hayat size neler öğretti??

[çok_mutlu:)]

hayat güzel yaşamak gerçekten güzel ama hayat hepimize iyi kötü birşeyler öğretmiştir hepimizin yıkıldığı anlar olmuştur bitsin artık bu üzüntüler dertler demişizdir ama bizi inciten bu derin yaralar bize yeni öğretiler getirmiştir ben kendimle başlayayım hayat bana neler öğretti

1.sabretmeyi öğretti(herşey her istediğimiz anda bizim olamayabiliyor)
2.dünyanın benim etrafımda dönmediğini öğretti(bir ara benim etrafımda döndüğünü düşünüyordum)
3.her kötü gecenin birde sabahı olduğunu öğretti
4.yaşama sıkı sıkı bağlanmayı öğretti(bir an artık burada olmayabiliriz)
5.sevdiğim insanlara sevdiğimi söylemeyi öğretti
6.her yeni doğan günün bana aslında mutlulukla geldiğini sadece görmeyi bilmem gerektiğini öğretti)
7.hiç kimse için fazla üzülmemek gerektiğini öğretti (her biten şey yeni bir başlangıçtır aslında)
8.çok dilediğim şeylerin gerçekten olabileceğini görmeyi öğretti
9.sevinçler kadar üzüntülerinde olduğunu görmeyi öğretti
10.ve en sonuncusu mutluluğun her an kapımızda olduğunu sadece bakmayı bilmemiz gerektiğini öğretti


PEKİ HAYAT SİZE NELER ÖĞRETTİ?

[antonio_montana]

sıkıntıların sürekli sürmeyeceğini mutluluğunda sürekli sürmeyeceğini öğretti. çünkü hayat dengeden ibaret.

antonio_montana Nickli Üyeden Alıntı

sıkıntıların sürekli sürmeyeceğini mutluluğunda sürekli sürmeyeceğini öğretti. çünkü hayat dengeden ibaret.

Katılıyorum hayat bir dengedir. Sıkıntı yaşayan elbet ki mutluluğu da yaşar, aynı zaman da her zaman mutlu olmuş biri, gün gelir sıkıntıya düşer. Dengeli bir dialektik gece ve gündüz gibi....

[antonio_montana]

hayatın sırrını merak edip durmuştum, ama çok basitmiş denge. hayatın sırrı bu. örneğin bir öğrenci sürekli ders çalısırsa bi zaman sonra dersten soğur, ama hem eğlenir hemde ders çalısırsa dersten soğumaz. dengeyi kurabilidiğimiz sürece herşeyi başarabilirz.

bana;
1) sır denen şeyi kimseye söylememeyi öğretti.
2) asla gülüp geçmemeyi öğretti.
3) kimseye güvenmemeyi, güvenmeden yaşamayı öğretti.
4) ilk aşkını unutamayacağımı öğretti.
5) sevmenin en güzel şey olduğunu öğretti.
6) en ufak tartışmanın bile gereksizliğini öğretti.
7) 2 yıl boyunca gülmemeyi öğretti.
8) 3 yıl boyunca suratımda saçma bi gülümsemeyle gezmeyi öğretti.
9) dalga geçenlere karşı koymayı öğretti.
10) boşlukta kalma halini nasıl atlatabileceğimi öğretti.
11) krizlerimin nedenini aramayı öğretti.
12) hiçbişeyi umursamamayı öğretti.
13) kimseden bişey beklememem gerektiğini öğretti.
14) kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerde bazen gözlerin de hiç bişey yapamayacağını öğretti.
15) kendim için üzülmemeyi öğretti.
16) başkaları için yaşamayı öğretti.

spestnaz Nickli Üyeden Alıntı

bana;
1) sır denen şeyi kimseye söylememeyi öğretti.
2) asla gülüp geçmemeyi öğretti.
3) kimseye güvenmemeyi, güvenmeden yaşamayı öğretti.
4) ilk aşkını unutamayacağımı öğretti.
5) sevmenin en güzel şey olduğunu öğretti.
6) en ufak tartışmanın bile gereksizliğini öğretti.
7) 2 yıl boyunca gülmemeyi öğretti.
8) 3 yıl boyunca suratımda saçma bi gülümsemeyle gezmeyi öğretti.
9) dalga geçenlere karşı koymayı öğretti.
10) boşlukta kalma halini nasıl atlatabileceğimi öğretti.
11) krizlerimin nedenini aramayı öğretti.
12) hiçbişeyi umursamamayı öğretti.
13) kimseden bişey beklememem gerektiğini öğretti.
14) kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerde bazen gözlerin de hiç bişey yapamayacağını öğretti.
15) kendim için üzülmemeyi öğretti.
16) başkaları için yaşamayı öğretti.

Yazdığın 1. maddeden sanki sırrını söylediğin birisinin sana ihanet ettiği anlaşılıyor ne dersin? :)) Galiba polat alemdarın da dediği gibi '' iki kişinin bildiği sır değildir'' 15. ve 16. maddeye katılmıyorum özellikle 16. cıya .
kendini sevebildiğin gibi ayrıca kendine yaptığın haksızlık gibi durumlarda yine kendine üzülmeyi de bilmelisin. başkaları için değil kendin için yaşa. kendi değerini bilirsen herkes senin değerini bilir. ve inan ki bu dünya da herkes yalnızca kendi için yaşar ve çırpınır. insanoğlu bencildir.hatta felsefe öğretmenim bir gün bir şey söyleyerek bunu daha iyi anlamamı sağladı: ''insanoğlu bencildir. siz birisi öldüğü için üzülürsünüz evet ama bir daha onu göremiyceğiniz onunla zaman geçiremiyceğiniz onunla birlikte olamıycağınız için üzülürsünüz. bencilliğimizi buradan anlayın'' demişti. her ne olursa olsun kendi değerini bil. ve kimsenin sana değer vermediğini düşündüğünde buraya gel eminim ki ben ve diğer sevgi dolu arkadaşlarım bizde fazlaca olan sevgiyi ve değeri sana cömertçe vereceklerdir =)) Sevgilerimle...

şu an hala içimde varya benden sırlarımı alıp bir başkasına yetiştirmeleri. bunu şimdi yapsa lar hiçbişey umurumda olmaz dı ama o zamanlar ben çocuktum ve hayata bakış açımı oluşturduğum dönemlerdi. her çocuk gibi arkadaş lık denen şeye güvendim, herkesi kendim gibi sandım. ama ben çocuktum ve açıkçası kendi yaptığım genellemelere kurban gittim. bağıra bağıra anlatmak istiyorum başıma gelenleri ama olmuyor. kaç kişiye anlattıysam olmadı. benim hayatımı mahfetti onlar ama hala gülebiliyorlar. ben birine ters cevap verince bin kez pişman olurdum ama onlar bana yaptıklarını hiçbi'şekilde çekmediler. . Adaletin bumu dünyaaaaaa. . belkide bu yüzden hukuk seçtim, belkide. . yaa nolur anlayın beni, sevgi nedir unutturdular bana. yaşarken ölmüş gibi oldum yaa. inanamıyorum kendime. bunları yazarken saçımdan akan ter damlasını hissediyorum. . ben bugüne kadar hep intikam, diye yaşadım. ona bağladım umudumu. ama sizinle birlikte sevmeye başladım tekrar. şimdi o intikam hissini kovmak istiyorum ama gitmiyor. gitmesi için çaba harcıyorum hemde çok ama def olmuyor içimden. defolmuyor benden. insaf yaa nolur git yalvarırım git. artık dayanamıyorum. seninle baş eecek kadar güçlü değilim. . çalışıyorum onu kovmak için. intikam nefret umutsuzluk çekince. . onlarla baş etmeye çalışıyorum ama. . bilmiyorum yaa. . bilmiyorum. .

Sevgili Spestnaz. geçmişte bazı şeyleri bilmeden ve hayatı öğrenmeden yaptığın şeyler için bugün kendini kahredip kendini mahvetmemelisin. geçmiş geçmişte kalmıştır ama olumsuz olanları sadece. sana ders veren bütün şeyleri hatırla sadece gerisini unut. çünkü bunları hatırlayarak kendini üzmen sana zarar verir yine, başkasına değil. yazdığın yazından sana karşı ne kadar büyük bir saygısızlık yaptıkları anlaşılıyor ama bırak bu onların karaktersizliği ve kişiliksizliği olarak kalsın. ve sana tavsiyem şu ki sır tutmayan bir insana asla güvenme. Ve çok önemli sırlarını (en azından çevreye yayılmış olduğunu duyduğun zaman çok üzüleceğin sırlarını) hiç kimseyle paylaşma.çünkü bilinçli ve sır saklamayı bilen bir insan bile verilen sırrı istemeden ağzından kaçırabilir. Tıpkı benim gibi ağzımdan kaçırdığım sırrı düzeltmek için bir aşk meselesini üstüme aldım fakat lisedeki arkadaşlar beni terminatör olarak gördükleri için (otoriter sert ruhsuz ve sinirli) (ki lisede lakabım buydu)böyle birşeye inanmadılar ve gerçeği anladılar. Ama bu fedakarlığım karşısında ortaya çıkmış bir sır arkadaşım için önemli değildi. bu olay birbirimize olan sevgimizi ve güvenimizi daha da arttırdı. Umarım karşına geçmişteki gibi değil de benim ve arkadaşımla aramızdaki gibi mükemmel bir dostluk ve sevgi bağı olan güvenilir insanlar çıkar. Ve birgün böyle bir arkadaş bulacağına inanıyorum lütfen sende inan=))) Sevgilerimle....

[darkdays]

hayat banaa kimseyee aslında deger vermemek gerektiğini öğretti.. ve herkesin hayatta tek basına oldugunu..yalnızlığın bazen insan iyi geldiğini ögretti.. samimi olurken insanları şeçmeyi ögretti.. korkuyu ögretti ,,aglamayı ögretti.. herşeye rağmen hayatın devam ettiğinii. ailemden baska yanımda olanların aslında yalan oldugnu ögretti..

[çok_mutlu:)]

valla spestnaz senin yaşadıklarını okurken kendimi okumuş gibi oldum nefret oyle bir duyguki bütün duygulardan üstün bende çok şey yaşadım gordum ve bende nefret doldum ama ben bitirme aşamasındayım ve asla arkama donup bakmıyorum onların ne yaşadıkları yada ne yaşayackları umrumda değil bana acı çektirdilermi çektirdiler ama bir insanın kalbini kırmak kolay benim kalbim zamanında kırılmadı parçalandı hemde paramparça oldu birdaha düzelmez dediğim günler oldu kırılmış dokulmüş birşeyi niye tamir etmeye çalışıyorum dediğim günler o kadar çok olduki senin dediğin gibi benim yaşadıklarım onların umrundamı dedim hayır değil onlar benden daha iyiler belkide ama iyilikler hep gelip geçicidir intikam almak bende düşünmedim değil ama ne için kim için neyin intikamını alacaktımki onların mutsuz olması benim acı çektiğim günlerin bedelini odetecekmiydi hayır bunu anlayabilecek insanlar zaten bunu yapmazdı ama birgün uyandığımda yeter dedim yeter acı çektiğim üzüldüğüm gozyaşı doktüğüm kim için ne için goz yaşı dokuyorum ve o an karar verdim mutlu olmalıyım hemde kendim için başkası için değil hergün yaşadıklarıma şükrettim çünkü eğer o insanlar yanımda olsa ve kalsa daha büyük ihanetlerle bana daha büyük zararlar verebilirlerdi ve dua ettim hemde aylarca yıllarca hatta eft denilen bir yontem var onla rahatladım affettim bütün nefretlerimi yazıya doktum ve yaktım küllerini savurdum rüzgara işe yarıyormu dersen bende yaradı rahatladım ve artık daha mutluyum daha ozgürüm nefret gitmediği sürece insan ozgür olamıyor çünkü ve ben ozgür olmayı seçtim sende seç arkadaşım ogün geldiğinde ozgürlüğün tadını daha bir güzel çıkaracaksın mutsuzluklar mutlulukları getirir unutma hep sevgiyle kal:)