[demırım]

Herşey şimdide şimdinin gücünde, anı yaşamak ,anda kalmak buda meditasyonla oluyor .

[Berilce]

Sadece Meditasyon her kişiye uygun olmayabilir, çünkü günümüzde herkesin zihni çok karışık, hepimiz hayat
dediğimiz şeyi sınırlı (bilinç'i kastediyorum) algılarımızla yaşıyoruz...
Meditasyonda ustalaşmak zaman alır ve bazı insanlar bunun içine girmeye gönüllü olmayabilirler.
Öncelikle insanın kendinin bir dış varlık gibi olduğunu farzederek, kendisini bir ötekinin gözüyle gözlemlemesi,
meditasyon yapamayanlara çekici gelebilir. Aslında yeterince dikkatle kendinizi gözlediğinizde bu da bir meditasyondur ve "Meditasyon yap" sözünün umut kırıcılığını hafifletir.

[şükür]

soru yöntemiyle bilinçaltımız cevap aramaya başlıyor demişsiniz.ben kendime güveniyorum dediğimizde bilinçaltı tepki veriyorsa ben neden bu kadar kendime güveniyorum diye sorduğumuzda bilinçaltımız olumlu soru sorduğumuz için olumlu cevap aramaya mı çalışıyor?bu kısmı pek anlamadım..

[sweeet]

Kesinlikle sorunun olumlu olması önemli. Sorduğun soru ile ilgili özne üzerine birer etiket yapıştırdığını hayal et aynen şöyle olur:

Negatif: Ben aptal mıyım? Daha düşünmeye başlamadan "aptal" olduğumuzu etiketlemiş oluruz.
Pozitif: Yeteri kadar akıllı mıyım? "akıllı" etiketi

Negatif:Ben çirkin miyim? "Çirkin" etiketi
Pozitif: Başkalarının dikkatini çekebilecek kadar etkileyici miyim?"etkileyici" etiketi

Negatif:Neden korkmuyorum? "Korkuyorum" etiketi
Pozitif: Bunu yapacak kadar cesur muyum? "cesur" etiketi

Olumlamalar da işe yarar. Bence soru sormanın gücü ayrıdır. Doğru sorular doğru cevapları buldurur. Daha soru gelirken beyin düşünmeye başlar. Bilinç altı denmesinin nedeni düşünmeye bilinçli başlamamamızdır. Bilinçli de başlanabilir düşünmeye o ayrı. Bir soruyu okurken çözüm kafada yavaş yavaş bulunur ya da bulmaya çalışılır. Sorunun başında verileri alırken daha neyin sorulabileceğini tahmin ederiz ki cevabı aramaya bilinçsizce başlar beynimiz.

Sonuçta bu çalışmaların hepsi kelimelerin gücü ile ilgilidir. O yüzden aslında her zaman ne söylediğimizin farkında olarak konuşmak iyi birşeydir. Kendimizle konuşurken veya başka insanlarla konuşurken neyi nasıl söylediğimizin farkında olmak bizi her zaman bir adım öne geçirecektir. Konuşmalarımızda farkındalık hem bizim pozititf enerjimizi yükseltmemizde işe yarıyor hem de diğer insanlarla daha iyi iletişim kurmamıza yardımcı oluyor.

[seretan]

Güzel bir konu üzerine düşülmesi gerekiyor.Heves için nasıl bir affirmasyon gerekiyor acaba.Çünkü iş aşk vs. hiç birşey için hevesim kalmadı.

[isimsiz11]

hmmm mesela ben kendime güveniyorum cümlesinin yanında ben kendime neden bu kadar güveniyorum? sorusu sorulmalı değil mi :) güzel deneyelim.. :D

[sweeet]

"Neden bu kadar güveniyorum?" demek yerine "Neden kendime güveniyorum? demek bununla ilgili beyni cevapler bulmaya yönlendirebilir. "bu kadar" derken "ne kadar?", bir belirsizlik var. O zaman ne kadar güveniyorum acaba diye sorgularsın. Güven konusunda şüpheye düşebilirsin. Güveniyorsan nedenlerini bulmalısın. Ben kendime güveniyorum işte şunu şunu yaptım, bu da güvenimin bir göstergesi diyebilmelisin gerçekten güveniyorsan. "Hiç heycecanlanmadan o kızla konuştum.", "Öğretmenime, amirime, arkadaşıma, aileme düşündüklerimi cesur bir şekilde açıkladım." Bunlar da olası cevap örnekleri.

İçsel konuşmalarda değişimi desteklemek için kendimize somut kanıtlar bulmak da faydalıdır. Hatta ben bu tür konuşmaları bazen sesli de yaparım. Deli gibi kendi kendine konuşmak değil bu. :D Ağzımdan çıkanı kulağım duysun. Zihnimdekini bir de kendimden dinleyeyim. Sesim kendinden emin mi? Bu da bir kanıt. Ses tonu bile önemli. Emin bi şekilde "kendime güveniyorum" dersen zaten güvendiğine eminsindir.

Neden sakinim, neden kontrollüyüm, neden kendimden bu kadar emin konuşuyorum? ...

Bu aralar sağlıkla ilgili beni zorlayan bir konuda kendime sormamın faydası olabilecek sorular:

"Sağlığımı iyileştirmek için ne yapıyorum?
Neden bu kadar sabırlıyım?
Bu sabır bana neler kazandırıyor?
Sabretmenin en iyi yanı nedir?
Sabır bana ne öğretiyor?
Başıma gelen olaydan neler öğreniyorum?"

Şimdilik aklıma gelen bunlar. Sabretmeyi öğrenmem gerektiğini fark ettim. İyileşme süreci yavaş ilerliyor. Hayatımda bir çok konuda sabırlı olabilmeme rağmen bazı konularda pek sabırlı olamadığımı keşfettim. Soruyu sorarken bu sorulara verilecek cevapları düşünerek de sormak iyi olabilir. Sabırlı olmalyım daha güçlü durmalıyım. Olduğum kadar güçlü durmalıyım. Daha nasıl güçlenebileceğimi öğrenmeliyim belki de.

Sabrediyorum bu kez hayatımda farklı bir alanda sabrın güzelliklerini öğreniyorum. Sabrın farklı bir boyutunu keşfediyorum. Sahip olduğum sağlık için şükrediyorum. Çok şükür bugünüme. Bugün dünden iyiyim yarın da daha iyi olacağım.

Asla sorulmaması gereken bir sorular da var bence hayatta. Beden bütün bunlar benim başıma geliyor ya da neden ben diye sorarsanız bütün olumsuzlukları hatırlatmanın kolay yolunu bulmuş olursunuz. Ama buna benzer ve daha faydalı olacak sorular da var. Bunu olumlu bir şekilde sormanın yolu: Bu olay benim başıma neden geldi? Bundan ne öğrenebilirim? olabilir.

Bir de bu soruları sorarken cevap beklentisine girmeden sorulması bazen daha doğrudur. Özellikle iyi cevaplara odaklanamıyorsanız.
Bir felsefeci edasıyla ve bir çocuk merakıyla sorgulamak iyidir. Yani ön yargısız ve beklentisiz.

Sağlıklı, mutlu ve huzurlu günler dilerim herkese.

Sevgiler.

[isimsiz11]

sağolun cevap için :)

[Milliyan]

sweeet Nickli Üyeden Alıntı

"Neden bu kadar güveniyorum?" demek yerine "Neden kendime güveniyorum? demek bununla ilgili beyni cevapler bulmaya yönlendirebilir. "bu kadar" derken "ne kadar?", bir belirsizlik var. O zaman ne kadar güveniyorum acaba diye sorgularsın. Güven konusunda şüpheye düşebilirsin. Güveniyorsan nedenlerini bulmalısın. Ben kendime güveniyorum işte şunu şunu yaptım, bu da güvenimin bir göstergesi diyebilmelisin gerçekten güveniyorsan. "Hiç heycecanlanmadan o kızla konuştum.", "Öğretmenime, amirime, arkadaşıma, aileme düşündüklerimi cesur bir şekilde açıkladım." Bunlar da olası cevap örnekleri.

İçsel konuşmalarda değişimi desteklemek için kendimize somut kanıtlar bulmak da faydalıdır. Hatta ben bu tür konuşmaları bazen sesli de yaparım. Deli gibi kendi kendine konuşmak değil bu. :D Ağzımdan çıkanı kulağım duysun. Zihnimdekini bir de kendimden dinleyeyim. Sesim kendinden emin mi? Bu da bir kanıt. Ses tonu bile önemli. Emin bi şekilde "kendime güveniyorum" dersen zaten güvendiğine eminsindir.

Neden sakinim, neden kontrollüyüm, neden kendimden bu kadar emin konuşuyorum? ...

Bu aralar sağlıkla ilgili beni zorlayan bir konuda kendime sormamın faydası olabilecek sorular:

"Sağlığımı iyileştirmek için ne yapıyorum?
Neden bu kadar sabırlıyım?
Bu sabır bana neler kazandırıyor?
Sabretmenin en iyi yanı nedir?
Sabır bana ne öğretiyor?
Başıma gelen olaydan neler öğreniyorum?"

Şimdilik aklıma gelen bunlar. Sabretmeyi öğrenmem gerektiğini fark ettim. İyileşme süreci yavaş ilerliyor. Hayatımda bir çok konuda sabırlı olabilmeme rağmen bazı konularda pek sabırlı olamadığımı keşfettim. Soruyu sorarken bu sorulara verilecek cevapları düşünerek de sormak iyi olabilir. Sabırlı olmalyım daha güçlü durmalıyım. Olduğum kadar güçlü durmalıyım. Daha nasıl güçlenebileceğimi öğrenmeliyim belki de.

Sabrediyorum bu kez hayatımda farklı bir alanda sabrın güzelliklerini öğreniyorum. Sabrın farklı bir boyutunu keşfediyorum. Sahip olduğum sağlık için şükrediyorum. Çok şükür bugünüme. Bugün dünden iyiyim yarın da daha iyi olacağım.

Asla sorulmaması gereken bir sorular da var bence hayatta. Beden bütün bunlar benim başıma geliyor ya da neden ben diye sorarsanız bütün olumsuzlukları hatırlatmanın kolay yolunu bulmuş olursunuz. Ama buna benzer ve daha faydalı olacak sorular da var. Bunu olumlu bir şekilde sormanın yolu: Bu olay benim başıma neden geldi? Bundan ne öğrenebilirim? olabilir.

Bir de bu soruları sorarken cevap beklentisine girmeden sorulması bazen daha doğrudur. Özellikle iyi cevaplara odaklanamıyorsanız.
Bir felsefeci edasıyla ve bir çocuk merakıyla sorgulamak iyidir. Yani ön yargısız ve beklentisiz.

Sağlıklı, mutlu ve huzurlu günler dilerim herkese.

Sevgiler.

Tatlı SWEET sizde aynısını söylemişsiniz "neden bu kadar sabırlıyım" ve olumlamanın en püf noktası kendinizi belirtmelisiniz,bana göre şöyle olmalı "BEN SABIRLIYIM - BEN NEDEN SABIRLIYIM" sevgilerle ve umutlarla....

[Milliyan]

örneğin bir yabancı dil olumlaması ..."" BEN İNGİLİZCEYİ ANADİLİM GİBİ KONUŞUYORUM VE ANLIYORUM-BEN NEDEN İNGİLİZCEYİ ANADİLİM GİBİ KONUŞUYORUM VE ANLIYORUM "" Gibi kelimesi olumlu bir benzetmedir kafanız takılmasın ,çünkü anadilim gibi gerçekten konuştuğumuz dile benzetme yaparak olumluyoruz...Adana dan sevgilerle ...