NE YAPMALI?

[jaimemiamor]

Herkese Merhaba;
Şöyle düşündüm de üniversitede bu 5 yılım.5 yıldır üniversitedeyim ama bi tane yakın arkadaşım yok.Yani şu anda beni arayan soran bir insan yok.ben vefalı bir insanımdır.Hep ben adım attım bu zamana kadar.İnsanların yanına gittim ama ne oldu?Bulabildim mi şöyle kafa dengi biri.Diyorum nerede yanlış yapıyorum?Vefalı insanımdır.Kendime yakın gördüüğüm insanları ararım ama hep ben ararım.onlar beni aramazlar,merak etmezler.Yazınca daha kötü oldum.Anamı,babamı ben ararım.Kardeşimi ben ararım.Onlar beni merak ettikleri için değil,sadece boş kaldıkları zaman ararlar.Konuşma ihtiyacı olduğunda bişeye kızdığında arar kardeşim.babam boş kaldığı zamanda vaktin idoldurmak için.bazen haftalar olur aramadığı.Onda da arar.İşte bi taraftan taş sesleri gelir zaten sen konuş ben seni dinliyorum hıı hıhh hhıı bu kadar başka bişey yok böyle yaapcağına hiç aramasın her aradığında böyle.Annem zaten aramaz aradığında da laf sokar.Yani şöyle sınıftan okuldan samimi olduğum kişiler de aramaz.Ben artık yakın arkadaş beklemiyorum.Sadece vaktimi hoş geçirebilecğeim insanlar olsun çevremde yeter.Hepsi ot gibi.Zatenç ok insan yok olanlar da ot gibi.Ben girişkenim,şen şakrakım,espiritüelim ama işte dediğim gibi çevremdekiler ot gibi.çağırırım gelmezler onu yapalım derim yapmazlar gıcık gıcık uyuz hareketleri var ikisinin de ama işte ortamım yok.Ah şöyle bi ortamım olsa.Ben neler yaparım ama yok olduramadım.Bir kişi ya can-ı gönülden arayan bir kişi yeter.Telkin cdleri mi yaptırmadım.Onları dinledim.Kitaplar okudum.Ne yapmalıyım?

[maviinci]

farklı ortamlara girmelisin.. bir yerde bir ya da birkaç kişi de emin ol kendilerine birinin gelip hadi şunu yapalım, şuraya gidelim demesini bekliyorlar..

ama bak, bu süreçte sürekli buna yoğunlaşıp ya herkes zaten aptal, kimse istediğim gibi değil diyerek kendi yolunu kesersen o kısır döngüden çıkamamış olursun, çıkamazsın. bu yüzden bilişsel terapide yaptıkları gibi, düşünce kalıplarını yani senin belleğinde - senin özünde sistemleşmiş kalıp halindeki düşünceleri yazarak tespit edip bunların yerine kendi cümlelerinle belki bizden de destekler alarak yeni cümleler yerleştirebilirsin. hatta, işe bununla başlayıp sonrasında gerçek hayatta uygulamaya geçmek bence daha doğru olur, temelini hazırlayıp onun üzerine inşa edersin.

jaimemiamor Nickli Üyeden Alıntı

Herkese Merhaba;
Şöyle düşündüm de üniversitede bu 5 yılım.5 yıldır üniversitedeyim ama bi tane yakın arkadaşım yok.Yani şu anda beni arayan soran bir insan yok.ben vefalı bir insanımdır.Hep ben adım attım bu zamana kadar.İnsanların yanına gittim ama ne oldu?Bulabildim mi şöyle kafa dengi biri.Diyorum nerede yanlış yapıyorum?Vefalı insanımdır.Kendime yakın gördüüğüm insanları ararım ama hep ben ararım.onlar beni aramazlar,merak etmezler.Yazınca daha kötü oldum.Anamı,babamı ben ararım.Kardeşimi ben ararım.Onlar beni merak ettikleri için değil,sadece boş kaldıkları zaman ararlar.Konuşma ihtiyacı olduğunda bişeye kızdığında arar kardeşim.babam boş kaldığı zamanda vaktin idoldurmak için.bazen haftalar olur aramadığı.Onda da arar.İşte bi taraftan taş sesleri gelir zaten sen konuş ben seni dinliyorum hıı hıhh hhıı bu kadar başka bişey yok böyle yaapcağına hiç aramasın her aradığında böyle.Annem zaten aramaz aradığında da laf sokar.Yani şöyle sınıftan okuldan samimi olduğum kişiler de aramaz.Ben artık yakın arkadaş beklemiyorum.Sadece vaktimi hoş geçirebilecğeim insanlar olsun çevremde yeter.Hepsi ot gibi.Zatenç ok insan yok olanlar da ot gibi.Ben girişkenim,şen şakrakım,espiritüelim ama işte dediğim gibi çevremdekiler ot gibi.çağırırım gelmezler onu yapalım derim yapmazlar gıcık gıcık uyuz hareketleri var ikisinin de ama işte ortamım yok.Ah şöyle bi ortamım olsa.Ben neler yaparım ama yok olduramadım.Bir kişi ya can-ı gönülden arayan bir kişi yeter.Telkin cdleri mi yaptırmadım.Onları dinledim.Kitaplar okudum.Ne yapmalıyım?

[jaimemiamor]

maviinci farklı ortamlara girecek vaktim yok artık.oKul biitiyor.Zamanında girdim o zaman da olmdı.Hep ot demiyorum tabi ki onların da kendinlerine göre iyi özellikleri var ama kafa yapılarımız uyuşmuyor onların da uyuşacağı insanlar benim de vardır muhakkak ama olmadı bu zamana kadar.

[maviinci]

Bi çözüm bulursan bana da söyle lütfen, çünkü seninle aynı durumdaym. Bu yazdiklarimin hiçbirini yapmıyorum. İlaç kullanırken herşey çok daha farkliydi, sanki kendimi bulmustum ama zamanla olan biten iyice saçmalaşmaya başladı. Şimdi yataktaym, hicbirsey yaak istemiyorum..

[annie hall]

maviinci Nickli Üyeden Alıntı

Bi çözüm bulursan bana da söyle lütfen, çünkü seninle aynı durumdaym. Bu yazdiklarimin hiçbirini yapmıyorum. İlaç kullanırken herşey çok daha farkliydi, sanki kendimi bulmustum ama zamanla olan biten iyice saçmalaşmaya başladı. Şimdi yataktaym, hicbirsey yaak istemiyorum..

Sevgili maviinci noldu sana, sen hep böyle değildin? Canını sıkan bişeyler olmuş olmalı. İstersen paylaşabilirsin. Birazcık destekle o yataktan çıkıp hayata karışabiliceğini biliyosun

[ßyKuS]

jamiemor.. maviinci'ninde dediği gibi bir kısır döngünün içine girmişsin. Senin gibi ben düşünseydim eğer kendime şunları söylerdim. Birinin beni araması merak etmesi düşünmesi tabikide hoşuma gider ama biri beni aramadığında merak etmediğinde düşünmediğinde bu neden benim canımı sıkıyor ki hem.. Onların böyle davranmaları benim sevilmediğim anlamına gelmez.

Eminim onlarda benimle aynı sorunlarla karşılaşmış ve bu sorunlara bir açıklık getiremedikleri için zamanla böyle ilgisiz kalmış olabilirler. Sonra onları oldukları gibi kabul etmek gerekiyor. Herşeyden önemlisi annen, baban ve kardeşin seni merak edip arıyor aramak için belkide bahane arıyor ama sonuçta seni merak edip arıyorlar. Sen bunun için sevinmek yerine şikayet edip duruyorsun.

Baban senin konuşmanı hayatındaki değişiklikleri yaşadığın olayları dinlemeyi daha çok seviyor ve bu yüzden de hıhıhıhı tepki vermesi gayet normal. Annen senden şikayet etmek yerine şöyle düşünebilirsin seni eleştiriyordur. Eleştirilerde ağır olmadığı sürece katlanılabilinir. Aslında annen seni eleştirerek kötülük etmiyor o bile farkında değil ama iyilik yapıyor.

Biri seni eleştiriyorsa senin göremediğin yada farkedemiğin bir olumsuz özelliğinden kurtulma fırsatı sunuyor sana tabii öncesinde o eleştirisinde haklılık payı olup olmadığını gözden geçirmekte fayda var.. Kardeşin seni arıyor derdini anlatıyor seninle konuşma gereği duyuyor. Senden çok uzakta ve belkide senin eksikliğini ve özlemini duyuyor. İnsanlar her zaman açık açık duygularını ifade edemiyor.

Edemediği içinde kuruntu yapıp kendi kuruntularımıza inanıyoruz. Ailen seni arıyor. Bunun için sevinmen yerine bundan şikayet ediyorsun. Sen aramışsın o aramış kimin umrunda böyle önemsiz detaylara takılmak insanı tüketmekten başka bir işe yaradığını söyleyemem. Serbest bırak bu duyguyu bu takıntıyı. Sen böyle birisi değilsin sadece bu davranışında hatalısın hepsi bu..

Bak bende her ne kadar dile getiremesemde ailemi severim ama ne az ne çok ben uzakta olduğum zamanlarda da böyle bir şeyi takıntı haline getirmem asla. Çünkü şunu farkettim. İnsanı içten içe tüketen ve kısıtlayan iki duygu abartılı endişeler ve saçma sapan takıntıların bütünü.. Takıntılardan ve endişelerden kurtuldukça hem kısıtlanmış özgürlüğün artıçak hemde sanki üzerinden gereksiz bir yükün kalktığını hissediceksin.

Jamiemor eğer yeni arkadaş edinecek kadar yeni ortamlara girebilecek kendini tanıtabilecek kadar kendine güveniyorsan, yeni yeni arkadaşlarına sahip olabilirsin.. Sana Hayatında başarılar.. Sevgiyle Kal. Kendine iyi bak. Öperler