[maviinci]

Özel bi hastaneye gittim. Çapa tıp da geniş çaplı araştırma yapılıyormuş oraya gönderdi. öğreneyim, yazarım ne dediklerini.

[fatamorgana]

Ben de kısa bir süre bu sf durumunu yaşamıştım. Aşmamda en büyük sebep şu oldu.
Bir sitede bir sf linin bunu nasıl aştığını okudum. Kısaca hatırladığım kadarıyla anlatayım.
Hayatı sf ile geçen, uçurumun kenarında bir genç. Hayatı boyunca, okulda, sosyal yaşamında sf yüzünden neler çektiğini anlatmaya gerek yok sanırım.
Bunu yenmeye karar veriyo. Bir sürü kişisel gelişim kitabı okuyo. Genel kültürü çok genişliyo. Kendine güveni geliyor, birşeyler bildiği için. Fakat bildiklerini kimseye anlatamıyo yine.Kendini gösteremiyor. En sonunda bi gün askerdeyken bir toplantı yapılıyor. Toplantı öncesi konuşmacılar gelmeden sahneye çıkıyo. Ben sf liyim diyerek başlıyor anlatmaya. İçini döküyor. Herkes şaşkın tabi. Ama kendini akışa bıraktığı için, ilk adımı attığı için insanların gülüşmelerine kulak asmıyor. Konuşmasını sonuna kadar yapıyor.. İşte böyle..
Bunun ben de yansıması ise şöyle oldu. Bu yazıdan çok etkilendim. Ertesi gün bir hocayla ve 3 arkadaşla küçük bir odada soru çözüp yorumlayacaktık. O hoca bendeki sf yi en çok azdıran kişiydi hayatımda. Normalde işim var deyip o çalışmaya katılmazdım. Ama gittim. Hocanın dibine tam karşısına oturdum. Sürekli göz temasında bulundum. İlk başta her zamanki gibi ben yokmuşum gibi davrandı.( Bu bana kendimi değersiz hissettirirdi.) Göz teması kurmadı. Ama ben ısrarla göz temasına devam ettim. 5dk sonra da sanki diğer kişiler yokmuş gibi sadece benimle göz teması kurarak konuştu 1 saat boyunca
Kendimi değerli hissettim. Konuşma sırası bana geldi, göz temasının verdiği güvenle rahatça konuşurken korktuğum başıma geldi.Cümlenin yarısında bir anda kal geldi. Kafamdaki herşey silindi.O an o kadar koktum ki. Rezil olmuştum. 4 kişi bana bakıyordu. Benimle ilgili kimbilir neler düşüneceklerdi. Ama o anda o çocuğun konuşması aklıma geldi. O da gülüşmleri duyunca biran için kaygılanmış ama devam etmişti. Ben de aradan yaklaşık 30-40 sn geçmesine rağmen kendimi toparlayıp cümlemi tamamladım.
Olaydan sonra ise hiç suçluluk hissetmedim. Kendime kızmadım. Korktuğum durum başıma gelmişti ama iyi tarafı da vardı. Cümlemi tamamlamıştım. Göz teması kurmuştum. O günden sonra hocayla iletişimim de değişti
UMARIM FAYDALI OLUR..

[maviinci]

istemek lazım kurtulmayı. istemiyorum ben. canımı sıkıyor, bazen acı falan da çektiriyor ama genel bi isteksizlik var. depresyon vb. olabilirmi acaba??

[Herr_Mannelig]

nsmr Nickli Üyeden Alıntı

istemek lazım kurtulmayı. istemiyorum ben. canımı sıkıyor, bazen acı falan da çektiriyor ama genel bi isteksizlik var. depresyon vb. olabilirmi acaba??

nasıl yani sf den kurtulmak istemiyormusun?
uğraşmaktan falan mı bıktın
neyse doktora gidecektin nasılsa,umarım düzelir hayatın,tabi hepimizin de..

[maviinci]

istemiyorum değil dee, isteyemiyorum diyelim :)

[Houner]

fatamorgana Nickli Üyeden Alıntı

Ben de kısa bir süre bu sf durumunu yaşamıştım. Aşmamda en büyük sebep şu oldu.
Bir sitede bir sf linin bunu nasıl aştığını okudum. Kısaca hatırladığım kadarıyla anlatayım.
Hayatı sf ile geçen, uçurumun kenarında bir genç. Hayatı boyunca, okulda, sosyal yaşamında sf yüzünden neler çektiğini anlatmaya gerek yok sanırım.
Bunu yenmeye karar veriyo. Bir sürü kişisel gelişim kitabı okuyo. Genel kültürü çok genişliyo. Kendine güveni geliyor, birşeyler bildiği için. Fakat bildiklerini kimseye anlatamıyo yine.Kendini gösteremiyor. En sonunda bi gün askerdeyken bir toplantı yapılıyor. Toplantı öncesi konuşmacılar gelmeden sahneye çıkıyo. Ben sf liyim diyerek başlıyor anlatmaya. İçini döküyor. Herkes şaşkın tabi. Ama kendini akışa bıraktığı için, ilk adımı attığı için insanların gülüşmelerine kulak asmıyor. Konuşmasını sonuna kadar yapıyor.. İşte böyle..
Bunun ben de yansıması ise şöyle oldu. Bu yazıdan çok etkilendim. Ertesi gün bir hocayla ve 3 arkadaşla küçük bir odada soru çözüp yorumlayacaktık. O hoca bendeki sf yi en çok azdıran kişiydi hayatımda. Normalde işim var deyip o çalışmaya katılmazdım. Ama gittim. Hocanın dibine tam karşısına oturdum. Sürekli göz temasında bulundum. İlk başta her zamanki gibi ben yokmuşum gibi davrandı.( Bu bana kendimi değersiz hissettirirdi.) Göz teması kurmadı. Ama ben ısrarla göz temasına devam ettim. 5dk sonra da sanki diğer kişiler yokmuş gibi sadece benimle göz teması kurarak konuştu 1 saat boyunca
Kendimi değerli hissettim. Konuşma sırası bana geldi, göz temasının verdiği güvenle rahatça konuşurken korktuğum başıma geldi.Cümlenin yarısında bir anda kal geldi. Kafamdaki herşey silindi.O an o kadar koktum ki. Rezil olmuştum. 4 kişi bana bakıyordu. Benimle ilgili kimbilir neler düşüneceklerdi. Ama o anda o çocuğun konuşması aklıma geldi. O da gülüşmleri duyunca biran için kaygılanmış ama devam etmişti. Ben de aradan yaklaşık 30-40 sn geçmesine rağmen kendimi toparlayıp cümlemi tamamladım.
Olaydan sonra ise hiç suçluluk hissetmedim. Kendime kızmadım. Korktuğum durum başıma gelmişti ama iyi tarafı da vardı. Cümlemi tamamlamıştım. Göz teması kurmuştum. O günden sonra hocayla iletişimim de değişti
UMARIM FAYDALI OLUR..

çok güzeldi bravo...geçmişte bilinçalıtımızın almış olduğu kararlardan dolayı oluyor zaten..bunları değiştirirsek uygun olumlamalarla (ama çekirdek inançları bulmalıyız) herşeyi değiştiririz...

bende doktora gidiyorum haftaya artık bu hastalıkla beraber yaşamak istemiyorum ailemi bu durumun ne kadar ciddi olduğuna bir türlü inandıramadım belki doktor teşhis koyunca durumun ciddiyetini anlarlar.

[Herr_Mannelig]

hani önceki mesajlarda bahsettikya,ne kadar konuşsak,sosyal olsak da sessiz,kendi haline,kendi dünyasında yaşayan görüntümüz var diye


acaba beden dilimizi doğru kullanmadığımızdan mı?böyle bir yazı buldum da,alakası olabilirmi sizce??
'Siz ne kadar saklasanız da, beden diliniz doğrucu davut.. Doğru söyleyeni dokuz köyden kovmuşlar beden diline dur sen kal demişler. Neden mi? Sözlerini beden dilleri kdara yeterince inandırıcı bulmamış olsalar gerek. Çünkü ağzınızla kuş ta tutsanız sözcüklerin karşınızdaki kişiyi etkileme gücü % 7 iken beden dilinin etkisi % 55. Hadi ses tonunuz da sözcüklerinize güç kattı % 45’lik bir etki yarattınız ama yine beden dili kadar etkileyici değil. 1960 ‘lı yıllarda Prof.Dr.Albert Mehribian yaptığı ve ileriki yıllarda da iletişim uzmanlarınca desteklenen bu veri de şu anlatılıyor. İnsanlar ne söylediğinizden çok onu beden diliniz ile nasıl söylediğinize, ne kadar doğruladığınıza bakıyorlar. Sözcüklerin beden ile orantılı olması sizi iletişimi güçlü, anlaşılabilir, duygularını her yönden verebilen bir insan yapıyorken, aradaki zıtlık sizi güvenilmez, itibar edilmez bir kişilik olduğunuza yönelik mesajlar veriyor. İnsan vücudu müthiş bir biyolojik mühendistlik örneği. Beden dilini doğru kullanamayan insanlar için beden dili bir iletişim kara kutusu ve ancak o kara kutuyu bulup çözebilen insanlar iletişim bilgisine layıkıyla ulaşabiliyor. Çünkü saçlarımızdan ayak parmaklarımıza kadar mesajlarla doluyuzdur. Her kare nerdeyse bir mesaj verir... .




gerçi, beden dilini ön plana çıkar diye tavsiyede bulunmuştuya zaten, genco nickli arkadaş..yeni aklıma geldi

[maviinci]

senarist Nickli Üyeden Alıntı

bende doktora gidiyorum haftaya artık bu hastalıkla beraber yaşamak istemiyorum ailemi bu durumun ne kadar ciddi olduğuna bir türlü inandıramadım belki doktor teşhis koyunca durumun ciddiyetini anlarlar.

belki de, o kadar ciddi değildir :) ben doktor kapısından döndüm meselaa :P

[Herr_Mannelig]

ncksz18 Nickli Üyeden Alıntı

hani önceki mesajlarda bahsettikya,ne kadar konuşsak,sosyal olsak da sessiz,kendi haline,kendi dünyasında yaşayan görüntümüz var diye


acaba beden dilimizi doğru kullanmadığımızdan mı?böyle bir yazı buldum da,alakası olabilirmi sizce??
'Siz ne kadar saklasanız da, beden diliniz doğrucu davut.. Doğru söyleyeni dokuz köyden kovmuşlar beden diline dur sen kal demişler. Neden mi? Sözlerini beden dilleri kdara yeterince inandırıcı bulmamış olsalar gerek. Çünkü ağzınızla kuş ta tutsanız sözcüklerin karşınızdaki kişiyi etkileme gücü % 7 iken beden dilinin etkisi % 55. Hadi ses tonunuz da sözcüklerinize güç kattı % 45’lik bir etki yarattınız ama yine beden dili kadar etkileyici değil. 1960 ‘lı yıllarda Prof.Dr.Albert Mehribian yaptığı ve ileriki yıllarda da iletişim uzmanlarınca desteklenen bu veri de şu anlatılıyor. İnsanlar ne söylediğinizden çok onu beden diliniz ile nasıl söylediğinize, ne kadar doğruladığınıza bakıyorlar. Sözcüklerin beden ile orantılı olması sizi iletişimi güçlü, anlaşılabilir, duygularını her yönden verebilen bir insan yapıyorken, aradaki zıtlık sizi güvenilmez, itibar edilmez bir kişilik olduğunuza yönelik mesajlar veriyor. İnsan vücudu müthiş bir biyolojik mühendistlik örneği. Beden dilini doğru kullanamayan insanlar için beden dili bir iletişim kara kutusu ve ancak o kara kutuyu bulup çözebilen insanlar iletişim bilgisine layıkıyla ulaşabiliyor. Çünkü saçlarımızdan ayak parmaklarımıza kadar mesajlarla doluyuzdur. Her kare nerdeyse bir mesaj verir... .




gerçi, beden dilini ön plana çıkar diye tavsiyede bulunmuştuya zaten, genco nickli arkadaş..yeni aklıma geldi

ama bidakka
kendi halinde,hayattan kopuk falan değilim,ama bedenim öyle gösterdiğine göre,aslında kimsyle konuşmayan biriyim mi demek oluyor?
vazgeçtim yukardaki yazdığım mesajdan..silme tuşu da yokyazmadım farzedin