Kendini Savunamamak

[Nefertarii]

Ben kendimi savunabilmeyi bir türlü öğrenemedim :(

Örneğin yolda yürürken biri bana çarpsa adam çarptığı halde istemsiz ben pardon diyorum.Adamın bana bön bön bakıp, hiçbir şey demeden gitmesi de cabası.Başka biri yerimde olsa önüne baksana adam diye bağırır. Ama ben yapamıyorum sadece gülüp susuyorum, bilinçli olarak kıramıyorum insanları.Ya da sınıfta ödevi tek yapan bendim geçen gün bi baktım herkes benim ödevimin aynısını kağıdına geçirmiş, ödevimi de çamura düşürmüşlerdi :( içten içe rahatsız oluyorum çünkü ben ödevim için 3 saate yakın uğraşmıştım ama bir yandan da aynı durumda bende olabilirdim o zaman onlar bana yardım ederdi diyorum.Yine tek yapabildiğim gülerek sorun olmadığını söylemek oldu.Bir sürü örnek var böyle.

Bu şekilde davranmaya devam edersem aynı durum hep başıma gelecek aynı duyguyu -ezilme duygusunu- hep hissedicem.
Bu konuda sizden akıl istiyorum arkadaşlar ?

[maviinci]

farkında olman çok önemlidir. bak teker teker gidelim;

** yolda yürürken biri sana çarptı ama isteyerek mi çarptı, istemeden mi -bunu ayırt etmen lazım. bakalım, nasıl olacak:

----- farz edelim ki bilerek çarpmış olsun. senin ona sataşmanı ve belki de seni iyice bi pataklamayı istiyor, senin canına okumak istiyor. sen ona pardon demek yerine bağırıp çağırsaydın bu sefer başın bir sürü belaya girecekti, sırf pardon deyip iki heceli bir kelimelik efor sarfetmek yerine adama yahut kadına bağırıp çağırarak gerginliği artırdığın için. bunun için harcadığı güç, senin belki de bir aylık enerjini sömürüp atacaktı.. bu durumda pardon diyerek kazançlı çıktın.

----- adam istemeden çarpmış olsun. belki kısa süre önce kötü bi haber aldı, ya da o kadar dalgın ki seni göremedi ve sana çarptı. bu durumda senin ona bağırıp çağırman haksız olacak ki bunu eminim sen de istemezsin. böylece senin pardon demen, belki de o adama etrafta hâlâ ince ruhlu insanların olduğunu gösterecek ve büyük bir ihtimal o kişi huzur duyacak.. ben olsam öyle olurdu.

pardon, sana bir şey kaybettirmeyecektir :))

*** Gelelim ödeve; bu durum seni rahatsız etmeye başladığına göre farkındalık sürecini aşmışsın - rahatsızlık sürecine gelmişsin. Problem "hayır" diyememende, emin ol bende de bu problem var. Ve sokakta, hayatta gördüğün bir çok kişide var.. Ama ben şuna da eminim; okul arkadaşların senden önce kendilerini düşünüyorlardır. O halde senin de onlardan önce kendini düşünmemen için hiçbir sebep yok hatta bunda sonsuza kadar haklısın. bak, olaya öyle bir pencereden bakıyorsun ki.. doktora gittiğimde bana her şeyin ilaçlarla çözülemeyeceğini söylemişti ve şu cümleyi kurdu:

" İhtimalleri kendi lehine kullan".

İşte bu söz beni bitirmişti..

Sokakta yürüyorum, insanlar bana bakabilir.. => böyle bir olasılık yok, olsa bile herkes bi anda bana bakamaz. baksa bile bu bende bir sorun olduğunu ifade etmez. bütün bunların biraraya gelmesi ihtimali, dünyanın bi öküzün boynuzları üstünde durduğu ihtimalinden daha çok mümkün değil.

neyse, çok uzattım ;)) sözün özü, belli plan program dahilinde insanlara - özellikle yakınındakilere hayır demeyi öğrenmelisin.. hatta beraber plan yapalım, sen konu aç (ya da bu konudan da devam edebiliriz) - ctesi - pazar gününden; önümüzdeki bir hafta için plan yaparız ve uygulamalı bi şekilde hayır demeyi öğrenirsin.. bazı şeylere neden hayır demen konusunda tespitlerde bulunuruz, sen hayır dediğinde eğer küçük bir ihtimalle; birileri sana tepki verirse senin bunlara karşı nasıl cevap vermen gerektiği konusunda konuşuruz, böylece o ana kendini daha rahat bir şekilde hazırlarsın.. Olur mu?? :))

[Nefertarii]

Aynen şuan bende önüme bu konuyla ilgili fırsat çıkmasını bekliyorum :)
" İhtimalleri kendi lehine kullan". Ne güzel bir düşünce, yeri geldiğinde hayır demeyi öğrenicem, bardak taştı çünkü.Evet burdan yazmaya devam edelim isterseniz. :))

[ceko_25]

bence sorun hayır diyememek diil kendine güven eksikligi adam sana çarptı dön bak düşmanca bitavır içindeyse önce sen saldır dövüşmeyi bilmiyosan adam korkar ve pardon dersin biter gider bu sefer kendine saldırmaya başlarsın bu döngü böle devam eder
dövüşmeyi bilmedigin için o adama eyvallah çekiyosun dövüş bilgin olsa o durumda kendine güvenin oluşur ve pardon demez ondan beklersin bi saldırıda bulunursada kazanıcanı düşünür sende saldırırsın o daha çok bildigi için seni döver güven eksikligi bence bilgisizlikten gelir geliştirmekte sandıgın kadar zor deyildir bence maviiincinin dedikleri de farklı bi yol tabi ama doru teşis diil bence
hangi alanda eksiklik varsa kendini olanda geliştir insan ilişkileri korku güven bunun gibi şeylerin caresi kitaplar kişisel gelişim kitapları ok bence kötü araba kullandıgını düşünüyosan gider ileri sürüş teknikleri alır rallici olursun problem çözülür bunları yapıcak irade istikrak cesaret az ise telkinlerin dinlersin çözüm senin içinde örnekleri çogalt karar bence durum bu

[Nefertarii]

Mutlaka güven eksiliği de var sebeplerde biliyorum.Ama sorun hala aynı yerde olmam, başladığım noktadayım.Çok fazla kişisel gelişim kitabı okudum ama istediğim sonucu alamadım.Sanki uykuda gibiyim bazen ölsem umrumda olmayacak.Sonradan farkediyorum birçok şeyi anında tepki veremiyorum.

[bumbada]

zorla kendini yapmak için zorla alışacaksın olacak . bu kadar .

[maviinci]

Nefertarii Nickli Üyeden Alıntı

Mutlaka güven eksiliği de var sebeplerde biliyorum.Ama sorun hala aynı yerde olmam, başladığım noktadayım.Çok fazla kişisel gelişim kitabı okudum ama istediğim sonucu alamadım.Sanki uykuda gibiyim bazen ölsem umrumda olmayacak.Sonradan farkediyorum birçok şeyi anında tepki veremiyorum.

bak bi seminere devam ediyorum, 21 gün ve 40 gün kuralından bahsediliyor. beyindeki nöronlar arası alışkanlık bağı zamanla kuruluyor, bu 21 günde oturuyor ve 40 günde iyice yerleşiyor. zaten az çok hepimiz biliriz, 40 sayısı hayatımızdaki bir çok atasözünde önemli bir yere sahip.. işte bunun böyle bir rolü var. Bunun bilincinde olursak bizim için bir çok şey daha farklı manaya sahip oluyor.

Şimdi; istersen dünyanın kitabını okumuş ol, sen onu uygulamadıktan sonra bildiklerin hiçbir mana ifade etmeyecek..

Şöyle düşün;

gripsin. bundan rahatsızsın, grpile ilgili - gribal enfeksiyonu engelleyecek, bu rahatsızlığını giderecek konularda kitaplar okuyorsun. mesela birisi limon ye diyor, diğeri ballı süt iç diyor, diğeri maydonoz yemelisin vs. diyor.

Nefertarii okuya okuya teorik olarak çok fazla bilgi sahibi oluyor ama gribi bir türlü geçmek bilmiyor işte bunun sebebi okuduklarını uygulamaman. Nefertarii limonun gribe iyi geldiğini biliyor ama gidip limon yemediği için hâlâ bu enfeksiyonun rahatsızlığını çekiyor. işte sen de, ben de, diğer bir çok kişi de kişisel gelişimle ilgili bir çok kitap okuyor ama bunları hayatına uygulamıyor. ve sürekli şikayet ediyoruz, rahatsızız. o hâlde bu okuduklarımızı uygulamalı olarak hayatımıza geçirmekten başka yapmamız gereken bir şey göremiyorum ben, haksız mıyım

hocamızın bize bahsettiği bir şey daha var, ondan da bahsetmek istiyorum. diyor ki; insan beyni hayatı boyunca 2 kez gelişim gösterir. Bunlardan birisi;

*** 0 - 3 yaş arasındaki dönem. bu ilk adımdır, hayatını şekillendiren ilk kavşak. ne yönde eğilimlere sahip olacağını belirleyecek olan ilk adım. o zaman çocuk olduğu için bunun pek farkında olmaz, değildir..

*** 10 - 20 yaş arasındaki dönem. hepimizin bildiği gibi bu ergenlik dönemidir, oldukça sıkıntılı geçer. hepimizin böyle zamanları oluyor. herkes senin yaşadıklarını yaşıyor ama senin yolun biraz daha engebeli, benimkisi seninkinden daha yamuk yumuktu ve belki bir başkasınınki dümdüz asfalt ama bir diğerinin yolunda toros dağları var


önemli olan bunlarla nasıl başedeceğimizi bilmek, baş etme - çabalama isteği ve azim. farkındasın, rahatsızsın, değiştirmek istiyorsun.

teorik bilgi sahibisin, bunu da bir artık olarak kaydedebiliriz.

geriye 3 kısım kaldı:

*** UYGULAMA

*** KARŞI REAKSİYONLARLA BAŞETME - ONLARI RAHATÇA BERTARAF ETME

*** BİLİNÇLİ ALIŞKANLIK HALİNE GETİRME



yine hocam bize; birisinin diğerinde sadece "farkındalık" uyandırabileceğini söyledi. senin için ben böyleyim, benim için sen böylesin vs... Belki süreç içinde sen gelip burada yaşadıklarını anlatırsın ve ben dışarıdan daha objektif bakmaya çalışırım ve elimden geldiğince farklı bakış açıları katmaya çalışarak yardımcı olurum, ben veya sitedeki bir başka kişi; topluca böyle hareket ederiz.. sonuçta güzel olacağına inanıyorum bir çok şeyin :)) sonrasında sen de başkalarına yardımcı olursun...

[Nefertarii]

Keşke o kadar kolay olsa kendimi değiştirmeye çalışsam bile insanın çevresi çok önemli özellikle ailesi ona eminim.Ailenizde aşağılanıyorsanız, kötü muamele görüyorsanız elinizden bir şey gelmiyor.İçinde olduğum durumu aileme bağlıyorum,öyle büyütüldüm çünkü sakın sen söyleme önce karşı taraftan teklif gelsin, yok insanlar seni sevmez her neyse yorum yapan herkese çok teşekkürler :) ailemden ayrı yaşayana kadar sabretmeye karar verdim.Her şey kendi ayaklarım üstünde durmaya başlayınca değişecek umarım.

[maviinci]

müdahale etmek istemiyorum, hayat senin sonuçta ama şimdiden küçük küçük alıştırmalara başlamanı tavsiye ederim. aileden ayrılma zamanı geldiğinde bazı şeyler insanın hayal ettiği gibi gitmeyebiliyor. az olsun ama devamlı olsun. ayrıca bir şey daha söylemek istiyorum; bu üzerimizdeki durum bir anda olmuyor - bir sürecin, uzum zamanın üstümüzde bıraktığı etki. o yüzden bir anda gitmesini beklemek de pek realist olmayacaktır, ama zamanla rayına oturtabiliriz...

[Nefertarii]

Çok hak veriyorum size ama mesela siz ne kadar çok bir şeyi yapmaya çalışsanız da eğer konu aileyse size her istediğini yaptırıyorlar mesela benim ailemin kişi olarak bana saygıları yok mecbursunuz onların her dediğini yapmaya, yapmadığınız zamanda zorluyorlar sizi o zaman kendinize emin olun saygınız kalmıyor bu da tüm yaşantınızı etkiliyor.İnanın sadece 1 haftalığına arkadaşımda kalmıştım.O bir hafta da bile kendime olan saygım,güvenim yerine gelmişti bunu yakın arkadaşım dahi farketmişti.En azından problemimin ne olduğunu biliyorum artık.