nurhanza devam ediyor

[nurhanza]

bende günlüğümü oluşturmaya karar verdim,
hayatımın hergünü hep olaylı geçti, ve çok yazdım kaç defter bitirdim bilmiyorum, yazdıklarımı okurum bazen, içimde durmasın kalem kağıt benden söksün acılarımı, dışımda taşıyayım diye yazdım hep, artık ne içimde ne dışımda acı taşımak istemiyorum, bunca yıl yeterince taşıdım, ey benim derdimin dermanı derdim, dertlerim olmasaydı bilmeyecektim belkide, beni pişirdi, büyüttü, bugün ben ben olduysam, o çekilen acılar ve yanlızlıkların emeğidir, beni ben yapan,
ve 10 kasım 2006 da üye olduğum bu forum, ve müziğin iyileştirici gücü, acılardan aldığım dersler tecrübelerle yeni kapılar açmakta olduğumun müjdecisi oldu bana, vakit geç değil, anlayıp çözümleri üretebilmek için....
kadınlarımız, çocuklarımız, ülkemiz, geleceğimiz bugün yaptığımız işler ve duruşumuzla sağlam temeller atabilirsek eğer varlığını sürdürebilir,
ben artık beni aşmak istiyorum, toplumsal düzeyde adım atmak istiyorum, hem kendime, hemde yaşadığım topluma karşı görevlerimin bilincinde hareket etmek, kendimi ve içinde bulunduğum çevremi güzelleştirmek için emeğimi vaktimi seve seve vereceğim, benden kopanları bunca zorluklarla mücadelelerle emekle geldiğim bu günümü hakettiklerimi alacağım, daha sonra devam etmek üzere uyuyacağım şimdi, çok erken kalkıp çok çalışmakla motive olmakla işe başladım, radyomuz hep açık kalsın istiyorum, bu radyo benim en büyük motivasyonum oldu, eksiklerimi kapatıyorum, iyi ki buradayım, varlığımı seçtiğim müziklerlede foruma gösteriyorum, övgüler dostlara eleştiriler bana demiştim gene diyeceğim, umarım sizi sıkmam, sevgili hayalayaz, iyi olacağız, yaraları saracağız, saol varol, babamdan haber aldım nihayet yarın yanına gideceğim gene, aslında gitmek istemiyorum, ama hastanede yatıyormuş, ben ona kıyamam, umarım oda bana döner, dört gözle beklemeye devam etmek ve hayal kırıklıkları yaşamak istemiyorum, ama gitmezsem vicdanım rahat etmeyecek, ben üzerime düşeni yapayım, o bilmezse bilmesin takdirini beklemekten vazgeçtim artık,

[nurhanza]

ne eksik, anlamıyorum, beni böyle boğan ve durmadan ağlamama sebep olan şey ne? daha ne yapayım bu yaşa geldim, sadece sımsıkı sarılmasını istiyorum, kimse yok mu, annem nerde babam nerde, neden bana sarılmasını istediklerim yok yanımda, kim ördü bu duvarı, neden hapsetiler beni bana, ne eksik, bir şey eksik, beni o eksiklik ağlatıyor olabilirmi, çalışmadığım zamanlarda hücum ediyor üzerime, dolmuyor bu boşluk, hiç birşey istemiyorum, yemek yemek uyumak, hiç bir şey yapmak istemiyorum, sadece müzik çalsın acıkmıyorum, düşünmek istemiyorum, düşünmek istemiyorum, biliyorum bir süre sonra geçecek, ama delip geçiyor, izi kalıyor, bu anları taşımak istemiyorum, yıllardır çalışıyorum, hemde tüm gücümle, üşenmeden, vay benim emeklerim, neyi yanlış yapıyorum, tüm uğraşlarım boş mu, ne eksik ne eksik, allahım çıldıracakmıyım, kendimi derliyorum hergün yeniden doğuruyorum, her akşam tekrar ölüyorum sabahları hevesle kalkıyorum, durmadan çalışıyorum, ve bir an geliyor kopuyorum, dağıtıyorum, neler oluyor olmasın artık umudum var o umutla tutunuyorum, bir anda umudumu yitirip yitirip bulmaktan neler oluyor bu kadar gözyaşı üretebilirmi insan, doktora gittim dün ürik asit yüksekmiş gut hastalığı dedi doktor eklemlerim ağrıyor ne zamandır, tansiyorum 8'e 6,fıtıkta var, midemde ülser, ve düzenim aylardır bozuk, beni gören hiç bir sorunum yok sanıyor, evim var işim var kimseye ihtiyacım yok nedir buuu
okumuş akıllı nurhan, hiperaktif nurhan, yetenekli nurhan, elinden her iş gelir, çocuklarla yaşlılarla doğayla sevinç kaynağı, çalışkan nurhan, bu sıralar ağlama nöbetlerim sıklaştı, kendimle baş edemiyorum, yarın mahkemem var babamla ilgili dava, bu çok çirkin bir durum, o benim babam, mahkemeden çıkıp hastaneye yanına gideceğim,onun açtığı yaralar yüzünden yanlış yerdeyim, neden babam bana bunları yapıyor, kardeşlerim neden ilgilenmiyor, onlar beni yıllar önce bıraktı bende onları bıraktım artık, ve kimlerden medet umuyorum, ailem için olmasını istediğim şeyleri başkaları için yapar oldum bu yüzden, ailemin yapabileceği bir işi başkaları üzerinden inşaa ettim, tüm emeğimi koydum, mükemmel bir iş çıkarttığıma inanıyorum, ama iş benim değil, aile benim değil, ve ben hayatımı emeğimi ailem için hayalini kurduğum bu işe yatırdım, şimdi işede gitmek istemiyorum, bensizde idare edebilirler artık, beni çağırıyorlar işyerinden, ama evde oturmuş sadece ağlıyorum, recep ivedik filmine gittim az önce gülebilmek için, ama filmi sonuna kadar izleyemedim, işte burdayım, oturdum yazıyorum, beynimi kemiren bu düşüncelerden kurtulmak istiyorum, yön bulmak ve gitmek istiyorum, nurhanın hayatını yaşamak istiyorum, benim hayatımı bilmiyorum ne eksik ama eksik işte belkide fazlalık var ben fazlayım bilmiyorum sağlıklı düşünemiyorum

eksik bıraktığımız tek şey, kendimizi sevmiyoruz...sevgiye başkalarına verilmek üzere sahip olduğumuzu sanıyoruz..seni anladığım kadarıyla, sen ne kadar çok seversem, okadar iyi olur sanıyorsun..ama sevgininde bir sınırı var..birilerine sahip çıkıcam, sevicem diye kendinden vazgeçtğinin farkında değilsin..artık farkında ol..korkma kendini seversen daha fazla sevgi üretirsin..artık başkalarına verdiğin sevginin miktarını dondur..o, miktar onlara fazla gelmiş..sevme demiyorum..sadece burada dur..ve sevginin ark'ını kendine çevir..artık içinden taşan sevgi pınarı sana aksın..babanın iyi olduğuna sevindim...dedim sana kötü haber tez gelir..o iyidir diye... bak emin ellerdeymiş..artık kendini yıpratma eksik olanın kendine vermediğin sevgi olduğunu gör...bu günkü mahkemeyide merak ediyorum...sen haklısın gerekirse iyi bir avukat tut..allah hakkında en hayırlısı ne ise tez günde versin..içinden ne zaman gelirse, ve saat kaç olursa olsun beni ara, sakın yalnızlığın, ve niçinlerin arasında boğma kendini..yaşadığın her şeye rağmen ayakta olduğun için saygılı sevgiler

bu arada günlüğün hayırlı olsun

[nurhanza]

koskoca gün ve gecem gözyaşlarıyla geçti, eskiden toplardım, içimde biriktirir ayda elemde bir ağlardım tam ağlardım, son günlerde çok sıktım kendimi demekki, bugün kızımla uzun uzun telefonda görüştük, bebeğim bile bana " allah herkese dayanacağı ölçüde dert verir annem, demekki biz çok dayanıklı insanlarız dedi, ona birşey anlatmamış olsamda hissediyor sanki, allaha şükür bir derdimiz yok yavrum dedim, yok madem bu göz yaşları neden durmaz, nasılda kimyamı bozdum, bir anda salıverdim kendimi başımda korkunç bir ağrı gözlerimde yanma var, pek birşey yemedim, evi darmadağın ettim, oysa kendime söz vermiştim evimi seveceğim diye, kendime bakmaya bile başlamıştım, saçımı vişne kızılına bile boyadım, şimdi uyuyabilirsem güzel güzel sabaha bu kederli havadan çıkıp güne zinde başlayabilecekmiyim, kendimi eve kapattım, işyerinden çırağımız bana yiyecek birşeyler getirdi, reçetemdeki ilaçları almış, arkadaşlarım aradı çıkmak istemedim, zorla bir kaç lokma yedim, ilaçlarımı içtim, uyumaya çalıştım olmadı, yanlızlık büyük acı, yarın önemli bir gün olacak, mahkemeye çıkacağım güçlü olmam gerek,
bir mucize aslında,
taaa lisede okurken bir çılgın arkadaşımız vardı, fizik profösörü olacak kadar zeki bir arkadaşımızdı, ozamanlar okulda saç baş kontrolleri yapılırdı, bu prometheus saçları yüzünden hocalar tarafından tartaklanınca bir fılayıp çıktı sınıftan, saçlarını kazıtıp geldi okula, o bizim idolümüzdü, herkes ona hayrandı, hele ben tam platoniktim, ona özenirdim, kore dağlarında tabakam kaldı diye sınıfın kapısında türküler söylerdi, ve o malum sınav öss gençlerimizin düşmanı
bu prometeus sınavda tavan puan yaparak hukuk fakültesine girdi, bense jack cousto ya aşık olduğum için ilk tercihimi itü deniz bilimleri yapmıştım, sonrada basın yayın yazmıştım tercihlerime, ama çok büyük imkansızlıklarla okuyordum, hem atölyelerde çalışır, hemde okula giderdim, evde babam, atölyede ustabaşı, okulda hocalar döverdi, kum torbası gibi bir hayat yani,
allah allah nerelere geldim ben böyle, yarınki mucize taaa o günlere dayanıyor, hukuk fakultesine giren ve 1 yıl okuduktan sonra öldüğünü duyduğum ve yıllarca içimde ukte olan prometheus dostumu buldum, telefonla konuştuk davadan bahsettim, burolarından bir avukatı yönlendirdi bana, saolsunlar telefonla bile olsa beni yönlendirdiler, yarın davamızın içeriği ne hala anlayamadım, biz baba kız nasıl olurda mahkemelik oluruz, yeterince korkunç bir durum bu yarın neler olacak acaba, ama yıllardır öldüğünü sandığım ve hep gıptayla andığım prometheus böyle bir anda karşıma çıktı, yarın davadan sonra istanbula gidebilirsem matematik öğretmenimiz sevgili sevim dik hanımefendiyide bulduk, ziyaretine gideceğiz, ne heyecan verici bir durum, çıkmak lazım bu girdaptan toparlanmam lazım, oğlumu ve kızımı çok özledim yarın bir koşu onlarıda görmeye gitsem ne güzel olurdu, gece otobüse binsem sabah ordayım, okulun kapısında bulurum yavrucuklarımı, sigarayla savaşanlar derneğinede üye olmuştum, gidip şu illetlede mücadeleme başlasam, ve bir umut kadın kooperatif çalışması, allahım allahım yapacak ne çok iş varmış ben oturmuş ağlıyorum burda yaaaaa, hadi gayret nurhan vur kafayı yat mis gibi kalk topla ortalığı kimseden fayda yok işte fırla yerinden hadiiiiiiiiiiiiiii ne duruyorsun yeter yeterince ağladın, açıldın hemen şöle kendime aldığım bitkisel yağlarla bir duş alayım heh tuluyhanın melodileride başladı ve ne zamandır dört gözle yağması için dua ettiğim yağmurda yağıyor, gökyüzü benim yerime ağlasın, yıkasın heryeri, arıtsın dünyayı mis gibi toprak kokusu ciğerlerimi doldursun, camlarıda açayım, üşümek iyi gelir bazen canlandırır bedeni değilmi kefirimde olmuştur, caanım kefirim, taaa bursadan memleketimden geldi mayası, öle güzel sohbetler bile ediyorum kefirimle, bana iyi bak diyorum, eklem ağrıları düzensizlikler herşeyi yok edeceksin diyorum, portakalda öle ordan bana bakıyor dünden beri canım istemiyordu şimdi onu yiyeceğim vayyy daha yemeden ağzım sulandı bak şimdi mekanizma süper çalıışıyor bana müsade günlük oğlumu kızımı babamı matematik öğretmenimi, ve taaaa ilkokuldan, liseden, ve üniversiteden dostlarımı kucaklıyorum, iyiki beni yanlız bırakmadınız ve benim forumum hayatım değişti ailesi, atakan yarın gelebilirsem sizlede tanışmak isterim arayacağım zaten hüzünbazımıda bulacağım avcılarda sahilde yürüyeceğiz onunla, portakalı soydum başucuma koydum, ben bir yalan uydurdum duma duma dum, yalanlara karnım tok artık portakal bana yalanlar sahiplerine

[nurhanza]

hayalayazım canım benim, balıkesirden izmire bir tren yani bakarsın öbür gün kapındayım sana kocaman kocaman çiçeklerle sarılabilirimde, şu kara kızımla harry potter kılıklı oğlumu alıp bir izmir kaçamağıda yapabilriz belki
başladım gene uçmayaaa 96 yok ağlamıycam çok çalışmam lazım çok portakal nefisti yaaaaaaaaaaaa
ne zamandır saklıyordum nerdeyse pörsüyecekmiş, ben gibi, ama hala tadı nefisti, iyiki yedim onu çöpe gitseydi çok üzülürdüm bana şifa oldu

[nurhanza]

radyoda çakkıdı çakkıdı çalıyor ben oynıyacağım hattaaaa

al gel çocuklarıda bekliyorum başımın üstünde yeriniz var...

[nurhanza]

susmu sustukça sıra sana gelecek, tamamsa tamam artık, söylemek istediklerimi dümdüz çekinmeden, kaybederim kırarım korkusu taşımadan aynen söyleme kararı aldım
öfkemide, taleplerimide bastırmadan ifade edeceğim artık, hatta bugün başladım,niye başkalarına öncelik tanımışım bunca yıl, eksikliği farketmeye başladım, ben taşımayacağım artık beni taşımak isteyenede yük olmadan yapacağım bunu, okkadar

[nurhanza]

varyaaaa çekim yasası bu ,
pes yani bukadar olur
öyle yoğun bir dibe vuruş yaşadımki dün
ay yazacaklarımı radyodan bizzatihi söyledim şimdi
ama yazmam lazım burayada ara ara döner döner okurum motüvasyon olur bana
mahkeme kapısına gelene kadar kendime lanetler ediyordum, koca gece ve gün ağladım, bir insan için olabilecek en kötü şey heralde, babası ile mahkemelik olmak, heleki onca emek verdiğin halde birde suçlu konumunda olmak, bence çok çirkin bir durum, sanık olacaksam deniz gezmişler gibi asılmaya değecek durumda olmak isterim, bu ne böyle diye nefretlik bir durumla baş etmek durumunda olmak, yaniii çok ama çok gergindim, dün sadece o portakalla gittim mahkeme salonuna hiç iştahım yoktu,
polis memuru kimliğimi aldı katip arzuhalimi yazdı hakimi beklemeye koyuldum, sıkıntıyla dolaşırken, polis elime zaman gazetesini verdi, asla okumayı tercih etmediğim bir gazete olmasına karşın göz atayım dedim, anam elime aldım daha ilk sayfada tam üst köşede sevgili tuluyhan uğurlu elini çenesine dayamış bir bakış var yüzündeee, sanki gözlerimin içine bakıyor ve bana harikasın ben burda yanındayım sakin ol diyor, o nasıl bir bakış öyleee, yüzümdeki ifade herkesin dikkatini çekti heralde, ve habere bakın
tuluyhan uğurlu THY ile anlaştı artık uçaklarda ve havaalanlarında tuluyhanın seçtiği eserlerle uçacakmışız, ben uçuşa geçtim zaten o andaaaaa, hemen telefonumdaki 24 saat istanbul eserini çalmaya başladım, hakim hanım gelene kadar resmine baktım telefonumdaki eserini dinledim, hatta resmini gazeteden yırttım avcuma aldım, duruşmaya geçildi, öyle sıcak ve dostça bir sohbet olduki hakim hanımla, ne babamı suçladım ne yalan söyledim, dosdoğru ne varsa anlattım, mahkememiz uzadı 6- 6 - 2008 de gideceğiz tekrar ve canım kızım habire mesaj gönderdi, yanındayım annem, kilometrelerce uzakta olsamda içindeyim sevgim yanında, iyi ol, diye diye bebeğim benim onları çok özledim ama içimdeler hiç bir yerede gidemezler, ve ben buradayım dimdik ayaktayım, bugün o gazeteye bakarken ahmet mete ışıkara ve tuluyhanın resimleri beynimin bütün kıvrımlarında umut ışık güzellik yaydılar, babam ve sevdiğime bakar gibi baktım onlara, yanlarında ortak bir hayatı yaşamasakta onlarda benim içimde, iyiki öyle güzel insanlar var dünyada, bize malolmuşlar, mahkemeden sonra işime gittim çarçabuk biriken işleri hallettim, hastaneye gittik, ilaçlar yazdırdım sevgili psikiyatr gül hanıma, bizi artık çok iyi tanıyor, babam saolsun, o bu dünyanın en farklı rengi, ahmet mete ışıkara bile onun kadar farklı bir renk olamaz, yarın yanına gideceğim, umarım iyi olur, barış istiyorum hayatımda,

[shamanic]

sevgili nurhanzacım.. öncelikle günlüğün hayırlı uğurlu olsun canım..

içindeki birikmişleri sonuna kadar akıttıktan sonra birbirinden güzel
nadide ve harika haberlerle mutluluklarını yazasın inşallah...

yazdıklarını en az iki sefer okuyorum.. seni anlayabilmek seninle empati kurabilmek için..
ve çözülmelerin başladığında bu forumdaki en güçlü kadınlar listesine eklendin sende benim yüreğimde..

sen çok özel donanımlara ve sevgi dolu hassas bir yüreğe sahip insansın gerçektende..
bunlar bizlerle paylaştığın diğer konularda ve radyodan paylaştığın sevgi dolu nağmelerde
öyle belli ki..

yaşadıkların zor mu.. evet ...
tecrübelerin en zor yolardan mı kazanılmış.. evet..
bu yaşadıkalrını asla hak etmemişsin.. evet..

ve bunları değiştirecek güç yine sende..
yaşadıklarına farklı bir pencereden bakacak güç yine sende.

bababnın kardeşlerinin yaptıkları asla doğru değil ama senin davranışın doğru..
baban ve kardeşlerin sana olması gereken bir aile gibi davranmamış evet ama
sen ailen olarak hem onlara hemde kendi ailen olan evlatlarına en doğru şekilde
davranabilmişsin..

hatta çok daja fazlasını yapacak o kadar geniş bir yüreğin varki ülkenin insanları için..
yaşadığın dünya için enerjini en kaliteli hali ile harcıyorsun..

her kişi senin gibi bir destekçisi bir dostu bir yakını olsun ister inan bana..
her yanında olduğun oluşumu canla başla destekliyorsun ki bu sözün tam hakkını vererek..


senin bizlere gösterdiğin hissettirdiğin yönünün ufak bir kısmı eminimki bu..
tıpkı buz dağının görünen yüzü gibi.. içerde aktifleşmeyi beklyen birde görünmeyen yanı var..

tüm yaşadıklarına bir bakalım canım.. ve son günlerde gündeminde olanlara....
mutlaka aradaki ayrıntılar sende gizli yüzlerce ayrıntı var ama..
benim sendeki değişimde farkedebildiğim..
hücrelerine kadar işleyen bir iözülme yaşıyorsun..
isyanların olduğu kadar umudunda var..
ağlamaların olduğu kadar gülmelerinde..
nefret ettiğin kadar seviyorsun da..
ve kaçtığın kadar kovalanıyorsun..
bıraktım dedikçe başlıyorsun..
bitti dedikçe devam ediyorsun..
kaybettim dedikçe buluyorsun..

yeniden başlıyosun yaşama ve emin olarak bu sefer ..
kendinden emin olarak..
kendinin ne kadar özel ve harika olduğunun bilincinde olarak..
özel olarak başlıyorsun bu sefer..
ve yenilmez olarak..


görmesen bile gücünü bileceksin içinde ve seninle..
tıpkı portakaldan aldığın vitamin gibi..
tıpkı tuluyhanın gözlerinden sana yansıyan enerji gibi..

inandıkça mesajları yolluyor sana meleklerin..
kaybettiğini sandığın ilk dostun çıkageliyor..
ihtiyacın olduğunda en sevdiğin sanatçı bulabildiği ilk yolla gazete bile olsa sana gülümsüyor..
evladın uzaktada olsa yüreğinin içinden sana seslenebiliyor..

ve tüm bunlar sana sesleniyor..
inan mucizelere.. ve iste .. isteki gerçek olsun .. diye.
sevgiler..