arkadaşlık

[perpendicularis]

sizce arkdşlık nedir? arkdş olmak içn ne gerekir? fedakarlık yapmak nereye kdr?

Ben arkadaşlığın varlığına inanmıyorum. Belkide hiç arkadaşım olmadığı için böyle düşünüyorumdur. Arkadaş deyince aklıma çıkarcı, amaçları için karşıdakini kullanan, sadece kendini düşünen, bencil, iyi gibi görünen ama aslında çok kötü olan insanlar aklıma geliyor... :D Bence gerçek dostlar vardır. Onada herkes sahip olmaz. Hep şunu derim "İnsanlar bir anne birde babaya sahip olurlar ama gerçek bir dosta asla sahip olamayabilirler."

Eğer gerçek bir dostunuz varsa ona sonsuz fedakarlıkta bulunabilirsiniz çünkü oda sizin için aynı şeyi yapacaktır..

[perpendicularis]

ben de artık insanlarn sadece kendi çıkarları içn birileryle birlkte olduğuna daha inanır oldum. ama bi düşünüyorum da ben öyle değil miyim? öyleyim... hiç bi çıkarın olmadan biriyle arkdşlk yapmak istesen yine senn bu isteğine ulaşmak içn yaptığın bşy yani sonuçta yine kendi çıakrın olmş oluyor... bence ya gözlerini kapıyıp bunu görmezdn geliceksn yada görüp kabulleniceksn ya da yalnzlığı seçiceksn. belki de farketmeden 3.yü seçiyoruz olamaz mı?? ama insanların çıkar ihtiyaçlarını da karşılıklı tatmin etmeleri gerekio ve böyle arkdşlk başlıyor da olablr. kim bilir... :)

Ben arkadaşlığa ihtiyaç duymuyorum. İnsanların arkadaş dediklerine ben tanıdık diyorum. :D Ama bir dostum olsun isterdim.. :( Kim istemez ki.. Çıkarsız, yalansız bir dost...

[perpendicularis]

insanların kafalarnn üstünde ben dost ben tanıdık ben arkdş die damgalar yok ki tanıman lazım. kimin sana göre olduğunu kimle daha iyi anlaştığını hangisiyle zevklerinin fikirlerinin uyuştuğunu görmen lazım. bütün bunlar içn basamak basamak çıkmalı. önce tanışırsn ismini cismini o zmn tanıdık olur. sonra aynı anda aynı yerde bulunursn bşyler paylaşrsn arkdş olur, daha yakınlaşrsn burdan sonra dostun olup olmıycağı kararını alırsın. ama dost da hayatnn sonuna kdr sürmez bence hayat sabit durmuyo sonuçta mutlaka bşy çıkar ayrılır yollar. o zmn da yalnz kalmanı engelliycek arkdşlarn olur. yani biri gelsn pat die bnm dostum olsn başka da kimse olmasn diye bşy yok.ama zor olan ztn tanıdıktan sonra dostun olabilmesi...herkesn dost kriteri de farklı tabi. çok karışık bi konu aslnda. şöyle bi düşündüğümde dünyada milyonlarca insan var tmm herkes tek başına dünyaya gelmş ve tek başına ayrılcak ama yaşadığı müddetçe herkesn sonuçta birilerine ihtiyacı var.sağlıklı yada sağlıksz kısa yada uzun süreli ilişkiler.

bazen yanmdaki insanların enerjimi emdiğini hissedyrm. enerji vampiri gibi. bazıları da enerji veriyor sanki. öyle olanlarn yannda bulunmayı sevyrm. dostun olmasa da vakit geçrmek güzeldir onla.
kafam brz fazla karışık ordan burdan yazdm pek toparlıyamadm gibi :D

[Işıldayan Safir]

Merhabalar,

Yazdıklarınızı görünce iki duygu hissettim. Umutsuz cümlelerinize üzüldüm. Onun dışında çok değerli dostlarım olduğu için duyduğum sevinci hissettim.

carinoo ve perpendicularis çok çookkk büyük bir ihtimalle insanlara çıkar amaçlı yaklaştığınız için arkadaşlığı çıkar ilişkilerinden ibaret görüyorsunuzdur. perpendicularis öyleyim demişsin ya işte tam o nedenle. Ben öyle hissettim. İnsanlarını içlerini bilemeyiz çünkü. Bu duyguları kendi içinizde başka insanlara karşı yaşamış olmalısınız ki böyle hissediyorsunuz. Akıl çok misafirperver. Hangi duyguyu ağırlarsanız onu yaşarsınız. Eğer isterseniz arzuladığınız gibi güvenilir arkadaşlarınız niye olmasın ki? İnsanların size garezi mi var? Hiç sanmıyorum...

Öncelikle şunu sormak lazım kendimize ben iyi bir arkadaş olabilir miyim? Karşımdaki insanı hiç beklenti içine girmeden, olduğu gibi kabul edebilir miyim? Sevebilir miyim?

Bir insanla iyi bir arkadaşlık kurmak, bu isteğimize ulaşmak için yine bir çıkarımız var demek bence çok talihsiz bir düşünce. Arkadaşlık karşılıksız ve zamanla oluşan bir şeydir. Bir insanla arkadaşlık kurmak amaçlanır mı? Nasıl yani bu benim arkadaşım olsun diye insan mı seçeceğiz o zaman?

Neyse arkadaşlık nedir? Aslında bu tür soruların belli başlı yanıtları yoktur ve kalıplara sokmak doğru değil. Daha doğrusu hiçbir kalıba sığdıramazsınız. Dolayısıyla arkadaş kazanmak için şu şu gereklidir diye maddeler de sıralayamayız. Belki kalbinizi açmanız gerektiğini söyleyebilirim. Yani benden çıkarı var mı ya da güvenebilir miyim diye yaklaşırsanız zaten edinemezsiniz ki...

Fedakarlık yapmak içten gelen bir duygudur. İstediğiniz için çeşitli fedakarlıklarda bulunursunuz çevrenizdeki insanlara karşı. İstemediğiniz bir şeyi zaten yapmazsınız. Ancak çıkar ilişkisine dayalı olduğuna inandığınız halde fedakarlık yapılıyorsa ve bundan şikayet ediliyorsa kişinin dönüp kendine şöyle baştan sona bir bakması gerekiyor. Kullanıldığına inandığı halde neden kendini kullandırttığına. Bu tür ilişkilerde söz edilen şey fedakarlık olamaz. Bu yanlış bir tanımlama olur. Bunun adı kullanılmaktır. Bu da arkadaşlıkta olmaz zaten.

Nitekim fedakarlık yapan birinin onu yaptım, bunu yaptım diye çetele tutacağını da hiç düşünmüyorum. Fedakarlık duygusu insanın sevdiği, değer verdiği bir insan için içinden gelerek, isteyerek o kişinin mutluluğu için, daha iyi hissetmesi için yaptığı bir şeydir. Böyle biri hesap yapmaz.

Çooookkk iyi dostlara sahibim. Beni olduğum gibi kabul eden, seven, sevildiğimi hissettiren, ihtiyacım olduğu her zaman yanımda olan ve sonsuz güvenebileceğim... Arkadaşlık denilen şey öyle bir şey ki siz onlara karşı bu duyguları hissederken onların da sizin için aynı duyguları taşıdığından emin olursunuz.

İyi ki öyle güzel dostlara sahibim...

Varlıklarına şükrediyorum...

Onları çok seviyorum.

Sevgiyle ve dostça kalın...

[perpendicularis]

senn adına çok sevndm ve ben de bi yandan da üzüldm açıkçası böyle güzel ilişkiler kuramadığım içn:P ben hala insanları sevmeyi bilmyrm ciddi manada. bu öğrenilebilen bşy mi :D ya da doğuştan gelen bi yetenek mi? herkes doğduğunda vardı da ben büyüme sürecimde mi törpüledim?

[Işıldayan Safir]

perpendicularis Nickli Üyeden Alıntı

senn adına çok sevndm ve ben de bi yandan da üzüldm açıkçası böyle güzel ilişkiler kuramadığım içn:P ben hala insanları sevmeyi bilmyrm ciddi manada. bu öğrenilebilen bşy mi :D ya da doğuştan gelen bi yetenek mi? herkes doğduğunda vardı da ben büyüme sürecimde mi törpüledim?

Sen saf sevgisin zaten. Biraz daha farkındalığını yükselterek bunu görebilirsin. İçine bak... Eminim derinlerde sevgi dolu bir insan vardır. Onu çıkartabilirsin dışarı. Mesela daha güleryüzlü olarak ya da hiç tanımadığın bir insan sana bir şey söylediğinde kibar ve sıcak bir şekilde yanıt vererek...

Bunlar içimizde hep var. Ancak günlük koşuşturmalar içinde, biraz da egonun verdiği kibirle bu özelliğimizi unutuyoruz maalesef... Birini sevmeye yetenek de diyebilirsin... Ama ne dersen de içinde olduğunu ve onu farketmeni sevgiyle beklediğini bil.

Çünkü en yakın arkadaşın kendinsin. Egolarınla gerçek benliğini ayır. Kendine dürüst ol. Kendini kabullen. Kendini sev... Yaşadığın kötü deneyimlerden ders çıkar. Daha iyi olman için yaşadın olumsuz olayları da. Bu görevi gözünde kötü olmak pahasına da olsa üstlenen arkadaşlarına teşekkür et. Affet onları. Sonra kendin gibi sevdiğin insanlarla da karşılaşacaksın elbette.

Sevdiğin kadar sevilirsin de... Endişelenme...

Sevgilerimle.

[perpendicularis]

madem egonn verdiği kibir bu özelliğimizi unutturuyo neden telknlerde ego güçlendirici var? akıl olrk ne dmk istediğini anlasamda bunu kendime söyliyemyrm ama umarm içmdeki sevgiyi keşfedeblrm...

ya bu arkdşlk konusu başka bi dünya ve çok zor bence bana göre normaln üstünde bi zekaya sahibim dersler vs elmden bşy kaçmaz ama insan ilişkilerine kafam basmıo bunu da çözdüğümde hayatn sırrını çözmş gibi hissedicem ciddi manada :D

[Işıldayan Safir]

O telkinin tam adı Ego güven güçlendiricidir. Yani egoya olan güvenin güçlendirilmesidir. Ego zaten var. Ancak onu nasıl kullanacağınız size bağlı bir şeydir. Önemli olan kendi farkındalığınızı keşfetmeniz ve kendinizi tanımanızdır. Daha sonra da egonuzla birlikte hareket ederek en iyi şekilde ondan faydalanabilirsiniz.

Sevgiler.