İNCE BİR AYRINTI

[comte]

Dua ve Aciziyet !

Günlerdir içimi tırmalayan bir şey var. Lütfen kimse yanlış anlamasın. Absürt olacağını düşünenler olacaktır. Ama benim gibi düşünenler de olacaktır.

Kişisel gelişimle ilgili bir çok yöntem ve egzersiz var. Bunlarla ilgili piyasada yüzlerce kitap var. Bunların bir çoğunu geçmişte okumuştum. Çoğu faydalı ve tavsiye edilen kitaplar. Hatta ben yarın Sedona Yöntemi ve Deap Peat yöntemleriyle ilgili kitapları alıp okuyacağım. Hayal Ablanın tavsiyesi olan bu kitaplardan eminim ki faydalanacağım da. O faydalanmış yüzlerce kişi de faydalanmış. İnşallah bana da faydası olacak yöntemler vardır.

Burada dikkat edilmesi gereken birkaç konu olduğu kanaatindeyim. Geçmişte okuduğum kitapların çoğunda İnsanın her şeyi kendisinin yapabileceği, başka hiç bir güce ihtiyaç duymayacağı, Düşün ve elde et, Evrenin bazı yasaları gibi çoğu inanış biçimleri var. Hatta bilinçaltını bir ilahmış gibi gösteren Bilinçaltının Gücü adlı kitap vardı. Bu kitapta bilinçaltının herşeye gücü yeten ve hiç bir şeye ihtiyacı olmayan kusursuz bir İlah gibi gösterilmesi dikkatimi çekmişti.

Hiç bir kitabın veya metodun karalamasını veya propagandasını yapmıyorum sakın yanlış anlaşılmasın. Ama insanın aciz yaratıldığını, İnsanın yaratılanların içinde en üstün varlık olduğunu fakat sadece bir kul olduğunu üstün ve kusursuz olan'ın sadece Allah olduğunu söylemektedir dinimiz. İnsanların nasıl yaşamaları gerektiğini, neleri yapaıp-yapmamaları gerektiği konusunda bir çok öğüt vermiştir Peygamberimiz. İnsanların ibadet için yaratıldıkları da Allah'ın bir hatırlatmasıdır.

Dinimizde dikkat çekilen önemli bir nokta da duadır. Dua ile ilgili bir çok Ayet ve Hadis bulunmaktadır.

(Dua, ibadetin aslı ve özüdür. Allah katında duadan makbul bir şey yoktur. Dua 70 türlü kazayı önler. Ömrün bereketini artırır.)
(Dua, müminin silahıdır.)
(Allahü teâlâ dua etmeyene gazap eder.)
(Bana halis kalb ile dua ediniz!Böyle duaları kabul ederim)
(Sıkıntılı iken duasının kabul edilmesini isteyen kimse, refahta iken çok dua etsin!)
(Rabbiniz, elbette hayâ ve kerem sahibidir. Kulları ellerini kaldırıp bir şey istedikleri zaman, onların ellerini boş çevirmekten hayâ eder.)

Yukarıda Dua ile ilgili Hadis ve Ayetlerden birkaç örnek vermek istedim. Dinimiz de pozitif olmayı öneriyor elbette. Dünya işleriyle ilgili üzülmememizi, bu dünyanın imtihan dünyası olduğunu, aslolanın öbür dünya olduğunu bu yüzden de insanların çeşitli sebeplerle imtihan edildiğini ve bunların karşısında güçlü ve metanetli olmamız gerektiği tavsiyesinde bulunuluyor. Biz kendimizi geliştirmek, Kendimize ve başkalarına faydalı olmak için elimizden geleni yapmakla yükümlüyüz Allah'a karşı. Ama her şeyin elimizde olduğu, her şeye gücümüzün yettiği, istediğimiz her şeye ulaşabileceğimiz gibi yanılgılara düşmememiz gerekiyor.

İşte bu çok ince bir ayrıntıdır. Her derdin dermanıyla birlikte yaratıldığını biliyoruz. Sıkıntılarımızı, dertlerimizi aşabilmemiz için doğru olan her şeyi yapmamız gerekiyor. Okumalı, öğrenmeli, uygulamalı ve bunları diğer insanlara da öğretmemiz gerekiyor ki burada da birbirine yardım etmek isteyen ve bir şeyler öğrenip kendini geliştirmek isteyen insan topluluğu bulunmakta. Bütün bunları yaparken bir şeyi unutmamanızı rica ediyorum.

''Kalpler Yalnız Allah'ı Anmakla Huzur Bulur''

Allah'tan yardım istemeyi unutmayalım ve bir insan olarak aslında çok güçlü ama Allah'ın karşısında sadece bir kul olduğumuz bilinciyle de aciz olduğumuzu unutmayalım.Bilinci de bilinçaltını da kusursuz yaratma sanatıyla Allah'ın yarattığını bunları doğru şekilde kullanabilmemiz için Allah'a dua edelim.

Ben geçmişte okuduğum bir kaç kitabı, beni inancımdan uzaklaştırmak üzere olduğundan dolayı bıraktım. Büyük bir çelişki içine düşmüştüm.Kafamı çok karıştırmıştı. Şimdi de bunu sizlerle paylaşmak istedim. Belki dini bilgisi iyi olan bir arkadaş, bunu açıklarsa ve bizlere ışık tutarsa sevinirim. Böylece benim gibi düşünen bir çok site üyesi dostlar da bu ince ayrımı daha rahat kavrayabilirler.


Saygı ve Selamlarımla...

[izmirli035]

iyi o zaman sadece dua edelim ve baska hiç bir sey ogrenmeyelim, bunu mu demek istedin acaba??

[comte]

Yazdıklarımı dikkatli okumadığın hemen anlaşılıyor. Öğrenmekle ilgili yazdıklarımı atlamışsın ya da. Tekrar okumanı öneriyorum...

mehmetciğim
maalesef kişisel gelişimle ilgili kitapların neredeyse tamamı yabancı yazarlar tarafından kaleme alınmış, bizim kalemlerimiz toplumun tepkisinden korkarak yazmaya korkuyor...çünkü yazanlar ya tam gerçeği yazmıyor, yada yazdıklarını inkar ediyor bunu en son muhammet bozdağda yaşadık..yazdıklarını ayetlere dayandırarak yazmış fakat aldığı tepkilerden sonra yanlış yaptığını söyleyerek inkar yoluna gitti..kişisel gelişim yolu kaymağı bol olan bir pasta..oda bu pastadan payını almak isteğinin verdiği hızla 4-5 kitap yazdı, alacağını hala alıyor, çünkü kitapları tükendikçe basılıyor..

benim hayatım defolu,
ben yaradanın böyle defolu bir hayatı, yarattığına inanmanın ona küfür ve onu inkar olduğunu düşünüyorum..aklımız var fikrimiz var, kişisel gelişim hakkında yazılan kitapları itelemek yerine, kendimize uyarlamanın daha iyi olduğu kanaatindeyim..deep peat konusundada "Böyle sorunlarla dolu bir dünya yarattığı için Allahı affediyorum”,cümlesi var, evrenin mükemmelliğini göre göre, allahın dünyayı defolu yarattığını düşünmek, allahı affetmek kimin haddine? yazar da senin benim gibi bir insan yanlışlık yapabilir, ( ha kime göre yanlış kime göre doğru buda tartışılır ) yazar böyle yazdı diye bu cümleyi birebir kullanmak zorunda değilim..bu cümleye gelinceye kadar, yapılan çalışmanın amacına bakarım..çalışmanın özü affetme duygusunu, düşüncesini öne çıkarmaktır, bu noktada cümleyi, inançlarıma daha uygun bir hale getiririm, " dünyayı bu kadar sorunlarla dolu olduğu için affederim..derim ve sonucuda alırım
aslında, bir insandan gördüğümüz kötülük karşısında, BUNU BANA NASIL YAPABİLDİ ONU ASLA AFFETMEYECEĞİM DEDiĞİMİZDE..allaha isyan ediyoruz..bu cümleyi yüksek sesle söylerken, içsel olarakta allaha, BUNA NASIL İZiN VERDİN DİYE HESAP SORUYORUZ...
kendimize bakıyoruz..biz ibadetimizi doğru yapmaya gayret etmişiz, allahın emirlerine uygun yaşayarak, kimseye kötülük etmemişiz.vs. ama hayatını hiçte uygun yaşamayan bir başkası bizden daha iyi durumda..bu durumu alın yazısı olarak algılamak, kadere rıza göstermek yerine neden diye soruyoruz.( yani içsel olarak allaha hesap soruyoruz, ben senin istediğin gibi yaşıyorum ama, seni asla umursamayan o, kulun benden daha iyi durumda, BUNA NASIL İZİN VERDİN? ) bu liste böyle uzayıp gider..düşüncelerimize dikkat ettiğimizde, eylemlerimizin, söylemlerimizin..ve inançlarımızın sürekli bir çatışma halinde olduğunu görürüz.. kriz zamanlarımızda allah korkusu vız gelip tırıs gidiyor,bir yandan, yaşadıklarımızın geçip gitmesi için çareler ararken, diğer yandan, korkularımız yüzünden sorularımız ve sorunlarımız içinde boğulup
kalıyoruz, bilinçaltının gücü, ve buna benzer kitapları okuduğumda, bilinçaltımın bir ilah olduğu hiç aklıma gelmedi, sadece sevindim..hayatımı, defolu bir hale getiren insanların, yaptığı hasarı düzelme yeteneğini bana verdiği için allaha şükür ettim..bu gün yaradanın varlığına inanmayan insanlar bile yüce bir gücün varlığını kabul ediyorlar..biz bu güce allah diyoruz..başkası başka bir isimle anıyor.hepimiz bizden üstün bir varlığın olduğu noktasında birleşiyoruz...bu noktada inkar, veya kendini herşeyin üstünde görmek diye bir düşüncenin varlığından bahsetmek, veya buna inanmak yanlış..kitaplarda okuduğumuz telkinleri ve onaylamaları özüne ulaşacak şekilde değiştirmek bizim insiyatifimizde..ve aramızda bunu yapan çok.. bilinçaltı ile edindiğin bilgilere yaradanın sana nasıl bir hediye verdiği düşüncesiyle, yaklaşırsan, daha iyi sonuçlara ulaşacağını düşünüyorum..yaradana göre tabiiki aciz olduğumuzu kabul ediyoruz..eylemlerimizi hepimiz kendi inancımıza göre dualarımızla desteklemeye çalışıyoruz..yaradan kadar yetenekli olduğumuzu düşünseydik..bu kadar çok sorun altında boğulup, buraya toplanmazdık..içinde bulunduğumuz durumlardan çıkmak için bu kadar çok yol aramazdık denemezdik, .evimizde aynı allahın dediği gibi OL diyerek herşeyin oluşmasına çalışırdık...
burada, kişisel gelişim yolunda ilerlemeye çalışıyoruz..aramızda her türlü inançtan insanlar var..herkes öğrendiğini ve uyguladığını kendi inancıyla sentezlemenin sorumluğunu taşıyor..ve bunu burada tartışmak yerine, kendi içinde hallediyor veya bu cevapları başka platformlarda arıyor ve buluyor..


saygılı sevgiler

[YAZGÜLÜ_81]

Sevgili Mehmet,
bilinçaltının gücü isimli kitabı ben de okudum hem de defalarca ve çok severek okudum, bu sadece bir örnek elbette, daha nice kitaplar var ki ben de okumayı bırakıp,bir köşeye kaldırdığım, o kitaplarda önemle vurgulanan konu, insanın herşeye gücü yetecek ve yaratma gücüne sahipmiş gibi anlatılıyor, fakat herşey Allahtan veren de alan da O dur. Ben bunu bilir bunu söylerim ve bize verilen bilinçaltının gücü Allah tarafından verilen bir güçtür , bunu olumlu kullanabilmek bizim elimizdedir, diye düşünüyorum.Sevgi ve saygılar

[defduru]

Sevgili Mehmet;
Bende birkaç cümle bişeyler yazmak istedim senin yazına karşılık. Hepimiz birçok kitaplar okuyoruz kimini beğeniyor, kimini beğenmiyoruz. Ama Allah insanı yaratırken onu akıl denen bir süzgeçle yaratmış. Okuduklarımızı süzgeçimizden geçirir ve bize uygunlarını seçersek sorun olmaz diye düşünüyorum.Aynı kitabı 100 kişi okusa hepsinede bıraktığı anlam başka başka olur. Çünkü yetişmemizden, ailemizden aldığımız eğitimden, çevremizden etkilenerek herkes kendi doğrusunu uygular. Kocaman tuğla gibi bir doğru yok. Herkesin doğrusu kendine. Benim doğrularım sana uymaz seninkiler bana.......

Okuyup sentezleyip uygulamak en iyisi

[izmirli035]

hay agzina saglik arkadasim,
din karsiti bir insan degilim ama bu tur konulari hiç sevmiyorum.
evet hepimizin içind o guç var ama, nasil kullanacagiz onu , kaçimiz biliyor?? bence bilgi neredeyse oraya kosmaliyiz, yoksa tarih oncesi devirlerden bu zamana kadar gelebilir miydik??kaderci olmayalim, herkesin yetisme tarzi , ortami farkli o yuzden herkesin de yorumu farkli olacak , yoksa çesitlilik diye bir sey olmazdi, hepimiz robottan farksiz olurduk.
by mehmet, o yazdiklarina katiliyorum, ben de inaniyorum ama birak bu tarz konusmalari herkes herseyin farkinda kimsenin kimseye hatirlatmasina gerek yok!

herkes kendi bildigi yoldan gidecektir yine de!!
nedenini bilmiyorum ama bu konu beni fena halde kizdirdi!!beni affedin
herkese iyi gunler!

[meninje]

Sevgili izmirli neden sinirleniyorsun ki, ne güzel konuşuyoruz işte

Sevgili Mehmet;

Ben de inançlarım konusunda hassas ve elimden geldiğince inançlarımı yaşamaya çalışan birisi olarak sana katıldığım noktalar elbette ki var. Ancak genel düşüncen itibariyle farklı noktalardayız.

Evet, haklısın birçok kişisel gelişim kitabı Müslüman olmayanlar tarafından yazıldığı için biz Müslümanlar için hassas olduğumuz noktaların gözümüze çarpması çok doğal. Ancak hayalayaz’ın da belirttiği gibi bu konuda ki hemen hemen her kitap insanın üstünde bir varlıkla açıklar düşüncesini. Kimisi bunun adına bilinç der, kimisi akıl, kimisi Tanrı, kimisi evren, kimisi doğa, kimisi de Allah ya da Yaradan der. Yazarın inancına göre değişir bu. Ancak sonuç itibariyle bana göre bunların hepsi bilir ki insanın üstünde onu da yaratan ve yöneten bir güç vardır… Ateist bir yazardan hiç kişisel gelişim kitabı okumadım rastlamadım da ancak varsa bile onlar içinde adı doğadır, evrendir ya da başka bir şeydir herhalde…

Şu noktada sana katılıyorum ki, henüz kişiliği gelişmemiş, dini bilgisi yerleşmemiş bir gence bu konuda hassassak kişisel gelişim noktasında Müslüman olmayan bir yazarın kitabını okutmak istemediğimiz sonuçlar doğurabilir. Düşünsene böyle bir kitabı okuyan kişinin şu ruh hanini taşıdığını; “ben her şeyin üstündeyim, her şey benim eserim, ben be istersem o olur, ben oluşturanım, var edenim hatta yaratanım… Dünya benim etrafımda döner sonsuz güç bende bilinçaltında karar verdiğim hiçbir şeyi hiçbir güç ortadan kaldırma gücüne sahip değildir… vs vs “ Çünkü anlatım şekli budur. Ancak dini bilgisi ve Allah inancı oturmuş bir kişi bilir ki asıl anlatılmak istenen şey farklıdır. Evet, ben istersem her şeyin üstesinden gelirim ancak Allah izin verirse. Başka bir ifadeyle Allah dışında hiçbir güç hiçbir varlık bana engel olamaz. Allah da benim için kötü şeyler istemeyeceğine göre iyiyi düşünürsem iyiyi bulurum diye algılar bunları.

Ben bundan 10 yıl kadar önce %100 düşünce gücünü okuduğumda çok etkilenmiştim. Orada “düşünüzü gerçekleşmeden başkasına anlatmayın çünkü sizi olumsuz sözleriyle etkisine alabilir ve isteğiniz gerçekleşmeden sönüp gider” dediğinde ben bu cümleyi hemen İslamiyet’te ki nazar olgusuyla bütünleştirmiştim. Veya “bu alandan itibaren hayatımın hâkimi benim” dediğinde ben tabiî ki her şeyin hâkimi Allah’tır. Ancak onun bana verdiği güçle ben her şeyin üstesinden gelebilirim diye algılıyordum. Bir süre önce bu kitabın yazarının Hıristiyanlık propagandası yaptığını yazdı çizdiler. Adam Hıristiyan kardeşim. Ne yapsın. Kendi inancına göre insanın nasıl daha iyi olabileceğini anlatmaya çalışıyor örnekler veriyor. Ama bizim yoz kafalılar hemen vurdular damgayı. Bende, bir Hıristiyan da, Yahudi de, ateistte aynı kitabı okuruz. Ancak hepimiz kendi inanç süzgecimizden geçirir ona göre anlarız yazılanları. Karşıdakini yargılamadan…

Ya da The Secret örneği… O kitaba da büyülendim çok şey öğretti bana. Bir süreliğine düşüncelerimde de çok olumlu değişimler yaptı. Ancak bazı sebeplerle kalıcı olamadı okuduklarım (ki zaten hepimiz kalıcılık problemi yaşadığımız için burada değil miyiz?)

Secret ta bu konuda daha hassas davranıldığını düşünüyorum nitekim yazıları yayınlanan her yazar farklı şekilde tarif etmiş O gücü. Kimisi evren kimisi Tanrı demiş adına ve ona göre açıklamış. Hatta yer yer bu konuya vurgu yapılarak inandığınız şey neyse siz yerine onu koyun denilmiş. Ben Secret ı okurken özellikle evren kelimesinin geçtiği yerlerde rahatsız olduğumu dikkatimin dağıldığını fark edince bir iki kez çizip yerine Allah yazdığımı hatırlıyorum. Çünkü söylenmek isteneni daha iyi algılayacağımı sindireceğimi ve dikkatimi toplayacağımı düşündüm. Bu kendimce geliştirdiğim bir yöntemdi... Ancak onun dışında her konuda onların inançlarına göre doğruyu yazdıklarını, benim de kendi inancıma göre bunu nasıl uyarlamam gerektiğini düşünerek okudum. Bunu yaparken kafa yordum demek istemiyorum çünkü doğaçlama her cümlede böyle bir çeviri yapıyordu beynim. Ama sonuçta biliyordum ki hepimiz aynı şeyi istiyoruz. Ve tek bir yok var. İnanmak… İstediğimiz şeye ulaşacağımıza inanmak… Elde ettiğimiz şeyin yaradandan geldiğini bilmek, isterken ondan istemek, inanarak dua etmek biz inananların yapması gereken şeyler. Ancak okuduğumuz her kitap veya dinlediğimiz her telkin bir sebeptir. Bizler sebepleri oluşturanın da O olduğunu bilerek sonucunu ondan bekleriz. Ancak şunu da biliriz ki biz istediğimiz sürece, içten yürekten istediğimiz sürece yaradan verecektir. İstemeyi öğrenmek gerekiyor. Ve en önemlisi istediğimiz şeyi isterken tereddütle değil O’nun, onu vereceğine verebileceğine inanarak istemeliyiz. Bir sınavı kazanmayı dilerken “ey Allah’ım bu sınavı kazanamayacağımı biliyorum ama sen kazanmamı nasip et” düşüncesi ile dua edersek, “(hâşâ) Senin bu sınavı kazanacağımı sağlayacak kadar yüce olamayabileceğini biliyorum ama yinede istiyorum işte” gibi bir anlam çıkabileceğini bilerek edelim dualarımızı. Sen her şeyi vermeye kadirsin diyebilelim. Ben başarırım ben yaparım derken de “”sen bana bunu yapabilecek gücü verebilecek kadar üstün ve yücesin o yüzden ben başarabilirim” diye düşünmek gerekiyor.

İşte Mehmetçim dediğim gibi senin kaygılarına yer yer hak versem de, bunun; inancını bilen ve önemseyen hiç kimse için sorun olmayacağına, farklı inançlardaki kişilerin bu konuda ki kitaplarını yazılarını okuyarak, bilakis her inanca saygı duymayı öğrenecek, sonuçta bir yaratıcının varlığı konusunda ortak noktamız olduğunu görecek, gülümsetecek ve sonuca ulaştıracak bir yol olduğunu düşünüyorum. Burada ki telkinlerde de zaten bize bizim yaratacağımız telkini değil biz istersek yaratıcının her şeyi yaratabilecek güçte olduğunu teklin ediyor

İçin rahat olsun canım kardeşim. Muhammet Bozdağ’ın dediği gibi şiddetle istemekten korkmayalım, ne de olsa yaratacak olan bizler değiliz

“Kuru Duayı Bırak, Ağaç İsteyen Tohum Eker” … Hz. Mevlana

[izmirli035]

super bir açiklama olmus yav!!
tebrik ederim!
bu arada kizginligim geçti oyle birden geldi gitti iste, herhalde negatif bir enerji aldim ondandir.
haydi herkese iyi gunler!

[comte]

Yorumlarınız için teşekkürlerimi sunuyorum.

Yorumlarınızı DİKKATLE ! okudum. Hepsi üzerinde ince ince de düşündüm. Aslında demek istediğim anlaşılmış.

Başlığı atarken İNCE BİR AYRINTI diye attım. Yanlış Yapmayalamı, Bırakın Bu İşleri, Faydasız İşler gibi bir başlık atmadım. Yani bir hatırlatma ve düşünce paylaşımında bulundum.

Herkesin görüşlerine saygım var. Aslında bu bir tartışma konusu değil. Meninje'nin dediği gibi kişiliği oturmamış veya bazı ayırımları yapamayacak kişiler de olabilir. Ayırmı yapamamak da suç veya bir eksiklik değil. Hepimiz büyüyoruz, yaşıyoruz, öğrenizyoruz. Ben kişisel gelişim eğitimlerime çocuk yaşlarda başladım. Bazı yanlışlar beni yanlış yönlendirebilirdi, ayrımı yapamayacak yaştaydım belki. Kendime verdiğim telkinlerde beni doğrudan ayıracak hatta yanlış yola götürecek bir çokince ayrıntı olabilirdi.

Bunu paylaştım ve okuyanlar için de bir hatırlatmada bulundum. İslam Dini okumayı, öğrenmeyi, kendini sürekli geliştirmeyi ve iki günü eşit geçenin zararda olduğunu söyler. İslam Dini Bilimdir esasında. Allah'ın ilk emri de OKU'dur. bunu hepimiz biliriz. Din insanlara yaşamayı ve paylaşmayı emreder. Hangi Din olursa olsun. Ama Dini Çağ dışı bir yobazlıkmış gibi göstermek, İk Çağlardaki yaşantılara benzetmek, Ancak İşimize geldiğinde Kullanmak en büyük yanılgıdır. Tarihi incelediğimizde Dinden uzaklaşıp İnkar yolunu seçenlerin Helak olduğunu görürüz. Burada Din propagandası yapmıyorum. Din alimi de değilim zaten. Ama temel ögeleri de atlamamak gerekiyor.

Dua etmek dedim. Hepimizin yaptığı, İnsanı psikolojik olarak da rahatlatan bir yöntem. Psişik Korunma ve Rahtlama tekniklerinden birisidir. ( http://kobieta.blogcu.com/11900351 ) Dr. Elisabeth Targ (Pasifik Tıp Merkezi, Psikososyal Onkoloji ) İbadetine düşkün ve düzenli olarak dua eden insanların daha seyrek hasta olduğunu söylemiştir.başta Amerika ve İngiltere’de olmak üzere birçok ülkede ‘dua kulüpleri’nin sayısında artış gözleniyor. Birçok insan başı sıkıştığında ve hastalık kapısını çaldığında, doktorlarla birlikte duaya da başvuruyor. Dua eden sıhhat buluyor 1960’lı yıllarda sadece şarkılara tema olan ‘dua’ 90’lı yılların ortalarından sonra ciddi anlamda araştırma konusu oldu. Bu tarihten sonra ABD’deki ‘dua ve sağlık’ konulu araştırmaların sayısı neredeyse ikiye katlandı ve ortaya çarpıcı sonuçlar çıktı. Sözgelimi, Michigan Üniversitesi’nin araştırmasına göre, dindarlarda depresyon ve stres daha az görülürken, Chicago’daki Rush Üniversitesi’nin araştırmasına göre, düzenli olarak ibadet ve dua edenlerdeki erken ölüm oranının, dine bağlı olmayanlara göre yüzde 25 daha az olduğu tespit edildi.

Dua eden kalp hastalarının, ameliyattan sonraki birkaç yıl içindeki ölüm oranlarının, etmeyenlere nazaran yüzde 30 daha az olduğu ortaya çıktı. Columbia Üniversitesi’nde yapılan araştırmada ise, üreme sorunları yaşayan kişiler için düzenli olarak dua okundu ve bir süre sonra bu kişilerdeki döllenme başarı oranının yüzde 8’den yüzde 16’ya çıktığı gözlemlendi. San Francisco Hastanesi’nde 393 kalp hastası üzerinde yapılan bir başka araştırmada ise, 150 hasta için düzenli olarak dua edildi. Tanımadıkları kişilerin kendilerine dua ettiği bu hastaların, ilaç tedavisine daha çabuk cevap verdikleri tespit edildi. ‘Dua ile terapi’nin yoğun olarak kullanıldığı Duke Üniversitesi’nden kardiyaloglar da dua eden hastaların daha hızlı iyileştiğini kanıtladı. Üç yıl süren bu çalışmada 795 kalp hastasına dünyanın çeşitli yerlerinden, aralarında Amerika’da yaşayan Müslümanların, Nepalli Budist rahiplerin ve Manchester’li Hıristiyanların oluşturduğu 26 ayrı grup, dua etti. Yine 1998’de yayınladığı bir araştırmayla Dr. Elizabeth Targ, Afrika’daki bazı AIDS hastalarının toplu yapılan dualarla iyileşme gösterdiklerini kaydetti.

Bu ve buna benzer daha bir çok örnek vardır. Bu konuya sinirlenip tartışmasını dahi yobazlık ve geri kafalılık olarak görmek, kadercilik diye nitelemek, eskiden beri süregelen kalıplaşmış bir düşünce tarzıdır. Dua etmeyi de gurur meslesi yapma ve istemeyi kendine yedirememek komplexlerinden kaynaklanıyor olabilir mi? Hayal Abla'nın ve Menjie'nin dediği gibi ayırım yapabilecek kapasiteye sahibiz elbet. Ama olmayanlar da olabilir.Ayrıca adını başka şekilde telaffuz ederk bu yöntemleri öğrenip uygulamak da mümkün. Ben eğer Kişisel Gelişim tekniklerine İnanmasaydım, evde dua eder dururdum. Burada olmaz ve kimseyle sorunlarımı paylaşmazdım. Telkinleri de dinlemezdim. Aksine telkinleri dinliyorum ve formu da dikkatle takip ediyorum. Bunlara da inanıyorum. Sonuçta hepimiz kendimizi geliştirmek ve daha mutlu ve huzurlu yaşam tarzını elde etmek için buradayız. Sonuçta dua da yukarda belirttiğim gibi bir rahatlama metodudur. Paylaştığım konu da budur.

Ayrıca, bu ve buna benzer, ya da farklı bir çok konuyu burada konuşmayacaksak nerde konuşacağız peki. Türkiye'de kişisel gelişim alanındaki en büyük ve en güzel site.Herkes her şeyi burada rahatça konuşup birbirine yardımcı olabilmeli ki kafasındaki soru işaretlerini rahatça içine sindirerek kavrayabilmeli.

Yorumlarınız için tekrar teşekkür ediyorum..

Saygı ve Selamlarımla...