Kendinize tamamen güvendiğinizi kaçıncı ayda hissettiniz

[Robi]

Arkadaşlar, ücretsiz telkinleri yaklaşık 2 aydır dinliyorum. Tabii ki bana birçok olumlu etkisi oldu.(Atakan Bey'e ve yardımcı olanlara sonsuz teşekkürler.)Ama tam olarak kendime güvendiğim söylenemez. Yani bir şeyler hâlâ benim rahatça konuşmama engel oluyor. Biliyorum herkesin bilinç altı bu telkinleri farklı sürelerde kabullenir. Sizden ricam ; bu konuda bilgi sahibiyseniz, bizi bilgilendirmeniz.

Yani siz telkinleri dinledikten kaç ay veya kaç yıl sonra Kendinize tamemen güvendiniz ve sf'den kurtulduğunuzu içinizde hissettiniz?

[Dusunsel]

Dostum olay telkinlerle bitmiyor bilinçli şekilde bol bol hata yaparak özeleştirinide yaparak kendini geliştiriceksin bu her konuda böyle yoksa telkini 3 yıl dinl e bir sabah kalktığında farklı bir insan olmuyorsun ve en en büyük tavsiyem bol bol kitap okuyalım okutalım :)

[Robi]

Biliyorum. Bir sabah kalktığımda böyle hissetmem mümkün değil. Kendimce bu durumdan kurtulmaya da çalışıyorum. Kitap okuyorum, araştırıyorum, şiir yazıyorum, yeteneklerimi ilerletmeye çalışıyorum. Ama bunlar beni daha sosyal birisi yapmıyor. Çünkü bilinç altım kötü düşüncelerle dolu. Ben de bilinç altımı yönlendirebilmek için bu telkinlere yöneldim zaten. Aslında kendime güvenmemem ,aileden kaynaklanan bir durumdu.
Benim babam özgüvensiz biriydi. O da kendi anne babası tarafından özgüvensiz yetiştirilmişti çünkü. Şimdi ben de böyleyim. Bana da yıllarca "Aman kendini övme, başın hep önde olsun, toplum önünde konuşulmaz, sen çocuksun tek başına dışarı çıkamazsın..." daha bunun gibi bir çok olumsuz düşünceyi aşıladılar. Ve benim bundan kurtulmam kolay olmuyor. Yani herkes aynı şartlarda yetiştilmediğinden 'Aman bunda utanacak ne var? Sürekli konuş herkesle, kitap oku' demekle olmuyor işte. Biz sf'liler bunu bilebiliyoruz sadece. Lütfen sfli olup da, telkinlerle aşama kaydeden varsa yazsın. Yoksa benzer tavsiyeleri hepimiz biliyoruz, kendimizi kandırmayalım.

[KıpçakBeyi]

Öncelikle toplu alıntılama butonunun işlerliğini keşfettiği için kendime teşekkür ediyorum.Forumun bazı kısımları çalışmıyor.Bu da insan da yine başarısız olacağım duygusu oluşturuyor.Bu nedenle vazgeçmeyip denediği için kendisini tebrik ediyorum.

Robi Nickli Üyeden Alıntı

Arkadaşlar, ücretsiz telkinleri yaklaşık 2 aydır dinliyorum. Tabii ki bana birçok olumlu etkisi oldu.(Atakan Bey'e ve yardımcı olanlara sonsuz teşekkürler.)Ama tam olarak kendime güvendiğim söylenemez. Yani bir şeyler hâlâ benim rahatça konuşmama engel oluyor. Biliyorum herkesin bilinç altı bu telkinleri farklı sürelerde kabullenir. Sizden ricam ; bu konuda bilgi sahibiyseniz, bizi bilgilendirmeniz.

Yani siz telkinleri dinledikten kaç ay veya kaç yıl sonra Kendinize tamemen güvendiniz ve sf'den kurtulduğunuzu içinizde hissettiniz?

Kendine güven değişken bir şey.Ne konuda ve ne şekilde bir güven aradığınıza bağlı.Eski bir hardandheavy şarkısının dediği gibi beyin ameliyatı değil bu sen de yapabilirsin.Amacın beyin ameliyatı yapacak öz güvene sahip olmaksa ve elinde tıp konusunda hiç bir şey yoksa ( tabip değilsen bilgin sıfırsa elinde aletler yoksa ) ben bu ameliyatı yapmak istemiyorum dersen kimse seni öz güvensizlikle suçlamaz.Elbette cahil cesareti veya Dunnig Kruger sendromu gibi bir nedenle ben yapacağım arkadaş diyerek yüksek öz güvenle yapabilirsin.Bıraktığın bir tümör parçası nedeniyle her şey tersine dönebilir mesela.Bu işlemi çok zorda kalıp yapmışsındır.Başarılı olursan öz güvenin artar başarılı olamazsan suçluluk duyarsın ve bir daha eline neşter almak istemezsin.

Aslında her şey böyle.Seni karmaşaya sokan o durumda neler yaptığın önemli.Üzerine mi gideceksin basitçe ben bu işi yapamam diyerek kaçacak mısın.İnsanoğlunun en temel iki reaksiyonudur.Üzerine gidersin veya kaçarsın (vazgeçersin).

Üzerine giden insanlar daima başarılı olurlar.Onlar hatalardan yılmazlar.Batı eğitim tarzı hataya çok fazla yer veriyor.Bizde ise hataya yer yok.Ne dört mü aldın neden beş değil.Okul biter iş hayatında herkes hatanı kollar ve üzerine çullanır.Sonuç biz sadece ecdadımızla övünürken ve sıfır öz güvene sahipken o adamlar hata yapa yapa öğreniyorlar.Hiç bir şeyden vazgeçmedikleri için başarılı oluyorlar ve dünyaya hükmediyorlar.

İşin sırrı üstüne gitmek ve çaba günün sonunda başarılı olmayı öğrendiğin için öz güvenin tavan oluyor.O durumu gerçekten yaşamadan gerçek öz güvene sahip olamıyorsun.Sahte öz güven ise sönüyor gidiyor.

Benimde daha eksiklerim var.



İnş'Allah boyutu büyük çıkmamıştır. resim görülmezse alıntı ekleyeyim.

"It is not the critic who counts; not the man who points out how the strong man stumbles, or where the doer of deeds could have done them better. The credit belongs to the man who is actually in the arena, whose face is marred by dust and sweat and blood; who strives valiantly; who errs, who comes short again and again, because there is no effort without error and shortcoming; but who does actually strive to do the deeds; who knows great enthusiasms, the great devotions; who spends himself in a worthy cause; who at the best knows in the end the triumph of high achievement, and who at the worst, if he fails, at least fails while daring greatly, so that his place shall never be with those cold and timid souls who neither know victory nor defeat."

Yukarıda kısaca gerçekten kazananın her şeyiyle arenada olana ait olduğunu yazıyor.

Mandela'nın Hayatından Önemli Bir Şiir ve Bir Paragraf - Geekyapar!

Burada ise bu alıntının ya da özdeyişinin kısa bir çevirisi var.

Dusunsel Nickli Üyeden Alıntı

Dostum olay telkinlerle bitmiyor bilinçli şekilde bol bol hata yaparak özeleştirinide yaparak kendini geliştiriceksin bu her konuda böyle yoksa telkini 3 yıl dinl e bir sabah kalktığında farklı bir insan olmuyorsun ve en en büyük tavsiyem bol bol kitap okuyalım okutalım :)

Çok güzel bir cevap vermişsin. Dediğin gibi telkinler insanların beyninin içerisindeki mental bariyerleri aşmasını sağlıyor ama bunu ancak düşünerek ya da çabalayarak yapabilirsin.Mesela sen kendine öz güvenim yok diyorsun.Durup kendinle baş başa kaldığında neden kendine öz güvenim yok dediğini düşünüyorsun.Şundan şundan dolayı diyorsun.Gerçekten kendinin farkına varıyorsun ve kendinle barışıyorsun. Sonra ise yavaş yavaş kendine her konuda öz güvenim tamdır demeye başlıyorsun.

Bir not daha ekleyeyim Robi genellikle insan bu tarz durumlarda inkar-isyan-kabullenme şeklinde süreci yaşıyor.Çoğu insan aslında sorunu inkar ediyor.Telkini dinlediğinde seni dibe batırıyor.Sen inkar ediyorsun durumu kabullenmiyorsun.İnkar fazını geçtikten sonra ise isyan geliyor sorunun problemi olduğunu düşündüğün insanlara sarıyorsun isyan ediyorsun veya hatalarını yüzlerine vuruyorsun ya da hatalarını ortaya seriyorsun ve sonra durumu kabul edip evet öz güvenim yoktu ama şöyle şöyle olduğu için bu öz güven yoktu diyorsun aslında ben herkes kadar başarısızlıkları olan bir insanım.Onlarında başarısızlıkları var ama benim başarılarım herkesten fazla diyorsun.Sonunda öz güvenim tam ya da şu şu durumda öz güvenim tam demeye başlıyorsun.

Bu nedenle telkinler nlp , eft (geçmişe yönelik bir travma varsa emdr) , psikoterapi , bitkisel ya da ilaçlı tedavi gibi şeylerle desteklenmeli.Benim düşüncem bu yönde.Herkesin tamamen elde etmesi çabayla ve farkındalıkla oluyor.

[KıpçakBeyi]

Robi kitap okumak seni geliştirir ama içine kapatır.Bunu 600 civarı kitap okumuş biri olarak söylüyorum.Yine de doğru kitapları okumanı öneririm.Özellikle psikoloji ve kişisel gelişim okuyabilirsin.

Şiir yazma konusuna gelince biz de zamanında yazdık hatta kendimi yazı ile çok güzel ifade edebiliyorum.Benim özel bir durumum var.Önemli olan kendini kağıtla kalemle değil sözcüklerle , mimiklerle ve beden diliyle ifade etmek.Mesela tiyatro yada drama eğitimi alabilirsin.

Herkes aynı yollardan aynı şeylerden geçiyor.Ümitsiz olma dünyada tek değilsin 7 milyarda bir görünen 1 görülen hastalığa tutulmuş tek kişi değilsin.

Benim babamda pasif amcam da pasif.Babam bir şekilde içindeki öfkeyi akıtabiliyor. İşini özenerek yapıyor biri onu kızdırınca kalayı basıyor.Ben ise insanların ağzını burnunu kırmak istiyorum ama bunu yapamıyorum ve bu içimde büyüyor. (du. )

Sosyal fobi için sosyal olabileceğin bir ortam lazım.Öyle bedavaya sosyal olunmuyor ve o paraya da niyet bile çekilmez diyebilirsin.Spor yapmanı öneririm.Resim yaparak sosyalleşmezsin ama fotoğraf çekerek sosyalleşebilirsin.Mesela Kapadokya'ya gidersin foto için ve yeni insanlarla tanışırsın.

Hayatta her şeyi olduğu gibi kabul et.Askeri mantıkla yorum yapma.Korku denilen şey insanların gelecek hakkında yaptığı kötü tasavvurlardır (ve en ilkel duygudur ve aslında bilinçli bir seçimdir.).Düşünmek işleri karmaşıklaştırır ve çok düşünmekten yapamazsın.

Hatalarınla , zayıflıklarınla , travmalarınla kucaklaş.Aslında seni güçlü yapan şeyler onlar.Hayatta dibi görmeden yükselemezsin.Kas yapabilmen için mikro çatlaklara ihtiyacın var.Bu mikro çatlaklara tamir etsin diye protein gider ve bir daha çatlamasın diye kas o bölgeyi güçlendirir.Çok zorlarsan lifin atar.Kimse kırılmaz yada yenilmez değildir aslında. Kaldırabileceğin zorluklar seni güçlü yapar.Fazlası ise sakatlar ama yine de iyileşebilirsin. Kemik aynı yerden kırılmaz çünkü o bölgeye haddinden fazla kalsiyum gider.Seni güçlü yapan şeyler bunlar.Rahat yatağından kalkman lazım.O rahat yatakta uzanıp birde üzerine maç izleyerek (benim ki dizi) bir yere ulaşamazsın. Komfor bölgenin dışına çıkacaksın ve kendi limitlerini devamlı zorlayacaksın.

Sosyal fobin olmasaydı bir çare aramaya çalışmayacaktın.

[anonim13]

kardeşimle aynı durumdayım
bendede sosyal fobi var annemden ve babamdan geldiğine adım kadar eminim
önceden bu siteyi bilmeden önce üstüne giderdim eminim robide gitmiştir ama kafandaki saçma olduğunu bildiğin ama yinede inandığın kötü düşünceler seni yıldırıyor
bir gazla sosyal olcam şöyle yapcam böyle yapcam diyosun ne biliyim ekmek alırken bakkalcıyla 2-3 cümle fazladan muhabbet etcem diye niyet ediyosun ve yapıyosunda sonra eve dönerken saçma düşüncelerde peşinden geliyo -kesin zamanını çaldın çok saçma muhabbet ediyosun -hiç samimi değildin ve o senin utangaçlığını anladı
evet uğraşıyoruz ama bu düşünceler adamı yıldırıyo umarım kurtuluruz bu sf illetinden..

[Robi]

anonim13 Nickli Üyeden Alıntı

kardeşimle aynı durumdayım
bendede sosyal fobi var annemden ve babamdan geldiğine adım kadar eminim
önceden bu siteyi bilmeden önce üstüne giderdim eminim robide gitmiştir ama kafandaki saçma olduğunu bildiğin ama yinede inandığın kötü düşünceler seni yıldırıyor
bir gazla sosyal olcam şöyle yapcam böyle yapcam diyosun ne biliyim ekmek alırken bakkalcıyla 2-3 cümle fazladan muhabbet etcem diye niyet ediyosun ve yapıyosunda sonra eve dönerken saçma düşüncelerde peşinden geliyo -kesin zamanını çaldın çok saçma muhabbet ediyosun -hiç samimi değildin ve o senin utangaçlığını anladı
evet uğraşıyoruz ama bu düşünceler adamı yıldırıyo umarım kurtuluruz bu sf illetinden..

Sf öyle bir fobi ki, senin de söylediğin gibi üzerine gitsek de kendimizi hep yetersiz görüyoruz. Bu sf yüzünden hayatımın en güzel yılları mahvoluyor. İnsanların neden bu dilini yutmuş gibi sesi soluğu çıkmıyor sesini duymayalı bayağı oluyor vb. sözlerinden o kadar bıktm ki. Her gün dua ediyorum. Hz.Ali cesaretine sahip olalım diye. Ama şu ana kadar bir gelişme kaydedemedim. Ders bitse de eve gitsem diye saatte bakmaktan yoruldum. Hep arka planda kalmaktan, kimsenin benimle ilgilenmemesinden, değer görmemekten. Bunları tüm sebebi benim. Ben kendimi sevebilseydim şu an herkes benim etrafımda pervane olurdu. Mesela sınıfta hocalar bile birini soru sormaya kaldıracaksa beni değil yanımdaki arkadaşımı seçiyor. Ya da ne bileyim en basitinden ders anlatırken ben hocanın gözlerine bakıyorum , hocalar ise yanımdaki arkadaşımla ilgileniyorlar hep. Yani tercih edilmemek çok kötü bir şey. İnsanı hayattan soğutuyor. Bir an önce ölsem de kurtulsam diye düşünmeye başlıyorsunuz. Yani herkes gülüp eğlenirken bizler bir köşede izliyoruz. Fügüran değil başrol olmak istiyorum artık. Belki şurada en fazla 20-30 yıl bir ömrüm var. Onu da bu sf yüzünden ziyan ediyorum, ediyoruz. Psikiyatriste gitme imkanım da yok. Ne olur bize bir çare gösterin. Mesela birinci gün şunu, ikinci gün bunu yap diye. Belki o zaman kendimizi zorlayıp yapabiliriz. Ama bu konuda hiçbir bilgiye sahip olmadığımdan nasıl adım adım korkularımla yüzleşebileceğimi bilmiyorum... Rabbim yardımcımız olsun.

[Robi]

KıpçakBeyi Nickli Üyeden Alıntı

Robi kitap okumak seni geliştirir ama içine kapatır.Bunu 600 civarı kitap okumuş biri olarak söylüyorum.Yine de doğru kitapları okumanı öneririm.Özellikle psikoloji ve kişisel gelişim okuyabilirsin.

Şiir yazma konusuna gelince biz de zamanında yazdık hatta kendimi yazı ile çok güzel ifade edebiliyorum.Benim özel bir durumum var.Önemli olan kendini kağıtla kalemle değil sözcüklerle , mimiklerle ve beden diliyle ifade etmek.Mesela tiyatro yada drama eğitimi alabilirsin.

Herkes aynı yollardan aynı şeylerden geçiyor.Ümitsiz olma dünyada tek değilsin 7 milyarda bir görünen 1 görülen hastalığa tutulmuş tek kişi değilsin.

Benim babamda pasif amcam da pasif.Babam bir şekilde içindeki öfkeyi akıtabiliyor. İşini özenerek yapıyor biri onu kızdırınca kalayı basıyor.Ben ise insanların ağzını burnunu kırmak istiyorum ama bunu yapamıyorum ve bu içimde büyüyor. (du. )

Sosyal fobi için sosyal olabileceğin bir ortam lazım.Öyle bedavaya sosyal olunmuyor ve o paraya da niyet bile çekilmez diyebilirsin.Spor yapmanı öneririm.Resim yaparak sosyalleşmezsin ama fotoğraf çekerek sosyalleşebilirsin.Mesela Kapadokya'ya gidersin foto için ve yeni insanlarla tanışırsın.

Hayatta her şeyi olduğu gibi kabul et.Askeri mantıkla yorum yapma.Korku denilen şey insanların gelecek hakkında yaptığı kötü tasavvurlardır (ve en ilkel duygudur ve aslında bilinçli bir seçimdir.).Düşünmek işleri karmaşıklaştırır ve çok düşünmekten yapamazsın.

Hatalarınla , zayıflıklarınla , travmalarınla kucaklaş.Aslında seni güçlü yapan şeyler onlar.Hayatta dibi görmeden yükselemezsin.Kas yapabilmen için mikro çatlaklara ihtiyacın var.Bu mikro çatlaklara tamir etsin diye protein gider ve bir daha çatlamasın diye kas o bölgeyi güçlendirir.Çok zorlarsan lifin atar.Kimse kırılmaz yada yenilmez değildir aslında. Kaldırabileceğin zorluklar seni güçlü yapar.Fazlası ise sakatlar ama yine de iyileşebilirsin. Kemik aynı yerden kırılmaz çünkü o bölgeye haddinden fazla kalsiyum gider.Seni güçlü yapan şeyler bunlar.Rahat yatağından kalkman lazım.O rahat yatakta uzanıp birde üzerine maç izleyerek (benim ki dizi) bir yere ulaşamazsın. Komfor bölgenin dışına çıkacaksın ve kendi limitlerini devamlı zorlayacaksın.

Sosyal fobin olmasaydı bir çare aramaya çalışmayacaktın.

Vakit ayırıp cevap verdiğiniz için teşekkürler. Beni de önemseyen birileri hâlâ var en azından. Buna sevindim.
Bugün Eft yöntemine başladım, kendimi çok rahatlamış hissediyorum.
Sf gitti Şaşkınlık kaldı geriye.. - lovendarkness - Blogcu.com
Bu yazı motivaayonumu arttırdı.

[Robi]

KıpçakBeyi Nickli Üyeden Alıntı

Robi kitap okumak seni geliştirir ama içine kapatır.Bunu 600 civarı kitap okumuş biri olarak söylüyorum.Yine de doğru kitapları okumanı öneririm.Özellikle psikoloji ve kişisel gelişim okuyabilirsin.

Şiir yazma konusuna gelince biz de zamanında yazdık hatta kendimi yazı ile çok güzel ifade edebiliyorum.Benim özel bir durumum var.Önemli olan kendini kağıtla kalemle değil sözcüklerle , mimiklerle ve beden diliyle ifade etmek.Mesela tiyatro yada drama eğitimi alabilirsin.

Herkes aynı yollardan aynı şeylerden geçiyor.Ümitsiz olma dünyada tek değilsin 7 milyarda bir görünen 1 görülen hastalığa tutulmuş tek kişi değilsin.

Benim babamda pasif amcam da pasif.Babam bir şekilde içindeki öfkeyi akıtabiliyor. İşini özenerek yapıyor biri onu kızdırınca kalayı basıyor.Ben ise insanların ağzını burnunu kırmak istiyorum ama bunu yapamıyorum ve bu içimde büyüyor. (du. )

Sosyal fobi için sosyal olabileceğin bir ortam lazım.Öyle bedavaya sosyal olunmuyor ve o paraya da niyet bile çekilmez diyebilirsin.Spor yapmanı öneririm.Resim yaparak sosyalleşmezsin ama fotoğraf çekerek sosyalleşebilirsin.Mesela Kapadokya'ya gidersin foto için ve yeni insanlarla tanışırsın.

Hayatta her şeyi olduğu gibi kabul et.Askeri mantıkla yorum yapma.Korku denilen şey insanların gelecek hakkında yaptığı kötü tasavvurlardır (ve en ilkel duygudur ve aslında bilinçli bir seçimdir.).Düşünmek işleri karmaşıklaştırır ve çok düşünmekten yapamazsın.

Hatalarınla , zayıflıklarınla , travmalarınla kucaklaş.Aslında seni güçlü yapan şeyler onlar.Hayatta dibi görmeden yükselemezsin.Kas yapabilmen için mikro çatlaklara ihtiyacın var.Bu mikro çatlaklara tamir etsin diye protein gider ve bir daha çatlamasın diye kas o bölgeyi güçlendirir.Çok zorlarsan lifin atar.Kimse kırılmaz yada yenilmez değildir aslında. Kaldırabileceğin zorluklar seni güçlü yapar.Fazlası ise sakatlar ama yine de iyileşebilirsin. Kemik aynı yerden kırılmaz çünkü o bölgeye haddinden fazla kalsiyum gider.Seni güçlü yapan şeyler bunlar.Rahat yatağından kalkman lazım.O rahat yatakta uzanıp birde üzerine maç izleyerek (benim ki dizi) bir yere ulaşamazsın. Komfor bölgenin dışına çıkacaksın ve kendi limitlerini devamlı zorlayacaksın.

Sosyal fobin olmasaydı bir çare aramaya çalışmayacaktın.

Vakit ayırıp cevap verdiğiniz için teşekkürler. Beni de önemseyen birileri hâlâ var en azından. Buna sevindim.
Bugün Eft yöntemine başladım, kendimi çok rahatlamış hissediyorum.
Sf gitti Şaşkınlık kaldı geriye.. - lovendarkness - Blogcu.com
Bu yazı motivasyonumu arttırdı.

Edit: mesajı 2 kez göndermişim. Kusura bakmayın.

[KıpçakBeyi]

Hadi bakalım hayırlı olsun.EFT çok etkili bir yöntemdir.Duyguya veya düşünceye yoğunlaşmak önemli zaten paylaştığın linktede bahsetmiş.

Bir kaç püh nokta var.Üzerindeki toksinler etkisini azaltabilir.Kıyafetinin organik olmaması da etkileyebilir.İmkanın varsa üstünde bir şey olmadan yap.Bir parmak veya iki parmak iki yöntemde var.Noktayı biraz geniş tutabilirsin zaten o noktada enerji akışı olduğunu hissedersin.Bir miktar titreme ve nokta ile parmak arasında elektriklenme hissedebilirsin.

Eğer çok aşırı bastırılmışsa duyguların duygusal bir müzik açabilirsin.