Geçmiş valizini boşaltmak yeni yolculuklara hazırlıktır.

[sessiz]

Nills7 Nickli Üyeden Alıntı

KARTALIN YEN IDEN DOĞUŞU!

Kartal, kuş türleri içinde en uzun yaşayanıdır. 70 yıla kadar yaşayan kartallar vardır. Ancak bu yaşa ulaşmak için, 40 yaşlarındayken çok ciddi ve zor bir kararı vermek zorundadır. Kartalın yaşı 40'a dayandığında pençeleri sertleşir, esnekliğini yitirir ve bu nedenle de beslenmesini sağladığı avlarını kavrayıp tutamaz duruma gelir. Gagas ı uzar ve göğsüne doğru kıvrılır. Kanatları yaşlanır ve ağırlaşır. Tüyleri kartlaşır ve kalınlaşır. Artık kartalın uçması iyice zorlaşmıştır. Dolayısıyla kartalın burada iki seçimden birisini yapması gerekir. Ya ölümü seçecektir ya da yeniden doğuşun acılı ve zorlu sürecini göğüsleyecektir. Bu yeniden doğuş süreci 150 gün kadar sürecektir. Bu yönde karar verirse kartal bir dağın tepesine uçar ve orada bir kaya duvarda, artık uçmasına gerek olmayan bir yerde yuvasında kalır.

Bu uygun yeri bulduktan sonra kartal gagasını sert bir şekilde kayaya vurmaya başlar. En sonunda kartal ın gagası yerinden sökülür ve düşer. Kartal bir süre yeni gagas ının çıkmasın ı bekler. Gagası çıkt ıktan sonra bu yeni gaga ile pençelerini yerinden söker çıkarır.

Yeni pençeleri çıkınca kartal bu kez eski kartlaşmış tüylerini yolmaya başlar. 5 ay sonra kartal, kendisine 20 veya daha uzun süreli bir yaşam bağışlayan meşhur yeniden doğuş uçuşunu yapmaya hazır duruma gelir.

Kendi yaşamımızda s ık sık bir yeniden doğuş süreci ya şamak zorunda kalırız.

Zafer uçuşunu sürdürmek için, bize acı veren eski alışkanlıklarımızdan, geleneklerimizden ve anılarımızdan kurtulmak zorundadayı z.

Ancak geçmişin gereksiz safrasından kurtulduğumuzda, deneyimlerimizin yeniden doğuşumuzun getireceği olağanüstü sonuçlardan tam olarak yararlanabiliriz.

'Geride kalanları unutmak ve önümüzde bizi bekleyenlere ula şmak için hedefime doğru ilerliyorum. '

....................
uzun yasadıklarını bılıyordum ama bunu daha yenı duydum
gercekten cok ılgınç
ama su ankı halımı karatalınkıne benzettım
aslında bu sıteden faydalanmaya calısan herkes bence birer kartal....
.......
..

[asevgican]

herkesin bi yolu var, ben şöle yaptım..
beyin sandığımı açtım bi gün ortaya.. içini boşalttım ne var ne yoksaaa..öle çok şey biriktimişimki gerekli gereksiz... döktüm he rbirini, savurdum dört bi yana..
sonra yeniden yerleştirmeye başladım.
en alta atmaya kıyamadığım anılarımdan beni mutsuz edenleri koydum.. derin izler bıraktıklarından hayatımda çıkaramadım. ama ulaşmamda güç olsun istedim.
sonra bi üste yine atmaya kıyamadığım hatıralarımı koydum. seçtim ama içlerinden tek tek.. değerlileri aldım önce.
sırayla doldurmaya başladım sandığımı önemine göre..
çocuğumu, ailemi, kendimi ve dostlarımı yerleştirdim..
en üste umutlarımı ,beklentileerimi koydum.
çok doldurmadım sandığı çünki daha unuttuğum yeniden hatırlamak istediğim tekrar yaşamak istediğim
duygularımı koyacağım yeri geldikçe. aşk gibi misal..:)
kapağını özenle kapadım sandığımın..üstünede bi lavanta iliştirdim...
sevgiyle kalın. ayşe.

[PSİKO]

geçmiş geçmiştir ama gelip geçerken sana ne bıraktığı ve ne aldığını belli etmeden geçmiştir dusun

[hayataevet]

hepinizin ağzına yüreğine ve yazan ellerine sağlık. aslında bizleri burda buluşturan şeyler yazdıklarınız.geçmişimiz bizi bırakmayan bırakmaya çalıştıkça tekrar hatırlanan yada benim hayatımda olduğu gibi başka kişi ve yerlerde özünde aynı olayları yaşayıp durmak...farketmeye başladığımdan beri 5 yıl geçti...ne zorlu bir yol bu ne zor değiştirmek..birini değiştiriyorsun bir başkası çıkıyor karşına..bazen nasıl yaptım bunları nasıl doldurdum bilinçaltımı bu olumsuzluklarla diyorum ...herşeye rağmen ben değişime karar verdim... ilk önce herkesi affettim (hala uğraşıyorum hatırladıkça) sonra korkularım anlatamam ne çok korkum varmış.ben korkusuz sanırdım oysa kendimi..ve ben artık hayata evet demek istiyorum.geçmişi bırakmadan yada şöyle söyleyeyim geçmişteki yaşananlar sonucu aldığımız kararları değiştirmedikten sonra bu mümkün değil oysa...anılar yaşananlar hep orda kalacak silinmeyecek sadece o olaylar karşısındaki hislerimiz değişecek,kararlarımız değişecek....ben yolun sonuna geldim. herkese değişim yolunda başarılar dilerim .

sevgiler

[imported_Angel]

birçoğumuz gibi ben de bu konudan muzdaribim...geçmişle ilgili olan anılar ister iyi olsun ister kötü olsun farketmez,
iyiyi de kötüyü de bırakamamak insana acı veriyor...mesela geçmişteki güzel günlerimizi düşünerek bugünümüzü zehir edebiliyoruz ve bugünlerin neden o günlere benzemediğinden yakınıyoruz..
(örneğin 30 lu yaşlarda olup lise yıllarının özlemini çekmek gibi)
ve aynı şekilde geçmişimizdeki kötü dönemleri düşünerek de bugünü zehir ediyoruz..

kısacası geçmişin iyisi de kötüsü de bugünümüzü zehir ediyor...bunu kabul etmek lazım bi kere...

ama şunu da unutmamak lazım...geçmişte yaşadıklarımız bugünkü bizi oluşturdu...en azından bu sebep bile geçmişe düşman gözüyle bakmamızı engeller...geçmişe düşman değil dost gözüyle bakalım ancak geçmişi sığınağımız olarak görmeyelim...

geçmişin yükünden kurtulmak için aklıma şöyle bir fikir geldi ve sizinle de paylaşayım...

mesela elimize bir kağıt kalem alıp geçmişimizde kızgınlık,kırgınlık, üzgünlük,kıskançlık...(başka aklınıza ne gelirse) kötü duygular
hissettirmiş olan bütün kişilerin adlarını yazıp....
sonra o isimlerin karşısına niçin bu kişilere karşı bu hisleri hissettiğimizin ayrıntılı olarak nedenlerini yazmalı....
ve son aşama olarak da bize kötü duygular yaşatan bu şahısların isimlerini tek tek ele alarak
onların haklı olabileceği nedenleri düşünerek bulmaya çalışıp yazmalı...(mutlaka ki onların da geçerli sebepleri vardır)
belki o günün şartları onun öyle davranmasını gerektiriyordu...belki ne yaptığının farkına varabilecek bilince veya farkındalığa sahip değildi....vesaire vesaire.....biz bile çoğu zaman bazı şeylere "bugünkü aklım olsa bunu böyle yapmazdım" demiyormuyuz
belki o kişi bugün karşınıza çıksa ve bugünkü aklı olsa size o kötü hisleri yaşamanıza neden olacak şeyleri yapmazdı...
sonra haklı oldukları nedenleri gördükçe onları affetmemiz de kolaylaşır..

sonra da bütün yazılanlar bitince kağıdı istediğimiz şekilde imha ederiz...ister yırtarak ister yakarak....nasıl olursa artık...

bu uygulamayı kendi kafamdan uydurdum ama faydalı olacağını sanıyorum...boş bir vaktimde deneyeceğim :)

[valan]

çok doğru da ya o geçmişle her gün farklı farklı yaşıyorsanız unutmanıza fırsat verilmiyorsa o zaman ne yapılacak. affediyorsun bağışlıyorsun tamam artık güvenmek istiyorum, unutmak istiyorum, yeni gün yeni şeyler getirsin ama yok olmuyor kişinin tek başına başarması mümkün değil. Eşini, sevgilini bırakırsın ailene, arkadaşına sınır koyarsın çocuğuna söz konusu olduğunda elin kolun bağlı kalıyor. atsan atılmaz satsan satılmaz misali. değiştiremediklerimize SABIR SABIR YA SABIR

[imported_Angel]

valan Nickli Üyeden Alıntı

çok doğru da ya o geçmişle her gün farklı farklı yaşıyorsanız unutmanıza fırsat verilmiyorsa o zaman ne yapılacak. affediyorsun bağışlıyorsun tamam artık güvenmek istiyorum, unutmak istiyorum, yeni gün yeni şeyler getirsin ama yok olmuyor kişinin tek başına başarması mümkün değil. Eşini, sevgilini bırakırsın ailene, arkadaşına sınır koyarsın çocuğuna söz konusu olduğunda elin kolun bağlı kalıyor. atsan atılmaz satsan satılmaz misali. değiştiremediklerimize SABIR SABIR YA SABIR

ah işte bu noktada yarama tuz basıldı diyebilirim...
evet haklısın..geçmişte karşımıza çıkmış olan ancak bugün hayatımızda olmayan kişiler için affetmek daha kolay..
mesela insan ilkokuldaki belki de lisedeki ona kötü davranan okul arkadaşlarını affedebiliyor..çünkü şu an hayatımızda onların yeri yok ve tekrar görme ihtimalimiz de oldukça az...

ama iş aile fertleri olunca gerçekten bu durum çok çok zor...hele de bugüne kadar tutumları değişmediyse ve aynen devam ediyorsa..
belki de artarak devam ediyorsa......seni çok iyi anlıyorum....benim de yanıbaşımda böyle bir örnek olarak babam var...
geçmişte yaptıklarını affetsem bile geldi geçti desem bile...bugün hala benzer tutumları sergilediğini gördükçe insanın affetme ve sevme isteği azalıyor...tam sevicek gibi oluyorum...mesela bir süre iyi oluyoruz sonra hepsini yıkacak bir davranış sergiliyor hem de geçmiştekinin benzeri bir şekilde...ve o güne kadar biriktirdiğim sevme affetme çabam bir anda buhar olup gidiyor...

ben bu konuda son çare olarak telkin listesine "koruma kalkanı" ekleyeceğim sanırım....dediğin gibi atsan atılmaz satsan satılmaz...
bari kendimi koruyayım...