Bütün Annelere

Bir erkek cocugun kaleminden cikmis bir yazı ...

ANNE,
Dunyada karsilik beklemeden borek yapan tek insandir ... karsiliksiz sevginin ete kemige burunmus halidir !
ne kadar uzsen de 10 dakka sonra seni affeden zarif bir insan turudur, yagli bile olsa tiksinmeden sacini oksayan, kucagina yatiran, opup koklayan tek varliktir, melegin sut verebilenidir. yarasin diye muhallebinin icine ciger katarak cocuguna yediren manyaklik derecesinde yaraticidir. yemek yemeyen cocugun dikkatini cekmek icin elindeki tencere ve tavalarla maymunluk yapabilen kisidir, kafayi cocuklariyla bozmus, gobek bagi kopsa da yurek bagi asla kopmayan, sevgi dolu fedakar insan disisidir bulasik, utu, vb yaparken bile automatik olarak cene calan, kendi kendine konusan, anne ne diyon dediginizde 'sen kendi isine bak, bi de senle ugrasmayayim' seklinde asortik cevaplar verendir,
"Ulen eve bi saat gec gelsek vır vır vır" seklinde kari dırdırı denen mereti erkeklere daha kucukten belletendir, yemek uzmani, duzen insani, bilgili, kulturlu - her seyi bilen sahsiyetdir, yavrularini yol tarafından degil, kaldirim tarafindan yurutendir, dizi dizi incidir lakin gerektiginde laf sokma dalında da birincidir, sevgiliden ayrilma haberi verildiginde, "amaaan ben sana daha guzelini bulurum" diyebilen komik bir karakterdir,
''Oglum aradim yoktun. Bende mesaj atayim dedim sana. Gelince ara beni emi aslan evladim. Kara borulcem benim optum annen'' seklinde mesajlar atabilen, teknolojiyi israrla reddeden, kabullenemeyen, kafasina gore yorumlayan bilisim dusmanidir,
ama ... ama dunyanın en guzel kucagina sahip, en guzel kokan, harikulade bir varlıktir .olmadik yerlerde "iyi ki dogurmusum ulen seni!" diyen ve benim hatirima benimle freddy mercury dinleyen bir sabir agacidir, evlatlarını asla ayırmayan, aynı zamanda birbirinden koruyan guc abidesidir evde biryere uzandiginiz an orada temizlik yapacagi tutan, temizlikci gelecek diye evi temizleyen balans ayari kacmis temizlik kaynagidir,
mutfakta yasayan, evde herkesi idare eden bi tur canlidir,
iyiligin, merhametin, acayip bir sefkatin, sadakatin, sevginin guclerini birlestirdigi essiz biridir!!
oglunun damat - kizinin gelin oldugunu gorunce, cocugu mezun olunca, cocugu gol atınca, cocugu hasta olunca,
cocugu askere gidince, asmali kabagi seyredince, dolar yukselince velhasil buna benzer bissuru seye aglayabilen,
bu mesaji okurken duygulanip - gozleri dolabilen, aglamaya meyilli bir yapisi olan duygu pinaridir,

son kiiii uc dort;
uzakta dursa da yakin hissedilen, canı hep istenen, asla vazgecilmeyen, dizinin dibinde olmak istenen,
evlatlarin varligini varligina armagan edebilecegi, heeeep duygulu en onemlisi; kici basi oynamayan tek kadin modelidir

[shamanic]

Sevgili anneciğim, birgün umarım bana gösterdiğin sevgi ve sabrı sana gösterebilme şansım olur...

Benim için herşeye katlanan, her zaman yanımda olan, değeri biçilemeyen dünyanın en güzel annesine..
Amca, Teyze, Kuzen, Yegen, Kardes, Abla, Abi... bunlardan cok var, ama Annem birtanedir.


Anne seni seviyorum...belki sevgimi her zaman gösteremiyor olabilirim ama sen bunu daima biliyorsun...

Dün sana kızdıklarımı bugün ben yapıyorum anne. Çünkü aslında senin küçük bir kopyanım. Umarım senin kadar sevgi dolu olurum...

Anneciğim bir günümde değil her günümdesin. Annem olman dünyadaki en büyük şansım, iyiki varsın. Seni çok seviyorum annem.

Anneciğim, sen benim için, ıssız bir çöl ortasında bulduğum, kana kana içtiğim, sevgi selimsin. Seni Çok Seviyorum.

Bu dünyadaki en güvenli sığınağım senin kucağın. Benim annem olman bu dünyadaki en büyük şansım. Seni seviyorum annem...

Anneciğim seni ben çiçeklerden yemişten ve klasik dörtlüklerde anlatıldığından daha çok fazla severim, seni çook severim...

Sen hayatımın kutup yıldızı oldun. Nereye gidersem gideyim ışığının altında sevginle uyudum. Doğru yolu buldum. Seni seviyorum anne.

Bir yürek nelere yeterse, bir can bir cani ne kadar severse, bir damardan ne kadar cok kan gecerse, yasam ölüme ne kadar degerse, sende o kadar degerlisin canim annecim.   

   

bu konu bitmez...çok teşekkür ederim..çiçek1973...böyle bir bölüm açmak çok iyi bir fikir olmuş...
annelerimize böyle bir bölümle seslenebiliriz..her ne kadar onlar görmesede okumasalarda,bu güzel duyguları hissedeceklerdir...anneciğim...ben ve beni büyüttüğün gibi büyüttüğün kızım...seni çok seviyoruz..sanmayın ki bu güzel sözleri sadece burda söylüyorum...ben onu çok sevdiğimi ona her zaman hissettiriyorum ve bunun için kendime teşekkür ediyorum...
ANNEME DUA
Allahım, Artik genç degilim ve arkadaslarimin anneleri tektek ölmeye basladi. Arkadaslarim annelerinin degerini anladiklarinda, bunu onlara söyleyemeyecek kadar geç kaldiklarini dile getiriyorlar. Benim hala hayatta olan kusursuz bir annem var.Onun degerini her geçen gün daha iyi anliyorum. Annem degil, ben degisiyorum. Yasim ilerledikçe, onun ne kadar olaganüstü bir insan oldugunu daha iyi anliyorum. Bu sözleri annemin kendisine söyleyemiyorum neyazik, oysa duygularimi kaleme almak ne kolay.

Bir evlat kendisine yasam veren annesine nasil tesekkür edebilir? Bir çocuk büyütürken gösterdigi sevgiye, sabira ve onca çabaya? Bebekken arkasindan kostugu, asabi bir ergeni anladigi, herseyi bildigine inanan üniversite ögrencisini hosgördügü için sükranlarini nasil dile getirebilir?

Kizinin annesinin ne kadar akilli bir insanoldugunu anladigi günü sabirla bekledigi için nasil minnet duyabilir? Anne olmus bir evlat hala kendisine annelik yapanbir insana nasil tesekkür edebilir? Her zaman ögüt vermeye hazir oldugu halde, istendiginde, ya da gerektiginde sessiz kalmayi basardigi için.. <******>

Binlerce kez söyleyebilecegi durumlarlakarsilasmasina karsin, "Ben sana dememis miydim?" demedigi için.. Kendisi oldugu için.. Sevgi dolu, düsünceli,sabirli ve bagislamayi bilen kendisi oldugu için, nasil tesekkür edebilir? Allahim, Senden onu hakettigince esirgemeni istemekten baska bir sey gelmiyor elimden.. ve onun bana örnek olmasinda, bana yardimci
olmana sükretmekten baska. Kendi çocuklarimin gözünde, annemin benim gözümde oldugu kadar iyi bir anne olabilmek için sana dua ediyorum Allahim.

BİR KIZ EVLAT..

Çok güzel yaa:)
Ben aslında kendi günlüğüme anneme itafen birşeyler yazıcaktım,iyi oldu burası buraya yazayım...

"Annecik,
Bu satırları büyük ihtimalle okuyacaksın,çünkü yılbaşından sonra sende değişim sürecini başlatıyorsun...Sende bu siteye gireceksin,günlüğün flnda olacak büyük ihtimalle...
Herşey bir 14 şubat sabahı başladı demi..O zamanlar sevgililer günü diye bir olayda yoktu...:)
Öyle şeyler yaşadıkki seninle,hep arkadaş gibi olduk...Hep en yakın arkadaşım...Çocukken yemek savaşımız,benim yememe inadım seninse zorla yedirme inadın,hangimiz galip geldi tabiki sen...Çocukken beraber büyüdük sanırım..Beraber çizgi film izler,oyun oynardık:)
Sonra ben büyüdüm,aileden nefret etme çağım başladı...Sen sürekli ders çalış,şunu yap bunu yap dedikçe,ben daha bir soğuyordum senden...Ve en sonundada konuşamaz olmuştuk...Karşı karşıya gelince genelde sen konuşurdun bende hiç cevap bile vermezdim...Ve bunu sonlandıran yine sen oldun...Benim kitap okuma sevgimi bilip,okudum kitapları okudun,dinlediğim müzikleri dinledin(yani metal müziği bile dinledin)..Beraber konuşma ortamı yaratacak herşeyi yaptın...
En önemliside beni ben olduğum için kabul ettin...Doğrularımla ve hatalarımla...Yalnışlarımla...Seninle gurur duyuyorum,gurur duyacağım bir evlat yetiştirmişim dedin...
Seninle yaptığım herşeyi seviyorum...Beraber kahve içmeyi,candan günlerinde kendimizden geçmeyi,sinema günlerini(yüzüklerin efendisini her sene bütün bir gün uyuşup seyretmeyi),bir kitabı okuyup heyecenlı heyecanlı anlatmanı ve kitabı okurken okuduğum izlenimini yaşamayı:),saatlerce siyaset konuşmayı,bilim ve parapsikoloji tartışmalarımızı ve senin bilimik'i(kardeşim)çileden çıkarmanı:),dikiş dikerken benim cadılığıma dayanamayıp "eee yeter artık,bak şimdi elimde kalacaksın"demeni:),gilmore kızlarının yaptığı aptalca şeyleri bizimde yapmamızı,kısacası her anımı seviyorum...
Senin dünyaya ve hayata karşı güçlü yanını çok takdir etmişimdir...Belkide aydınlanma sürecimdeki en büyük örneğim sen oldun...Hayatta eline ne aldınsa en iyi şekilde bırakman benim için örnek oldu...Yaşadıklarından ders aldım...
En önemliside en zor günlerimde sessizce hiç konuşmadan "ben sana demiştim"i demeden yanımda oldun,beni sarmaladın...
Bir annenin çocuğunu o şekilde,çağresiz,umutsuz,berbat ve sürekli ölümü düşünerek diplerde görmesi kadar kötü bir durum yokmuş...Bunu düşündükçe anladım...Sana bunları yaşattığım için çok üzgünüm...Belkide çok bencilce düşündüm...Hep kendimce baktım...
Ama artık o insan değilim...Dimdik ayaktayım,sapasağlamım,hayata en iyi şekilde bakabilecek güce sahibim...Mutluyum,huzurlu hissediyorum kendimi...Dopdolu hissediyorum...Günlerim eskisi gibi hepsinin aynısı değil,hergün yeni birşey öğreniyorum..Hergün yepyeni bir gün...Yani sana yakışacak bir evlat olma yolunda ilerliyorum...
Sende her ne kadar güçlü bir insanda olsan,hayatın değişecek...Dahada sağlamlaşacaksın...Olumlu yaşamayı öğreneceksin...Belki içinde çözüme ulaştıramadığın herşeyi çözümleyeceksin yakında...Bunları yapman için elimden gelen ne varsa yapacağım...
Annecik iyiki varsın...Dediğin gibi iyiki doğurmuşsun bizi...İyiki senin gibi muhteşem bir annem var...Seçme şansı verilseydi yine senin annem olmanı isterdim...Seni seviyorum "

[asevgican]

bende kendime yazıcamm.
iyki anneyim..iykiiii oğlumun annesiyim. tüm zorluklarına değersin.uykusuzluğa, merakda kalmaya değersin..
ominik kollarını doladığında sıcacık boynuma ve "seni seviorum annecim" dediğinde bana yüreğim eriyor bebeğim...
bunca yaşamımdaki deneyimlerden, edindiğim dostluklardan, üstesinden geldiğim işlerden, kariyerden , başarıdan öte anne olduğum için çok mutluyum. bana bu duyguyu yaşattığı içinde Tanrıya minnettarım.

[siyah]

Bende kendime yazacağım. Bende iyiki anneyim. İyiki maviş oğlumun annesiyim. iyiki tatlı küçük kızımın annesiyim...
Ben onlarla zoru başardım. En zoru başardım. Hayatta kaldım...
Ben onlara hayat vermedim onlar bana hayatta kalma, hayata tutunma nedeni verdiler...
Kocaman tavşan terlikleriye kulağında kocaman kalp şeklindeki peluş kulaklıklarla dolaşır evin içinde edalı edalı... Tatlı kızım...
Yataklarını toplarken giysilerini koklarım hayat kokarlar amaç kokarlar mutluluk kokarlar. Bazen biraz suçlu hissederim doyasıya tadını çıkarmadığım için bebekliklerinin ... Keşke daha çok sevseydim daha iyi baksaydım daha iyi baktırsaydım derim... Daha az kızsaydım keşke onlara başkalarına kızmak isterken...
Daha yetişkin bir anne olsaydım derim kendi kendime... İyi ki doğmuşun değil mi anne der kızım iyiki doğmuşsun derim iyiki doğmuşsun...
Oğlumunda yeri başkadır dünyamda... Hayatla aramdaki pamuk ipliği bağını o güçlendirmiştir. Neşeli bir çocuktur. Herşeyden önce bu dünyaya isteyerek getirildiğinin farkındadır. Hergün şükrederim yaşantımda oldukları için...

[asevgican]

bu kendini yetersiz hissetme duygusu anne olmakla özdeş bişi sanırım siyah..yani ne yapsan bunu hissedeceksin hayatta.ne kadar versende eksik kalıyosun bişilerde. sonu yok bu işin.
misal ben çalışıyorum, yeterince vakit geçiremiorum oğluşla die hayıflanırım.hatta annem ilk yaptığı herşeyi görmüşdür , birebir yaşamışdır bende bana anlattığıyla yetinirim yada ikinci defa tekrar ederse aynı davranışı anca öle yaşarım. ama ilklerini hep kaçırmışımdır.
işte aynı ben haftasonları oğluma tahammül gösteremeyebiliorum bazen. yaramazlıkları istekleri karşısında boğuluyor ve p.tesi olsada işime gitsem die bakınıyorum.o zmanda başlıyor bir suçluluk duygusu, kötü anne tripleri...
anne olmak ne manyak bişi yahuu derim ben..hiç kendimin böle olacağını bilmezdim.hani anne olunca anlarsın lafı varya, ne doruluğu kanıtlanmış bir lafdır.:))

[Silvara]

Kesinlikle evet ayşe ya süper demişsin. Hiçbir zaman "oh çocuğuma hakkettiği ilgiyi sevgiyi verdim içim rahat " diyomurum bende. Hep hayıflanıyorum, hep suçluluk duyuyorum. Hep korkuyorum benim yüzümden kendine güveni olmıcak, benim yüzümden insanlarla iyi iletişim kuramıcak, büyüdüğünde beni sevmicek felan diye. Suçluluk duygusu ve annelik ortak gidiyor sanki :P
Şimdi anneme çüçek kızıma da kırılan sut bardağı yeni bardak aldım. Öyle rahatlatcam kendimi. Ama var ya bu pisikologlar felan insanı tam paranoyak yapıyor valla. Bardak aldım şimdi sürekli birşeyler alıyorum diye çocuk hiçbişiyden mutlu olmayacak diye korkuyorum.
Benim işimde bir arkadaşımın olayına benzedi. Anlatayım da gülümseyelimbiraz bu trajikomik olaya :
cok samimi bir kız arakdaşım bir süredir hayıflanıyor - 7 yaşında oğlu var- çocuk çok pimpirikli felan diye pisikoloğa götürüyor. 3- 4 seans sonra pisikolog arkadaşıma diyor ki "salı günü saat 15.30 da bekliyorum sizi diyor" benim arakdaşımda diyor ki " ama benim çocuğun okulu var o saattee hafta sonu gelsek" pisikolog buna bakıyor " bende o yüzden çağırdım sadce siz gelin. çocuğunuzun birşeyi yok sizde pisikolojik sorunlar var. sizle yapalım seansları, çocuğun gelmesine gerek yok" diyor.
Bende oyla olcam yakında sanırım :P

[shamanic]

ağlancak halimize güldürdün ya ilahi çok yaşa silvara