Mesut'un Günlüğü

[kumsal1980]

mrb Uğur kardeşim...

Kesinlikle katılıyorum sana.Tuhaf olan neydi biliyormusun herşeyin farkındaydım ama elimden bişey gelmiyordu.Ya da o gücü kendimde bulamıyordum.Başarılı bir öğrenciydim ama kendime değer vermiyordum.Kendime hiçbirşeyi layık görmüyordum.Utangaçtım insanların yanın da rahat değildim.ve bu utangaçlık benim hayatımda çok şey götürdü.ileri ki zamanlarda daha kötü olmuştum.Kendime güvenim yoktu.Babam sen üniversiteyi kazanamazsın diyordu.Bu beni çok etkilemişti.üniversiteyi 5.girişimde kazanmıştım.Ama daha önceden kazanabilirdim.Sınırı ben koymuştum kendime.Başaramazsın diye.onun içinde hiçbir yıl tam olarak üniversite sınavına çalışmadım.sınıfta benden daha kötü olanların üniversiteyi kazanmasını görmek beni daha kötü yapıyordu.aramızda bir fark vardı.Onlar istemişti ve kazanmışlardı.Ben ise kendimi küçük görüyordum.Kız arkadaşım olmamıştı 21 yaşına kadar.O zaman biriyle çıkmıştım.Ama çok kısa sürmüştü.Ben kendim olamıyordum.Hiçbişey anlamadan ayrılmıştık.Sonra ise üniversite de birini sevdim.seviyordum ama sevdiğimi söyleyemiyordum.Cesaretsizdim kendimi küçük görüyordum.Kendimi aşağılıyordum.Ben söyleyememiştim kız başkasıyla çıkmaya başlamıştı.Yaşım büyüyordu.Üniversite bitti.Ben de değişen bişey yoktu.Yine istediği hayatı yaşayamayan,sanki benim istediğim hayatımı yaşamamı engelleyen bir güç vardı.Kişisel gelişim kitapları çok okurdum ama sadece okurdum.Ben üniversite yıllarımı dolu dolu yaşayamamıştım.Çünkü kendimi küçük görüyordum.O kızı sevmiştim o başkasıyla çıkmıştı.yıllarca bekledim onu olmayacağını bile bile.Kendime işkenceler çektire çektire.kendimi küçük görüyordum sürekli ama bölümü 3.bitirmiştim.Askere gittim.İş arayacam ama kendime güvenmiyorum yine.O kadar ki kendime haksızlıklar yapmışım.doğru dürüst iş bile aramamıştım.Sonra bir işe girdim oda başkası aracılığı ile.Ama istediğim bir iş değildi.Mutsuz olduğum halde çalıştım.sonra geçen sene bir kızdan etkilendim.Hemen hemen hayatımda kimseyle çıkmamıştım.Utangaçlığı bir nebze olsun atmıştım üzerimden ama hala korkuyordum.neys eilk buluşmamızda çok heyecanlanmıştım.Konuşamadım bile.Sonraki günler herşey iyiye gidiyor gibiydi.Bna seni seviyorum dediğinde dünyalar benim olmuştu.İlk kez kendimi sevilmeye layık biri olarak görüyordum.Kendime değer vermeye başlamıştım.Aileme söylememi de sitemişti.Bende söylemiştim.Seviniyordum benimde sevdiğim biri var.Beni seven biri var diye.Bu duyguya açtım.Dört elle sarılmıştım.Sonra yüz yüze bir gün görüştük.Ben oldukça heyecanlıydım.konuşamıyordum yine kendim olamıyordum.O ana kadar mülkemmel gittiğine inandırdığı ilişkiyi akşam bitirmişti.Sebebini sonradan öğrendim.Mesut pasif diye ayrıldı benden.ayrıldığı gün ilk kez hayatımda ağladım.hıçkırıklara boğuldum.Hiç ağlayacağımı düşünmezdim.Sadece 20 gün süren bir ilişkiydi.Ama gelin görün ki ben bağlanmıştım.ilk kez birini bu kadar sevmiş inanmıştım.O ise tek günde 3-4 saatte benden ayrılmıştı.Ondan sonra benim için işkence dolu bir hayat başladı.O zamana kadar da ii değildim ama daha kötü olmuştum.bu süreçte ağladım,kendimi aşağıladım,herşeyden öte gördüğüm insan benden kişiliğimden dolayı ayrılmıştı.O ayrılış günü kafamdan çıkmıyordu.sonrada yine bazı olaylar yaşandı.Daha da kötü olmuştum.Ölüm aklıma geldi kaçkez.O üzüntüyle ne olursa olsun ona da çok haksızlıklar yaptım.16 şubat günü ise dibe vurduğum gündü.Ve o gün siteyi keşfettim.telkinleri dinlemeye başladım.ve kendime güvenim her geçen gün artmaya başladı.Farkındalıklarım artmaya başladı.Olumlamalar yaptım sürekli.Herşeyi gözümde çok büyütüyordum.Onlarda benle aynıydı.Onlar yaşıyordu.Ben ise kendimi sorguluyordum.Daha dik yürümeye başladım.İnsanların içinde eskiye nazaran daha rahattım.Kendi içimdeki ışığı görmeye başladıkça hayat daha zevkli hale geliyor.İnsan istiyince oluyormuş.Benim daha çok yol almam gerekiyor.Pencereden atlayarak bir anda değişim olmuyor.Merdivenlerden yavaş yavaş basamak basamak inerek değişmeye çalışıyorum.Kitaplar okuyorum.Televizyon izlemeyi bıraktım.Zamanımı daha verimli kullanıyorum.Ve en önemlisi kendimi ve hayatımı seviyorum.Kendimi olduğum gibi kabul ediyorum.Herkesi affediyorum.ben zaten içimdeki beni çıkarıyorum.İçimde sakladığım o beni.Artık uyanma zamanı gelmedi mi?Çık kayanın arkasından ben burdayım diye bağır,beni burda unutmuşsun de.kız bana.Ben işte o içimdeki Mesut'um.Hayata güleryüzle bakan,insanı insan diye seven,çevresine sevgi,dürüstlük yayan Mesut.Kendine güvenen Mesut...

[kumsal1980]

Sevgili günlük bu siteye üye olduktan sonra hayatım gerçekten değişmeye başladı.Öncelikle bu sitede emeği geçen herkese teşekkür ederim.Kendimi sevmeye başladım.kendini değerli görmenin ne kadar farklı olduğunu,yaşama kattığı değerleri farkettim.Kendini seversen gerisinin zaten kendiliğinden geleceğini gördüm.O ışığı yüreğimde hissettim şimdi tüm vücuduma yayılıyor.Geride bıraktığım yaşam benden çok şey götürdü.Sosyal fobiliydim benim için yaşam daha zordu.Şimdide var ama kabullendim ben.Ve giderek de yener gibiyim.Umursamıyorum eskisi gibi.Ve olumlamalar yapıyorum sürekli.Telkinlerle beraber olsa gerek insanları daha az önemsiyorum.Ve işte bu kadar kolay diyorum içimden.Hayatı zorlaştıran benmişim diyorum.Bişey yaşıyorum sonra dediğim şu oluyor bu muydu korktuğum senelerce kendimi boşuna yıpratmışım.geçmiş geride kaldı yaşanacak güzel günler var.Bugünü yaşamk var...

[kumsal1980]

Sevgili günlük 5-6 gündür kötüydüm bir ara telkinleri dinlemeyi de bıraktım ve büyük bir hızla kendimi eski Mesut olarak gördüm.Halbu ki ne kadar düzelmiştim.Anladım ki beni üzen kişilerden uzak durmadıkça ben düzelmeyecem.Bişey öğrendim eski çıktığım kızla ilgili yine tepetaklak oldum.O hayatıma girdikten sonra çoğunlukla acı çektim.insanların sevgisi neden bu kadar küçümsenir ki.Bir insanı kendine aşık edip sonra yüzüstü neden bırakılır.Sevmiyorsan başta söyle.Kimsenin böyle bişeye hakkı yok.Olan seven kişiye oluyor.Bilmiyorlar ki onlar neler yaşıyor.Birde bu insan sevgiye önem veren biriyse.Bu dünya da önce insan olmak gerekiyor.Kişilikli,dürüst olmak gerekiyor.Maalesef insanlar insanlıktan çıkmaya başlamış...Tekrar geri döndüm.Hiçbişey benden önemli değil.Zaten bu acıyı yaşamasam bu siteyi keşfetmezdim.Farkındalıklarım çok arttı.Ve artacak...

[kumsal1980]

4 aydır işsizim.Gerçi bizimi bakkal var oraya yardım ediyorum.Ama insan artık hayallerinin peşindne koşmak istiyor.Yarın yine organize sanayiye gideceğim.Sadece başvuru formu vermek için.geçen gittim belirlediğim 8 yere gittim saatlerce yürüdüm tek bir yere başvuru formu verebilidim.Ama yılmıyorum.Diğer insanlar gibi oturursam bende kriz var diyip işin içindne sıyrılırım.Hayırlısıyla bir iş bulacağım yakında.inancım tam...

[kumsal1980]

hayatta sürekli gelgitler içindeyim.bi ii gibiyim bi kötü.bunda hayatta hala istediğim yerde olmamanın büyük etkisi var.29 yaşında işsizim.aşık oldum kötü darbe yemiş hissediyorum kendimi.ben fazla ii niyetliyim.ve bundan dolayı çok kaybediyorum...

[kumsal1980]

hayata herşeye kızgınım.bu kişilikte olduğum için kızgınım.sessiz,sakin iyi niyetliolduğum için kızgınım.hayatı seyrediyorum diye kızgınım.kendimi çok güçlü hissettiğimde oldu.ama bazen gücümü yitiriyorum.bugün olduğu gibi.ebn kendimi anlatamam günlük sana.içimde kopan fırtınaları anlatamam...

[PEMBE YETİŞEN]

mesut anlatım dilin ne kadar sade hoş kutluyorum seni tşkler yazamayan biri olarak içimden geçenleri yazmışsın acılar bizi olgunlaştıran çok öğretici öğretmenlik yapaıyor acılarımı çok seviyorum şimdi her zaman

[kumsal1980]

Ben hayatı romana benzetirim.Herkesin kendine ait bir romanı vardır.İstisnasız her duygunun yaşandığı bir roman bu.az ve ya çok.Yazarı kendisidir.Kimisin romanı ciltlercedir.İçinde başarıları vardır,güzel anıları vardır,kendisi vardır.Kimisinin daha az.Kimisinin ki ise çok ince bir roman.İçinde acılar vardır,mutluluklar çok azdır.Bunu belirleyen aslında hayata bakış açımızdır.Olaylara verdiğimiz anlamdır.İnsan düşündüğü kadar demişler.insan vardır yaşadığı olumsuzluklardan ders çıkarır daha güçlenir.Olumsuzları bir engel değil de başarıya giden bir yol olarak görür.ve yaşam onun için sorunlar yumağı olmaktan çıkar.Ve bu insanın başaramayacağı şey yoktur.Kimi ise yaşadığı olumsuzluklardan ders çıkarmak yerine pes etmeyi seçmiştir.Ve bunlar sürü şeklinde yaşarlar.Hayat amaçları yoktur.Bunlar dünyanın en şansız insanlarıdır kendince.Bahaneler üretirler sadece.Eğer okumamışlarsa ben okusaydım ile başlayan cümleler kurarlar…Ya da ben zengin olacaktım ki böyle yapardım şöyle yapardım gibi cümleler…uzar gider.Suçlarlar sürekli bişeyleri.Onları mutsuz eden kendileri değil de dış etkenlerdir zannederler.Çoğu mutsuzdur.Bir gün yaşarlar ve aynı günü tekrarlarlar.Onlar kendine mutsuzluğu seçmişlerdir.hep sorunları vardır.Ama sorunalrı çözmek için bişey yapmazlar.bilinçaltlına yerleşmiştir oğlum senden bi b.k olmaz.Onlarda bu söze uyarcasına bişey yapmaz.zaman ilerledikçe olumsuzluklar çoğalır.Olumlu düşünceler olumsuz düşüncelerin yanında nokta gibi kalır.mutsuz olmak kolaydır.Çünkü yaşamı nerdeyse hep böyledir.Mutlu olsa bi süre o yine mutsuzluğu bi şekilde kendine çeker.Mutlu olmayı kendine yakıştırmaz.Konuşmaları hep olumsuzdur.Bu dalda tüm oskarları rahatlıkla alabilirler.Ama şunu anlamazlar hayatta onları mutsuz eden şansızlık değildir,zengin olmak değildir ya da başka bişey.Sorun kendisidir.O yaşadığı hayatı yorumlamıştır.kabuğuna çekilmiştir.her yaşadığı olumsuzlukta içindeki ışık daha çok sönmüştür.Başkalarının hayatını yaşamaya başlar,başkalarının düşünceleri kendi düşünceelrinden daha değerli olur,kendini küçük görürler ama bunu belli etmemeye çalışırlar vs…Ve kendine bir sınır çizmiştir.O sınırın dışına çıkarsa ölecek sanki.Öyle bir his var.Küçük düşünürler ve aynı monotonlukta yaşarlar.ve sonra nemi oluyo hiç bişey yaşamadan ot gibi yaşayarak ölüyor.Böyle bir insan mutlu olabilir mi ?
Böyle bir insan mutlu olabilir mi?ben artık hayatımda en değerli şeyi keşfettim kendimi.ben kendime yatırım yapacam.Ve kendime yatırım yaptıkça yıllarca biriken olumsuzluklar önce sendeleyecek.Ama hemen çökmeyecek.Arada sırada ben buradayım diyeerk beni yoklayacak.Yaşadığım kötü bir şeyde olumsuzluklar kolbastı oynayacak ama sevinçleri giderek azalaack.Önce birbirlerine ne oluyo diyecek.Biz bu adamı mutsuz etmeye alışmıştık bu adama ne oluyo böyle diyecekler.ve düşüncelerdeki olumsuzlar zaman geçtikçe azalmaya başlayacak.Olumsuz düşünceler olumlu düşüncelerin yanında nokta olacak.Ve ben ozaman ismim gibi mesut olacam J

[kumsal1980]

Yine yeni bir gün.Kalkıyorum yatağımdan saata bakıyorum saat 7 yi 3 geçiyo.Yatmak yerine kalkıyorum.Dışarı çıkıyorum.Hava çok güzel.İnsanı rahatlatıyor.Bir taraftan yürüyorum bir taarftan insanlara bakıyorum.Kimisi işyerini açmakla meşgul,kimisi temizlik yapıyo,kimisi işe gidiyor.Bir koşturmaca var.Bir hareketlilik var.Kuşların sesleride kulağıma gelmiyor değil.Bu düşünceler içinde kendimi sahilde buluyorum.Geçirdiğim yılları düşünüyorum.Ne kadar hayatımda keşkeler birikmiş.Ama aslında bu haaytı kendim seçtiğimi görüyorum.Kendi kendime öğütler veriyorum.Bir bankın yanında duruyorum.Oturuyorum orda.Denize bakıp dalıyorum.Hafif dalga var.Martılar uçuşuyor.Yine düşünceelr içindeyim.Sürekli insanlar geçiyor.Genelde eşofman giymiş kadınalr.Onlarda zayıflamakla meşgul.Kimbilir yine kimin dedikodusunu yapıyorlar :)) Düşünüyorum ne yapmalıyım ki hayatıma bir renk getiriyim.Öncelikle iş bulmalıyım.Ama bu krizde iş bulmak zor.Geçenlerde kaç yere başvurdum başvuru formu bile doldurmadılar.Buda biraz umudumu kırdı.Hala baba parası yemek çok koyuyor.Bende kendime bir haayt kurmak istiyorum.Hayallerimin olmadığını hayaatım değişti sitesine üye olduktan sonra anladım.Ben boş boş yaşıyormuşum.Beni hayat nereye sürüklerse bende oraay gidiyormuşum.Hayallerim denizin dibindeymiş halbuki çocukken ne hayallerim vardı.Büyüdükçe haayllerim batmış.Bende o sıradanlığın içine sürüklenmişim.O sürü içinde yaşıyan insanların içine girmişim.Sonra siteye üye olmamla beraber kendimi geliştirmeye adadım.Şimdi denize bakıyordum.Hayallerimi resmediyordum.Hayallerim denizde su yüzeyine çıktığı hayal ediyorum.Yüzüm gülmeye başlıyor.Aslında hayatı zorlaştıranın kendimiz olduğunu görüyorum.Herşey kendine güvenle alakalı.Kendine güvenen bir insan,kendine inanan bir insan iyi yerlere gelmesi hayatta mutlu olmasının kaçınılmaz oluşunu görüyorum.Ben haayllerim için hayata bağlanmalıyım.Bir insan yüzünden hayatı mahvetmek çok saçma geliyor.Acıyı uzatanın kendim olduğunu görüyorum.Benim hayatta istediğim kişi o değil.O zaman onun için üzülmke niye.Sen iş bul hayatına bak o doğru insan bir şekilde karşına çıkacaktır diyorum.İçim huzur doluyor.Eve gidince bir kaçyere daha başvuruyim.belli mi olur.Hayat süprizlerle dolu.Hayatı güzel kılanda belkide bu.İçim bugün huzurlu.Kalkıyorum banktan.Evime doğru yol alıyorum...Yine yeni birgün.Düşünceler farklı,umutlar içinde gözden kayboluyoruym...

[PEMBE YETİŞEN]

tek kelimeyle harıkasın mesutcuğum devam et kim tutar seni.sevdiklerinle huzurlu saatler günler aylar yıllar geçir.