Yeni evimize taşındık

[bluemoon24]

Ana düşünce her yerin beyaz olması. Beyaz bir sayfa gibi... Sonra da istendiği zaman rahatça değiştirilebilecek nesneler ile renk grupları yaratmak...

Aslında çok ani bir karar ile başladı her şey. Ayşegül zaten biraz sıkıntılıydı bu konuda. Son bir kaç aydır söylenip duruyordu. Kiralık bir yerde insanın huzurlu olabilmesi için öncelikle ev sahibi ile ilişkisinin iyi gidiyor olması gerekir. Bu konuda sorunlar vardı. Ayşegül biraz da ''kış vakti taşınmak falan zor iş...'' diye düşünerek; bu mazereti de kendine tembellik kaçamağı olarak seçerek, oyalanıyordu.



Benzer devrimlerin de yapıldığı saat ve ortam kendiliğinden oluştu. Pazar akşam saatiydi, elektrikler kesikti. Fırtına öncesi sessizlik hakimdi eve. Çıt çıkmıyordu. Ayşegül sinirli sinirli, bir aşağı bir yukarı volta atmaktansa, pencerenin yanında oturuyordu, gök yüzünün kararmasını seyrediyordu. Ben de kucağındaydım; başımı okşadı, ''Taşınıyoruz!'' dedi.''Sıkıldım buradan'' diye devam etti,'daha çok gökyüzü istiyorum, daha çok alan istiyorum, tertemiz bembeyaz bir sayfa istiyorum.' Ayrıntılarını anlattığında şaşırdım; biraz da endişelendim. Osmanbey'e taşınmaktan söz ediyordu. Osmanbey'de daha çok gökyüzü ve daha çok alan nasıl bulunacaktı pek anlayamadım. Ertesi gün beni de aldı, birlikte arabaya bindik, yola koyulduk. Arabaya binince aklıma bir de oralarda park sorunu olacağı geldi. Susuyorum ve heyecanla bekliyorum. Osmanbey'in arka sokaklarından birine saptık, katlı otoparka girdik. Oldukça dolu, 6. kata kadar hiç yer yok, park edemedi. Çıkmaya devam ediyoruz, 11. kata geldik, durdu. Arabadan indi, ''İşte yeni evimiz!'' dedi. Demir taşıyıcı kolon ve kirişler, yer ile tavan arasında hiç bir şey yok, tavan en az 5 metre. Boğaz, Eski İstanbul, her yer görünüyor, adalar...





Kısa sürede otoparkın 11. katında gerekli parsellerin etrafı çevrildi. Arabayla 11. kattaki evinin kapısına kadar gelebiliyorsun, metro istasyonu yakın. Her yer beyaza boyandı. Taşıma şirketi ile hafif dalga geçildi, Osmanbey, ara sokak, 11. kat, bunları duyan yan çiziyor. Çok da uzun sürmedi ve yeni evimize taşındık.

Ana düşünce her yerin beyaz olması. Beyaz bir sayfa gibi ve istendiği zaman rahat değiştirilebilecek nesneler ile renk grupları yaratmak. Bu işten en zararlı Dede çıktı. Dede, antika sehpamız, Ayşegül'ün annesinin evine geri yollandı. Artık bizimle değil. Ben bu beyaz ortamda siyah bir kedi olarak biraz fazla dikkat çekiyorum gibi hissediyorum; ama keyfim yerinde, çok heyecan verici bir değişiklik yaşıyoruz. Gözümüze uyku girmiyor neredeyse. Alanın genişliği çok fark ettiriyor insanın tüm yaşamını. Aslında yaşanan ortam ne kadar genişse, yaşayanın da hayalleri o kadar geniş olabiliyor. Kent yaşamında alıştığımız her tür sorun ortadan kendiliğinden kalkıyor.





Bir yerde, beyaz bir çalışma masasının üzerinde, Ayşegül'ün Fransa'dan getirdiği renkli Bic tükenmez kalemler duruyor, beyaz bir rafın üstüne dizilmiş parfüm şişeleri... Ortam her nesnenin kendi başına değerini ortaya çıkartıyor. Alanın genişliği, nesne gruplarının aralarına giren boşluk, onlara gerçekten hak ettikleri vurguyu dile getirme olanağı tanıyor.

Geri dönüp düşünüldüğünde, kent yaşamının bizi ne kadar daralttığını fark ediyorum. Bir kerelik ve sayılı günden oluşan yaşamımızı kendi koyduğumuz kurallarla ne kadar sıkıştırıyoruz.





Evinizde gerçekten, en azından, bir bölümünde denemeniz şart. O zaman söylediklerimi daha da iyi anlayacaksınız. En çok kullandığınız yerden başlayabilirsiniz. Biraz zaman ayırmanız yeterli. Dikkatli bir çalışma gerekiyor. Bahara girerken bunu yapmak en doğru zamanlama. Seçtiğiniz bölümdeki tüm eşyaları listeleyerek başlayın. Listeleme işlemi sırasında aslında ne kadar çok eşyadan söz ettiğimi anlayacaksınız. Sınıflara ayırın. Takım olanlar, takım olup herhangi bir parçası eksik olanlar, eski olanlar, hatırası olanlar, uzun süredir hiç elinizi sürmedikleriniz, hediye gelmiş olanlar, oldum olası sevemedikleriniz. Ve onsuz yapamayacaklarınız. Bunun dışında da kategoriler oluşturabilirsiniz. Listenizden üstlerini çizerek azaltmaya başlayın. Unutmayın üstünü çizdiğiniz her bir parça, her zaman beraber olmayı isteyeceğiniz her bir parçaya yaşama alanı açacak. Size de alan açacak. Bakım ve temizlik için harcadıklarınızdan söz etmiyorum bile.





Şampanya kadehlerinize bakın, en son ne zaman kullandığınızı hatırlamaya çalışın. Çok değerli buluyorsanız söylenecek bir söz yok; ama sadece hatıraları yaşattığını düşünüyorsanız, o zaman yeni yaşanacaklara engel de olduğunu göz ardı etmeyin. Yıllardır kullanmadığınız bir kadehten kurtulduğunuzda ve bunun gibi bir sürü yükten sıyrıldığınızda, ortaya çıkarttığınız boşluğun tadını alırken ve su bardağından şampanya içerken hayal edin bir de kendinizi. İnsanın kimi zaman bu anlamda kendine zaman ayırması gerekiyor; yaz öncesi fazla kilolardan kurtulmak gibi bir yaklaşım bu. Sabahları hatırlamıyor olabilirsiniz; ama nesneler gece size kâbus yaşatırlar. Bilirsiniz oradadırlar. Çevrenize bu gözle bakın. Göreceksiniz, takmayı sevdiğiniz kadar seyretmeyi de seveceğiniz eşarbınıza öyle güzel bir yer açılacak ki, ''İyi ki kedinin aklına uyduk'' diyeceksiniz.





Beyaz rengin büyüsünü yaşayın bu yaz. Her gün değiştirebileceğiniz renkleri yerleştirin üzerine. Her gün oynayın onlarla. Evi toplamak yerine her gün oyun oynayın her şeyinizle.

Eski kadehleri atın, ki cam kumbarası başındaki bu eylem bile kendi başına büyük eğlence olacak, sonra iki kişi aynı şişeden için şampanyayı. O gece için bana çok teşekkür borçlu kalacaksınız.







Kaynak:Evdergisi