Ölecek Gibiyim, Çok Mutsuzum

[maviinci]

Bir buçuk sene önce İstanbulda okumayı o kadar çok istiyordum ki.. Sonunda istediğim oldu ama ben doğduğuma pişman oldum. Çok zor geldi bana, artık dayanamıyorum. Bir buçuk sene sonunda anlayabildim artık ailemden uzakta olmanın beni mutsuzlaştırdığını. Şimdi içinde bulunduğum duruma küçük birkaç örnek vermek istiyorum: İlaç kullanan, özgüveni sıfır, dışarıya kendi başına çıkamayan, çalışması gereken derslerine bakınca kaygılanarak çalışmaktan vazgeçen, ailesinden uzak kalmak zorunda olan bir enes. İstanbul bana işkencehane gibi geliyor artık. Yaşamaktan soğudum. Nolur bana yardım edin. Boşluktayım, ne yapacağımı hiç bilemiyorum. Lütfen yardım edin...

[minnettar]

maviinci Nickli Üyeden Alıntı

Bir buçuk sene önce İstanbulda okumayı o kadar çok istiyordum ki.. Sonunda istediğim oldu ama ben doğduğuma pişman oldum. Çok zor geldi bana, artık dayanamıyorum. Bir buçuk sene sonunda anlayabildim artık ailemden uzakta olmanın beni mutsuzlaştırdığını. Şimdi içinde bulunduğum duruma küçük birkaç örnek vermek istiyorum: İlaç kullanan, özgüveni sıfır, dışarıya kendi başına çıkamayan, çalışması gereken derslerine bakınca kaygılanarak çalışmaktan vazgeçen, ailesinden uzak kalmak zorunda olan bir enes. İstanbul bana işkencehane gibi geliyor artık. Yaşamaktan soğudum. Nolur bana yardım edin. Boşluktayım, ne yapacağımı hiç bilemiyorum. Lütfen yardım edin...

Evet haklısın Maviinci, İstanbulda yaşamak, okumak gezmek,görev yapmak zordur..... ama İstanbul bir başkadır....orada metropolde yaşamak nasıl birşey anlarsın,o kültür istemeden üstüne siner ve sen ancak bunu eski tanıdıklarla görüştüğünde anlarsın...İstanbul bir başkadır.... insan tanırsın, belki acı veriyor gibi gelir ama aslında tecrübe kazanırsın ve ilerde ki hayatına da uyarlayabilirsen şayet çok hızlı çıkarsın bazıı yolları, imkanları azdır ama imkanları çokturda... burda kendine sahip çıkmayı öğrenirsin ki kişilik kazanırsın, hayata karşı duruşun oluşur... yaşadığın durumu bence akışına bırak Maviinci, sen buraya geçici olarak geldin sen istemediğin sürece kimse seni burda tutamaz.. Sen buraya okumak için geldin, şartlar ne olursa olsun kazandığın bu hakka sahip çıkmalısın... senin yerinde olmak isteyen kaç kişi vardır sen ce... bence birşeyleri bırakmak yerine nasıl başarmalı nerden başlamalıyım diye tutmalısın... İstanbul dan bir okuldan mezun olmak, ayrıca iyi bir referanstır unutma....

[minnettar]

Bende üniversite eğitimi mi ailemden uzakta bir şehirde tamaladım..Anneme çok düşkün biriydim ben, neredeyse onsuz hiçbiryere gitmemiştim normalde de gün içinde bile çok özlerdim onu ki ben ondan uzakta birşehre gittim... kızmeslek lisesi mezunuyum ve ekonomi mühendisliği okuyacağım.... anlatılan derslerden, kitaplardan hiçbirşey anlamıyorum ve kabus yaşıyorum resmen..yurt hayatına bir türlü alışamadım ve bana herşey zor ,ve sürekli kendime benim burda ne işim var ben yapamacağım ve en sonrada evime gitmek istiyorum sesleri yükselmeye başladı ve annemi aradım kararımı bildirdim... o kadar dolmuşumki telefon görüşmesinde ağlamışım, bunu üst sınıflardan birisi görmüş sanırım konuşmama da şahit olmuş ki, telefon görüşmem sonrasında yemek yemek için tantine geçtim ve yanıma geldi oturdu... sonra kusura bakma ağladığını gördüm dedi ve bana tekerlekli sandelye ile oturan bir öğrenciyi, çok büyük zorluklarla koltuk deyneği elinde yemeği masaya ulaşmaya çalışan diğer kızı gösterdi.. sonra dediki bu kişilerin hayatı inan seninkinden her konuda çok ama çok zor ama onlar bu emeği veriyor sen neden vazgeçiyorsun ..en azından kendine bir yıl şans tanı herşey değişe bilir dedi... ben o konuşma sonrası nasıl hırs yaptıysam bölümümü birincilikle bitirdim... lütfen sende kendine şans ver ve bu dönemi sadece okul dönemi diye düşünme bu daha kapsamlı bir dönem hayat okuluda var işin içinde ve bunu İstanbulda yapacak olmanıda artı bir durum olarak düşün çünki kazanımların artı veya eksi illaki fazla olacaktır diğerlerine göre.... birgün geldiğinde bu senelerin bu kadar çabuk geçip gittiğine üzüleceksin inan , o yüzden burada yaşayacağın sıkıntının bile tadını çıkar bence... umarım herşey gönlünce olsun Maviinci ve umarım sana biraz katkım olabilmiştir bunu çok isterim....Sevgiyle kal

[ipekibrisim]

bana tahta atlardan bahseden sen degil misin maviinci.

öncelikle sormak gerek seni canından bezdirecek kadar kim üzdü istanbul'da? ki şehirler tek başlarına kırmazlar kimsenin kalbini...

ben altı senemi ankarada geçirdim tüm sevdiklerimden uzakta. yurtta kalırken gözledigim kadarı ile ilk sene çoğunlukla ailelerini arayıp ben dayanamıyoruuuuuuum diye ağlayanlar çoktu. bunu ilk sene yapmayan ikinci sene mutlaka yapardı. ikinci seneyi atlatan üçüncü senede artık az kaldı deyip devam ediyorlardı okullarına. ben bunu hiç yapmadım. çünkü zaten çok istemiştim başka bir şehirde okumayı. kendi ayaklarım üstünde durabildigimi görmeyi. kendi seçtigim arkadaşlarımla, kendi tarzımda yaşamayı... bu yüzden keyfini çıkara çıkara okudum valla. ama tabi ankarada ne kadar keyif çıkarılırsa....

sonra istanbula gelince vaaaayyyyy beeeee dedim burası bambaşka! onca sene ankarada nasıl nefes almışız ki dedim. keşke istanbulda okusaydım.
istanbul acaip bir yer maviinci, hani burası imkanı olan için güzel diyor bazıları ama ben buna katılmıyorum. istanbulda herkese göre imkan var. çok çok renkli burası.. kişinin bakış açısına göre cehenneme de döner cennet de olabilir.
minnettar'ın da dediği gibi burada yaşamaya mecbur değilsin. kimse seni zorlayamaz. istediğin zaman gidebilirsin. kendini burada mahkum gibi görüyorsan istanbulun tüm nimetlerini önüne yığsalar gene lezzet alamazsın. ama düşün ki bir tatil gezisi için seni istanbula yollamış olsalar. o zaman ne yapardın?

bir gün çık dışarı ama plan yapma de ki ey istanbul bakalım bugün bana neler sunacaksın. ve kendini akışa bırak. bakalım neler gelecek başına.

geçici anlar bunar atlacağından eminim. mücadeleye devam..

[maviinci]

Siz meleksiniz yaaa Ne desem bilemiyorum, bi anlık boşluğuma geldi sanırım Ama sizin ve diğer arkadaşlarımın bileek veya bilmeden verdikleri desteklerle şu an bommba gibiyim Birazdan dışarı çıkacağım hatta Sizi çook seviyorum iyi ki varsınız

[senarist]

"bak canını sıkan ufak tefek şeyler toplanıyor büyüyor kocaman oluyorlar, aslında bunlarla başetmek kolay gerçekten ama çabalamak lazım."
Bu yorumu bana sen yazmıştın hatırlıyor musun?Umudunu kaybetme.Sorunlara odaklanma Enes,hep kötü tarafından bakma.Çünkü sen bunlara odaklandıkça işin içinden çıkamazsın.Bardağa dolu tarafından bak.Ailenden uzak kalmak zor senin için belli.Ama hayatıda mı ailenle öğreneceksin?Ayaklarının üzerinde durmak zorundasın.Hem İstanbul'da okumak isteyen binlerce insan var ki onlardan biri benim.Bu yönden şanslısın bence.Tamam gerçekten zordur ama dediğim gibi ayaklarının üzerinde durmalı,tecrübe kazanmalısın ki ilerde başın dimdik ve özgür olup,istediğin yöne gidebilmelisin.

[minnettar]

maviinci Nickli Üyeden Alıntı

Siz meleksiniz yaaa Ne desem bilemiyorum, bi anlık boşluğuma geldi sanırım Ama sizin ve diğer arkadaşlarımın bileek veya bilmeden verdikleri desteklerle şu an bommba gibiyim Birazdan dışarı çıkacağım hatta Sizi çook seviyorum iyi ki varsınız

Sen de bir meleksinnnnn.... iyiki de varsın....

[bluegirlx]

enesss......lütfen küçük düşmeler ayağını burkmalar da bu kadar umutsuzluğa kapılma..egonun oyunu bunlar..seni pasivize ediyor..bu konular hakkında uzun uzun konuşmuştuk..sosyalleşmen için birşeyler yapacaktın. bölümün çok güzel ..sanada çok yakışacak.
istediğin okuldan memnun olmazsan egon şöyle düşünmeye başlayacak ..
_istediklerime ulaşmasamda olur..nede olsa elde edince mutlu olamıyorum..

işte hayattaki başarıyı engelleyen en tehlikeli düşünlerden biri..lütfen dikkat et..


okulun bitmesine az kaldı..gel Ankara ya yine uzun uzun sohbet edelim.ama şimdi istanbulun keyfini çıkar..okulunun da..güzel gelişmelerini bekliyoruz..sevgiler..

enes ne oluyo kizarim bak yilmak yok ahlanip sizlanacak zaman degil bidaha duymayim:)

[maviinci]

Yanımda sizin gibi mükemmel insanlar varken ben nasıl kötü olurum Bi anlık çook büyük bi boşluğa düştüm ama etrafımdaki melekler, yani sizler sayesinde toparlandım Hem de çok kısa sürede Şimdi, siteden uzun süre uzak kalmakla nasıl bi hata yaptığımı anlıyorum ama önemli olan geçmiş değil, şu an burada sizin güzel mi güzel yazılarınızı okuyor olmam Hepinizi çook seviyorum. İyi ki varsınız canlarıımmmm hepimiz ayynı kanepede zıplıyoruzz