[elisya]

Yarın akşam Shamanic Özlem Hoca'dan Rakama (Dönüşüm) Reikisi eğitimi....

[sweeet]

Hayırlı olsun canım.

[elisya]

Teşekkürler canıım.. :)

[elisya]

Bu insiyasyonumun mükemmel şekilde gerçekleşmesi için koruyucu meleklerimi / üstatlarımı yanıma davet ediyorum. Değişimimin hızlı ve kolay olmasını seçiyorum. tüm enerjilerin yaşamıma aşk, sevgi, bolluk bereket sağlık huzur başarı ve mutluluk getirmesini seçiyorum ve kabul ediyorum..Rakama – Rakama – Rakama
“tüm enerjimle olumlu olana odaklanıyorum, olumlu değişim dönemi başlatıyorum. ”

[elisya]

Çoğu zaman içimde bir huzursuzluk oluyor. Geçmesini istemediğim ama sanki hiç bir şeyin de iyi gelmediğini bildiğim bir huzursuzluk. Sanırım sorulardan. Bazen sorular öyle ağır ki. Cevapları yok, beynimin içinde sis bulutu gibi geziniyolar. Sabahları pencereden işe giden insanların koşturmacasını izliyorum. Neden bu koşuşturma? yemek için mi?, ihtiyacı nedir?, kim için, ne için? Hayat gaileleri nedir?
Ya ben ? neden sabahları o pencerenin önündeyim.? Benim hayat amacım nedir.? Ben neden evdeyim onlar neden çalışmak zorunda? Onlardan benim ne farkım var?
Kendimi bulmaya çalışıyorum, bazen çok yorgun hissediyorum kendimi. Yılmıyorum ama hep şunu yapmalıyım bunu da denemeliyim diyerek ve şükür ki çoğunu da yaparak geçiriyorum. Neden ? Bu sefer benim onlardan farkım ne?
Benimkiyle onların ilizyonu nerde başlayıp, nerde bitiyor?
Ya sonra ? Kendimi bulabilecek miyim? Bulduktan sonra sırada ne gelecek. Hayata dair isteklerim bitmiyor ki? Geçici amaçlar ile asıl amacım karışıyor bazen. Asıl amacım neydi, kendimi bulmak mı? İyi bir yaşam mı? Mutlu olmak mı? Kendi ilizyonum içinde sorularıma cevap bulmak mı?
Doğduk ve ölüyoruz. Bu iki kapı arasındaki yaşananlar içinde en önemli soru nedir?
Neden doğduğumuz mu? ne zaman, nasıl öleceğimiz mi? ya da nasıl yaşadığımız mı? Hangi sorudan başlamalı?
Bütün sorulardan vazgeçerek, her sabah işe giden insanlar gibi olmayı mı seçmeliyim? Yoksa hayatta, hep sorulara cevap aramak mı gerekir? Ortası yok bende..
Törpülendim. Farkındalıklarım var artık. Bu da soruları getiriyor. Ya cevaplarını?
Kendi dünyamızda her şey bir mucize. Kim yaşamak istemezki hayat mucizelerini. Şükürler olsun ki ben gördüm. Bu mucizeleri görmek için daha çok çalışmalı mıyım?............................................ ......

Aynalıklarıma teşekkürler, onlar benim en büyük mucizelerim.
Hayat armağanlarıma teşekkürler, onlar benim mutluluk sebebim.
Farkındalıklarıma teşekkürler, onlar benim ilizyonumu görme sebebim.
Aklımdan geçen tüm bu sorularıma teşekkürler, onlar benim hayata bakış sebebim.
Dönüşüme ve değişime teşekkürler, onlar benim diğer yarımı görme sebebim.
Hatalarıma teşekkürler, doğru olanı bulma sebebim.
Kendime teşekkürler, Bazen içinden çıkamayacak olsam da Beni BEN yapmamı sağladığı için.
Yüce yaratıcıma teşekkürler, o benim var olma ve yok olma sebebim.
Bu iki kapı arasındaki bana verilen hayata ve bu hayattaki tüm mucizelerime, hediyelerime teşekkürler, Ne olduğumu, kim olduğumu bulma yada istediğim gibi yaşama sebebim.
Teşekkürler.
Teşekkürler.
Teşekkürler.

[sweeet]

Hayat = seçimler

Değiştirmek istediklerin için seçimlerine bir göz at tatlım.

[elisya]

Bu havada nezle oldum ya. Dökülüyorum resmen.. Kolumu kaldıramıyorum..
ooff

[elisya]

Sabahtan beri hapşurmaktan içim dışıma çıktı ya.. Rulo peçeteyle eküri olduk resmen.. :(((

[sweeet]

Şifa olsun.

[elisya]

Sanırım aynı zamanda girdik siteye Sweeet'icim. Sağolasın, sen olmasan kimse bir geçmiş olsun bile demeyecek :((
Ne oldu bu siteye böyle ya.. Ya da alıngan yaptı beni bu nezle.. ya da her ikisi de..