YAŞAMIN YANKISI

[cansuyu]

Adamın biri sevdiğinle “bir” güzellik yaşamış…
Gönlünden... sevgilisinin her bir güzelliğini biriktirmesi geçmiş.
Gönüller bir olunca, düşlenenler düşlükten çıkıp gerçek olurlarmış zaten...
Bir güzellik, bir güzellik daha derken güzellik kabı taşarcasına doluvermiş.
Gün geldiğinde bir burukluk, bir keyifsizlik, bir patavatsızlık yaşanmış.
Sevgili bir kol darbesiyle “bin” güzelliği döküvermiş “bir” kırgınlığın üzerine…
Yıkayıvermiş kırgınlığı.
Yıkamış yıkamasına ama … ne kırgınlık tam aklanmış,
ne de elde bir başkasını aklayacak güzellik kalmış…!

Gökten elmalar düşmüş…
Güzellikleri ölçüsünce abartıp biriktirebilenlere,
kırgınlıkları ise hiç görmezden gelebilenlerin başına…

[cansuyu]

Genç bir çift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine taşınmışlar. Sabah kahvaltı yaparlarken, komşu da çamaşırları asıyormuş.
Kadın kocasına ´ Bak, çamaşırları yeterince temiz değil, çamaşır yıkamayı bilmiyor, belki de doğru sabunu kullanmıyor.´ demiş.
Kocası ona bakmış, hiçbir şey söylememiş, kahvaltısına devam etmiş. Kadın, komşusunun çamaşır astığını gördüğü her sabah aynı yorumu yapmaya devam etmiş. Bir ay kadar sonra, bir sabah, komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok şaşırmış
´Bak´ demiş kocasına ´ Çamaşır yıkamayı öğrendi sonunda, merak ediyorum, kim öğretti acaba ?´
´Ben bu sabah biraz erken kalkıp bizim camları sildim´
diye cevap vermiş kocası.

[cansuyu]

Zengin bir adam "mercedes" arabası ile şehirdeki dar bir yoldan geçiyordu.
Birden, yoluna aniden fırlayarak elindeki taşı arabasına atan bir çocuk gördü.
Kapısına çarpan taşın sesi ile ani fren yapınca, arabası kaldırım taşına
çarparak durabildi.
Adam öfke ile arabadan fırlayıp, taş atan çocuğu kolundan tutarak sarsmaya
ve “Sen ne yapıyorsun serseri, bak arabamı ne hale getirdin” diyerek
bağırmaya başladı.
Üzgün ve suçlu tavır içindeki çocuk “Amca lütfen kızma, sizden önce geçen
arabalara durmaları için işaret ettim, arabaların hiç biri durmayınca, sizin arabaya taş attım” dedi.
Ve, gözyaşları içinde, kenarda devrilmiş duran bir tekerlekli özürlü arabasını ve o arabadan düşerek yerde yatan birisini göstererek “Ağabeyim yürüyemiyor, onu tekerlekli arabası ile gezdirirken, kayıp devrildi. Ağabeyim yere düştü, kaldırmaya gücüm yetmedi, gelen geçen kimse de yok, siz onu yerden kaldırıp tekerlekli arabasına tekrar oturtmama yardım eder misiniz” dedi..
Zengin adam, ne diyeceğini bilemeden, boğazındaki düğümden yutkunarak
kurtulmaya çalışarak, yerde yatan çocuğun yanına gitti, onu kaldırıp tekerlekli arabasına oturttu ve cebinden temiz bir mendil çıkararak bacağındaki kanları sildi.
Küçük çocuk abisini tekerlekli arabasıyla alıp giderken, hiçbir şey söyleyeme-den arkalarından bakakaldı. Arabasına döndüğünde, çocuğun attığı taşın, arabasının kapısında bıraktığı oyuk şeklindeki DERİN İZİ gördü. Ve zengin adam, bu derin taş izini hiçbir zaman tamir ettirmedi. Arabadaki bu taş izini şu mesajı hiç unutmamak için sakladı:
“Hiçbir zaman, yaşamın içinden, birilerinin seni durdurmak ve dikkatini çekmek için TAŞ ATMAYA mecbur kalacağı kadar HIZLI geçme...

alıntı

[cansuyu]

Jerry, çevresindekilerin çok sevdiği insanlardan biriydi. Keyfi her zaman yerindeydi. Her zaman söyleyecek olumlu bir şey bulurdu. Hatta bazen etrafındakileri çıldırtırdı bile, "Bu adam, bu halde nasıl bu kadar iyimser olabiliyor" diye. Birisi nasıl olduğunu sorsa, "Bomba gibiyim" diye yanıt verirdi hep... "Bomba gibiyim". Jerry bir doğal motivasyoncuydu. Yanında çalışanlardan biri, o gün, kötü bir günündeyse, Jerry yanına koşar, duruma nasıl olumlu bakılacağını anlatırdı. Bu tarzı fena halde düşündürüyordu beni. Bir gün Jerry'ye gittim,"Anlayamıyorum" dedim. "Nasıl oluyor da, her zaman, her koşulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun,nasıl başarıyorsun bunu?" "Her sabah kalktığımda kendi kendime, Jerry bugün iki seçimin var, Havan ya iyi olacak ya kötü derim. Havamın iyi olmasını seçerim. Kötü bir şey olduğunda yine iki seçimim var. Kurban olmak ya da ders almak. Ben başıma gelen kötü şeylerden ders almayı seçerim. Birisi bana bir şeyden şikayete geldiğinde, yine iki secimim var. "şikayetini kabul etmek ya da ona hayatin olumlu yanlarını göstermek. Ben hayatın olumlu yanını seçerim. "Yok yahu" diye protesto ettim. "Bu kadar kolay yani" "Evet kolay" dedi Jerry. "Hayat seçimlerden ibarettir. Her durumda bir secim vardır. Sen her durumda nasıl davranacağını seçersin. Sen insanların enin tavrından nasıl etkileneceklerini seçersin. Yani sen, hayatını nası yasayacağını seçersin." Jerry'nin sözleri beni oldukça etkiledi.Onu uzun yıllar görmedim. Ama, hayatımdaki talihsiz olaylara dövünmek yerine, seçim yapmayı tercih ettiğimde hep onu hatırladım. Yıllar sonra Jerry'nin başına çok tatsız bir olay geldi. Soygun için gelen hırsızlar, paniğe kapılıp, Jerry'yi delik deşik etmişler...Ameliyatı 18 saat sürmüş, haftalarca yoğun bakımda kalmış. Taburcu edildiğinde, kurşunların bazıları hala vücudundaymış. Ben onu olaydan altı ay sonra gördüm."Nasılsın?" diye sorduğumda, "bomba gibiyim" dedi. "Bomba gibi..." "Olay sırasında neler düşündün Jerry" dedim. "Yerde yatarken, iki seçimim var diye düşündüm. Ya yaşamayı seçecektim ya ölümü. Ben yaşamayı seçtim" "Korkmadın mı, şuurunu kaybetmedin mi?"

"Ambulansla gelen sağlık görevlileri harika insanlardı. Bana hep "iyileşeceksin merak etme" dediler. Ama acil servisin koridorlarında sedyemi hızla sürerlerken doktorların ve hemşirelerin yüzündeki ifadeyi görünce ilk defa korktum. Bu gözler bana "Bu adam olmuş" diyordu... Bir şeyler yapmazsam, biraz sonra ölü bir adam olacaktım gerçekten..." "Ne yaptın" diye merakla sordum "Kocaman bir hemşire yanıma yaklaştı ve herhangi bir şeye alerjim olup olmadığını sordu. "Evet" diye yanıt verdim..."Var..." doktorlar ve hemşireler, merakla sustular. Derin bir nefes alarak kendimi topladım ve bağırdım: "Benim kurşunlara alerjim var!" Doktorlar ve hemşireler gülmeye başladılar. Tekrar bağırdım..."Ben yaşamayı seçtim. Beni bir canlı gibi ameliyat edin, otopsi yapar gibi değil..." Jerry, sadece doktorların büyük ustalıkları sayesinde değil, kendi olumlu tavrının büyük katkısı ile yaşadı. Yaşaması bana iyi bir ders oldu. Her gün, hayatımızı dolu dolu yaşamayı seçme şansımız ve hakkımız olduğunu ondan öğrendim... Ve her şeyin kendi seçimimize bağlı olduğunu...

Bu yazıyı okudunuz. Şimdi iki seçiminiz var;

1-Unutup gitmek

2-Kopyalayıp saklamak, fotokopisini çıkarıp, dostlarınıza dağıtmak ve bomba gibi olmak ....

[cansuyu]

Uzun yıllar önce Çinde Li-Li adlı bir kız evlenir ve aynı evde kocası ve kaynanası ile birlikte yaşamaya başlar. Lakin kısa bir süre sonra kayınvalidesi ile geçinmenin çok zor olduğunu anlar.İkisininde kişiliği tamamen farklıdır buda onların sık sık kavga edip tartışmalarına yol açar. Bu Çin geleneklerine göre hoş bir davranış değildir ve çevrenin oldukça tepkisini alır.
Birkaç ay sonra bitmez tükenmez gelin kaynana kavgalarından ev onun ve kayınvalidesi ile arada kalan esi icinde cehennem haline gelmistir. Artık birşeyler yapmak gerektiğine inanan genç kadın doğru babasının eski bir arkadaşı olan baharatcıya koşar ve derdini anlatır. Yaşlı adam ona bitkilerden yaptığı bir ilaç hazırlar ve bunu 3 ay boyunca hergün azar azar kaynanası için yaptığı yemeklerin içine koymasını söyler. Zehir az az verilecek , böylece onu gelininin öldürdüğü belli olmayacaktır.
Yaşlı adam genç kadına kimsenin ve eşinin şüphelenmemesi için kaynanasına çok iyi davranmasını ona en güzel yemekleri yapmasını söyler. Sevinç içinde eve donen Li-Li yaşlı adamın dediklerini aynen uygular .
Hergün en güzel yemekleri yaparak kaynanasının tabağına azar azar zehiri damlatıyordu. Kimseler şüphelenmesin diyede ona çok iyi davranıyordu. Bir süre sonra kayınvalideside çok değişmişti ve ona kendi kızı gibi davranıyordu. Evde artık barış rüzgarları esiyordu. Genç kadın kendisini ağır bir yük altında hissetti yaptiklarından pişman bir vaziyette baharatcı dükkanının yolunu tuttu ve yaşlı adama şu ana kadar kaynanasına verdiği zehirleri onun kanından temizleyecek bir iksir için yalvardı, Yaşlı kadının ölmesini artık istemiyordu. Yaşlı adam yaşlı gözlerle karşısında konuşup duran Li-Li ye baktı ve kahkahalarla gülmeye başladı. Sevgili Li-Li dedi ; Sana verdiklerim sadece vitaminlerdi. Olsa olsa kayınvalideni sadece daha da güçlendirdin hepsi bundan ibaret. Gercek zehir ise senin beyninde olandı. Sen ona iyi davrandıkca oda dağıldı ve yerini sevgiye bıraktı böylece siz gerçek bir ana kız oldunuz dedi. Eski bir Çin atasozu şöyle der ; Gül veren elde gül kokusu kalır. Sevilen insan sevgisini insanlara veren insandır.

alıntı

[cansuyu]

Karanlığa uzun süre bakarsanız, karanlık da sizin içinize bakmaya başlar.



FREDERICK NIETZSCHE

[cansuyu]

Öğrenmek,
gerçekten ne bildiğimizi keşfetmemizdir.
Yapmak,
bildiğimizi göstermemizdir.
Öğretmek,
başkalarına en az bizim kadar iyi bildiklerini hatırlatmamızdır.
Bu hayatta hepimiz birer öğrenci, öğretmen ve uygulayıcıyız.

Richard Bach

[cansuyu]

şu eşruhemicim :))
kendisine epey hipertansiyon ve dolayısıyla beyin kanamasını hatırlatacak bir akşam yaşamış.. kendisi aynı zamanda obsesif, panik atak hastası ve sınırda kişilik bozukluğu gösteriyor :) endişesi, daha sonraki şikayetlerinin önüne geçmişti..aslında itiraf etmeliyim ben de endişelendim.. deneyimlerimiz hep tetikte.. ve babamı böyle yitirdim.. ancak onu hem endişelendirmemek hem de hastaneye götürmek imkansız. gün boyu iyiydi , tansiyon kontrolünde tuttum.. hastaneye gitmeye ikna edemedim..
zaten doktorlara da güveni yoktur hayatta hiçbirşeye olmadığı gibi..
üstünde daha önce doğru dürüst çalışmamıştım ama temel prensipleri biliyordum .. eft uyguladım kendisine.. bana inanır, ben birşey yapıyorsam doğrudur ona göre.. itiraz etmedi. endişesi önce 4 düzeyine düştü. 3. tur da silindi..
kendisinden çok ben şaşkındım..o kendisine bir şekilde telkin yapmak bu ve olumlu sonuç almak diye düşündü.
ona eft nin temelini kısaca özetledim. meridyenlerden ve çakralardaki enerji tıkanıklığından sözettim. ionu herşeye ikna etmek için çokça uğraşmam gerekir.
sonra bir an düşündüm..evrendeki meridyenlerde hepimiz birer çakrayız.. ve bizdeki birindeki tıkanıklılık tüm evrenin enerji akışını etkiliyor.
sanırım hepimiz, kendimizdeki, ve saptayabildiğimiz çakralardaki tıkanıklığı gidermeye mecburuz.. yoksa evrenden bize de enerji yansıyamayacak...

[cansuyu]

Cogaltan olmadan da cogalacaksin..
Bir cogaltana ihtiyac duymadan..
Cogaltan olmadan da yaşadın cunku..
Cok cogaltmicaksin,o daha as cogaltirsa kirilirsin cunku:)
Cok cogaltmayinca,cok cogaltilmazsin hem..
Telefonun,kart vizitin,evin araban cogaltmicak seni,
Hafta elin ayagin bile cogaltmayacak seni..
Senin degil gibi davranicaksin..
Cok cogaltan olmayacak mesela etrafinda,paldir kuldur yuruyeceksin
Yine de bir seyler cogaltacaksa seni yagmur sonrasi gokkusagi,bir yaslinin tebessumu,bir cocugun curuk disleri,gokyuzunde yuruyen bulutlar cogaltacak seni..
Illede bir seyleri cogaltacaksan renkleri cogaltacaksin,,
Mesela nar rengi senin rengin olacak,yarin sariya katacaksin..
Cok cogalmadan,cok cogaltmadan yasiyacaksin..
Hem her an azalicak gibi,hem yarin cogalicak gibi hayat..
Ne cogu alcaksin,ne cogu vereceksin,Ilisik yasayarak

[cansuyu]

Bir röportaj esnasında gazeteci sorar:

Bu kadar uzun süre yaşamayı, bu yaşta böyle sağlıklı ve dinç kalmayı, her şeye rağmen hayata gülümseten gözlerle bakabilmeyi neye borçlusunuz acaba?
102 yaşına girmiş olan adam bu soruya şöyle yanıt verir:
Her gün erkenden yatağımdan kalkar, pencerenin önüne gidip bir iki dakika dışarıyı seyrederim. Hava ister güneşli, ister yağmurlu, ister soğuk, ister sıcak olsun kendi kendime şunları söylerim:

Bu, tam benim istediğim gibi muhteşem bir gün!...

Güzellik, görenin gözündedir...

M. Hungerford