Günlük Mesaj

planner · 30-08-2010, 10:25 AM

Merhaba.

İki haftayı aşkın süredir buradayım. Siteyi inceledikçe daha çok sevmeye başladım. Günlük açıp açmama konusunda kararsızdım. Bir adım atıyorum, hayırlısı olsun artık.:)

Burada ilk olarak Cumartesi yaşadığım bir anımı paylaşmak istiyorum. Sorunumu farketmeme neden olan bir anım bu...

Grafiker olarak çalışıyorum. Her gün ya "bıçakçı" ile ya da "klişeci" ile işlerimiz oluyor. Bu yerlere çizim atıp işin hazır olup olmadığını da gün içinde arıyorum. Neyse ayın 26'sında attığımı sandığım bir iş vardı. İşi attığıma o kadar eminim ki, bana klişenin hazır olup olmadığını soran patronuma klişeciyi aramadığım halde hazır cevabı verdim. Çünkü sabah atılan işler bir terslik olmadığı sürece öğleden sonra çıkıyor. Bir gün geçti, şoförü yolladık. Başka attığım işlerle geri döndü. Ama 26'sında attığım iş yok. Cumartesi ben aradım, işler hazır dediler. Kavga ettik telefonda hazırsa neden şoföre vermediniz falan, uzadı gitti. Aynı gün aklıma haklılığımı kanıtlamak geldi. Çünkü ben attım diyorum klişeci almadım diyor. Attığıma da o kadar eminim ki klişeciye bir dünya fırça attım. Msn kayıtlarına girdim. 26'sında attığım işlerin isimleri nasılsa gözüküyordu. Sonuç: işi atmamışım!!!!!!!

Bu şekilde bir kaç vakam daha oldu. Üstünü kapattım bir şekilde sıyrıldım. Bu da çok önemsenmedi ama benim için önemli çünkü sonuçta iş yapıyoruz ve benim gecikmelerim müşteriye yansıyor.

Bu unutkanlık olayını ya da bu duruma ne denebilirse, "işi önemsememe" (yaptığım işi severek yapıyorum) çözmek istiyorum. Umarım kısa sürede halledebilirim.

Hepinize teşekkürler, şimdilik hoşçakalın.

KüçükFilozofKız · 30-08-2010, 12:48 PM

Merhabalar,Günlük açmakla iyi bi başlangıç yapmışsınız :) hayırlı olsun..

Sağlıcakla kalın..

planner · 31-08-2010, 08:58 AM

Alıntı:

Ezeli_Nur Nickli Üyeden Alıntı

Günlüğünüz hayırlı olsun

Teşekkür ederim.:)

Alıntı:

KüçükFilozofKız Nickli Üyeden Alıntı

Merhabalar,Günlük açmakla iyi bi başlangıç yapmışsınız :) hayırlı olsun..

Sağlıcakla kalın..

Teşekkür ederim.

Günlüğe yazacak bir şey bulamıyorum diye düşünürken, şu evde tuttuğumuz günlüklerden ne farkı var ki dedim içimden. Yazdıkça gerisi gelir nasılsa. İlk günlüğümü neden tutmuştum? Sanırım ortaokul yıllarımdı. Sıkıntım olduğunda, kimseye açılamadığımda alırdım kalemi elime ve başlardım yazmaya. Yazdıkça rahatlardım.:) Sonra yatağın altına saklardım günlüğümü. Bir gün abim yatağın altının bayağı bir şiştiğini farkedince ortaya çıkmıştı tüm günlüklerim.

Artık ne kadar defter tükettiysem hepsini aynı yere koymuşum.

Yazdıklarımı yine sıkılınca okur okur dururdum. Bir ara yazdıklarımı fazlasıyla beğenip yazar olmaya bile niyetlenmiştim.:)

Neyse şimdilik bu kadar.:) Şu unutkanlık olayı için çözümler bulmam gerekiyor. Bir hatayı daha kaldıramayabilirim.

Sevgiler.

31-08-2010, 09:14 AM

günlüğünüz hayırlı olsun..
içi güzel haberlerle dolup taşsın..
farkındalıklarınız artsın.
sevgiyle mutlu kalın

planner · 31-08-2010, 09:23 AM

Alıntı:

bengusu Nickli Üyeden Alıntı

günlüğünüz hayırlı olsun..
içi güzel haberlerle dolup taşsın..
farkındalıklarınız artsın.
sevgiyle mutlu kalın

Teşekkür ederim.:)

İnşallah güzel haberler kötü haberleri ezer geçer.

Dilekleriniz karşılıklı.

planner · 01-09-2010, 08:51 AM

Günaydın.

Bu sabah İstanbul çok güzel. Haftalardır süren bunaltıcı sıcaktan sonra bu yağmur ilaç gibi geldi. Hafif hafif çiseliyor şimdi. Millet uzun kolluları giymiş bile.

İnternetim çok yavaş bugün, umarım hemen düzelir.

Sevgiler.

planner · 02-09-2010, 11:30 AM

Merhaba günlük...

Dünden beri içimi kemiren bir durum var. Abim web sitesi için banner yapmamı istedi. Şimdiye kadar hiç banner yapmadım. Ölçülerini aldım, işim de yoğun değil şu an. O yüzden üzerinde çalışmak için hiçbir engelim yok. Bir sürü örnek inceledim, bir sürü hazır şablon buldum ama ben hazır bir şeyin üzerinden değil kendi tasarımım olan bir şey çıkarayım istiyorum. Eğer abimin beğeneceği bir banner çıkarabilirsem bu benim için çok büyük bir adım olacak. Ama farkettim ki korkuyorum. Düşünüyorum, ortam hazır, kaynak var, program bilgim de işimi görecek kadar. Ama bu işi hakkıyla yapabilmekten korkuyorum. Özel bir iş çünkü. Normal yapmam gereken şeyleri çok güzel beceriyorum, onlar benim için zorunluluk. Yapmazsam işimden olabilirim, çevremde "kötü grafiker" olarak görülebilirim ama abimin isteğini yapamazsam en fazla diyeceği laf "bir şeyi de beceremedin ya" olacak. Bu laf bana hiç koymaz. Abim bir yerlerden işini görebilir, arkadaşlarına yaptırabilir ama benden rica etti. Evet bu işi yapabilmekten korkuyorum. Ön hazırlık yapmak zevkli ama işin kendisini yapmak için bir türlü harekete geçemiyorum.

Umarım bu işin üstünden gelirim.

Sevgiler.