ben ve değişim için çabalarım

[shabby]

telkinleri arada bir dinlemeye devam ediyorum ve belki sadece inandığımdan belki de işe yaradığından daha iyiye gidiyorum. en azından birşeyler yapmak için çabalıyorum ve bu hoşuma gidiyor. dün mesela bir öğrencimizin velisine ziyarete gittik ve konuştuk.bu benim ilk veli ziyareti etkinliğimdi, şimdi de rehberlik derslerini dinlenebilir yapacak konular hakkında videolar arıyorum.

shabby Nickli Üyeden Alıntı

telkinleri arada bir dinlemeye devam ediyorum ve belki sadece inandığımdan belki de işe yaradığından daha iyiye gidiyorum. en azından birşeyler yapmak için çabalıyorum ve bu hoşuma gidiyor. dün mesela bir öğrencimizin velisine ziyarete gittik ve konuştuk.bu benim ilk veli ziyareti etkinliğimdi, şimdi de rehberlik derslerini dinlenebilir yapacak konular hakkında videolar arıyorum.

Telkinleri arada bir değilde düzenli dinlemende yarar var canım. Böylelikle etkilerini daha çok hissedebilirsin.

[shabby]

Belki dediğiniz gibi telkinleri düzenli dinlemeliyim ama içsel konuşmalarımı da olumlu yapmak için çaba harcıyorum. yani ne zaman kendimle ilgili olumsuz bir imaj çizmeye başlasam o zaman kendimle ilgili başarılarımı ve güzel yönlerimi de kendime söylemeye başlıyorum. Bazen işe yaramıyor. Geçen haftanın sonu ve bu haftanın başı gibi. işe yaramadı. Grip oldum, hastaydım. Kulağım ve burnum tıkalı ve bu beni çok rahatsız etti. belki onun sıkıntısından da olumsuz düşündüm hep. Hatta pazartesi kolumu kaldıracak gücü bulamadım neredeyse.
Yine bu meslek için uygun olmadığımı düşündüm. Bir arkadaş kaza geçirmiş, çok istememe rağmen arayamadım. huzurevine gittik ziyarete öğrencilerle. Yanımdaki arkadaşı taklit ettim ve o nasıl davrandıysa öyle davrandım. Halbuki içimden o yaşlı insanların elini öpüp dertlerini dinlemek istemiştim.
Kendime, düşünce ve duygularıma diğer insanlara verdiğim kadar değer vermiyorum galiba. bu tür durumlarda kafama estiğini yaptığımda mutlu olacağımı biliyorum. Böyle giderse yüzüne estetik yaptırmaktan ifade özürlü olmuş birine benzeyeceğim. ben de başka biri gibi olacağım diye davranışlarımı kendi ifadelerimden yoksun yaşıyorum.
Dün akşam kendime yeni bir iş bulmam gerek dedim. Ömrüm boyunca bana huzurlu hissettirecek bir meslek. Kendimle daha az yüz yüze geleceğim bir meslek! Sanırım yok. Ama bazen yazar olmak geçiyor içimden. Lise yıllarında sevmiştim yazmayı. Hatta küçük de bir roman yazmıştım. Bir gün bir öğretmenime okutma cesareti gösterdim ama hepsi o kadar. Sonra bir gün yazmadığımı gördüm. Hiç yazmıyordum ve hiç kitap okumuyordum.
Hatta bir yayıncılık şirketi reklamı da gördüm internette. Birden heveslendim ama ne yazacaktım? Hiçbir şey gelmedi aklıma. Ne bir kelime ne bir hikaye. Tek istediğim gerçekdışı bir hikaye uydurmaktı. Nasıl masallarda devler olur,benim hikayemde de gizemli bir yurt olmalıydı ve gizemli kapılar ve olaylar gelişmeliydi. Ama düşündüklerim hep daha önce farklı bir şekilde yazıldığını görüp vazgeçiyordum.
Ve yine benim hikayemin başına döndük. Ben olmak istediğim yerde değilim.kendime yeterince değer vermedim ve bugün bu karmaşık duygularımın altında eziliyorum.

[maviinci]

Peki, bunu mu istiyorsunuz?? Bu karmaşık duygular altında ezilmeyi mi istiyorsunuz?? Neden, size uygun bir iş yok?? Bunu diyebilmeniz için tüm işleri deneyip hepsinden binbir sıkıntıyla çıkmış olmanız gerekmez mi?? Bana kalırsa içinizde bırakmayın, derim. . O huzurevine tekrar gidip, o insanlara sarılıp ellerini öpebilirsiniz. . Bunu yapabilirsiniz. Kendi önünüze set çeken sizsiniz. Herkes kendi kendisini batırır yahut çıkarır. . Battığınızı düşünüyorsanız çıktığınızı da düşünebilir, hatta gerçekten çıkabilirsiniz Karamsarlığı bir daha çıkmamak üzere gömebilirsiniz Yüzünüze mutluluğu, huzuru taşıyabilirsiniz
Bu arada, geçmiş olsun. . İyiki varsınız. .

[shabby]

ne güzel yazmışsın nmsr. çok iyi motive ettin beni bu sabah. ama şu meslek davası biraz yanlış anlaşılmış. bir mesleğim var ama mesleğimi tam olarak yapabildiğimi düşünmüyorum çoğu zaman.ama bilgi sahibi olmadığımdan ya da şöyle diyelim: okulunu okumadığımdan diğer mesleklerde de başarılı olacağıma inanmıyorum haklı olarak. belki geçiçi bir sevda yazar olmak istedim dün.hatta akşam yatarken bir deneme de yaptım. hafıza tekniklerinde öyküleme tekniği diye birşey var. kelimeler veriyor birbirinden alakasız ve siz o kelimeleri bir öykü yazarak aklınızda tutuyorsunuz. ben de ondan yola çıkarak alakasız kelimeler yazdım önce ve hayalgücümü kullanarak bir öykü yazmaya çalıştım. sanırım bu egzersizi yapmaya devam edeceğim. yazarolmasam bile beyin egzersizi yapmış olurum. ve o huzurevine tekrar gitmeyi hayal ettim. hatta onlara da gönüllü danışmanlık hizmeti verdiğimi bile hayalimde canlandırdım. sorun şu ki neden olmasın demeyi unuttum. bu arada mayıs ayında yine okul böyle bir etkinlik düzenleyecek.o zaman gidip ellerini öpebilirim:)mantık bu değil mi? hayal et ve gerçekleştir. iyi ki varsın nmsr.bu arada günlüğü olan diğer arkadaşlara uğrayamadığım için özür dilerim. işyerinde çalıştığım için ve evdeki interneti kapattırdığımız için zamanım olmuyor ne okumaya ne cevap yazmaya. sadece iyiki varsınız diyorum ve öpüyorum

[bayşegül]

shabby günlüğün hayırlı olsun güzel mutlu haberlerle dolup taşsın

[fatamorgana]

Shabby günlüğün hayırlı olsun öncelikle. Seni anlıyorum.Ben iyi olacağına inanıyorum. Çünkü sen neden ben böyleyim deyip hayıflanmak isyan etmek yerine değişmeyi seçmişsin bile. İlk adımın bu siteye gelmek oldu. Devamı da gelecektir. İyi haberlerini bekliyorum.İyi ki varsın..

[ceylan84lum]

hayat sana aklından geçen tüm ii dileklerini tez zamanda versin mutlu ol ve mutlu et sevdiklerini.
iyi ki varsın
mutlu paylaşımlar...

[shabby]

uzun zamandır uğramadım,sanırım içimde istek kalmadı bi ara.
her neyse. dalgalı bir hayatı yaşamaya devam ediyorum, bu arada hamileyim. 2. bebek geliyor... ama bütün bu fikir karmaşıklığı arasında yeni bir soluklanmaya ihtiyacım var. inş. o nefesi bulurum.

[Alexandra]

Yazdıklarını okuyunca bir an seni ben sandım. Yalnız değilsin, ben de yıllarca yokmuşum, geldim, şimdi artık varım, burdayım.
Sen de hoşgeldin.