Sizce sorunum???

[sewgim]

Tekrar merhaba,ben 27 yaşımdayım.Tanışma bölümünde yazmıştım,uzun süredir siteyi takip ediyorum ama çekirdek inancımı bulmaya çalışıyorum yardım eder misiniz?Çekirdek inancın bir tane oldugunu okudum bi süredir bilincaltımda gerilere gidiyorum ve beni etkileyen bir kaç olayı hatırlıyorum sürekli ama hala çözemedim.Birincisi kaç yaşımda oldugumu tam hatırlamıyorum ama sanırım 4-5 yaşlarındaydım(bazen bu kadar küçük yaştaki şeyleri insan hatırlar mı diyorum ama bazı olaylar hatırlanıyo herhalde)Annemin arkadaşlarından biri o zamanlar biriyle görüşüyomuş sevgilisi varmış annemde yanlarında gitmiş arkadasını yalnız bırakmamak için,hani birisi görürse ne der?Kızın ailesinden biri görmüş ve annemin arkadaşı tüm iyi niyetiyle onunla giden anneme iftira atarak sevgilisinin annemin sevgilisi oldugunu söylemiş ailesine ve bu babamın kulagına gidince babam delirmiş tabi.Tek hatırladıgım çok üzülerek söylüyorum ve ağlıyorum şu an bile sinirlerim bozuldu babamın eve elinde silahla gelip annemle kavga etmesi annemin ağlayıp kendini savunması.Gerisi mi?Yok hatırlamıyorum.Sadece korku.Sonuç olarak annemin suçsuzluğu öğrenilmiş arkadaşı vicdanına yenik düşmüş olacak ki anlatmış olayı.Ama ne olursa olsun o olay hala benim hafızamda kazılı durumda.Ben bu yüzden mi güvenemiyorum kimseye?Bu yüzden mi hala evli değilim...Korkudan mı? Ve unutamadığım ikinci olay ilkolkulda ders çalışan derslerine düşkün bi çocuk olmadım,bi gün annemle ders çalışırken ilkokul 1 yada 2 deydim galiba,hiç unutmuyorum yazıları yazamadıgım için annem çok sinirlenmiş ve kalemi ellerimin üzerine hafifce batırmıstı.Bu yaşıma kadar bir tokat bile yemedim ne annemden ne babamdan,annemde hep sevgisiyle büyüttü bizi.Şu an bile hala öper koklar sever,sevgisini hep belli eder,babam çok belli edemez ya da etmez ama sever.Yani annem beni sevmiyodu ondan yaptı,kızdı diyemiyorum.Bununla ilgili değersizlik hissi olabilir mi?Bir de kardeşim çok zekidir,daha 3 yaşındayken bile el becerileri gelişmiş neler yapardı,hala öyle,ders çalışmazdı ama hep taktir getirirdi,ben ünv. kazanamadım o kazandı,başarılı bi işi var benim işim yok,ailem hiç ayırmadı bizi o erkektir sen kızsın demedi.Acaba kardeşimle mi kıyaslıyorum kendimi o başarılı ailem seviyor taktir ediyor ama beni sevmiyolar mı diyorum bilinçaltımda ne yalan söyliyim arada düşünürdüm.Çekirdek inancım değersizlik olabilir mi?Biliyorum çok uzun oldu ama nolur yardım edin bana.

[Işıldayan Safir]

sewgim Nickli Üyeden Alıntı

Tekrar merhaba,ben 27 yaşımdayım.Tanışma bölümünde yazmıştım,uzun süredir siteyi takip ediyorum ama çekirdek inancımı bulmaya çalışıyorum yardım eder misiniz?Çekirdek inancın bir tane oldugunu okudum bi süredir bilincaltımda gerilere gidiyorum ve beni etkileyen bir kaç olayı hatırlıyorum sürekli ama hala çözemedim.Birincisi kaç yaşımda oldugumu tam hatırlamıyorum ama sanırım 4-5 yaşlarındaydım(bazen bu kadar küçük yaştaki şeyleri insan hatırlar mı diyorum ama bazı olaylar hatırlanıyo herhalde)Annemin arkadaşlarından biri o zamanlar biriyle görüşüyomuş sevgilisi varmış annemde yanlarında gitmiş arkadasını yalnız bırakmamak için,hani birisi görürse ne der?Kızın ailesinden biri görmüş ve annemin arkadaşı tüm iyi niyetiyle onunla giden anneme iftira atarak sevgilisinin annemin sevgilisi oldugunu söylemiş ailesine ve bu babamın kulagına gidince babam delirmiş tabi.Tek hatırladıgım çok üzülerek söylüyorum ve ağlıyorum şu an bile sinirlerim bozuldu babamın eve elinde silahla gelip annemle kavga etmesi annemin ağlayıp kendini savunması.Gerisi mi?Yok hatırlamıyorum.Sadece korku.Sonuç olarak annemin suçsuzluğu öğrenilmiş arkadaşı vicdanına yenik düşmüş olacak ki anlatmış olayı.Ama ne olursa olsun o olay hala benim hafızamda kazılı durumda.Ben bu yüzden mi güvenemiyorum kimseye?Bu yüzden mi hala evli değilim...Korkudan mı? Ve unutamadığım ikinci olay ilkolkulda ders çalışan derslerine düşkün bi çocuk olmadım,bi gün annemle ders çalışırken ilkokul 1 yada 2 deydim galiba,hiç unutmuyorum yazıları yazamadıgım için annem çok sinirlenmiş ve kalemi ellerimin üzerine hafifce batırmıstı.Bu yaşıma kadar bir tokat bile yemedim ne annemden ne babamdan,annemde hep sevgisiyle büyüttü bizi.Şu an bile hala öper koklar sever,sevgisini hep belli eder,babam çok belli edemez ya da etmez ama sever.Yani annem beni sevmiyodu ondan yaptı,kızdı diyemiyorum.Bununla ilgili değersizlik hissi olabilir mi?Bir de kardeşim çok zekidir,daha 3 yaşındayken bile el becerileri gelişmiş neler yapardı,hala öyle,ders çalışmazdı ama hep taktir getirirdi,ben ünv. kazanamadım o kazandı,başarılı bi işi var benim işim yok,ailem hiç ayırmadı bizi o erkektir sen kızsın demedi.Acaba kardeşimle mi kıyaslıyorum kendimi o başarılı ailem seviyor taktir ediyor ama beni sevmiyolar mı diyorum bilinçaltımda ne yalan söyliyim arada düşünürdüm.Çekirdek inancım değersizlik olabilir mi?Biliyorum çok uzun oldu ama nolur yardım edin bana.

Hoşgeldiniz yanımıza.

Öncelikle bu gibi konularda bir profesyonelden yardım almanız daha uygun olacaktır. Çünkü çekirdek inanç çalışması herkesin yapabileceği ve iki dakikada tespit edip bak senin inancın bu diyebileceği kadar basit bir şey değildir. Burada yapabileceğimiz yorumlar sadece "yorum" olabilir. Size farklı bakış açıları sunabiliriz. Çekirdek inanç tespiti için Abdullah Canıtez ile iletişim kurabilirsiniz. Bu konuda danışabileceğiniz en iyi isimdir.

Fikir almak istediğiniz için naçizane fikrimi belirtmek istiyorum. Değersizlik inancından ziyade değersizlik duygusuna inanıyorum ben. Her insanın sevildiğini ve karşısındaki insanların ona değer verdiğini hissettiren belli davranış kalıpları vardır. Bu kişiden kişiye göre değişir. Dolayısıyla herkesin sizi sevdiğini ve onlar için değerli olduğunuzu hissedemeyebilirsiniz. Bu tabii ki sevilmediğiniz anlamına gelmez. Hepimizin hayatında bu duyguyu yaşadığı zamanlar olmuştur.

Değersizlik şeklinde bir çekirdek inancınız olduğunu düşünmüyorum. Kıyaslama yaptığınız doğru. Bunu aileniz de yapıyor mu bilemem ancak kendinizi küçük gördüğünüzü düşünüyorum. O yaptı ben yapamadım, o kazandı ben kazanamadım, o çalışıyor ben çalışmıyorum gibi. Öncelikle farkedilmesi gereken şey ebeveynlerin çocuklarını dünyaya getirirken onlardan bir beklentileri olmaması. Sizin çok daha iyi yerlerde olmanızı isteyeceklerdir ancak bunları sizin hem maddi hem de manevi olarak daha iyi bir yaşam sürdürmeniz için isterler. Dolayısıyla size verdikleri değerle bu konunun bir bağlantısı yok. Ama sizin kendinize verdiğiniz değerle şuanki konumunuz arasında bir bağlantı kurduğunuzu düşünüyorum.

Çok lafı dolandırmak da istemiyorum. Zaten anne sevgisiyle büyümüşsünüz, babanız fazla sevgisini belli etmese de sevildiğinizin çok iyi farkındasınız. Ama siz kendinize değer veriyor musunuz onu bilemiyorum. Bildiğim tek şey çekirdek inancınızın bu olamayacağı. Bir de "taktir" kelimesinin anlamı "damıtmak"tır. Bunu da eklemek isterim. :)

Güvensizlik konusunda bahsettiğiniz olay etkili olmuş olabilir. Hatta yaşamınızın başka noktalarında da sizi etkilemiş olabilir. Bahsettiğiniz değersizlik inancından daha önemli gördüm ben. Bu gibi bir durum sadece insanlara değil hayata da güven duymamak gibi bir sonuç doğurmuş olabilir. Dolayısıyla yaşadığınız hayatı şuanınızı güvenli gördüğünüz için bunu koruma iç güdüsüyle hareket ediyor ve gelişmekten korkuyor olabilirsiniz. Çünkü gelecek belirsiz, insanları tanımıyoruz ve ne olacağını, ne yaşayacağımızı hiçbirimiz bilemiyoruz. Bazı noktalarda kendime benzettim anlattıklarınızı. Benim çekirdek inancım büyümek ve gelişmekten korkmaktı. Sizinki de budur diyemem ama yazdıklarınızdan yola çıkarak en azından buna benzer bir çekirdek inancınız olabileceğini düşünüyorum. Belki de çok farklı bir yerde arıyoruzdur inancınızı bilemeyiz. Benim söyleyeceklerim bu kadar.

Sevgiler.

[sewgim]

Teşekkür ederim,söylediğiniz yaptıgınız yorumlar benim için çok değerli.'Dolayısıyla yaşadığınız hayatı şuanınızı güvenli gördüğünüz için bunu koruma iç güdüsüyle hareket ediyor ve gelişmekten korkuyor olabilirsiniz. Çünkü gelecek belirsiz insanları tanımıyoruz ve ne olacağınıne yaşayacağımızı hiçbirimiz bilemiyoruz. Bazı noktalarda kendime benzettim anlattıklarınızı. Benim çekirdek inancım büyümek ve gelişmekten korkmaktı. Sizinki de budur diyemem ama yazdıklarınızdan yola çıkarak en azından buna benzer bir çekirdek inancınız olabileceğini düşünüyorum.'' demişsiniz.Büyük ihtimalle haklısınız ama ben bunu kendime itiraf edemiyorum herhalde ya da etmek istemiyorum.Güvendeyim böyle,büyümeyi reddediyorum galiba iyiyim ya böyle...Peki ama bunun için olumlama mı yapmam gerek?Yapacağım olumlamalar korkuyla mı güvenle mi ilgili olmalı daha çok?

[Işıldayan Safir]

sewgim Nickli Üyeden Alıntı

Teşekkür ederim,''Dolayısıyla yaşadığınız hayatı şuanınızı güvenli gördüğünüz için bunu koruma iç güdüsüyle hareket ediyor ve gelişmekten korkuyor olabilirsiniz. Çünkü gelecek belirsiz insanları tanımıyoruz ve ne olacağınıne yaşayacağımızı hiçbirimiz bilemiyoruz. Bazı noktalarda kendime benzettim anlattıklarınızı. Benim çekirdek inancım büyümek ve gelişmekten korkmaktı. Sizinki de budur diyemem ama yazdıklarınızdan yola çıkarak en azından buna benzer bir çekirdek inancınız olabileceğini düşünüyorum.'' demişsiniz.Büyük ihtimalle haklısınız ama ben bunu kendime itiraf edemiyorum herhalde ya da etmek istemiyorum.Güvendeyim böyle,büyümeyi reddediyorum galiba iyiyim ya böyle...Peki ama bunun için olumlama mı yapmam gerek?Yapacağım olumlamalar korkuyla mı güvenle mi ilgili olmalı daha çok?

Soruya soruyla karşılık vermek gibi olacak kusura bakmayın bunun için ama yalnızlık hakkında ne düşündüğünüzü merak ediyorum. Tek başınıza bir şeyler yapmakla ilgili... Yalnız başına dışarı çıkmak, bir sinema ya da tiyatroya vs. gitmekle ya da tek başınıza başka sosyal faaliyetlere katılmakla alakalı olarak nasıl hareket edersiniz?

[sewgim]

Estrfrllah,bu soruyu görünce yine kendime itiraf etmediğim bişey oldugunu düşündüm.Açıkcası tek başıma sinemaya,tiyatroya,alışverişe falan gitmem,(ufak tefek şeyler hariç)hatta acaba sosyal fobim mi var diye düşündüm telkin indirdim dinledim bi süre.Bunları yaparken ya arkadaş(lar)ım olur yanımda ya annem.Tek başıma bişey yapmayı sevmiyorum dedim hep,sanırım yalan söylemişim kendime.Şu an bunları yazmak öyle zor geliyo ki bana,birbirimizi tanımadıgımız halde.Bir de annemle arkadaş gibiyiz,heryere genelde birlikte gideriz alışveriz gezme vs,hadi şuraya gidelim dediğinde ayrı gezelim yeter diyemiyorum,sadece bazen ima ediyorum,kırmadan canım istemiyo diyorum gitmiyorum ama sonra da annesi olmayıp anneleriyle gezmek isteyen insanları düşününce suçluluk hissediyorum.Anneme mi bağımlıyım,yalnız kalmaktan mı korkuyorum bilmiyorum.Herşeyimi anlatırım konuşuruz ama bazen de acaba sınırları mı koyamadım diyorum.

[Işıldayan Safir]

sewgim Nickli Üyeden Alıntı

Estrfrllah,bu soruyu görünce yine kendime itiraf etmediğim bişey oldugunu düşündüm.Açıkcası tek başıma sinemaya,tiyatroya,alışverişe falan gitmem,(ufak tefek şeyler hariç)hatta acaba sosyal fobim mi var diye düşündüm telkin indirdim dinledim bi süre.Bunları yaparken ya arkadaş(lar)ım olur yanımda ya annem.Tek başıma bişey yapmayı sevmiyorum dedim hep,sanırım yalan söylemişim kendime.Şu an bunları yazmak öyle zor geliyo ki bana,birbirimizi tanımadıgımız halde.Bir de annemle arkadaş gibiyiz,heryere genelde birlikte gideriz alışveriz gezme vs,hadi şuraya gidelim dediğinde ayrı gezelim yeter diyemiyorum,sadece bazen ima ediyorum,kırmadan canım istemiyo diyorum gitmiyorum ama sonra da annesi olmayıp anneleriyle gezmek isteyen insanları düşününce suçluluk hissediyorum.Anneme mi bağımlıyım,yalnız kalmaktan mı korkuyorum bilmiyorum.Herşeyimi anlatırım konuşuruz ama bazen de acaba sınırları mı koyamadım diyorum.

Tam düşündüğüm gibi. :)

Ne yapmam gerekir demiştiniz ya işte buradan başlamanızı öneririm. Kendine yeterlilik çok önemli bir duygu. Bunu öğrenmeniz gerekiyor. Çünkü her zaman yanınızda sizi seven ve destekleyen, ihtiyacınız olan her durumda yardımınıza koşacak insanları bulamazsınız. O nedenle kendinize yetmeyi ve önce kendinize güvenmeyi öğrenmelisiniz. En iyi arkadaşınız kendinizsiniz. Dolayısıyla ilk olarak kendinizi tanımanız ve kendinize vakit ayırmanız gerekir.

Bence şuan evli olmamanız da olumlu bir durum. Çünkü bu durumda yaşayacağınız bir ilişkinin sağlıklı olmayacağını düşünüyorum sıradan bir flört dahi olsa. Bir koruma duvarı oluşturmuşsunuz ve ondan dışarı çıkmıyorsunuz gibi gördüm şimdilik anlattıklarınızdan yola çıkarak. Dolayısıyla hayatınıza girecek bir erkekle de yaşayacağınız ilişki bağlılığa değil bağımlılığa dönük olacaktır. Bunu dönüştürmek sizin elinizde.

Yalnızlık korkusu da temelde kişinin kendini güvende hissetmemesine dayanır. Kendine inanan ve kendini koruyabileceğini düşünen bir insan başkalarına ihtiyaç duymaz. Bir de yalnızlıktan korkan insan kalabalık bir ortamda bile kendini yalnız hissedebilir. Onun dışında örnek vererek açıklayayım. Issız bir otobüs durağında korkarak beklerken durağa başka biri gelse hiç tanımadığı onun varlığı bile o kişiyi rahatlatabilir. Bu çok basit bir örnek ama hayatta da böyledir. Aynı örnek evliliklerde de geçerli olabiliyor. Belki ona zarar verecek ya da hiç uyuşamayacağı ve mutsuz olacağı biri ama o bu ihtimali reddeder. :)

Ne zaman kendinizi kabul ederseniz ve güvenirseniz, kendine yetebilen bir insan olursanız o zaman her anlamda hayatınızda daha doğru adımlar atabileceğinizi düşünüyorum. Değersizlik inancınız olduğunu da kabul ediyorum. Ancak bu çekirdek inancınız değil. Birçok inancınızdan yalnızca bir tanesi. Ama siz kendinizi değersiz görüyorsunuz aslında başkaları sizi değersiz görmüyor. Dolayısıyla -tahmin ediyorum yine- başkalarından çok beklenti içinde olan bir yapınız da olabilir günlük yaşantınızda... Beklentiden kastım sevgi, ilgi, güven gibi duygular... Beklediklerinizi siz kendinize sağlıyor musunuz? bir de o kısma bakın derim.

Sevgiler.

[sewgim]

Ah sevgili zerynthia,tespitleriniz nasıl da doğru.Şu değersizlik kelimelerini görünce bile gözlerim doldu desem!Bence şuan evli olmamanız da olumlu bir durum. Çünkü bu durumda yaşayacağınız bir ilişkinin sağlıklı olmayacağını düşünüyorum sıradan bir flört dahi olsa. Bir koruma duvarı oluşturmuşsunuz ve ondan dışarı çıkmıyorsunuz gibi gördüm şimdilik anlattıklarınızdan yola çıkarak. Dolayısıyla hayatınıza girecek bir erkekle de yaşayacağınız ilişki bağlılığa değil bağımlılığa dönük olacaktır. Bunu dönüştürmek sizin elinizde.
Gerçekten şimdiye kadar hiç bir ilişkim yolunda gitmedi,hep iyi güzel derken tepetaklak oldu herşey.Sağlıklı değillerdi doğru.Sevgi ve ilgi beklediğim de gerçek.Umduğum ilgiyi göremeyince iyice değersiz hissediyorum belki.Nolur kusura bakmayın çok meşgul ettim sizi ama inanın öyle rahatladım ki bunları yazınca bile.Peki şimdi ne yapmamı önerirsiniz?Olumlama,olumsuzlama,meditasyon,telkin ?Gerçi yaklaşık 5 aydır telkin dinliyorum ona ilave olarak ne yapabilirim?Önerebileceğiniz olumlamalar vs var mıdır?

[Işıldayan Safir]

sewgim Nickli Üyeden Alıntı

Ah sevgili zerynthia,tespitleriniz nasıl da doğru.Şu değersizlik kelimelerini görünce bile gözlerim doldu desem!Bence şuan evli olmamanız da olumlu bir durum. Çünkü bu durumda yaşayacağınız bir ilişkinin sağlıklı olmayacağını düşünüyorum sıradan bir flört dahi olsa. Bir koruma duvarı oluşturmuşsunuz ve ondan dışarı çıkmıyorsunuz gibi gördüm şimdilik anlattıklarınızdan yola çıkarak. Dolayısıyla hayatınıza girecek bir erkekle de yaşayacağınız ilişki bağlılığa değil bağımlılığa dönük olacaktır. Bunu dönüştürmek sizin elinizde.
Gerçekten şimdiye kadar hiç bir ilişkim yolunda gitmedi,hep iyi güzel derken tepetaklak oldu herşey.Sağlıklı değillerdi doğru.Sevgi ve ilgi beklediğim de gerçek.Umduğum ilgiyi göremeyince iyice değersiz hissediyorum belki.Nolur kusura bakmayın çok meşgul ettim sizi ama inanın öyle rahatladım ki bunları yazınca bile.Peki şimdi ne yapmamı önerirsiniz?Olumlama,olumsuzlama,meditasyon,telkin ?Gerçi yaklaşık 5 aydır telkin dinliyorum ona ilave olarak ne yapabilirim?Önerebileceğiniz olumlamalar vs var mıdır?

Yalnız bir şeyler yapmanız hakkındaki düşüncenizi özellikle almak istedim. Çünkü buradan çok fazla fikir edindim. İşe buradan başlamanızı öneriyorum az önce de dediğim gibi. Bulunduğunuz şehire göre katılacağınız aktivitelerde değişebilir tabii ancak en azından tek kişilik bir tiyatro ya da sinema bileti alabilirsiniz ve tek başınıza güzel bir gün geçirebilirsiniz. Meditasyon ve olumlamalar da yapabilirsiniz. Yeniliklere çok açık olmayan biri iseniz tüm bu konuştuklarımıza ek olarak aşağıda linkini verdiğim meditasyonu yapabilirsiniz. (Linkte hem metni hem de indirme linki bulunmaktadır.)

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tasyonlar.html

Affedemediğiniz kişi ve olayları affetmek için en başta da kendinizi -kendinizi değersiz görmenizle alakalı- affetmeniz için Özlem Şahin'in hazırladığı aşağıda indirme linkini vermiş olduğum affetme meditasyonunu temin edebilir ve düzenli yapabilirsiniz.

http://www.kusadasicomputer.com/haya...editasyonu.zip

Aşağıdaki linklerde de çok işinize yarayacak olumlamalara ulaşabilirsiniz.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...alintilar.html

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...umlamalar.html

Yine aşağıda sevgi ile ilgili yalnızca evlilik için değil diğer ilişkilere de ışık tutabilecek bilgiler bulunmakta okumanızı tavsiye ederim.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...evgi-dili.html

Büyümenize ve gelişmenize katkısı olması için İçindeki Devi Uyandır kitabından yaptığım alıntılar da size çok yardımcı olacaktır.

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...alintilar.html

Sevgiler.

[sewgim]

Çok teşekkür ediyorum Zerynthia.Olumlamalarıma hemen yarın başlıyorum.Tek başıma bişeyler yapmaya da oturduğum şehre gidince.Şu an kuzenimdeyim çünkü ve bu ara yalnız bişeyler yapamayacağım.Önerileriniz ve yorumlarınız için tekrar teşekkürler.