...
bana göre mi?
bana göre umut vaadeden pes etmicek kadar güçlü, suskunluğundan sıkılmış kaçmaktan vazgeçmiş bir kadın!
evet yaa!!
iyiki doğdum!!!

[justagirl]

geri döndüm.
illa ki dank etmesi gerek kafama.
ağlıyorum son 15 dakikadır ve bundan hoşlanıyorum.

kitaplarıma döndüm en azından. kulaklarımı tıkıyorum.
değişim herkeste farklı olmalı değil mi? sen sevgi pıtırcığına dönersin ben yanlıza. sen herkesi seversin ben bazılarının sevilmeyebileceğini düşünürüm. bunun bir normu yok ki..
belki benim gerçeğim bu.
olmadığım biri gibi davranarak efor harcamanın anlamı nedir?

anılar düştü peşime uyumaz oldum
düşlerim vardı yamacına varamaz oldum
rüzgarla yarışırken koşamaz oldum
düze çıkmaz yollarım inemez oldum
geçmiş günler düğüm düğüm çözemez oldum
sevda yüklü bulutlardan geçemez oldum

[justagirl]

tam 6 gün oldu.
6 gündür tek kelime etmedik.
aynı evde yaşıyoruz ama sanki ikimizde birer hayaletiz.

ben mutfaktayken mutfağa gelmiyor. o salondayken ben gitmiyorum..
gizli bir antlaşma var sanki aramızda.. öyle bir antlaşma ki; kimse tarafından belirlenmemiş keskin kuralları var.

eskiden olsa konuşmaya çalışırdım.
ne değişti bilmiyorum ama sanırım takatim yok.
sanırım bıktım.
sanki doğurmadığım ama büyütmek zorunda olduğum bir çocuğum var ve o aynı zamanda benim annem...
nasıl bir karma ki bu?

yorgun hissediyorum kendimi. uyuşmuş gibi.
hergün aynı saatte bir ağrı başlıyor kafamda. saat 14.00'da.
şimdide var aynı ağrı. aslında ağırlık. sanki vücudum aşırı yüklenmeden iflas etmek üzere.
bir sabah kalkıcam sanki dızzzttttttttt .........
mavi ekran...

[justagirl]

içimdeki öfkeyi bastıramıyorum. herkese zarar vermek istiyorum. ben memnuniyetsizim ya herkes öyle olsun üzgün olsun istiyorum.
çok öfkeliyim.

kendime öfkeliyim. şu hayatta başarabildiğim hiçbir şey yok. elimde ..tan bir diploma var bir işe yaramıyor. iş bulamıyorum. oturuyorum yerimde. katır kadar oldum bir halt yok elimde.


çok öfkeliyim. herkesten uzak olmak istiyorum. tam delirsem de beni bir yere kapatsalar diye düşünüyorum. filmlerdeki gibi. ağaçlıklı bir yer.

öfkeliyim ağlamak bile sinirlendiriyor beni. hakikaten nefret ediyorum kendimden. geçmişte yaptığım seçimlerden. okuduğum okuldan. okumadığım okuldan. kariyer yapmış insanlardan. parası olan insanlardan. nefret ediyorum.....,


sevgi pıtırcığı olamıyorum üzgünüm!!!!!!!

[justagirl]

en önemlisi benmişim..
bundan sonra kimseyi kendimden önce tutmicam.
benim önemli olan.
başkalarına verdiğim değeri kendime vermiş olsaydım sanırım hiçbir problemim kalmazdı..
önce ben sonra başkaları kesinlikle anladım bunu kesinlikle.........

[justagirl]

selam günlük uzun zamandır olmadığım gibiyim. iyiyim. aslında kötü müydüm üzgün müydüm anlamadım ya garip bi ruh hali. sanırım merkür yüzünden böyle oldu. yani yani gezegenleri suçlamak ne kadar doğru o da tartışılır ya. çünkü hayatımda ters giden şeylerin sorumlusu benim. hatta sizin hayatınızda kötü giden şeylerin de suçlusu benim. hatta benim hayatımdaki kötü şeylerin de sorumlusu sizsiniz. (bkz. ho'oponopono)

idrak etmesi çok zor bu fikri. bende bunu yapmaya, sindirmeye çalışıyorum. sanırım bu aslında hepimizin ayrı, fakat temelde "bir"
olduğumuz fikriyle aynı şey. bende
bir sorun var (ayrıyım) fakat bu hepimizden kaynaklanıyor ("bir", ortak bilinç). tam anlamıyla sindirmiş değilim ama dur bakalım nereye gidecek kitap...

bu merkür fena sarstı beni. neyse iyiyim. en önemlisi benim öyle değil mi?

ha bu arada benim paranoyalar ne oldu derseniz. iyiler. bu aralar yoklar. bazen cii-eee yapıyorlar. ama genel manada iyim. aslında olan ne bilio musunuz? paranoyalarım (yani kendi kendime uydurduğum ilüzyonlar) gittiler. geriye kalan gerçek sorunlarım, yani bende zaten süregelen bir şekilde ters giden şeyler oldu. bu kötü ve sancılı dönem ve onunla beraber gelen parayonaları ben uydurmuştum. belki de kitapta anlatıldığı gibi nerden geldiğini bilmediğim ve kontrol edemediğim bir niyet nedeniyle bilinçli olarak bunları yaşadım ben seçtim ve şu an olduğum yerdeyim. hep inkar ettiğim kaçtığım şeylerle yüzleşiyorum.
bizim ailede 24 yaş çok önemli galiba. ablamı hatırlıyorum da..

öyle işte..
buralarda değilim diye kaçıyorum sizden sanmayın...
dinleniyorum.......
öpüyorum hepinizi kocaman

[justagirl]

kendi annem bana ....u diye hitabederken başka birinin söylediği kötü sözlere tepki vereceğini neden düşüneyim ki
hayalimde bir bavul var
içine atabildiğimi atıp kaçmak var
kimseye tek kelime söylemeden....
hiçbir şey sebepsiz olmaz..
kendi içimde aramalıyım.
kendime dair hangi hislerim buna neden oldu?
affetmeliyim........

Hayat denen sonsuzluğun
Karşısında bir çocuğuz
Düşe kalka büyürken
Kalkamayız bir çoğumuz

Bu hayat böyle mi olur
Düşen hep yerde mi kalır
Gün olur belin doğrulur
Kim n'olacak belli mi olur

Ama bitmez yolculuklar
Belki biraz canın yanar
Düştüğün yerde doğrulup
Başlar yine ilk Adımlar

Bu hayat böyle mi olur
Düşen hep yerde mi kalır
Gün olur belin doğrulur
Kim n'olacak belli mi olur ?

[justagirl]

Merhaba
Uzun zaman oldu.
Kaçıyordum yine! Genel olarak iyiyim. İnkardaydım. Yurtdışına gittim geldim. Orda kaldım. Okula gittim. Kurslara katıldım orda. Geldim evlendim :) çalıştım, ayrıldım, yine çalıştım çalışıyorum.
Hayatımda olanlar hiç değişmiyor. Hep aynı. Değişik olaylar, değişik insanlar fakat senaryo hep aynı.
Sorun hep aynı yerde. Sanırım bunu idrak ettim.
Bunları bildiğim için kendimi çok zeki hissediyorum ama harekete geçmediğim için bir o kadar da aptal!
Hep baktım siteye, okudum yazılanları ama bir türlü giriş yapacak cesareti bulamadım kendimde. Burası neyi temsil etti de kaçtım bilemedim.
İnsan bir garip cidden...
Merhabalar hepinize, özledim hepinizi, iyiki varsınız....

[aybükem]

bizde seni özledik sen de iyi ki varsın.
her şey zamanla düzelir yaşadıklarından öğrenmen gerekeni öğrenip yola devam et.
sevgilerimle

[Alexandra]

justagirl Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba
Uzun zaman oldu.
Kaçıyordum yine! Genel olarak iyiyim. İnkardaydım. Yurtdışına gittim geldim. Orda kaldım. Okula gittim. Kurslara katıldım orda. Geldim evlendim :) çalıştım, ayrıldım, yine çalıştım çalışıyorum.
Hayatımda olanlar hiç değişmiyor. Hep aynı. Değişik olaylar, değişik insanlar fakat senaryo hep aynı.
Sorun hep aynı yerde. Sanırım bunu idrak ettim.
Bunları bildiğim için kendimi çok zeki hissediyorum ama harekete geçmediğim için bir o kadar da aptal!
Hep baktım siteye, okudum yazılanları ama bir türlü giriş yapacak cesareti bulamadım kendimde. Burası neyi temsil etti de kaçtım bilemedim.
İnsan bir garip cidden...
Merhabalar hepinize, özledim hepinizi, iyiki varsınız....

Hoşgeldin,

Yeniden dönmen, yeniden siteye girmen çok güzel. Yazdıklarını bir nefeste okudum. Daha önce görmediğim için bugün baştan başladım.

Neler gelmiş neler geçmiişşşş :))) Her şeye rağmen sımsıkı, dimdik ayakta olman çok güzel. Bu hayat seni güçlendirmiş gerçekten.

Hayat böyle bir şey kimi doğuştan rahat elde eder istediklerini, kimi tırnaklarıyla kazı kazıya alır. Bundan sonrasının güzel duygularla, dostluklarla ve kolaylıkla geçmesini dilerim.

Sevgiler:))