[kumsal1980]

Güneşin o ilk doğuş anına en son ne zaman tanık oldun insanoğlu? Taptaze ışıklarının tüm vücuduna yayılmasını ne zaman izledin kendinde? Bir sonbahar sabahı o ılıklığı ne zaman hissettin yüreğinde? Bizler aslında bize her günün bir lütuf olduğunu anlamayacak kadar duyarsız bir şekilde geçip gidiyoruz bu hayattan. Hanginiz sabah gözünü açtığında şunu dünyaya tekrarlıyor: "Bugün özel bir gün çünkü ben bugün de yaşıyorum. Gözlerim açık, ilk nefesimi bilinçli bir şekilde çektim içime. Bu bir ayrıcalık! Bugün özel bir gün, evet, bugün bana bir gün daha yaşama şansı verildi..." İnsan yaşamında ne sorunlar var ama biz o kazağı alamadık diye bütün günü o güzelim ruhumuza ve bedenimize azap çektirmekle geçiriyoruz veya sevgilimiz sevgimizin yüceliğini anlamadı diye kahroluyoruz veya sular kesildi diye, hava soğudu diye bütün gün kendimize ve sevdiklerimize surat asıyoruz. Bir de şöyle düşünelim: Siz başlı başına bir yaşamsınız ve hayatta telâfi edilemeyecek tek şey ölümdür. Sular elbette gelecektir. Soğuk hava için biraz daha sıkı giyinebiliriz. Sevgiliniz sizi anlamıyorsa aslında sevdanıza layık olmadığını pekalâ algılayabilirsin... Peki, bu hayata ne zaman gülümseyeceksin? Ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın? En sevdiğin çiçeği neden hâlâ başkalarından bekliyorsun? Bugün kendine niye o çiçeği almıyorsun? Neden miskinliğinden bir sabah ödün verip de doğanın uyanışına kendini şahit etmiyorsun? Unutma ki bu hayatı güzelleştirecek olan da, çekilmez hale getirecek olan da sensin. Sakın başkalarını suçlama... Haydi artık her sabah yüreğine kocaman gülümsemelerle dolu bir nefes çek ve bütün gün verdiğin her nefesin içine bu gülümsemelerden katarak etrafındaki tüm canlı varlıkları varlığından haberdar et. Hayata öylesine gelme ve de öylesine gitme. Unutma ki bir ağacın gövdesine sarıldığında onun kalp atışlarını duyabilecek kadar duyarlı yaşamak senin elinde. Her ne olursa olsun, tanı veya tanıma ama günaydınını ve gülümsemeni hiçbir canlıdan eksik etme. Unutma sen bu dünyada başlı başına bir yaşamsın ve bu yüzden bile varlığın çok özel....
Evet insanoğlu, bugün YAŞAMAYA VAR MISIN
alıntı...

[derya88]

harika bir yazı.... evet yaşamaya varımmmm

[cymbella]

kumsal yazını okuyunca bugün beni gerçekten çok etkileyen o olay yine aklıma geldi.yazıyla gerçekten çok alakalı buldum.iki gündür tanıdığım bir hocamdan bahsetmek istedim.bu hocamız okadar cici okadar sevgi dolu ki sanki yıllardır tanışıyoruz gibi hissediyorum bakışlarıyla sözleriyle sevigisiyle sarmalayıveriyor insanı.bir de müthiş bir enerjisi var yani ne bir yorulmaktır,ne bir kızmaktır,en ufak bir olumsuz enerji yok.derste kah şarkılar söyleyen kah taklitler yapan cıvıl cıvıl bir insan.bugün ders arasında sohbet ederken dudaklarından dökülüveren ben lösemiyim cümlesiyle donup kaldım.inanılmaz bi durum hala da inanamıyorum,inanamadığım mevzu da ben neler için kendimi üzüyorum hocam ne için kendini üzmüyor sallamıyor bile.sağlık daha ötesi yok ve hala da taş gibi ayakta hala bizlere faydalı olmanın derdinde ve hala büyük bir sevgiyle kuzucuklarım diyebiliyor ve hala bizim için doktorlarına direniyor ve hala şarkı söylüyor ve hala sevgi dolu ve hala gülebiliyor ve ben onu ne kadar takdir etsem azdır.Allah acil şifalar versin

[kumsal1980]

Allah acil şifalar versin.Valla takdir edilmeyecek gibi değil.Çoğumuz sağlık sorunumuz olmadığı halde yaşayan ölü gibiyiz.Yazın için çok teşekkür ederim.Şimdi biraz sıkıntılıydım iyi geldi.Evet bizim gerçekten üzüldüğümüz şeyler büyütülecek şeyler mi? Değil tabi ki farkında olup hayatın yaşamak en güzeli.Tekrar teşekkür ederim...

[cymbella]

valla kumsal içimi mi okudun naptın ben de şimdi dalgınlıkla ve farkında olamamakla ilgili bir konu açmıştım.