Yaşımdan utanıyorum..yardım lütfen...

[imported_Angel]

merhaba arkadaşlar..ben farkettim ki şu anki yaşımdan utanıyorum...yaşım şu an 29...
sorunumu şöyle açıklayayım...ben dış görünüş olarak minyon yapılıyım ve yüzüm falan da olduğundan genç gösteriyor..bir de spor giyimli olmamı ve yer yer çabuk heyecanlanan pek olgun davranamayan cool olamayan biri olduğum da düşünülürse... şu an insanlar tarafından 18-20 arası zannediliyorum ve bu durumu da hiç bozmak istemiyorum...çünkü birçok açıdan işime geliyor...çünkü herçekten ruhum ve aklım hala o yaşlarda...
kendimden genç olan insanlarla da kendimden büyük olan insanlarla da rahatça konuşabiliyorum..ta ki yaşım veya eğitim durumum sorulana kadar...ama bir noktadan sonra illa ki bu tür sorular soruluyor engelleyemezsin ki...sonra kişi yaşımın büyük olduğunu öğrenince bana karşı görüşü davranışları falan benim istemediğim doğrultuda değişiyor...
örneğin genç delikanlılar beni yaşıdı sanarak sıcak bir şekilde arkadaşca sohbet ederken yaşımı duyduktan sonra ise kendimi yaşıma göre geliştiremediğimi anlıyorlar veya bana abla muamelesi yapıp benden uzaklaşıyorlar ve yakınlık ve sıcaklık bir anda mesafeli bir saygıya bırakıyor kendini...ki ben ikisini de istemiyorum...
bu yaşıma kadar eğitimimi tamamlayamamış olmam ve kendi hayatımı kuramamış olmam beni utandırıyor..biraz da bu yüzden yaşım kimseler tarafından bilinmesin istiyorum ve genç görünmek işime geliyor...ama soranlara da yalan söylemek istemiyorum..söylersem de huzursuz oluyorum...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor... söyleme o zaman diyebilirsiniz...söylememeyi tercih etsem o da saçma olmazmı ?
yazdıklarımdan belki akıl olarak olgun olmadığımı düşünenler olabilir ama aksine hiç öyle birisi değilimdir..küçüklüğümden beri hep yaşıtlarımdan daha terbiyeli ve olgun davranışlara sahiptim ve öğretmenlerinin hepsi de öyle derlerdi benim hakkımda...yani şımarık tiplerden zıp zıp zıplayan tiplerden değilim

[bluegirlx]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

merhaba arkadaşlar..ben farkettim ki şu anki yaşımdan utanıyorum...yaşım şu an 29...
sorunumu şöyle açıklayayım...ben dış görünüş olarak minyon yapılıyım ve yüzüm falan da olduğundan genç gösteriyor..bir de spor giyimli olmamı ve yer yer çabuk heyecanlanan pek olgun davranamayan cool olamayan biri olduğum da düşünülürse... şu an insanlar tarafından 18-20 arası zannediliyorum ve bu durumu da hiç bozmak istemiyorum...çünkü birçok açıdan işime geliyor...çünkü herçekten ruhum ve aklım hala o yaşlarda...
kendimden genç olan insanlarla da kendimden büyük olan insanlarla da rahatça konuşabiliyorum..ta ki yaşım veya eğitim durumum sorulana kadar...ama bir noktadan sonra illa ki bu tür sorular soruluyor engelleyemezsin ki...sonra kişi yaşımın büyük olduğunu öğrenince bana karşı görüşü davranışları falan benim istemediğim doğrultuda değişiyor...
örneğin genç delikanlılar beni yaşıdı sanarak sıcak bir şekilde arkadaşca sohbet ederken yaşımı duyduktan sonra ise kendimi yaşıma göre geliştiremediğimi anlıyorlar veya bana abla muamelesi yapıp benden uzaklaşıyorlar ve yakınlık ve sıcaklık bir anda mesafeli bir saygıya bırakıyor kendini...ki ben ikisini de istemiyorum...
bu yaşıma kadar eğitimimi tamamlayamamış olmam ve kendi hayatımı kuramamış olmam beni utandırıyor..biraz da bu yüzden yaşım kimseler tarafından bilinmesin istiyorum ve genç görünmek işime geliyor...ama soranlara da yalan söylemek istemiyorum..söylersem de huzursuz oluyorum...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor...lütfen yardım edin ben bu durumlarda ne yapmalıyım ? yaşım veya eğitim durumum sorulduğunda ne demeliyim sizce ? doğru söylesem olmuyor..yalan söylesem olmuyor... söyleme o zaman diyebilirsiniz...söylememeyi tercih etsem o da saçma olmazmı ?
yazdıklarımdan belki akıl olarak olgun olmadığımı düşünenler olabilir ama aksine hiç öyle birisi değilimdir..küçüklüğümden beri hep yaşıtlarımdan daha terbiyeli ve olgun davranışlara sahiptim ve öğretmenlerinin hepsi de öyle derlerdi benim hakkımda...yani şımarık tiplerden zıp zıp zıplayan tiplerden değilim

bence kendini kabullenmelisin..büyümeyi reddetmek sorumluktan kaçmakla ilgili olabilir..bence yaşını kafaya takma..ama yaşınında tadına var.eğer bu yaşını kaçırırsaannnn bir kaç sene sonra bu yaşın için üzüleceksin..

şimdi ne yapabilirsin bunu düşün.bence hayatın kıyısında kalma. mutlaka aktif olarak çalış.sen kendin ol..kimse senin yaşınla ilgilenmez o zaman.


bunların sebebi ne olabilirrr...küçükken efendi uslu olup çocukluğunu yaşamadığın için bitirmemiş ve devam ediyor olabilirsin..çocukken çocukluğnu yaşamamışsın..gençken gençliğini yaşamazsan keşkelerle dolu bir yaşantın olabilir..o halde


değişim başlasın..

[imported_Angel]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

bence kendini kabullenmelisin..büyümeyi reddetmek sorumluktan kaçmakla ilgili olabilir..bence yaşını kafaya takma..ama yaşınında tadına var.eğer bu yaşını kaçırırsaannnn bir kaç sene sonra bu yaşın için üzüleceksin..

şimdi ne yapabilirsin bunu düşün.bence hayatın kıyısında kalma. mutlaka aktif olarak çalış.sen kendin ol..kimse senin yaşınla ilgilenmez o zaman.


bunların sebebi ne olabilirrr...küçükken efendi uslu olup çocukluğunu yaşamadığın için bitirmemiş ve devam ediyor olabilirsin..çocukken çocukluğnu yaşamamışsın..gençken gençliğini yaşamazsan keşkelerle dolu bir yaşantın olabilir..o halde


değişim başlasın..

evet canım doğru tahmin etmişsin..ben çocukken çok ağırbaşlı..olgun ve eve sorun getirmeyen bir çocuktum hatta öğretmenlerim tarafından hep akıllı uslu olarak sözedilirdim..ama tabi böyle olmanın bedeli ise çocukluğunu gençliğini hakkıyla yaşayamamış olmak oluyor...ve de o zamanlar asosyal ve çekingendim dolasıyla birçok kişinin en güzel anılarının olduğu lise döneminde bile pek kayda değer anım ve arkadaşlarım olmadı..belki o yüzden şimdi gençlerin bana yakınlık duyup benle arkadaşça konuşmaları hoşuma gidiyor olabilir...şu an biraz şartlarım genişledi ve şımarmaya daha müsait bir yaşantım var belki ondan durumlar böyle...ve malesef işe girip çalışamıyorum çünkü emekli babama gözkulak olmak zorundayım..akrabalardan da pek hayır yok..kendi başımayım bu konuda yani..sırf bu yüzden evlenemiyorum bile...

[bluegirlx]

imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı

evet canım doğru tahmin etmişsin..ben çocukken çok ağırbaşlı..olgun ve eve sorun getirmeyen bir çocuktum hatta öğretmenlerim tarafından hep akıllı uslu olarak sözedilirdim..ama tabi böyle olmanın bedeli ise çocukluğunu gençliğini hakkıyla yaşayamamış olmak oluyor...ve de o zamanlar asosyal ve çekingendim dolasıyla birçok kişinin en güzel anılarının olduğu lise döneminde bile pek kayda değer anım ve arkadaşlarım olmadı..belki o yüzden şimdi gençlerin bana yakınlık duyup benle arkadaşça konuşmaları hoşuma gidiyor olabilir...şu an biraz şartlarım genişledi ve şımarmaya daha müsait bir yaşantım var belki ondan durumlar böyle...ve malesef işe girip çalışamıyorum çünkü emekli babama gözkulak olmak zorundayım..akrabalardan da pek hayır yok..kendi başımayım bu konuda yani..sırf bu yüzden evlenemiyorum bile...

şartların genişlemesinden kastın maddi imkanlaarsa bence çalışmaman için engel olmasın. yardım konusunda seni kutluyorum ama bence babana destek olmak kendi hayatını kısıtlamamalı. şimdide o zaman ki gibi olgun davranıyorsun. bunun sonucunu tekrar düşün istersen..

yardımda 3 k kuralını okumanı tavsiye ederim sevgiler..

[house]

Of Allah'îm ya evet bu çok büyük bir sorun ve tamamen toplum dayatmalarından ileri geliyor, 29 yaş çok genç bi yaş aslında....Ama insanlar o kadar meraklı ve yargılayıcı ki; hemen soru yağmuru; "Sen daha evlenmedinmi?" "Hala iş bulamadın mı?" yok efendim hadi iş buldun evlendin "eee çocuk yok mu daha?" "Maaşın kaç lira?" "sen o bölümde niye okudun?" vs vs vs offff insanımız ne kadar meraklı, büyük ihtimalle bi zamanda bi yerde ya sizi kendi çocukları ile kıyasladılar ve bugün bi baltaya sap olamadıysanız ya da yaşınız geçkinse bu sorulara cevp veremeyince siz egonuızu tatmin ederler....Erkekler askerden dönünce evlenmeli kız dediğin 30undan önce çocuk yapmalı ya sırf toplumun bu salak saçma normları yüzünden istenmeyen alelacele evlilikler yapılıyor mutsuz çocuklar ortada artı sevilmeyen meslekler seçiliyor para için idealler çöpe....bende 25 yaşındayım ama ben bile yaşım geçti diye düşünüyorum hala bazen...Arkadaşlar dünya 40dan 50sinden sonra türlü başarılara imza atmış ünlü olmuş pek çok insanla dolu....Hayatta hiç bir şey için geç değil, bırakın evlilikte, işde vs vs hepsi zamanında gelsin ve tatmin edici olsun hayatta herşeyi sadece kendiniz için yapın başkalarını memnun etmek için değil ya da ne düşünürler diye değil asolan budur...Sorulara, eleştirilere kulak tıkayın çünkü bilinki biri sizi yaşınıza göre niteliyosa yada hala meraklı sorular soruyosa kinayeli o insan egosuyla bi sorun yaşıyodur veya aşalık kompleksi vardır sizle kendini yada çocuğunu falan kıyaslıyodur sadece bi kaç istisna iyi niyetle sorar, toplumun bazı sığ dayatmalarından kurtulmalı ve kendimize hayatı zindan etmemeliyiz çünkü yaşım geçti mantığıda bir çekirdek inançtır ve önümüze gelecek fırsatları engeller.

[bluegirlx]

canım şimdi burda sorun yaşın geçmiş olması değil şuan ki yaşını boşuna geçirmesi..yoksa gelecekte de aynıkaygıları taşımasından endişelendim..çünkü çocukluğunu yaşayamadığı için bunun yükünü taşıyor.gençliğinide yaşayamazsa yine bunun yükünü taşıması endişe verici..

yoksa insanlar ne demiş niye demiş önemli değil..eminimki insanların söylediği Angel in iç sesi..içimizdeki fısıltıları dış dünyada duyarızz..(tabi içimize o fısıltıları kim sokar o da tartışılırr..):)

[house]

bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı

canım şimdi burda sorun yaşın geçmiş olması değil şuan ki yaşını boşuna geçirmesi..yoksa gelecekte de aynıkaygıları taşımasından endişelendim..çünkü çocukluğunu yaşayamadığı için bunun yükünü taşıyor.gençliğinide yaşayamazsa yine bunun yükünü taşıması endişe verici..

yoksa insanlar ne demiş niye demiş önemli değil..eminimki insanların söylediği Angel in iç sesi..içimizdeki fısıltıları dış dünyada duyarızz..(tabi içimize o fısıltıları kim sokar o da tartışılırr..):)

haklısın ama bence toplumun bazı dayatmalarıda çok etkiliyo bizleri zaten tüm çekirdek inançlar böyle ortaya çıkmıyomu? insanlar soru sordukça ve biz cevap veremedikçe eksik olduğumuz duygusu dahada artıyor ben bunu çevremden çok duydum o yüzden paylaştım yazıyıda okuyunca cuk oturdu, biz çoğu şeyi kendimiz için yapmıyoruz ki hep onaylanma beğenilme takdir edilme korkusu ile yaşıyoruz sadece kendimiz için yaşasak ki burda kast ettiğim bencillik değil herşey çözülecek, bilinçaltımız sürekli yaşımızın geçtiğini fısıldar bize ve değişimden korktuğumuz hatta başarılı olmaktan bile korktuğumuz için hep kendimizi erteleriz bahanelerde hazırdır yaş, para, aile vs vs bence yaşadığımız toplumun inanç kodlarını bulup listelesek valla hemen hemen herkesin çekirdek inancını buluruz gibi me geliyo

[Berilce]

Bizim insanlarımız Akdeniz'e kıyısı olan Ülkelerin haricinde kalmak üzere, daha sıcak, daha
ilgilidir, hatta insanların özel yaşamına dahi karışacak kadar... Fakat yurtdışında da sıkıcı
bir ortam vardır. Aynı işyerinde çalışan insanların yanına pat diye gidemezsiniz, randevu alırsınız.
Ben oturduğum Site'de bir komşumdan bahsetmek istiyorum. Tüm kardeşleri çalışmış, evlenmiş ve çocukları olmuş.
Fakat arkadaşım -dünya tatlısı kız- evin en küçüğü, yaşlı anne ve babasına bakmış, çalışamamış, bir dediği
iki olmamış ama, özellikle babası "biz ölünceye kadar yanımızda kal, herşeyimiz senin" demiş ve şimdi babası hayatta değil...
Şimdi eğer bu kızın "keşke'leri" olmasaydı, hayatının onun için doyum verici olduğunu söyleyebilirdik. Ama "keşke çalışsaydım,
evlenseydim zamanında" gibi cümleler sarf ediyor. Ruh, deneyim istiyor kendini duyumsatacak...

Ben bana yaşım sorulduğunda yıllardır 18 diyorum , şakaya vuruyorum .Yıllardır aynı yaştasın diyenlere de ben sözümün eriyim ne dersem odur diyorum . Liseyi bitirdiğimde herkes ilkokulu yeni bitirdim sanıyordu , üniversite biteli 10 yıl olmasına rağmen hala öğrenci sananlar da oluyor . Yaşın bi önemi yok ki ve kimseyi de ilgilendirmez . Seni yaş ile değerlendirenlerse kendileri kaybeder.

Sen kendini sev ve kabullen gerisi hikaye . Bu arada bence sen çalışmak istemiyorsun gibi , emekli baban sanki bahane gibi ...
Çünkü insan istediği her şeyi gerçekleştirir yeter ki istesin...

[mevsim_bahar_olunca]

Arkadaşlar inanın öğretmen olduğuma inanmıyor kimse 26 yaşımdayım ama 17-18 gösteriyorum öğrenci sanıyorlar.Yaşlı göstermekten kat kat iyidir.Boşverin sakın üzülmeyin.