Bu da benim başarı hikayem

[manyakkk]

Bütün cevap veren herkese teşekkür ederim iyi ki varsınız.Söylediklerini dikkate alıcam ve kesinlikle olumsuz düşünemiyorum yani öyle kötü şeyler değil tabi yok kaza olur mu falan aklımın ucundan geçer ama hemen başka şeye odaklanırım.Vallaha bir insan istemedikten sonra o kişiyi değiştirmek zor anca içinde varsa o kişiyi bambaşka birisi yapabilirsin yoksa ne yapsan boş.Babamı dediğim gibi sevmeye çalışıyorum birşeyler öğretmeye çalışıyorum ama öğrenmek istemiyor bunu annem de yapıyor ama boş gene kendi bildiğini yapıyor.Ancal psikolojik yardım alması lazım.Hepinize tekrar teşekkür ederim

[kutayhun]

şimdi atakan insanı sana bir beyin fırtınamı anlatacağım.. ben insanım ve her insan gibi sürekli düşünürüm.. hz yusufun kıssasını bilir misin kuran da geçer.. diğer 12 kardeşi onu öldürmek için uğraşır... en son mısıra vezir olur.. bu hikayeyi araştırabilirsin.. açıkçası bne bu hikayenin niye kuranda olduğunu çocukluğumdan beri anlamamıştım.. hiç bir ahlaki tarafı olmayan kumpas iki yüzlülük nefret üzerine kurulu bir hikaye.. hatta herhangi bir müslümanın da bu hikayeyi anladığını sanmıyordum.. düşünsene bir peygamber var ve peygamber çocuukları kendi özkardeşlerini öldürmeye çalışıyor... içimden hep şey geçerdi. peygamber çocukları bile böyle ise allah bizden nasıl bir kul olmamızı bekliyor diye geçerdi.. bir gün tv de kanal7de hiç sevmem kanal7yi annem babam oturmuş yaşlı gözlerle bunun dizisini izliyorlardı..annem evliya dediğimiz türden bir kadındır... anne dedim şu hikayenin neyini izliyorsunuz.. peygamber çocukları bile kardeşini öldürmeye çalışıyor.. falan derken kafamda şimşekler çarptı... olayın özünü allahın güzelliğini ve bilgeliğini o an küçük bir beyin fırtınasıyla çaktım... çünkü yusufun babası yakup çocukları arasında ayrım yapıyordu... yusufu diğerlerine üstün tutuyordu ve diğer kardeşleri onu kıskanıyordu... yakubun çocukları arasında yaptığı ayrım diğer kardeşlerini katil olmaya itmişti.. o an anladım allah neden çocuklarınız arasında ayrım yapmayın, ne kız çocuklarınızı erkek çocuklarınıza ne erkek çocuklarınızı kız çocuklarınıza üstün tutmayın diye buyuruyor.. diye... sen de bunu babana açıkça söyleyebilirsin babana.. bu hikayeyi anlatabilrsin... ve çocuklar arasında ayrım yapmanın insanı nelere götürebileceğini anlatabilirsin...

bak güzel çocuk şimdi babanla bence açıkça konuş bu hikayeyi anlat ve ona duygu durumunu bildir.. o kale almasada ona durumu anlat.. anlat ki ileride bir sıkıntı olmasın.. yoksa ileride baban yüzünden gereksiz yere kızkardeşine düşman olabilirsin... asla bu durumu düşme.. öpüyorum yanaklarından.. ben bir öğretmenim.. canın sıkılırsa bana yazabilirsin... istediğin soruyu sorabilrsin...

ayrıca unutma atakan candır, biberdir, aslandır...

[kutayhun]

şunu da eklemek isterim.. bir erkek erkek olmayı babasından öğrenir.. bu yüzden bir babanın gerçekten erkek çocuğa örnek olması lazımdır.. ama diyelim ki olmadı sürekli babayla kavgalı olmak, olmamız gereken iyi bir koca iyi bir baba güçlü bir erkek kimliğimizden bizi farkında olmadan soğutabilir.. sonuçta sizin kuşak bizim kuşaktan daha zeki ve daha akıllı... sen herşeye rağmen iyi olmakla yükümlüsün... bunun kaçarı yok.. iyi bir erkek, iyi bir erkek arkadaş, iyi bir koca, iyi bir baba olmak durumundasın.. o yüzden babanı sana verilmiş bir modül ve öntip olarak düşün.. babanı incele baban üzerinden deney yap ve daha iyi bir erkek ol... eminim de yapabilirsin... zaten insan olarak vazifemiz ki bu vazife öncelikle kendimizi yeşertmek vazifesidir; her durum ve koşulda kendimiz için daha iyi olanı istemektir... ve unutma "insan babasından herşeye rağmen bir insan sevilebilir" bunu öğrenir...

şimdi içimizden tekrar edelim tüm site olarak;
atakan candır, atakan biberdir, atakan aslandır...

[manyakkk]

Sevgili kutayhun abıcım anlattığın hikaye ve önerilerin için teşekkür ederim fakat ben babalığı babamdan değil başka kişilerden görerek örnek alıyorum ve çok ciddiyim babam gibi bir baba olmucam.Çünkü ne ayırım yapıcam ne ilgisiz davranıcam benim çocuğum bambaşka olucak.Fakat babamda ciddi anlamda bir sorun var özrü falan yok ama sadece 10 dakika konuşarak bunu algılayabilirsiniz, kelimeler anlatmaya yetmiyor yaşamak lazım yani çok kıskanıyorum lider yapılı olan babaları olan çocukları hem daha rahat,disiplinli ve bilgili oluyor ama kader işte kaderin belirli bir kısmını değiştirebilirsin :) Bilgiyi de çoğunlukla internetten öğreniyorum.

[kutayhun]

emin ol seni çok iyi anlıyorum.. o zaman şöyle anlatayım ben de babamdan çok hoşlanmıyorum ama babamı seviyorum... ben de yaşamım boyunca çok yemin etmiştim babama benzemeyeceğim diye... ben de çok kıskanmıştım başkalarının babalarını.. ama olsun...yolun açık olsun gönlün huzur bulsun... ama sevmediklerimizi çekeriz unutma... ciddiyim. hatta sevmediklerimize benzeriz o yüzden babandan özgürleşmen için babanı sevmen gerekiyor.. bu allahın takdiri...sen aslansın boşver...yapma yiğidim...

[esin meltem]

benim de içimde böyle bir çocuk var 32 yaşımdayım, sevgiyle büyüyor içimdeki güzel çocuk seni artık daha çok seviyorum. kutayhunun yazısı beni taaaa okul yıllarıma götürdü, teşekkürler kutayhun iyiki varsın, yüreğin öyle güzel ki... içimdeki çocuğu kucakladığım gibi senide kucaklıyorum, sevgi sınır tanımaz taaa ordan hissedersin... ve iyiki varsın .....

[mutluuu]

manyakkk Nickli Üyeden Alıntı

Hepinize selam abiler ablalar
Öncelikle ben 16 yaşındayım yani bir ergenim.Hani yazımı okumuyacak olan varsa şimdiden okumayabilir yaşım küçük diye bu siteyle yaklaşık 2 sene önce tanıştık tesadüfen buldum bu siteyi, ama iyi ki bulmuşum çünkü cidden hayatım çok ama çok değişti.

Biraz küçüklüğümden bahsedeyim; Ne yaşadıysam artık küçüklüğümde böyle bi iğrençlik olmuş ve ne bulduysam içime atmışım o yüzden kocaman bir alkış 9-10 yaşlarında başladı böyle olmam.Öncelikle babam evet babam ,babam bana hiç gerektiği gibi davranmadı yani o kadar ezik bir çocukluk geçirmişim ki hayretler içerisindeyim fazla uzatmayım ama babamın etkisi büyük böyle bir psikolojiye.Ondan sonra 4 ve 5. sınıfta yaşadığım olaylar çok çelimsiz bir çocuktum ve genelde dayak yerdim ve ağlardım ilkokul öğretmenim de baya sertti 2-3 kere sert vurduğunu hatırlarım hatta veliler şikayet edicekti öğretmeni.İşte böyle başladı eziklik hikayem
Ortaokula geçtiğimde ise gene dayak yerdim ve korkardım 6. v 7. sınflarda bir türlü parmak kaldıramazdım çok sessizdim o zamanlarda tek başıma dışarıda çıkamadığım için bütün gün evin içerisindeydim doğal olarak.Ve ergenlik... belkide beni etkileyen en büyük olay budur ? o yaz kuzenimin yazlığındaydık eğlendik falan kuzenım geldı dedi ki işte x kişi seni hiç beğenmiyormuş çok çirkinmişsin falan çok net hatırlarım bu olayı duyduğumdada zaten bilinçaltına hep olumsuz mesajlar gitmiş ve oraya resmen yer etmiş bunları da atlattım.
Liseli oldum eskiye göre büyüdüm tabi ama ben hala ezik sessiz sakin parmak kaldırmaya ona buna şuna katılmaya korkan çelimsiz bir çocuktum sonuçta bu sene de böyle geçti.
Lise 2 de bi ara dinliyordum telkinleri ama ne olduysa bırakmıştım ve en büyük değişim burda oluyor zaten çocuğun biri bana laf atıyor bende tabi ki gelişme var artık ağlamıyorum ve daha güçlüyüm ama hala ezik bir kişilik var üzerimde çıkışta bekle...ben tabi sakinim sinirli olmuyorum çıkışta gittik 2 kişi bi baktım sonradan olmuş 20-25 kişi beni tanıyan pek kişi olmadığı için de bi eziklik ama ben bu çocuğu dövmüştüm yani şu an 1-2 arkadaşım arkamdaydı onu daha çok tanıyan kişi olduğu için ondan yanaydılar ve benim dayak yiceğimi sanıyolardı.Nyse bu da geçti iyi güzel.
Buradan sonra her şey bambaşka oluyor okuldaki bir kız benden hoşlanıyor bu kız tabi benim aksim resmen sempatik konuşkan utanmayan bir kişi.neyse telefon numaramı istedi verdim o gece aradı baya konuştuk 3.5 saat kadar ben tabi o noktadan sonra biraz açılmaya başladım en azından hissettim sonra yavaşca sınıftan çıkmaya başladım yeni kişilerle iletişim kurdum arkadaş oldum tepkilerim falan daha ne olmaya başladı çenem biraz açıldı bu kızın etkısı buyuk tabi iyi ki de hoşlanmış diyorum öyle öyle 5-6 ay daha geçiyor ve ben telkinlere tekrar ciddi bir şekilde başlıyorum başlayış o başlayış yepyeni bir ben oluyorum artık Artık daha konuşkan eski halimden eseri olmayan bir çocuğum tepkilerim daha net (ama biraz tepkisiz de olabiliyorum) göz temasım süper kendime güvenim tam istediğim herşeyi yapabiliyorum hiç çekinmiyorum mutluyum huzurluyum bu arada okulun en çok bilinen kızıyla yakın arkadaşım onun etkisi de acayip var (arada dalgalanma oldu 15 gün kadar) onun sayesinde de daha rahat olabiliyorum tabi ki havalı arkadaşlarım var eskıden berı olan bi arkadaşım sağolsun onun da katkısı büyük şu son 1 haftadır acayip bir açılma var daha çok konuşuyorum gülüyorum rahatım pek utanmıyorum çekinmiyorum (ama arada ufak aksaklıklar oluyor tabii ) kısacası hayatım 2 yılda acayip değişti fakat benim sinirime giden 1 noktacık var.Kız kardeşim evet kendisi 10 yaşında ve babam resmen bana yapmadıklarını bir kıza yapıyor bu beni acayip deli ediyor babama çok kızgınım 1.5 yıldır sevmek istemiyorum içimden gelmiyor çok şımarık bir kız yaptı onu resmen ona yaptığının 1-2 tanesini ben o yaştayken yapsaydı hiç böyle eziklik olmazdı ama işte kahretsin ki bu da benim alın yazım ama ben o alım yazımı kendı gücümle değiştirdim.
Atakan beye çok teşekkür ediyorum bu telkinlerden dolayı benim adım da Atakan :) en kısa zamanda yenı 1-2 telkin daha ekleyebilirse süper olur ya da yeni versiyon falan...Umarım sıkmamışımdır En çok da bu site beni rahatlıyor

Okudum, başardıklarından dolayı tebrik etmek istiyorum seni ancak hala yolun başında olduğunu düşündüm kişisel gelişim ve farkındalık yolu uzun ve ve bu yolda öğrencilik asla bitmiyor sen de bitirdim deme sakın "ben oldum" dersen kazandıklarının üzerine eklemen gecikebilir. Hala egonun etkisin de olduğunu görüyorum Bende Atakan beyle ve abdullah beyle çok verim aldığım çalışmalar yaptım çekirdek inanç ve ve subliminal telkin çalışmaları yaptım uzun süre, gerçekten ciddi fayladalarını gördüm. Sende de işe yaramış görünüyor ancak babanla ilgili halletmen gereken bir öfke meselen var yer yer egon konuşuyor gibi geldi bana öfke çalışmaları yapmalı belki biraz daha güvensizlik, değersizlik korkuların üzerine meditasyonlar yaparak çalışmalısın ayrıca ho'oponopono ile destekleyebilirsin tüm bu çalışmalarını. Yürüyeceğin yol uzun başardıkların için tekrar kutluyorum seni.. Sevgiyle..

İlk çocuklar malesef biraz sevgiden yoksun olabiliyor , ben de öyleydim şimdi oğluma kocaman sevgiler gösteriyorum . Anne olarak annemden görmediklerimin çok daha fazlasını oğlum benimle görüyor .
Aslında baban kendine nasıl davranılmışsa ki eskiden erkek adam güçlü olsun diye sevgiler içte büyütülür gösterilmezdi ki biz kız çocuk olarak bile babamdan görmedik . Ve biliyor musun bu evlatlardan daha çok anne babaların kaybı , şu an oğlum bana sarılıp annecim iyi ki varsın dediğinde dünyalar benim oluyor , kendimi çok şanslı hissediyorum öyle bir evladım olduğu için .
Baban seni belki de kardeşinden daha fazla seviyordur fakat gösteremiyordur bu da onun yapısı ve malesef kaybı , dilerim sen daha güzel yaklaşır ve ona sevgi göstermeyi öğretirsin içe atıp yaşayamamak daha zor çünkü.
Bu arada bravo sana , yaşın ufak ama sen kocaman bir adamsın.

[manyakkk]

bigokyanus Nickli Üyeden Alıntı

İlk çocuklar malesef biraz sevgiden yoksun olabiliyor , ben de öyleydim şimdi oğluma kocaman sevgiler gösteriyorum . Anne olarak annemden görmediklerimin çok daha fazlasını oğlum benimle görüyor .
Aslında baban kendine nasıl davranılmışsa ki eskiden erkek adam güçlü olsun diye sevgiler içte büyütülür gösterilmezdi ki biz kız çocuk olarak bile babamdan görmedik . Ve biliyor musun bu evlatlardan daha çok anne babaların kaybı , şu an oğlum bana sarılıp annecim iyi ki varsın dediğinde dünyalar benim oluyor , kendimi çok şanslı hissediyorum öyle bir evladım olduğu için .
Baban seni belki de kardeşinden daha fazla seviyordur fakat gösteremiyordur bu da onun yapısı ve malesef kaybı , dilerim sen daha güzel yaklaşır ve ona sevgi göstermeyi öğretirsin içe atıp yaşayamamak daha zor çünkü.
Bu arada bravo sana , yaşın ufak ama sen kocaman bir adamsın.

Bu yazınızı okuduktan sonra bi mutluluk geldi bu arada babamla aram iyi sayılır kendime güvenim tam güvensizlik kin öfke gibi duygularım yok yani normal sayılır sevmeye calısıyorum telkinlerin etkisi de çok büyük :)

[manyakkk]

mutluuu Nickli Üyeden Alıntı

Okudum, başardıklarından dolayı tebrik etmek istiyorum seni ancak hala yolun başında olduğunu düşündüm kişisel gelişim ve farkındalık yolu uzun ve ve bu yolda öğrencilik asla bitmiyor sen de bitirdim deme sakın "ben oldum" dersen kazandıklarının üzerine eklemen gecikebilir. Hala egonun etkisin de olduğunu görüyorum Bende Atakan beyle ve abdullah beyle çok verim aldığım çalışmalar yaptım çekirdek inanç ve ve subliminal telkin çalışmaları yaptım uzun süre, gerçekten ciddi fayladalarını gördüm. Sende de işe yaramış görünüyor ancak babanla ilgili halletmen gereken bir öfke meselen var yer yer egon konuşuyor gibi geldi bana öfke çalışmaları yapmalı belki biraz daha güvensizlik, değersizlik korkuların üzerine meditasyonlar yaparak çalışmalısın ayrıca ho'oponopono ile destekleyebilirsin tüm bu çalışmalarını. Yürüyeceğin yol uzun başardıkların için tekrar kutluyorum seni.. Sevgiyle..

Teşekkür ederim verdiğiniz cevaplar için bir önceki cevabımda belirttim fakat hiçbir şekilde öfkeli değilim güvensiz de değilim değersizlik korkum hiç yok Tekrar teşekkür ederim.. Sevgilerimle...