uvertür'ün hikayesi

[civciv]

uvertur'un yaşadığı sorunlardan bende de var hatta insanlardan nefret etmeye bile başladım kendimi de sevmiyorum şu an işyerindeyim ama inanın isteksiz geliyorum tüm bunların sebebi ise ilk okul öğretmenimin akıl hastası olmasından kaynaklanıyor küçücük bir hatanda o küçücük avuçlarımda kalın sopayı kırmaya çalışırcasına bütün gücüyle vururdu bu yüzden doğru bildiklerim başkalarına yanlış gelecek diye korkuyorum ve düşüncelerimi fikirerimi kimseyle paylaşmıyorum hatta kim ne derse onu yapıyorum onları kölesi gibiyim çogu zaman aklımdan bana eziyet edenleri öldürme planları bile kuruyorum ama hiçbirini hayata geçirmedim birazcık cesaretim olsa hepsini öldürücem nefret ediyorum nefreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeettttttttttttttttttttttttt tttttt

[ametist]

Mustang Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili uvertür;seni bu kadar karamsar yapan başarısız olduğunu hissetiren birimi var.Mesela benim annem yaptığım hiç birşeyi beğenmezdi.Onu memnun etmek benim için çok önemli idi.Bu yüzden yanlış yapmaktan korktuğum için bir topluma girdiğim zaman yüzüm kızarırdı.Sonra annemi memnun etmekten vazgeçtim bu sorun ortadan kalktı.Senide böyle başarısız hissetiren birimi var.

kullanıcı adımı değiştirerek geri döndüm tekrar siteye .serpil ablacım,uzun zamandır siteye uğramıyodum,ama geçen hafta geri döndüm.ilgilendiğin için çok teşekkkürler.iyi kide dönmüşüm siteye .o yüzden şimdi okudum benim için yazdıklarını.evet aileden gelen bi memnuniyetsizlik ve bi tedirgin hal benim üstümde de var,aslında çok iyi bi ailem var ama herşeyi en kötüsünden düşünüp tedbir alma ve panik, heyecan , kaygı hepsi bir arada onlarda.onların yetiştirdiği biri olarak ben de öyleyim .yani bu olumsuz özellikler,hep çocukluktan kalma,lisans yıllarımda bu durumun üstüne gitmek için çeşitli gelişim kitapları okudum ,seminerlerde bulundum.fakat harcadığım çabanın onda biri kadar bile olumlu sonuçlar elde edemeyince,bıraktım.çünkü mantığımla çözebileceğim şeyler değildi bunlar.çünkü kendimde hoşlanmadığım yönlerimin farkına varsam bile bunu değiştirmek için kendime engel olamıyodum( gerçi hala da aynı durumdayım)yani sorunlarımın kaynağı çoktan bilinçaltıma taşınmış bunu farkettim. bi ara hipnoza merak sarmıştım bi ara ,hatta hipnoz seansına katılmak istiyodum ama fiyatları bi öğrenciye göre astronomik olduğudan vazgeçtim.4 sene önce adil mavişin telkin ve hipnozla öğrenme teknikleri kitabını aldım ve adil beyde yurt dışında ritmotrans cdlerinin olduğunu ve kendisinin de bu yöntemle kaset çıkartacağını dipnot olarak geçmişti.bunu öğrendiğimde acaba ben hazırlayabilirmiyim oldum .bi de bu yöntemin mantığını da bilmiyordum,ve şimdiki gibi bilgisdayar da ses kayıt programları da yoktu(gerçi bilgisayardan pek anlamam ama,o yönetmelr şimdi olsaydı ooo çoktan kurdu olmuştum)herneyse ses kayıt cihazına kendi kendime kaydettiğim bi kaç kaset oluşturdum.sadece konuşmlar vardı.bunun da faydasını görmedim çünkü aynı iç konuşları sürekli yapıyodum yılardır ve beynim bunlara zaten direniyodu.evet sorunlarımın kaynağı bilinçaltımdaydı. (yine de çok sanslı olduğuma yaklaşık 2 sene ilaçlarla poliyannacılık oynadım,yaklaşık bi 5-6 ay faydasını gördüm kullandığım ilacın fakat daha sonrasında ,kendimi boşvermiş buldum 2 senenin sonunda.yaklaşık 7-8 ay önce bu siteyle tanıştım ,baştan tutkunu oldum.sürekli mp3leri dinliyodum,ama kısa bi zamn sonra bazı nedenlerden kendimi herşeye kapattım.hata yapmışım keşke devam etseydim dinleeye.neyse zararın neresinden dönersem kardır.çünkü hayatımda hiç bi şey ilerlemiyodu.aksine giden gemilerin ardından baka kalmış hissindeydim.hala da öyle gerçi.en azından öncesinde sıkıntı yapsam da hayata bi yerinden tutunuyodum.şimdi bunu bile başaramıyorum.hiçbişey düşünemiyorum ders çalışamıyorum.mutsuzum ,neler yapmam gerektiğini biliyorum ama tepkisizim ,nası olsa hiçbişey düzelmicek gibi uyuşkun durumdayım.sanki ümitlerim bitmiş gibi geliyo.
şimdi siteye geri göndüm ve sürekli dinlediğim suyun sesinin artık bilinçaltımı arındırmasını ümit ediyorum.siteye emeği geçen herkese teşekkürler.umudum var

[shamanic]

tekarar hoşgeldin kısmencim..

biz sana teşekkür ederiz.. kendi kendini yarı yolda bırakmadığın..
mutluluğun.. huzurun.. başarının hakkın olduğunu yeniden farkettiğin..
mücadele ile başlayıp kararlılıkla devam edip mutlu sonla bitecek bu yolculuğa tekrar güzel bir adım attığın için..

sevgiler..

[ametist]

**shamanic** Nickli Üyeden Alıntı

tekarar hoşgeldin kısmencim..

biz sana teşekkür ederiz.. kendi kendini yarı yolda bırakmadığın..
mutluluğun.. huzurun.. başarının hakkın olduğunu yeniden farkettiğin..
mücadele ile başlayıp kararlılıkla devam edip mutlu sonla bitecek bu yolculuğa tekrar güzel bir adım attığın için..

sevgiler..

üstadım ,sağolasın hoşbulduk .iyi ki varsınız.

[ametist]

civciv Nickli Üyeden Alıntı

uvertur'un yaşadığı sorunlardan bende de var hatta insanlardan nefret etmeye bile başladım kendimi de sevmiyorum şu an işyerindeyim ama inanın isteksiz geliyorum tüm bunların sebebi ise ilk okul öğretmenimin akıl hastası olmasından kaynaklanıyor küçücük bir hatanda o küçücük avuçlarımda kalın sopayı kırmaya çalışırcasına bütün gücüyle vururdu bu yüzden doğru bildiklerim başkalarına yanlış gelecek diye korkuyorum ve düşüncelerimi fikirerimi kimseyle paylaşmıyorum hatta kim ne derse onu yapıyorum onları kölesi gibiyim çogu zaman aklımdan bana eziyet edenleri öldürme planları bile kuruyorum ama hiçbirini hayata geçirmedim birazcık cesaretim olsa hepsini öldürücem nefret ediyorum nefreeeeeeeeeeeeeeeeeeeeettttttttttttttttttttttttt tttttt

merhaba civciv;önceden benim sorunumu yaşayan kimsenin olmadığın düşünüp ,kendimi daha da şanssız hissederdim.ama tek başına olmadığın fikri her ne kadar bencilce gibi görünse de insanın sıkıntısını hafifletiyo bence,bi de hepbirlikte sorunların üstesinden gelmeye,yardımlaşmaya çalışmak ayrı bi renk.
ilkokul öğretmeninden bahsetmişsin ,hepimiz istemediğimiz ya da aksine çok sevdiğimiz ama bizi olumsuz etkileyen (hatta bunu farketmesek bile)insanlarla muhattab oluruz.ama bana göre şu an hayata bakış açımız,savunma mekanizmalarımızın,çocukluktan kalma olduğuna olduğuna ve çocuklukta kemikleştiğini düşünüyorum.ve maalesef yaşamımız boyunca ,savunmasız bi çocukken, bizi etkileyen herşey ,yaşamımıza yön vermeye yetiyor.ve onu kapamaya çalışsan da başka bi yerden çıkıp kendini gösteriyo.hayatın en kötü yanlarından biri bu belki de.ilkokul öğretmeninden ya da herhangi birisinden nefret ettikçe kendine zarar veriyo ve kendine acı çektiriyosun,yani başkasına ceza vermek olmuyor, bu sadece sen zarar görüyosun.kendini mağdur hissettikçe daha da mağdur oluyosun.ben de yaşadım bu durumu, ama cezayı kendime veriyomuşum farkına vardım,hayatımda yer almasını istemediğim insanları düşünüp, onları suçlayıp onlardan nefret ederek.belki tam anlamıyla bu fikri kafandan atamazsın mantık yoluyla, ama en azından bu şekilde düşünmenin faydasını göreceğine eminim .bi de bunları ben söylüyorum ya .
ek olarak suçluluk duyguları doğa 'yı tavsiye ediyorum sana 2 gündür tekrar dinlemeye başladım.bilinçaltını temizleyebilecek en iyi yöntemlerden biri olduğunu düşünüyum.biraz sabırla,mp3ler sayesinde ilkokul öğretmenim de kimmiş diyecek duruma geleceğine inanıyorum.ben de kendi gelişmelerimden haberdar edicem.hikayemle ilgilendiğin için teşekkürler.
sevgiyle kal

[acemi-sirine]

insanin kendi akrabasindan gelen olumsuzluk daha agir ve aci oluyor civciv

yaniii kendinde de arama sucu o ögretmeninde de, burada kimsede suc yok, sadece sen gercekten ne istedigini düsün....

ben basarmak istedim ve her olumsuzlugu hep bu istegimle notkalayabildim...

duygularimi paylasirken cok rahatim aglarken aglarim, gülerken gülerim ama sirlarimi bir türlü acabilme olanagi yakalayamadim ve bu yüzden deee

cok savaslar verdim ...

ama suclu aramak yerine bu olumsuz durumun icin bilkii sadece ne istedigini bak ve düsün ve sen eminimm kendin icin iyi olan ne varsa onu istiyorsun

ama bunu coook coook istekii olumsuzluklarla bas edebilesin

[ametist]

acemi-sirine Nickli Üyeden Alıntı

insanin kendi akrabasindan gelen olumsuzluk daha agir ve aci oluyor civciv

yaniii kendinde de arama sucu o ögretmeninde de, burada kimsede suc yok, sadece sen gercekten ne istedigini düsün....

ben basarmak istedim ve her olumsuzlugu hep bu istegimle notkalayabildim...

duygularimi paylasirken cok rahatim aglarken aglarim, gülerken gülerim ama sirlarimi bir türlü acabilme olanagi yakalayamadim ve bu yüzden deee

cok savaslar verdim ...

ama suclu aramak yerine bu olumsuz durumun icin bilkii sadece ne istedigini bak ve düsün ve sen eminimm kendin icin iyi olan ne varsa onu istiyorsun

ama bunu coook coook istekii olumsuzluklarla bas edebilesin

merhaba acemi-şirine.bence suçlu aradıkça,suçun ortasında kalan hep biz oluruz.mutlaka ki insanın yakınlarından gelen zararlar daha büyüktür.biçoğumuzun yaşadığı şeyler bunlar. yetişkin birinin , insanları suçlamak yerine bulundukları şartlardan ötürü böyle olduklarını ve onları olduğu şekilde kabul etmek gerektiğini düşünürsek ve zarar görmemek için kendimize kalkanlar oluşturursak daha yararlı olur.en azından sıkıntılarımızı bir nebze hafifletir.ama çocuklukta yaşanan olumsuz tecrübeler,refleks gibi hayatının ortasına kuruluyo.ne kadar atmaya çalışsan da,silinmesi bence çok zor.ben açıkçası olumsuzluklarımın silgisinin mp3lerde olduğunu düşünüyorum(özellikle suçluluk mp3'ü ).bilinçaltı temizliği yapmanın yaz da gelmişken tam sırası

[acemi-sirine]

güzel bi izlenimmm, sevindim super

basarilar

[ametist]

sağol acemi-şirine .gelişmelerden haberdar edicem

[acemi-sirine]

iyi haberlerini bekliyorum