Doğal Halimiz Nedir?

[hayatimdegisti]

İnsanda bir doğal hali arayış vardır.Peki doğal olmak nedir.Doğal halimiz nasıldır.
Neden doğal olanın peşindeyiz?


Çoğu kez duymuşsunuzdur.
-Ben 3-5 sene önce böyle değildim çok neşeliydim çok rahattım ne oldu bana bilmiyorum.Bir çekingenlik kendine güvensizlik ve karamsarlık hali geldi.

Aslında bunu 3-5 sene ile sınırlandırmamak gerekli.Olumsuz düşünce sizi doğduğunuz anda yakalamış olabilir.5 yaşındada olabilir.30 yaşına kadar çok mutlu çok iyi olupta ondan sonra mutsuz olmuş olabilirsiniz.Bir şey olur bir şekilde kendinize güveniniz yitirirsiniz ve olumsuz düşünce sizi sarmaya başlar.Olumsuz düşündükçe o olumsuzlar gerçekleişr ve bu zincirleme şeklinde devam eder.
Yani 30 yaşına kadar mutlu ve kendine güvenli bir birey bu yaştan sonra mutsuz olduğunda kendini değersiz hissetiğinde
-Bu kişinin doğal hali bu değil
Diyebiliyoruz.
Peki doğduğundan itibaren mutsuz olanlara değersiz hissedenlere  ne demeli.

Doğal olan her bireyin özel olduğudur.Her birey dünyada şimdiye kadar kendisi gibi hiç kimsenin varolmadığının farkında olmalıdır.


Bebekleri inceledğinizde her bir bebek doğduğunda kendini özel hisseder.Ancak bir şekilde bu özel hissetme hali çevrenin etkisi ile olumsuza döner.

Bazen bazı sorular geliyor.
Ben doğal olmayacakmıyım burada ki telkinler doğal olmamı engelleyip harfiyen o  telkinlere göre harekt etmemi mi sağlayacak.
Bu soruyu soranlar genelde telkinlerin içeriğin okumayanlar oluyor.
Telkinlerin amacı sizi serbest bırakmak.Potansiyelinizi ortaya çıkarmak.Olumsuz düşünce alışkanlığını olumluya çevirmektir.
Ondan sonrası sizin tepkileriniz sizin deneyimlerinizdir.


Özel olma hissini  kimimiz çok erken kaybediyoruz.Bunun kimlerine göre bir nedeni eğitim sistemidir.Birden bire kendinizi özel hissederken binlerce kişinin ortasında buluyorsunuz kendinizi.

Ve  " Ben özelim " duygusu yavaş yavaş kayboluyor.Bunun yerini endişeler kaygılar alıveriyor.

Doğal olan "Özel ve değerli bireyler olduğunuz gerçeğidir"

[hayatimdegisti]

Bildiğiniz üzere çeşitli teknikler vardır.Ancak doğal olan içten gelen en güzelidir.

Bir tanıdığım bir nlp teniğinden bahsetti.Teknik şöyle..
Birisine eleştiride bulunacağınız zaman önce onun hakkında iyi bir şey söylüyorsunuz sonra eleştirinizi yapiyorsunuz sonra tekrar iyi bir şey söylüyorsunuz.Böylece karşınızda ki kişi bu eleştiriy olumlu algiliyor.Buna hamburger teknigi diyorlarmis.

Oysa bu cesit tekinkler bana dogal gelmiyor.
Bu teknigi bilmememe ragmen..
O kisi bana ne zaman iyi bir soz soylese acaba bunun ardında ne gelecek diye dusunuyorum.Yani teknik uygulamak yasamda bir seyleri iletisim tekniklere uyarlamak br yere kadar.

Bir sure sonra karsinizda ki kisi dogal olmadigin farkedip acaba hangi teknigi kullanıyor diye dusunebiliyor.



Bu acidan bakildiginda dogal olan kisini potansiyeli ortaya ciktiktan sonra icinden geldigi gibi davranmasini daha etkin ve dogru buluyorum.
Elbette cesitli kisisel gelisim enstrumanlarindan faydalanalim ancak iletisimde surekli teknikler kullanmak dogal olani yitirmektir ve bana gore dogru bir iletisim degildir.

Atakan bey,bu güzel makaleniz için teşekkür ederim,aynen size katılıyorum,sürekli belli teknikleri uyguluyor havası vermek,ilişkilerimizdeki samimiyeti olumsuz etkileyecektir,en doğrusu kişisel gelişimimiz doğal ve samimi olmalı super

[hayatimdegisti]

Teknikler ile bir yere varamazsiniz.Bir zamanlar dogru karar verme ile ilgili bir kitap almistim.Bir cok seyler anlatmislar karar verme ile ilgili..
Oysa insan karar verirken ayni zamanda hislerini kullanır.Bizler bilgisayar degiliz.İnsanın hislerini yok sayan teknikler dogal olmazlar ve gecici olmaktan oteye gidemezler.

[enigma]

Merhabalar Atakan Bey, bu yazınız da gerçekten çok güzel bir tesbitte bulunmuşsunuz. Bende sizin bu telkinleri dinleyeli en çok farkına vardığım özellik bu oldu insan tekrar özüne dönüyor gibi, renksiz, kokusuz, berrak o öze. Bence arkadaşlarında sık sık bahsettiği gibi ne dik yürümek ne de birilerine hemen nerhaba diyebilmek bu telkinlerin esas önemli yararı. Şahsen bende bir rahatlama bir hafiflik ve huzur havası verdi. Yaşama sevinci ya da yaşamaktan haz duymak bu olsa gerek. Tabi şu an ki hal tıpkı eskiden televziyon görüntüsünü ayarlamak için antenle uğraşılır ve görüntü aniden yakanalanır kaybolurdu, bende de böyle oluyor bu huzur ve hafiflik arı-duru olma hallerini yaşamak umdum bunun daim olması. Temelde de telkinlerin amacının bu olduğuna inanıyorum. İnsan bunu yakalayınca neleri yapmaz ki diğer sorun diye kabul ettiğimiz şeyler ikincil faktörler bence onlar otamatikmen gerçekleşir. Dün aklımadan şu geçti; dünyaya gelirken iki tip çocukla karşılaşıyoz, birincisi görev ya da tesadüflerin çocukları ikincisi aşk çocukları. Görev ya da tesadüflerin çocukları yaşamaya başladıkları noktada eksiklik duyguları hakim bir ortamdan merhaba diyorken hayata, aşk çocukları var olmanın hazzı ile merhaba diyor. Görev çocukları tam olabilmek derdinde bir işi yaparken, aşk çocukları aynı işi dans eder gibi yapıyor. Aldırmıyor kimin ne diyeceğine ya da sonunda bilmem ne olacağına sadece dansını yapıyor.
Evet mesele insanın birey olarak kendini özel bilmesi ki bu özelliklerini keşfedebilmeli. İşte bu yöntem ile kendi yaşadıklarımdan ucundan azcık gördüklerimden çıkardığım sonuç; sizin bizim gibi bireyi asla dikkate almayan doğmalarla yaşana bir topluma yine doğma gibi gözüken bu yöntemle çok ama çok faydalı olacağınız büyük bir misyonu yüklendiğiniz. Bizde bakarsanız hemen vatan miller sakarya edebiyatından başlarlar; yok ülkemiz şöyle yok yer altı yer üstü kaynaklarımız var yok dört mevsim yok topraklarımız değerli. İskaninav ülkelerinin topraklarında bu özellikler ne kadar var ama dünyanın en zengin ülkeleri neden bireye insanında değer verdiğinden. Bizim tek ve en önemli eksiğimiz bireye insana bireyin kendini özel hissetme duygusuna değer vermekte. Herl şey insanla başlar insanla biiter, bir yeri iyi ya da kötü yapan insanlardır fiziki şartlar o kadar önemli değildir. Dilerim bu çalışmada başarılı olursunuz her hangi bir suistimale ve yıpratmaya maruz kalamdan ve bu yöntemi toplumumuzun ilerlemesi için kullanabilirsiniz.
Başarılar diliyorum.

[ozel]

Sevgili Atakan yazilarini zevkle okuyorum ve gonulden tesekkur ediyorum hersey icin. Sanirim telkinler, biryerlerde takilip kaldigimizda bize nereye donecegimize ve nasil devam edecegimize dair birer itici guc gibi calisiyorlar, sadece telkinle bir yere varilmaz tabiki, telkinlerin icimizde yarattigi huzurlu bosluklari pozitif dusunce ve uygulamalarla doldurmak lazim yoksa eskiye donus kacinilmaz oluyor bazen. Hepimizin dogal hallerimize bir an evvel kavusabilmemiz dilegi ile
Sevgi ve Isikla kalin

[hayatimdegisti]

ferya Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili Atakan yazilarini zevkle okuyorum ve gonulden tesekkur ediyorum hersey icin. Sanirim telkinler, biryerlerde takilip kaldigimizda bize nereye donecegimize ve nasil devam edecegimize dair birer itici guc gibi calisiyorlar, sadece telkinle bir yere varilmaz tabiki, telkinlerin icimizde yarattigi huzurlu bosluklari pozitif dusunce ve uygulamalarla doldurmak lazim yoksa eskiye donus kacinilmaz oluyor bazen. Hepimizin dogal hallerimize bir an evvel kavusabilmemiz dilegi ile
Sevgi ve Isikla kalin

Teşekkür ederim...Şu an şehir dışında olduğum için eskisi kadar yazamiyorum...
En kisa zamanda daha çok yazacağım....

[zoyasonsuz]

Ya bence doğal insan dengeyi kurmuş insandır.Denge derken insanların hiç farkında olmadığı ama hayatlarını direk etkileyen bir denge.Ruhsal,bedensel ve şuur dengesi işte bunları dengeye soktugumuz zaman müthiş doğal yanına gelince hafif bir meltem esintisi duygusu oluşuyor insanda.Ben doğal olmayan insanların yanında duramıyorum sanki kapalı odada hapis olmuş hissi uyanıyor.Ve ben insanları değerlendiriyorum sürekli seçtiğim alan ve yolunda olmak istediğim alandan dolayı doğal olmayan yöntemlerde çok dar bir giysi giymiş gibi yapay bir güzellik bekleyen insanlarla doldu dünya.Farkındalık her şeyin başı direnci yaratan da farkında olmayışımız yoksa yolda yürürken yemyeşil bir ağaca baktığınızda içinizde hoş bir duygu oluşamıyorsa düzgün bir ruh halinde o an gerçekten farkında değiliz demektir.küçük ama yaşadığımızı hissettiren her şey direncimizi kırar duvarların ötesindeki büyük ışığı ortaya çıkarır.Ve bence doğallığa ilk adım kabüldür.Kabullenmek duygusu içinizdeki o sert duyguyu birden yumuşatıverir aslında yumuşayan duygu değil beyninize yerleşmiş olan direnç gösteren düşünce kalıbının kırılmış yansımasıdır.Uyansak çok güzel olucak